Wednesday, October 24, 2007

Δράμα α λα μεξικάνα & Κουϊζ

Στο τέλος του τραγουδιού... ο τρόπος που ο τραγουδιστής "ξεψυχά" φωνάζοντας "έχω δικαίωμα να ζήσω"... είμαστε μπροστά σε ένα απόλυτο δράμα α λα μεξικάνα.

Ήχοι άλλης εποχής, του Martín Urieta, εμποτισμένοι από το άρωμα της τεκίλας.

Το όνομα του αζτέκου Martín Urieta αποτελεί θρύλο για το Μεξικό, όπου θεωρείται πλέον ένας από τους μεγαλύτερους cantautores όλων των εποχών, ειδικότερα στο πιο παραδοσιακό ίσως μουσικό είδος του 20ου αιώνα, στο canción ranchera .

Martín Urieta - Urge

Και ένα μικρό κουϊζ: πού ακούσαμε πρόσφατα αυτό το τραγούδι του Urieta; (Απίστευτο!)

.

Urge

Con mi dolor
causando penas
voy rodando por allí..
No hay una frase
de cariño para mí;
todos me miran
con desprecio y con rencor.

Mi corazón esta cansado,
tan cansado de sufrir,
que muchas veces
lo he escuchado repetir
estas palabras
que me llenan de dolor:

Urge...
Una persona
que me arrulle entre sus brazos
a quien contarle
de mis trunfos y fracasos
que me comprenda
y que me quite de sufrir

Urge...
Que me despierten
con un beso enamorado,
que me devuelvan
el amor que me han negado,
Porque tambien tengo derecho
De vivir...

Urge...
Una persona
que me arrulle entre sus brazos
a quien contarle
de mis trunfos y fracasos
que me comprenda
y que me quite de sufrir

Urge...
Que me despierten
con un beso enamorado,
que me devuelvan
el amor que me han negado,
Porque tambien tengo derecho
De vivir...


 

 

 

12 comments:

μαριάννα said...

Πού αναφέρεσαι τώρα στο μοντέλο της Nissan ή στη συνεργασία Microsoft με MTV για το νέο μουσικό κανάλι;

Juanita La Quejica said...

Για το κουϊζ λες;
Δε θα το πιστέψεις που παίχτηκε!

μαριάννα said...

Ναι για το κουίζ έλεγα. Αλλά δεν είναι αυτά ε;
Πού παίχτηκε; Περιεργώ πολύ...:)

Juanita La Quejica said...

Να το πάρει το ποτάμι, χαχα!!!
http://www.youtube.com/watch?v=2cGKewrGcdY

μαριάννα said...

χαχαχα! Δε θα το έβρισκα με τίποτα. Δεν το ήξερα καν. Όμως το απόλαυσα. Διότι όπως σου είπα, μέσα στην απλοϊκότητά τους, μου είναι απίστευτα συμπαθείς. Μάλλον τώρα που είδα το βιντεάκι, συνειδητοποιώ τι με τραβάει στους Μεξικάνους, όπως και στους τσιγγάνους, πέρα από την καλή μουσική και τις υπέροχες φωνές τους. Το συναίσθημα. Αυτό που με έδεσε για πάντα με την Ανδαλουσία και τους Ανδαλούσιους φίλους.

Katerina ante portas said...

Καλημέρα, παίζετε για 5 αντικείμενα του πόθου σας κυρία μου;

Katerina ante portas said...

AAaa εννοείς αυτό!

Katerina ante portas said...

ή εκείνο?

Juanita La Quejica said...

Ναι Κατερινάκι, την Αλίσια Φερέϊρα εννοούσα, μόνο που το δικό μου link είχε και λίγη από την φοβερή πλοκή, χαχα!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση στο παιχνίδι.

Juanita La Quejica said...

Συμφωνώ Γητεύτρια. Το συναίσθημα, που δεν το βάζουν σε κλουβί. Το αφήνουν ελεύθερο και όπου τους βγάλει...

Anonymous said...

Άραγε ποια ελληνίδα - έλληνας θα μπορούσε να κάνει ή έχει κάνει μια τέτοια ερμηνεία χωρίς να φανεί γραφικός; Μόνο ο Χατζής μου έρχεται στο μυαλό... Είναι θέμα λαού, πολιτισμού νομίζω.

Juanita La Quejica said...

Karry, ακόμα και σε επίπεδο κουλτούρας, είμαστε πεπεισμένοι ότι το κέντρο του κόσμου βρίσκεται κάπου μεταξύ δυτικής Ευρώπης και ΗΠΑ. Κατά συνέπεια, ό,τι ξεφεύγει είναι κιτς, αντικείμενο ειρωνείας, απόρριψης, κακόβουλου γέλιου.
Αν και τα τελευταία 10 χρόνια αρχίζει να υπάρχει ένα πλησίασμα πολιτισμών, ελπίζω...