Saturday, June 26, 2010

Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Διαβάζω και αγριεύομαι:

"...είμαστε υποχρεωμένοι, χαλυβδώνοντας την εθνική και κοινωνική μας συνοχή, να δώσουμε στον ελληνικό λαό, στον Έλληνα πολίτη, σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, το αίσθημα ασφάλειας που λείπει, δυστυχώς, σε όλα τα επίπεδα. Ένα αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να θωρακιστεί και με την αστυνομική και με τη στρατιωτική και με τη θεσμική και με την πολιτική και με την κοινωνική έννοια του όρου..."

Vámonos gordito, άντε να σώσεις την Ελλάδα.

Αρκεί να προλάβουμε να φύγουμε και κάνε ό,τι θέλεις από κει και πέρα, εσύ και το σινάφι σου.

Την χώρα -το έχουμε πάρει απόφαση- σας την παραδώσαμε για να την ξεκοκκαλιάσετε και να ξεπουλήσετε ό,τι απομείνει.

Tουλάχιστον να σώσουμε το τομάρι μας, αφού την ψυχή μας την έχουμε στείλει από καιρό εν τόπω χλοερώ, εν τόπω ... καταψύξεως.

4 comments:

Ελένη Μπέη said...

Αμ εκείνον τον σκληρό πυρήνα του κράτους, πού τον είδε; Εκτός κι αν εννοεί τη σκληρότητα που επιδεικνύει το κράτος απέναντι στους πολίτες και μάλιστα στους ασθενέστερους.

Unknown said...

Αααααααχαχαχαχα
Μα καλά, πόσος κόπος χρειάζεται για να καταλάβουμε πως σε αυτή την κοινωνία, ασφαλείς είμαστε μόνο όσο κανένας δεν επιβουλεύεται το κεφάλι μας;

Juanita La Quejica said...

Νερένια, προφανώς υπάρχει σοβαρό θέμα παραισθήσεων στους κυβερνώντες μας.
Darth, αυτό βέβαια είναι σχετικό... πιθανό πάντα κάποιος να μας κυνηγά... αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να κλειστούμε σε ένα κλουβί -κακής ποιότητας μάλιστα- και να δώσουμε στον όποιο gordito τα κλειδιά.

Unknown said...

Όχι φυσικά!
Αυτό απλά σημαίνει ότι ό,τι και να κάνει η πολιτεία, το αν κινδυνεύουμε ή όχι δεν μπορεί να το επηρεάσει σε μεγαλύτερο από ενός ορίου βαθμό!
Και πιστεύω ότι βρισκόμαστε στο όριο!