Βοσκοπούλα εντός και εκτός Ελλάδας

Una Pastora yo ami

 

Βασισμένη σε σεφαραδίτικο άκουσμα, η αγαπημένη μου "Βοσκοπούλα".
Όταν οι πολιτισμοί συναντούνται και συνεργάζονται αρμονικά, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι σπουδαία.

Η πρώτη φορά που άκουσα την σεφαραδίτικη εκδοχή La Pastora, ήταν από τους Radio Tarifa στο άλμπουμ Rumba Argelina. Δεν μπόρεσω όμως να βρω σχετικό βίντεο στο youtube.

Πριν μια δεκαετία, σε μια ταβέρνα στην Κυψέλη, την Φεγγαράδα, του φίλου μας του Γιώργου Βρυζάκη με την εκπληκτική φωνή, καλή του ώρα.

Με καλεσμένους διαφόρων εθνικοτήτων, μετά την 12η βραδινή, τα μάγια είχαν αρχίσει να διαλύονται και οι Σταχτοπούτες κοιτούσαν το ρολόϊ με σημασία, φοβούμενες μην δεν προλάβουν την άμαξα και χρειαστεί να επιστρέψουν σπίτι με κολοκύθα.

 

Βλέποντάς μας ο Γιώργος να σηκωνόμαστε, μου κάνει νόημα να πάω στο "πάλκο".
"Μην φύγεις, πού πας από τόσο νωρίς;" με ρωτά απορημένος.
"Οι καλεσμένοι", μπουρου μπουρου.
"Μετά τις 2 έρχεται συνήθως στο μαγαζί ένας τυφλός πλανόδιος λαχειοπώλης, ο οποίος παίζει την Βοσκοπούλα "σου" με φλάουτο, με τρόπο που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσεις."

Αυτήν την εκτέλεση, του τυφλού πλανόδιου πωλητή λαχείων, σε ένα κλίμα μυσταγωγίας, σε ένα χώρο όπου μαζευόντουσαν φίλοι και έπαιζαν ο καθένας ό,τι όργανο ήξερε, τραγουδούσαν όσο καλύτερα μπορούσαν, σήκωναν τα ποτήρια και άνοιγαν τις ψυχές τους με κοινό παρανομαστή την μουσική, δεν θα την ξεχάσω.

 

Και ας έγινε οριστική έκλειψη στην Φεγγαράδα και ας μην ζει πια ο ταλαντούχος αυτοδίδακτος φλαουτίστας και ας εκφυλίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις, οι φιλίες, τα αισθήματα... κάπως, κάπου, κάποτε -αν τεντώσουμε τα αυτιά μας- θα ακούσουμε στον αέρα ένα φλάουτο, να παραπονιέται για την Βοσκοπούλα που αγάπησε. Ελπίζω...