Friday, April 30, 2010

Απόβαση στην Νορμανδία

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι στην Νορμανδία και στην Βρεττάνη, συνόδευσα τον άνδρα μου στο μουσείο που είναι αφιερωμένο στην Απόβαση των Συμμάχων το καλοκαίρι του 1944, στο Bayeux. (Αν ήμουν μόνη μου δεν θα το επισκεπτόμουν ποτέ, ο Πόλεμος είναι ένα θέμα που προτιμώ να μην το βλέπω οπτικοποιημένο. Προτιμώ να κλείνω τα μάτια και να τον αγνοώ.)


Περπατήσαμε σε μία από τις ξακουστές νορμανδέζικες παραλίες της Απόβασης.

Διαβάσαμε αρκετά σχετικά με το θέμα, είδαμε βίντεος και φωτογραφίες με τις έμψυχες και άψυχες απώλειες και των δύο πλευρών.

Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται...



Τί κέρδισαν τελικά οι Γάλλοι που οι Σύμμαχοι διέλυσαν ολοσχερώς πόλεις με ιστορία εκατοντάδων ετών για να τους προστατέψουν;

Την απελευθέρωσή τους -καθώς και ολόκληρης της Ευρώπης- από τον Χίτλερ, ναι.



Παρακολουθώντας όμως -στο ελάχιστο- τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον κόσμο αυτές τις μέρες, τελικά για ποιά απελευθέρωση της Ευρώπης μιλούμε;
Σίγουρα δεν παρομοιάζω την όποια Μέρκελ με έναν έξυπνο, τυχερό και τρελλό αιμοσταγή δικτάτορα όπως ο Χίτλερ. Όμως... και πάλι η Γερμανία δεν μοιράζει τα χαρτιά της τράπουλας; Ή μήπως η μπαρμπουτιέρα που στήνεται το παιχνίδι, δεν έχει made in USA πινακίδα εισόδου;

Μήπως τελικά, τσάμπα καταστράφηκαν τα όμορφα ιστορικά κτίρια και σκοτώθηκαν τόσες χιλιάδες άνθρωποι;



Δεν πίστευα ποτέ ότι η επίσκεψή μου σε αυτά τα μέρη που έχασαν τη ζωή τους δεκάδες χιλιάδες στρατιωτών, σε συνδυασμό με τα χρέη της Ελλάδας, τους ανά τον κόσμο κερδοσκόπους και την γενικότερη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μου δημιουργούσαν αυτά τα μηδενιστικά συναισθήματα.

Κρίμα οι άνθρωποι.

Κρίμα οι πόλεις.

Κρίμα κι εμείς, οι απόγονοι των πολεμιστών "νικητών", αιώνιοι όμηροι των όποιων "νικημένων".

Thursday, April 29, 2010

Cigala graba sus tangos hoy en Argentina

Σήμερα δίνει συναυλία ο Diego El Cigala στο Gran Teatro Rex του Buenos Aires στην Αργεντινή.

Θα τραγουδήσει 11 tangos με τον ιδιαίτερο αέρα του flamenco που ξεχωρίζει σε όλες τις δουλειές του.

Η συναυλία θα ηχογραφηθεί για να κυκλοφορήσει σε cd με τον τίτλο TANGO στην Ισπανία με την κυριακάτικη El País, στις 20 Ιουνίου.

Wednesday, April 28, 2010

Τρεις φορές σε κεράτωσα...

... διευκρινίζει η Paquita La Del Barrio σε αυτόν που την καταδυνάστευε για πολλά χρόνια, την κεράτωνε, την παρατούσε και εκείνη έμενε πάντα πίσω να περιμένει σαν την πιστή Πηνελόπη.

"Τρεις φορές σε κεράτωσα.
Την πρώτη από θάρρος, την δεύτερη από καπρίτσιο και την τρίτη γιατί έτσι γούσταρα.
Τρεις φορές σε κεράτωσα.
Τρεις φορές σε κεράτωσα.
Τρεις φορές σε κεράτωσα.
Και μετά από αυτές τις τρεις φορές, δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ.
Με ακούς άχρηστε;
Άξιε για το τίποτα, μόνο για καθαρές ξεδιαντροπιές."



Tres veces te engañé
Paquita La Del Barrio


Tu, que me dejabas
Yo que te esperaba
Yo que tontament siempre te era fiel
Desgraciadamente, hoy fue diferente
Me topé con alguien, creo que sin querer

Tres veces te engañé
Tres veces te engañé
Tres veces te engañé
La primera por coraje
La segunda por capricho
La tercera por placer
Tres veces te engañé
Tres veces te engañé
Tres veces te engañé
Y después de esas tres veces
Y después de esas tres veces
No quiero volverte a ver

Me estás oyendo inútil?
Bueno para nada, pa´ puras verguenzas!

Dices que me quieres y que me perdonas
Pero lo que tu hagas, no me importa ya
Hoy me siento viva, me siento importante
Y de lo que pase, yo me encargaré.

Tres veces te engañé...

Lay down in the green grass

Wednesday, April 21, 2010

La Mujer y su espacio, de Irma Villarroel

Η χθεσινή σούρα ήδη μου πέρασε, τούτη εδώ είναι άλλη...



Οι εκλειπώντες Compay Segundo και Pío Leyva τραγουδούσαν στο παριζιάνικο L'Olympia το 1998:

"Γέμισε μου την μπουκάλα, γέμισέ την με ρούμι και άσε να λένε ότι είμαι μπεκρής.

Θεέ μου!

Η χθεσινή σούρα ήδη μου πέρασε, τούτη εδώ είναι άλλη σούρα, αυτή που κουβαλώ σήμερα."

Monday, April 19, 2010

Ακυρώσεις συναυλιών λόγω ηφαιστειακής τέφρας

Κλειστά τα αεροδρόμια για πέμπτη μέρα σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, εξαιτίας της ηφαιστειακής τέφρας που έρχεται από την Ισλανδία.

Έτσι λοιπόν το Σάββατο ο Arturo Sandoval δεν μπόρεσε να φτάσει μέχρι το Μέγαρο Μουσικής στην "Νύχτα στην Αβάνα" για να ξεσηκώσει με την τρομπέτα του όσους "τυχερούς-άτυχους" είχαν καταφέρει να βρουν εισιτήρια και η συναυλία έγινε με τον Chico Freeman με τους Guataca.



Ευτυχώς ο Chucho Valdés κατάφερε να έρθει στην πόλη μας για την ίδια εκδήλωση και να μας χαρίσει την πιο καταπληκτική ερμηνεία (καλύτερη και από του πατέρα του Bebo που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε υπό βροχή πριν λίγα χρόνια στον Λυκαβηττό) του Hubo un lugar. Ταλαντούχος και με πολύ ιδιαίτερη τεχνική και ο Gonzalo Rubalcaba, αλλά σε αυτήν την περίπτωση μάλλον προτιμώ το παίξιμο του δικού του πατέρα Guillermo.



Στο μεταξύ, μόλις ακυρώθηκε η σημερινή συναυλία του Richard Galliano και του σεξτέτου του στο Παλλάς, καθώς δεν τα κατάφεραν να ταξιδέψουν μέχρι την Αθήνα.

Sunday, April 18, 2010

Με δυο άδεια κρεβάτια - Con dos camas vacías

Μοναδική María Jiménez!

Δεν φοβήθηκε ποτέ ακόμα και να ειρωνευτεί την ίδια την εικόνα της, στηριγμένη στο ταλέντο και στην φωνή της.



Δεν είναι τυχαίος ο γνωστός στους θαυμαστές της María Jiménez διάλογος μεταξύ εκείνης και του Joaquín Sabina, όταν επιτέλους γνωρίστηκαν και από κοντά.

JS. -Tú cantas con las tripas.
MJ. - No, Joaquín: yo canto con el coño.


Το τραγούδι του βίντεο λέγεται Con dos camas vacías και βρίσκεται στο άλμπουμ Entre todas las mujeres που κυκλοφόρησε το 2002. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στον Joaquín Sabina, όπου 13 από τις πιο διάσημες Ισπανίδες και Λατινοαμερικάνες καλλιτέχνιδες ερμηνεύουν τα τραγούδια του.

Joaquín Sabina - Con dos Camas Vacías
(Con María Jiménez)


Ni yo bordo pañuelos,
ni tú rompes contratos,
ni yo mato por celos,
ni tú mueres por mí
y antes de que me quieras
como se quiere a un gato,
me largo con cualquiera
que se parezca a tí.

De par en par te abro
las puertas que me cierras,
me cuentan que el olvido
no te sienta tan mal,
la paz que has elegido
es peor que mi guerra,
lo que pudo haber sido
lo que nunca será.

Yo en cambio nunca supe
ir a favor del viento
que muerde las esquinas
de esta ciudad impía,
pobre aprendiz de brujo
que escupe al firmamento,
desde un hotel de lujo
con dos... con dos camas vacías.

Quién hará tu trabajo
debajo de mi falda,
la boca que era mía
de que boca será,
el roto de tu ombligo
ya no me da la espalda
cuando pierdo contigo
las ganas de ganar.

Como pago al contado
nunca me falta un beso,
siempre que me confieso
me doy la absolución,
ya no cierro los bares
ni hago tantos excesos,
cada vez son más tristes
las canciones de amor.

Yo en cambio nunca supe...

[J.Sabina]
Aunque nunca me callo
guardo un par de secretos,
lo digo de hombre a hombre,
de mujer a mujer,
ni me caso con nadie
ni me pongo amuletos,
por no tener no tengo
ni edad de merecer.

[M.Jiménez]
Quién hará tu trabajo...

Maldita sea la tinta
que empapa mis papeles,
maldita la tercera
persona del plural,
las uñas que se clavan
ahí, donde más duele,
si se me corre el rimel
cuando me haces llorar.

Y como pago al contado...