Στο αυτοκίνητο ανεβαίνοντας τον Διόνυσο, καυτή νύχτα Ιουλίου, στα καμένα 32 βαθμοί, στο δάσος λίγο πιο πάνω -διάστικτο από βίλλες που κάποιος φαύλος νους άφησε να χτιστούν τα τελευταία 20 χρόνια- η θερμοκρασία πέφτει στους 24.
Aπό το ραδιόφωνο ακούγεται "ζωντανή" εκτέλεση του Hotel California: We are programmed to receive. You can check-out any time you like, But you can never leave.
"Σαν την Ελλάδα και την Ευρώπη δηλαδή", σχολιάζει ο σύντροφος με πικρία.
Το μυαλό σταματά.
Απλώνω το χέρι έξω από το παράθυρο και ανατριχιάζω από την απροσδόκητη δροσιά.
"Μέσα ή έξω... θα επιβιώσω", σκέφτομαι.
Και αρχίζω να τραγουδώ.
2 comments:
Ε ναι, θα επιβιώσουμε, αν δεν καούμε βέβαια πρώτα...
Εγκατάσταση προσωρινή στην μπανιέρα... δεν γίνεται αλλιώς!
Post a Comment