Monday, December 20, 2010

Επιστροφή στο βιβλίο, δεν είναι ντροπή αλλά επιλογή!


Μια όμορφη πρόταση για δώρο των εορτών διάβασα στην Galería Hispánica.

49 μικρές ιστορίες - Μεγάλα έργα του Πάβλο Νερούδα, του Εουλόχιο Σουάρες.

Την τελευταία δεκαετία το βιβλίο έχει καταντήσει να θεωρείται "γλαφυρό", "βαρετό", ακόμα και "φτηνιάρικο" σαν δώρο. Σπαταλάμε αρκετά χρήματα χωρίς δεύτερη σκέψη σε πανάκριβες άχρηστες αηδίες που δεν προσφέρουν τίποτα στην βελτίωση της ζωής, του πνεύματος, της ψυχής και του σώματός μας.

Μακάρι η οικονομική κρίση να μας οδηγήσει και πάλι στο δρόμο στον δρόμο των βιβλίων.

Και εμάς, αλλά και τα παιδιά μας, που μπορεί να είναι τεχνολογικά ενημερωμένα αλλά στερούνται γενικότερης καλλιέργειας. Με αποτέλεσμα όταν βλέπουν λογοτεχνικά βιβλία να γυρνούν το κεφάλι με αποστροφή, γιατί δεν ασχοληθήκαμε ποτέ στα σοβαρά με την εσωτερική πνευματική τους καλλιέργεια, όπως είχαν κάνει με εμάς οι γονείς και οι δάσκαλοί μας.

7 comments:

Unknown said...

Κοίτα να δεις, για να θέλει ένα παιδί το βιβλίο πρέπει να έχει μεγαλώσει μέσα σε αυτά, να έχει "παίξει" με αυτά, και επειδή δεν τα καταλάβαινε στην αρχή, να έχουν καθίσει και οι γονείς του μαζί του σπαταλώντας ώρες για να διαβάζουν μαζί του. Επιπλέον θα πρέπει να βλέπει και τους γονείς να διαβάζουν για να τους μιμηθεί.
Σήμερα υπάρχουν τέτοιες οικογένειες;
Αν ναι, πόσες;

Anonymous said...

"Μακάρι η οικονομική κρίση να μας οδηγήσει και πάλι στο δρόμο στον δρόμο των βιβλίων."

έτσι όπως πάμε και τα βιβλία από δανειστική βιβλιοθήκη...

Juanita La Quejica said...

Darth, ελαχιστότατες... ακόμα και όσοι της γενιάς μου μεγάλωσαν σε τέτοιες οικογένειες (δεν ήμασταν λίγοι), δεν έχουν το χρόνο, το κουράγιο και την θέληση να το επαναλάβουν με τα παιδιά τους, δυστυχώς.
Ανώνυμε, και η δανειστική βιβλιοθήκη μια χαρά λύση είναι, αν θέλουμε να διευρύνουμε λίγο τους ορίζοντές μας και να μπορέσουμε επιτέλους να αντιδράσουμε στην βλακεία που μας έχουν γεμίσει το κεφάλι.

Σικελια said...

Το βιβλίο παραμένει μακράν το αγαπημένο μου δώρο. Για να κάνω, για να μου κάνουν. Κι αν έχει μέσα και μια τόσο δα μικρή αφιέρωση θα το κρατάω σφιχτά για μέρες. ;)

Juanita La Quejica said...

Κι εγώ μια απ΄τα ίδια Σικελία.
Η αφιέρωση μετρά σχεδόν όσο και το δώρο. Το υπέροχο στο βιβλίο είναι ότι τίποτα από τα δύο δεν παλιώνει... ακόμα και αν αλλάξουν οι συνθήκες, οι σχέσεις, τα γούστα... το συγκεκριμένο βιβλίο με την συγκεκριμένη αφιέρωση θα θυμίζουν μία στιγμή μας που έφυγε.

Roadartist said...

Πότε το βιβλίο ως δώρο έγινε φτηνιάρικη επιλογή; Εγώ πάντα χαίρομαι πολύ αν μου χαρίζουν βιβλία! Ευχαριστούμε για τη πρόταση. Καλές γιορτές για σένα και την οικογένεια σου!

Juanita La Quejica said...

Φοβάμαι εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια Roadartist... τουλάχιστον αυτό είναι η προσωπική μου εμπειρία.
Να είσαι καλά, Καλές Γιορτές!