Dear Heart, εγώ τον έχω στα μαύρα κατάστιχα τον Quetzalcoatl... γιατί το παραμύθι της επιστροφής του ήταν που μπέρδεψε -ίσως- αρχικά τον Moctezuma και δεν έκοψε τα πόδια του Cortés στο παλάτι του Axayácatl, νομίζοντας ότι ο Ισπανός ήταν η μετενσάρκωση του θεού τους. And the rest is history...
χαίρομαι που σχεδόν 20 χρόνια αργότερα κάτι μου χει μείνει από φαιά ουσία, παρά τις καταχρήσεις:) βοηθάει βέβαια και η εντύπωση που μου είχε κάνει το βιβλίο, δε θυμάμαι τις εκδόσεις, θυμάμαι το εξώφυλλο όμως. Η αιματηρή εισβολή των κονκισταδόρ από τη μια, η γλυκύτητα των ιθαγενών από την άλλη, με είχε τσακίσει.. Ο δικός μου αγαπημένος είναι ο συμπατριώτης του καθηγητή σας, ο Μάρκες, κι ας του αρέσει η Σακίρα, θα μπορούσε και χειρότερα:)
Χουανίτα, βλέπω πήγες οργανωμένα με κάμερες κ.λπ. Εγώ έμεινα μέχρι που τέλειωσε το φλαμένκο. Απόλαυσα τάνγκο και φλαμένκο. Και φυσικά όλες τις ομιλίες... Κρίμα που δεν συναντηθήκαμε... Άλλη φορά.
Στράτο, πάντα με τον κατάλληλο εξοπλισμό, χαχα! Heart! Φτου! Έκανα ... λίγο κλικ, αλλά ευτυχώς τα σχετικά προστατευτικά λειτούργησαν. Αυτός ήταν που λέγατε στο chatbox του Hungry For Life; Τον παλιο#$%^&!
Εν τω μεταξύ κάνε γαργάρες κυρία μου γιατί θα μας τραγουδήσεις απαραιτήτως και ασυζητητί! Ένα παχαρίτο μας τα είπε όλα! Τραγουδάει λέει η Χουανίτα μας υπέροχα! ;)
Χαρούμενες μελωδίες πάντως, τουλάχιστον τα δείγματα. Φαντάζομαι περάσατε όμορφα! Πάντα τέτοια!
ReplyDeleteΠήγες Χουανιτάκι μου; Καλό; Ζηλεύω... :(
ReplyDeleteΈμεινε τίποτα για το δεύτερο μισό του Μάρτη; :)
Τι όμορφα!
ReplyDeleteΤι χαρά!
Vengo de lejos..
Besitos!
¡Bienvenida!
ReplyDeleteΑπό τα μέρη της αγαπημένης Estrella;
τι μου θύμισες, το χω διαβάσει το κετσαλκοατλ!
ReplyDeleteDear Heart, εγώ τον έχω στα μαύρα κατάστιχα τον Quetzalcoatl... γιατί το παραμύθι της επιστροφής του ήταν που μπέρδεψε -ίσως- αρχικά τον Moctezuma και δεν έκοψε τα πόδια του Cortés στο παλάτι του Axayácatl, νομίζοντας ότι ο Ισπανός ήταν η μετενσάρκωση του θεού τους. And the rest is history...
ReplyDeleteμου θύμισες τώρα το άλλο βιβλίο,μνήμες φωτιάς, θυμάσαι τον συγγραφέα; Γκαλεάνο νομίζω, είχα φρικάρει όταν το διάβασα :((
ReplyDeleteΝαι! το Αλβαϊσιν..
ReplyDeleteτην Λινάρες, την Φλώρες,
και το Αστέρι.
Μαγικά!
Φιλάκια!
Heart, o αγαπημένος του Κολομβιανού καθηγητού μου πέρισυ στην Ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
ReplyDeleteMareld, ζηλεύω!
Και ναι, καλά τον θυμάσαι, Εδουάρδο Γκαλεάνο, από τον Εξάντα είχε κυκλοφορήσει και στα ελληνικά.
ReplyDeleteχαίρομαι που σχεδόν 20 χρόνια αργότερα κάτι μου χει μείνει από φαιά ουσία, παρά τις καταχρήσεις:)
ReplyDeleteβοηθάει βέβαια και η εντύπωση που μου είχε κάνει το βιβλίο, δε θυμάμαι τις εκδόσεις, θυμάμαι το εξώφυλλο όμως. Η αιματηρή εισβολή των κονκισταδόρ από τη μια, η γλυκύτητα των ιθαγενών από την άλλη, με είχε τσακίσει..
Ο δικός μου αγαπημένος είναι ο συμπατριώτης του καθηγητή σας, ο Μάρκες, κι ας του αρέσει η Σακίρα, θα μπορούσε και χειρότερα:)
Με τέτοιο φιδίσιο κορμί μέχρι και σε μένα αρέσει! ΧΑ!
ReplyDeleteΙδιαίτερα ενδιαφέρον είναι και το "Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής".
Χουανίτα, βλέπω πήγες οργανωμένα με κάμερες κ.λπ.
ReplyDeleteΕγώ έμεινα μέχρι που τέλειωσε το φλαμένκο. Απόλαυσα τάνγκο και φλαμένκο. Και φυσικά όλες τις ομιλίες...
Κρίμα που δεν συναντηθήκαμε...
Άλλη φορά.
ωχ χτύπησε πάλι ο ίδιος #$%^&(* malabei που βλέπω παντού σήμερα, και στο hungry, ΜΗΝ κάνεις κλικ Χουα!
ReplyDeleteΣτράτο, πάντα με τον κατάλληλο εξοπλισμό, χαχα!
ReplyDeleteHeart! Φτου! Έκανα ... λίγο κλικ, αλλά ευτυχώς τα σχετικά προστατευτικά λειτούργησαν. Αυτός ήταν που λέγατε στο chatbox του Hungry For Life; Τον παλιο#$%^&!
αυτός αυτός...Πάλι καλά που λειτούργησαν τα αντιγριππικά!
ReplyDeleteΕν τω μεταξύ κάνε γαργάρες κυρία μου γιατί θα μας τραγουδήσεις απαραιτήτως και ασυζητητί! Ένα παχαρίτο μας τα είπε όλα! Τραγουδάει λέει η Χουανίτα μας υπέροχα! ;)
ReplyDelete