Να είσαι καλά Νατάσσα. Βλέπω μεγάλο χιτ τα τζιτζίκια τελικά, χαχα! Σε αυτή την βόλτα μας είχε σκοτεινιά, ομίχλη, βροχή, ήλιο, δροσιά, ζέστη, όλους τους καιρούς. Όταν φεύγαμε είχε πια ζεστάνει για τα καλά και έτσι εμφανίστηκαν και τα τζιτζίκια. Οι πιο όμορφες στιγμές πάντως ήταν όταν έβρεχε, ακόμα και αν οι 2 στους 4 δεν ήμασταν προετοιμασμένοι κατάλληλα για το χώρο, δεν ξέραμε τί θα αντιμετωπίζαμε.
καλημέρα κόρη,
ReplyDeleteτο slide show μου λεει that sorry, but I'm empty :(
Σοβαρά; Πώς γίνεται; Εγώ πώς το βλέπω κανονικά;
ReplyDeleteπολύ ωραίο Χουανίτα! Ο ήχος είναι πολύ χαλαρωτικός, όλοι εδώ στο γραφείο σήμερα ήθελαν να δουν από που έρχεται ο ήχος των τζιτζικιών, Χα,χα!
ReplyDeletejorge
ΧΑΧΑ! Να σου γράψω και ένα με το γνωστό σκύλο των από πίσω που γαυγίζει non stop;
ReplyDeleteΧα, χα! Πάντως αλήθεια, ο ήχος από τα τζιτζίκια είναι απόλυτα χαλαρωτικός. Μακάρι να διαρκούσε περισσότερο το κλιπάκι...
ReplyDeletejorge
Juanita είναι υπέροχο ! και τα τζιτζίκια με γυρίζουν 1 μήνα πίσω ...
ReplyDeleteΝα είσαι καλά Νατάσσα.
ReplyDeleteΒλέπω μεγάλο χιτ τα τζιτζίκια τελικά, χαχα! Σε αυτή την βόλτα μας είχε σκοτεινιά, ομίχλη, βροχή, ήλιο, δροσιά, ζέστη, όλους τους καιρούς. Όταν φεύγαμε είχε πια ζεστάνει για τα καλά και έτσι εμφανίστηκαν και τα τζιτζίκια.
Οι πιο όμορφες στιγμές πάντως ήταν όταν έβρεχε, ακόμα και αν οι 2 στους 4 δεν ήμασταν προετοιμασμένοι κατάλληλα για το χώρο, δεν ξέραμε τί θα αντιμετωπίζαμε.
Πρέπει να ήταν πανέμορφα...
ReplyDelete