Η σοκολάτα (μαύρη, πηχτή, κάτι μεταξύ ροφήματος και σάλτσας για fondue) που συνοδεύεται στην Ισπανία με τους μακρόστενους άγλυκους λουκουμάδες, είναι πραγματικά μια γευστική εμπειρία που εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να περιγράψω. Κάθε φορά, είναι σαν την πρώτη φορά. Μια Παραδεισένια Κόλαση! Ιδανικός τρόπος για να ξεκινήσει η Νέα Χρονιά, μετά τα 12 σταφύλια σε κάθε χτύπημα του ρολογιού στην αλλαγή του Χρόνου και μια ποικιλία από "ζόρικα" turrones.
Eπιστροφή στην πραγματικότητα, με την Στάη, την Νικολούλη, τον Παπαδάκη και αρκετούς άλλους γραφικούς συμπατριώτες μας που μόνοι τους έχουν βαφτιστεί δημοσιογράφοι, όταν εμένα μου φαίνονται απλά ... έμποροι και παλιάτσοι, να προσπαθούν να στριμώξουν μια ιατροδικαστίνα για να πει αν το πρόσωπο των ημερών, ο Ρώσσος δραπέτης, αυτοκτόνησε ή τον αυτοκτόνησαν. Πόσο χαίρομαι που ήμασταν μακριά από όλα αυτά, από την επιρροή των ΜΜΕ και την απίστευτη βλακεία που έχει πέσει σαν την μάστιγα των ακρίδων στην ταλαίπωρη πατρίδα μου.
Καλή Χρονιά και Καλά Ουστ σε ό,τι και όποιους μας χαλούν τη διάθεση και μας γεμίζουν αρνητική ενέργεια!
Καλή χρονιά λοιπόν, καλή χρονιά, καλή χρονιά. Τρέμε Τρέμη, τρέμε το αίμα σου θα Στά(ζ)η... Καλή χρονιά! Ω ναι, καλή χρονιά ;-)
ReplyDelete(τσέλιγκας σε αποσύνθεση)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και συμφωνώ, το ουστ επιβάλλεται! Για τη βλακεία βέβαια ισχύει το γνωστό,ότι είναι το μόνο που δεν έχει όρια μαζί με το Σύμπαν..
ReplyDeleteΚαλημερούδια και θέλω σοκολάτα - έχω πιει παρόμοια, αλλά ιταλική. Τι τα θες αν δεν τραγουδάει σάλσα..:D
Kαλή χρυσή χρονιά να έχεις!
ReplyDeleteΜε χάλασε να σου πώ την αλήθεια το ποστ σου γιατί αποφάσισα εδώ και 4 μέρες να κόψω τα γλυκά..μη με βάζεις σε πειρασμό γιατί θα φωνάξω τη Στάη να σε φάη..
Καλώς τα παιδιά! Τσέλιγκα, μάλλον έχεις αρχίσει και μεγαλώνεις και δεν αντέχεις τα πολλά ποτά και τα ξενύχτια φίλε! Κουράγιο!
ReplyDeleteΛεμονιά, να τραγουδά και coplas, και flamenco, και όλα τα καλά! Δεν έχει σχέση με την Ιταλική σοκολάτα, δεν έχω πιει κάτι παρόμοιο στην Ευρώπη μέχρι τώρα. Να σκεφτείς ότι αν θες δεν την πίνεις σαν ρόφημα αλλά την τρως με το κουτάλι, ό,τι έχει περισσέψει από τα churros δηλαδή.
Καλημερούδια Μαρίνα και Καλή Χρονιά! Με τί λες να αντικαταστήσουμε το κουνέλι φέτος; Πρέπει να το ψάξουμε...
ReplyDeleteΈτσι όπως έχω καρδαμώσει και με τα chorizos, lomos και τα salchichónes που έχω στο ψυγείο, ας έρθει όποιος θέλει, tortilla θα τους κάνω, χαχαχαχα!!!!!!!
καλή χρονιά, χουανιτάκι. ό,τι επιθυμείς, να το πάθεις. (κι εγώ σε αποσύνθεση βρίσκομαι).
ReplyDeleteΠωπω! Αμάν βρε παιδιά, άδεια για ξεκούραση από τις καταχρήσεις χρειάζεστε όλοι, χαχα! Καλά τα πέρασες Πολύβιε; Για πες!
ReplyDeleteΣνιφ..εγώ χρειάζομαι άδεια για ξεκούραση - σκέτο. Στείλε με στην πατρίδαααα!!!
ReplyDeleteΜακάρι να μπορούσα Λεμονιά μου!
ReplyDeleteχουανιτάκι, καλά ήταν... απ' όλα είχε ο μπαξές. νέοι φίλοι, κάτι τσακωμοί, πολύ αλκοόλ, χορός, ένα θέατρο, σουβλάκια στου μπαιρακτάρη και τώρα cocooning στο πατρικό μου. αυτά εν ολίγοις.
ReplyDeleteΚαλή χρονιά, Χουανίτα κι ότι ποθείς! (κοιτπάω καθημερινώς την προσφορά της ιμπέρια κι όλο στο φευγιό έχω το νου μου...)
ReplyDeleteΑυτό που λέμε full pension δηλαδή Πολύβιε! Μια χαρά μου ακούγεται! Να πάρεις τώρα και τα Καλά Αποτελέσματα για να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα.
ReplyDeleteMirando, όταν εμφανιστούν οι φωτογραφίες μας (ακόμα δεν έχουμε ψηφιακή, πάντα αργοί στα θαύματα της τεχνολογίας, τα χρήματα επενδύονται σε διακοπές και έτσι τα υπόλοιπα παραμένουν σε κατάσταση ... αποσύνθεσης) σου έχω μία έκπληξη!
ReplyDeleteΟυστ (τί ωραία ευχή, γέμισε το στόμα μου). Καλώς ήρθες Χουανίτα, καλή χρονιά κι απο δω! :-)
ReplyDeleteA πουλάκι ταξιδιάρικο, εσύ! Καλή χρονιά, με υγεία,ευημερία, πρόοδο, με γέλιο και χαρά! Να χαίρεσαι τους δικούς σου! Και εις άλλα ταξίδια!
ReplyDeleteΌσο για τους γραφικούς της tv-ούλας, υπάρχουν και χειρότερα, alter μεριά!
κοίτα τι μου κάνεις τώρα... αγωνία, όχι αστεία! Ε, άντε.. ε?
ReplyDeleteΚαλυτερότερη χρονιά και όχι ουστ, αλλά όξωωωωω ρεεεεεε!!!! όπως έλεγε και ο Παπαγιαννόπουλος ;)
ReplyDeleteτην παρόμοια ιταλική (πηκτή σοκολάτα σχεδόν σαν κρέμα, την τρως και με το κουταλάκι) την έχω τιμήσει και γω και ξέρω και ένα μαγαζί που τη σερβίρει.... την ισπανική μάλλον θα πρέπει να μας την προσφέρεις εσύ ;) πιάστε μια άδεια και για μένα!!!
Αντί για κουνέλια να κάνουμε γαλλικό καζουλέ..διαίτης φαγητό με μπέηκον, λουκάνικα, φασόλια, μιά πάπια, αρνί και πανσέτες..
ReplyDeleteΚαλώς ήρθαμε στο Άθενς!
ReplyDeleteΤα κεφάλια μέσα. Δε με λες, τον Ανχελίτο τον είδες;
Όσο για τους ΜΜαλά..ς που λες, έχει και στην Ιθπανία μπόλικους. Αλλά συμφωνώ αυτοί μας πονούν! Ως μέρος της χαζής μας καθημερινότητας, ως το άσχημο πρόσωπο της εθνικής μας μόστρας, ως ...
Β STRONG!!!
Καλώς βρεθήκαμε όλοι και εδώ!
ReplyDeleteMind, είναι βέβαια μια αρνητική ευχή και δεν είναι ίσως δεν βγάζει θετική ενέργεια, αλλά και τόσο απολαυστική ε;
Μιραντό, αύριο απόγευμα είπαν θα τις έχουν έτοιμες τις φωτογραφίες, ελπίζω να βγει η χαζούλα, μικρούλα έκπληξη.
Μαρινάκι, έχεις καλή συνταγή για το καζουλέ; Το έφτιαχνε μια φίλη Λιβανέζα που είχε ζήσει πολλά χρόνια στο Παρίσι, αλλά δεν ζει πλέον εδώ. Παραπλήσιο και το αλσατικό baeckoeffe (δεν θυμάμαι πως γράφεται, είχα βάλει συνταγή στο μπλογκ μετά μια επίσκεψη στο Στρασβούργο το καλοκαίρι).
Street, ομολόγησε! Που την βρίσκουμε εδώ αυτήν την σοκολάτα;
Πότε θα πάμε να την ξεκουταλιάσουμε παιδιά;
Κατερίνα, ευχαριστώ για τις ευχές και ναι, έχεις απόλυτο δίκιο για τα περί alter, συμφωνώ 100%!
0, δυστυχώς δεν τα καταφέραμε από κοντά, γιατί ενώ την μοναδική μέρα που συμπέσαμε είχαμε πει να βρεθούμε το μεσημέρι, τα νιάτα μάλλον ξύπνησαν αργά και τα γηρατειά είχαν ήδη περπατήσει 3 ώρες και μας χώριζε πια μεγάλη απόσταση. Δεν υπήρχε χρόνος για να γίνει συνάντηση στο ενδιάμεσο, γιατί στις 5 μας είχαν καλεσμένους για σοκολάτα και στις 7 για φαγητό! Χειρότεροι από εμάς οι Ισπανοί, αυτές τις μέρες είναι επί 24ώρου βάσεως γύρω από ένα τραπέζι και οι προσκλήσεις για φαγητό απαιτούν τουλάχιστον 7 ώρες παραμονής, χαχαχα!!! Μην με ρωτήσεις τί φάγαμε, jamón, chorizo, salchichón, lomo, όσα αλλαντικά δεν τρώμε όλο το χρόνο τα φάγαμε σε 4 μέρες. Μεταξένια αλλαντικά, είναι μεγάλοι μάστορες οι άτιμοι.
Λεμονιά, άρχισε να κάνεις οικονομίες, έχω αρχίσει "ψήσιμο" για "πατρίδα" το καλοκαίρι, για εκπαιδευτικούς τάχα μου λόγους!
Το καλύτερο τσοκολατε κομ Τσουρος θα το βρεις στο παλιο καλό Στέκι, κοντά στην Πουερτα δελ Σολ της Μαδριτης (τώρα άγιος κάτι ήταν, μου διαφεύγει τώρα).
ReplyDeleteΑλλά την έχω ξεπεράσει με το μουσ μαρακουζα (ελληνιστί φρούτο του πάθους)...μιλάμε για μεγάλο πάθος...μμμ
ΜANY HAPPY RETURNS OF THE "OUST !" (ξέρουν ποιοί) :-)
ReplyDeleteΜάλλον στην σοκολατερία του San Ginés αναφέρεσαι Αλχημιστή, πολύ κοντά στο μοναστήρι των Ξεκάλτσωτων Αδερφών.
ReplyDeleteLand, κάποιοι ΟΥΣΤ έχουν δηλαδή γενέθλεια; Μπερδεύτηκα!
αν είναι να οργανώσουμε meeting για σοκολάτα και... συμπάθειο μέσα... βρίσκεται στη Νέα Σμύρνη, στο avenue cafe... ;)
ReplyDeleteΕξαιρετική ιδέα Street. Και μιας και churros δύσκολα να βρούμε εδώ, θα φέρουμε λουκουμάδες για να βουτήξουμε στην σοκολάτα!
ReplyDeleteΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και από μένα! Αν κρίνω από αυτά που δοκιμάσαμε στο barcelonetta και από την περιγραφή σου "παραδεισένια κόλαση" .... θα σε μαλώσω! Πως θα βγάλω την υπόλοιπη 1η μέρα στην δουλειά?
ReplyDelete