Γεμιστά με φρούτα και ξηρούς καρπούς

Την αρχική ιδέα γι αυτά τα αλλιώτικα γεμιστά την έχω πάρει από μία συνταγή της Ελένης Χ. από την εποχή του Hungry και την έχω τροποποιήσει στα γούστα μου.
Υλικά
15 πιπεριές για γέμισμα
350 γρ.κιμάς μοσχαρίσιος
3 κ.σ.ρύζι
5 κρεμμύδια τριμμένα
1 σκελίδα σκόρδο λειωμένη
4 ντομάτες ξεφλουδισμένες και χονδροκομμένες
μαϊντανός ψιλοκομμένος
1 μάνγκο
1 μεγάλο ροδάκινο (ή 2 μικρά)
1 1/2 ξινόμηλο
100 γρ. ξεφλουδισμένα αμύγδαλα
1 πακετάκι κουκουνάρια
κρασί κόκκινο
ελαιόλαδο
αλατοπίπερο, ρίγανη, δυόσμος, μπαχάρι, γαρύφαλλο, πάπρικα, chillies, ζάχαρη
Εκτέλεση
Σωτάρουμε τον κιμά με ελάχιστο λάδι και αφού πάρει χρώμα ρίχνουμε και τα σκορδοκρέμμυδα. Σβήνουμε με κόκκινο κρασί.
Προσθέτουμε τις ντομάτες και αλατοπίπερο. Προσωπικά ρίχνω και λίγη ζάχαρη. Σε χαμηλή φωτιά αφήνουμε να γίνει ο κιμάς. Προσθέτουμε νερό όταν χρειάζεται.
Στο μεταξύ αδειάζουμε τις πιπεριές, κόβουμε σε μικρά κομματάκια τα φρούτα και σπάμε ελαφρά στην μουλινέττα τα αμύγδαλα.
Όταν κρυώσει λίγο ο κιμάς, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Δηλαδή τα φρούτα, τα ξηροκάρπια, το ρύζι, τα μπαχαρικά και τα μυριστικά. Γεμίζουμε, περιχύνουμε με λίγο κρασί κόκκινο, νερό, λάδι και λίγο χυμό ντομάτας και πασπαλίζουμε τα καπάκια με φρυγανιά, για να μην μαυρίσουν στο ψήσιμο. Αν θέλουμε, προσθέτουμε και λίγες πατάτες στα κενά των γεμιστών.
Ψήνουμε στους 210ο C για 1 ώρα. Ελέγχουμε και αν χρειαστεί σκεπάζουμε το ταψί με αλουμινόχαρτο. Συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλη μισή ώρα, αναλόγως τον φούρνο.
Συνοδεύουμε με μια σάλτσα γιαουρτιού, όπου έχουμε προσθέσει λίγο από το μείγμα των φρούτων λειωμμένο, βαλσαμικό ξίδι, ελαιόλαδο, αλάτι και λευκό πιπέρι.

Αν ακολουθήσουν και άλλοι, θα πέσουν οι τιμές;

O Diego El Cigala, αφού μας είχε στην πρίζα 1 χρόνο να περιμένουμε το νέο του cd, το οποίο προωθούσε σε συναυλίες σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, έκανε τελικά μόνος του την παραγωγή.

Και πώς επέλεξε να το κυκλοφορήσει στην αγορά;

Μέσω των γνωστών μονοπατιών των δισκογραφικών εταιρειών;

Την εποχή της μεγάλης κρίσης, όταν μπορεί ο καθένας να το κατεβάσει δωρεάν από το εκάστοτε "μουλάρι";

Όχι.

Επέλεξε έναν άλλο δρόμο.

Έφτιαξε μια όμορφη έκδοση που περιέχει ένα βιβλίο 72 σελίδων όπου προλογίζουν το cd καλλιτέχνες και συγγραφείς, το cd Dos Lágrimas και ένα dvd με αποσπάσματα συναυλιών του και τα έριξε στην ισπανική αγορά μαζί με την Κυριακάτικη El País στις 15 Ιουνίου, στην τιμή των 9.95€!

Τα πρώτα 100.000 cds θα παραμείνουν στα 28.000 "περίπτερα" όπου έχουν διανεμηθεί το αργότερο για 4 εβδομάδες και βλέποντας και κάνοντας.

Είμαι σίγουρη ότι θα πουληθούν μέσα στην πρώτη εβδομάδα.

Και γιατί είναι η πολυαναμενόμενη δουλειά του αγαπημένου παιδιού του flamenco fusión που έχει μεγάλη απήχηση σε διαφορετικά είδη μουσικόφιλου κοινού, αλλά και γιατί σαν προωθητική κίνηση είναι μια εξαιρετική ιδέα και μια συμφέρουσα αγορά.

Έχουν τα κότσια να ακολουθήσουν και άλλοι αυτό το παράδειγμα;

Θα μπορούσαν έτσι να πέσουν οι τιμές σε παγκόσμιο επίπεδο και να αναζωογονηθεί ταυτόχρονα η αγορά;

Για τον Συμβιβασμό του Antonio Machín τραγουδά στα Δύο Δάκρυα ο Diego, σε ντουέτο με τον τραγουδιστή της Vieja Trova Santiaguera, Reinaldo Creagh.

COMPROMISO - Dos Lágrimas - Diego El Cigala

Φρέσκος και λαχταριστός Diego El Cigala!

Επιτέλους!
Ύστερα από σχεδόν ένα χρόνο αναμονής, κυκλοφόρησε το Dos Lágrimas.
Τα λόγια περιττεύουν!

DOS CRUCES

TE EXTRAÑO

CARUSO

Μάγισσα

Άσχημο τέλος έχει η Μάγισσα στο Όμορφο πραγματάκι, το νέο cd των Orishas. Ιδανική για το ρόλο η Rossy de Palma, που γνωρίσαμε από τις ταινίες του Almodóvar.

Βruja - Orishas

Y recuerda que el domingo nos vamos de piquiniqui, resbalosa.
Eres una interesá, bruta.
Mentirosa y arrastrá. Bruta
Eres una interesá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Mentirosa y arrastrá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Estate tranquila muchacha, refresca la nota,
Que de lejos se te nota que tú vienes a hacerme muy mal.
Todos comentan tu caso por el vecindario,
Que lo tuyo ya es a diario.
Tal vez no, embarcao estoy, me siento muy mal.
Ei, fue duro de admitir, que eres una cara dura por descubrir, consumir.
Tu especialidad: destruir, mami. Tu genialidad estudiada.
En la calle, donde los tatuajes de la vida te han marcado.
Solo piensas que el que a tu lado se arrime, como un limón lo exprimes.
Ni con una lluvia te levantas, no podemos hacer nada.
Nada de lo que tu puedas, ni nada de lo que yo quiera.
Tengo también el presentimiento, que no estás muy preocupada
De que la cosa se ponga fatal.
Eres una interesá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Mentirosa y arrastrá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Prensa, la prensa, prensa.
Cacerías de brujas comienzas.
Se comenta que embrujan, hechizan, encantan, derriten carteras ajenas.
Hechicera, inicia tu temporada dando vuelta,
Buscando portada, con esa cara, asfixiada.
Dura como mármol de muralla china.
Legendario tu descaro, y largo como ella misma, oye mi china.
Por culpa de una bruja bandolera, perdí mi novia en carretera.
Y esta no tenía escoba, libro de magia, sombrero ni caldera.
Eres una interesá, bruta.
Mentirosa y arrastrá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Eres una interesá, bruta.
Mentirosa y arrastrá. Tu cara dura, tu cara dura, bruja
Quiero demostrarte y hacerte saber, Que una bruja te puede envolver.
Debes de aprender, no caer. Evitarte morder el anzuelo.
Y recuerda que el domingo nos vamos de piquiniqui, resbalosa.
Eres una interesá. Mentirosa y arrastrá.
Tu cara dura, tu cara dura, bruja. Eres una interesá, bruta.

Τί bachata τί ματσάτα!

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε΄Δημοτικού σε κάποιο σχολείο της Αττικής, είχαν πρόσφατα την γιορτή τους για το τέλος της σχολικής χρονιάς. Αφού τραγούδησαν και χόρεψαν με μεράκι και στυλ ελληνικούς δημοτικούς χορούς, στη συνέχεια μοίρασαν στους επισκέπτες ένα μικρό έντυπο με 18 παραδοσιακές συνταγές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ωραία ιδέα, να περνούν έτσι οι δάσκαλοι στα παιδιά κάποια μηνύματα για τις διατροφικές συνήθειες της χώρας μας και να τα πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά από τα κάθε λογής ταχυφαγεία.
Μουσική υπόκρουση μια χορευτική bachata, που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό όταν είδα τον τίτλο της συνταγής με τα ματσάτα.

Bachata - Aventura - Obsesión

Για να ζήσεις την μουσική πρέπει να ακούς τη ζωή

Para vivir la música, hay que escuchar la vida...

Ιπτάμενη μπασταρδέ foietortilla κυνηγά πεταλούδα

Στα πλαίσια του νέου κύκλου συνταγών "Βαριέμαι να μαγειρεύω", προέκυψε μία μπασταρδέ tortilla που αναβαθμίστηκε από την προσθήκη ενός καταπληκτικού foie gras. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι θυσιάστηκε το foie gras στον βωμό της οικιακής βαρεμένης μαγειρικής... peut-être!
Αλλά εμείς δεν πτοούμαστε, κάνουμε ό,τι μας αρέσει και ό,τι μας βολεύει, αφήνοντας τους κανόνες για να τους τηρούν με ευλάβεια οι ειδικοί. My home is my castle, my kitchen is my playground και πάει λέγοντας!
Μιας και το ταξιδάκι στο Παρίσι ακυρώθηκε λόγω Valle-Inclán και λοιπών Ισπανών λογοτεχνών του ΧΙΧ και ΧΧ αιώνα, το έτερον αγαπημένο ήμισυ προσπάθησε να με παρηγορήσει φέρνοντας φωτογραφίες και καλούδια. Ένα από αυτά ήταν το εξαιρετικό foie gras de Saulzoir, με μοσχαρίσια γλώσσα Lucullus de Valenciennes.
Αυτή η νοστιμιά πραγματικά έκανε την διαφορά σε μια απλή ομελέττα φούρνου, που μετατράπηκε ξαφνικά σε ένα περιπετειώδες βουτυράτο γήινο αρωματικό πιάτο, που έγινε γρήγορα και εύκολα, χωρίς τηγάνια, χωρίς ιδιαίτερη παρακολούθηση και άλλα μαγειρικά δεινά.
Η τορτίγια κανονικά πρέπει να παρασκευάζεται στο τηγάνι, σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, με μικρά κυβάκια πατάτας με μπόλικα ψιλοκομμένα κρεμμύδια να κολυμπούν σε ρηχά λάδια.

Το ταψί του φούρνου δεν διαμαρτυρήθηκε όταν κλήθηκε να δώσει λύση, αφού στα πλαίσια της εποχής "Βαριέμαι να μαγειρεύω", το τηγάνισμα είναι εξ ορισμού out of the question.
Λίγο ελαιόλαδο Ευβοιώτικο (καλό κακό δεν ξέρω, αυτό έχουμε αυτό βάζουμε) και στους 180ο C σιγοψήθηκαν θέλοντας και μη για 25' 6-7 μέτριες πατάτες και 6 λευκά (γλύκαααα!) καλοαναθρεμμένα κρεμμύδια. Αλάτι, λευκό πιπέρι και τίποτα άλλο, εγκράτεια για να μην καλυφθεί τελείως το μεζεδάκι από τα Παρίσια.
Χτύπησα 6 αυγά (όχι, δεν ήταν από κοτέτσι ούτε και βιολογικά, κακώς, θα ήταν ίσως ακόμα καλύτερο το τελικό αποτέλεσμα) με ελάχιστο γάλα, διόρθωσα στο αλάτι, άσπρισα στο πιπέρι και στο τέλος πρόσθεσα 1/3 από το βαζάκι με το foie και την καπνιστή γλώσσα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το βούτυρο που έβγαινε από τους πόρους της ομελέττας όσο ψηνόταν. Όσο για άρωμα, τί να σας πω... δεν περιγράφεται.
Εν ολίγοις, ένα υλικό που ίσως δεν το χρησιμοποιούμε καθημερινά, μπορεί να δώσει το φιλί της ζωής σε ένα απλό πιάτο και να καλύψει τα ίχνη της κρίσης "Βαριέμαι να μαγειρεύω" σε τέτοιο βαθμό, ώστε να βρεθούμε μπροστά στο ασυνήθιστο φαινόμενο μιας ιπτάμενης μπασταρδέ foietortilla που ερωτεύθηκε και κυνηγά ανελέητα μια πεταλούδα.

Πήγαινε στο καμπινέ σου

Τί έχασα πάλι... το κρίμα στο λαιμό σου Valle-Inclán!

Σολομός σε πακέττο

Βαριέμαι να μαγειρέψω!
Ουφ! Τί πρόβλημα και αυτό!
Όταν βρίσκομαι σε περιόδους πνευματικής κόπωσης χάνω τελείως την μαγειρική μου έμπνευση και διάθεση.
Αλλά επειδή πρέπει κάτι να σερβιριστεί στο τραπέζι, μια εύκολη και γρήγορη πρόταση για σολομό.
Ναι, ξέρω, έχουμε πολλές συνταγές ήδη, αλλά τί να κάνω; Βλέπετε είναι και σχετικά οικονομικός, μαγειρεύεται και εύκολα χωρίς να θέλει καθάρισμα και τα σχετικά, οπότε... άάάάάλλη μια συνταγή σολομού στο blog μας, για μια ώρα μαγειρικής βαρεμάρας!
Πακέττο σολομού χωρίς πολλή σκέψη
Υλικά
4 φιλέτα σολομού
2 λεμόνια (αν έχουμε και τουρσί, ακόμα καλύτερα)
1 σκελίδα σκόρδο
πιπεριά κόκκινη
φρέσκος κόλιανδρος (αν δεν βρούμε, κάνει και ο μαϊντανός)
μαϊντανός
κρόκος (μερικές κλωστές)
πάπρικα γλυκιά
τζίντζερ
αλατοπίπερο
ελαιόλαδο (ή σησαμέλαιο)Εκτέλεση
Ψιλοκόβουμε τον κόλιανδρο, τον μαϊντανό και το σκόρδο και τα ανακατεύουμε μαζί με το ελαιόλαδο και τον κρόκο, τον χυμό ενός λεμονιού και 2 κουταλιές σούπας νερό.
Βάζουμε τα φιλέτα του σολομού στην μαρινάδα, καλύπτουμε με wrap και αφήνουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες.
Στη συνέχεια, τοποτεθετούμε κάθε φιλέτο στο κέντρο τετράγωνα κομμένου χαρτιού για ψήσιμο στο φούρνο, προσθέτουμε τα μπαχαρικά και την πιπεριά ψιλοκομμένη, καθώς και το 1/4 του περιεχομένου της μαρινάδας. Από πάνω βάζουμε λεμόνι κομμένο στα 6 ή όπως μας εξυπηρετεί καλύτερα και τυλίγουμε καλά το πακέττο.
Σε προθερμασμένο φούρνο στους 220ο βαθμούς, ψήνουμε για 15 λεπτά.
Σερβίρουμε όπως είναι στο χαρτί.
Αν θέλουμε προσθέτουμε στα πακέττα άνιθο, ή ελιές, ή μανιτάρια, ή κάππαρη ή αγγουράκι τουρσί, ή ολόκληρα κόκκινα πιπέρια.

Κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε 2-3 φορές το χρόνο