Πάντως οι κάκτοι σου juanita, αν ήταν λίγο πιο στογγυλοποιημένοι θα ήταν το είδος "το κεφάλι της πεθεράς" (για ευνόητους λόγους όπως αντιλαμβάνεσαι έχει δωθεί αυτή η ονομασία) και αφού είναι και μπόλικοι συγκεντρωμένοι για φωτογράφιση, η όλη σύνθεση θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί "η σύναξη των πεθεράδων"
Oταν τους αγκαλιάζεις νιώθεις πανίσχυρος.Ολοι σε ζηλεύουν -κι εσύ απορείς-.
ReplyDeleteΒέβαια, "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του"
ReplyDeleteετσι νιωθει και η καρεκλα στην δουλεια μου
ReplyDeleteΠώς δηλαδή; Σαν να κάθεται πάνω της ένας κάκτος;
ReplyDeleteΉ σαν να είναι η ίδια μετεμψύχωση ενός μεξικάνικου κάκτου;
Παρακαλώ διευκρινήστε!
Πού είναι ο καλός ο κακός και ο άσχημος??
ReplyDeleteΠίσω από τους κάκτους, κάνουν τσίσα και δεν τους αρέσει η δημοσιότητα σε τέτοιες ιδιωτικές στιγμές!
ReplyDeleteΒρε τομάρι Ανώνυμε, πήγαινε να παίξεις με τον αγαπημένο σου άνδρα μου και σταμάτα να κουτσουλάς από δω και από εκεί!
ReplyDeleteΣε κατάλαβα, σε κατάλαβα!
Πάντως οι κάκτοι σου juanita, αν ήταν λίγο πιο στογγυλοποιημένοι θα ήταν το είδος "το κεφάλι της πεθεράς" (για ευνόητους λόγους όπως αντιλαμβάνεσαι έχει δωθεί αυτή η ονομασία) και αφού είναι και μπόλικοι συγκεντρωμένοι για φωτογράφιση, η όλη σύνθεση θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί "η σύναξη των πεθεράδων"
ReplyDeleteΑνατριχιαστικός ο παραλληλισμός και τόσο αληθινός!
ReplyDeleteΑπαπα! Καζάν ντιπί επειγόντως για να συνέλθουμε.
εμ, έτσι όπως τα κατάφερες, το καζάν το φορτώνομαι εγώ ως θερμίδες, και εσύ τον ...αλκοολικό!
ReplyDeleteτο κατάστημα πάντως διανυκτερεύει αν νιώσεις καμμιά λιγούρα μετά το τρέξιμο.
Μην μείνεις με τα σάλια στο στόμα και δεν κάνει κοριτσάκι
ΣΝΙΦ!
ReplyDelete