Monday, March 31, 2008

Γιώργος Βρυζάκης - Τσάι στη Σαχάρα


Στις 8 Απρίλη, ο βαρύτονος Γιώργος Βρυζάκης με τους συνεργάτες του τραγουδούν τα τραγούδια της χρυσής εποχής των μπουάτ της δεκαετίας του 70, στο Τσάι στη Σαχάρα.

Θα είναι μια όμορφη βραδιά, καθώς ο Γιώργος έχει την σπουδαία ικανότητα να κάνει τον κόσμο να περνά όμορφα.

Και βέβαια διαθέτει μια εξαιρετική φωνή!

Ένα ελάχιστο δείγμα στο βιντεάκι που ακολουθεί.

Saturday, March 29, 2008

¡40 Mañanitas!













Estas son las mañanitas
These are the morning songs
que cantaba el Rey David.
that King David used to sing.
Hoy por ser día de tu santo
Because today is your Birthday
te las cantamos a ti.
We are singing them to you.

Despierta, mi bien, despierta,
Awaken, my dear, awaken,
mira que ya amaneció
and see that the day has dawned,
ya los pajarillos cantan,
now the little birds are singing,
la luna ya se metió.
And the moon has set..

Molotov - Gimme Tha Power



La policía te está extorsionando
pero ellos viven de lo que tú estás pagando
y si te tratan como a un delincuente
no es tu culpa, dale gracias al regente.

hay que arrancar el problema de raíz
y cambiar al gobierno de nuestro país.
a la gente que está en la burocracia,
a esa gente que le gustan las migajas.

yo por eso me quejo y me quejo
porque aquí es donde vivo
y yo ya no soy un pendejo.

que nos guachan los puestos del gobierno
hay personas que se están enriqueciendo.
gente que vive en la pobreza,
nadie hace nada
porque a nadie le interesa.

esa gente de arriba te detesta
hay más gente que quiere
que caigan sus cabezas.
si le das más poder al poder,
más duro te van a venir a coger.

porque fuimos potencia mundial,
somos pobres,
nos manejan mal.

dame, dame, dame, dame todo el power
para que te demos en la madre.
gimme, gimme, gimme, gimme todo el poder.
so i can come around,
tú, joder.
dame, dame, dame, dame todo el power
para que te demos en la madre.
gimme, gimme, gimme, gimme todo el poder.
so i can come around,
tú, joder.
dámele, dámele, dámele, dámele todo el poder
dámele, dámele, dámele, dámele todo el power
dámele, dámele, dámele, dámele todo el poder
dámele, dámele, dámele, dámele todo el power

(así es putón,
fuck you puto baboso!)

porque no nacimos donde no hay que comer
no hay porque preguntarnos como le vamos a hacer
si nos gritan como a unos huevones,
no lo somos
¡viva méxico, cabrones!

que se sienta el power mexicano
que se sienta, todos juntos como hermanos,
porque somos más,
jalamos más parejo.
¿por qué estar siguiendo a una bola de pendejos?
que nos llevan por donde les conviene
y es nuestro sudor lo que los mantiene,
los mantiene comiendo pan caliente,
ese pan, ese pan de nuestra gente.
 
el pueblo unido jamás será vencido.

Thursday, March 27, 2008

Ο Βασιλιάς... ας γελάσω!



Νομίζεις ή θα ήθελες να είσαι ο Βασιλιάς.

Ακόμα και αν δεν έχεις "trono ni reina, ni nadie que te comprenda"... όπως τραγουδούσε ο μεγάλος της canción ranchera, José Alfredo Jiménez.

Όχι, δεν είσαι ούτε θα γίνεις κανενός Βασιλιάς.

Ούτε καν, ή μάλλον κυρίως, του εαυτού σου.

Και ο πιο εύκολος δρόμος είναι να φταίνε οι άλλοι.

Γι αυτό άραγε να είσαι τόσο μόνος;

Σε χαιρετώ Rey del Nadie, Nada y Nunca...

YΓ. Σε περίπτωση που δεν λειτουργεί το λινκ, υπάρχει και εδώ το El Rey, του José Alfredo Jiménez.

Tuesday, March 18, 2008

Ζακ Μεναχέμ

Το πρωινό ξύπνημα της Κυριακής.

Την μισή μου ζωή, στο περίπου.

Με μουσικές του κόσμου, πολύ πριν γίνουν "της μόδας".

Ο Ζακ Μεναχέμ έδωσε απλόχερα σε όσους θέλησαν να τον ακούσουν.

Ήταν πρωτοπόρος στο χώρο του ραδιοφώνου.

Ευγενής στην ψυχή, πάνω από όλα.

Ποιό τραγούδι θα ταίριαζε να τον συνοδεύσει στον Καλό Δρόμο;

Ίσως τα Απλά Πράγματα, από την Chavela Vargas.

Που όπως είχε προλογίσει η ίδια στη συναυλία της στο Carnegie Hall, "είναι το πιο όμορφο τραγούδι στον κόσμο". Γιατί "η αγάπη είναι απλή και τα απλά πράγματα τα καταβροχθίζει ο χρόνος".


Uno se despide insensiblemente de pequeñas cosas,
lo mismo que un árbol en tiempos de otoño muere por sus hojas.

Al fin la tristeza es la muerte lenta de las simples cosas,
esas cosas simples que quedan doliendo en el corazón.

Uno vuelve siempre a los viejos sitios donde amó la vida,
y entonces parece como están de ausentes las cosas queridas.

Por eso muchacha no partas ahora soñando el regreso,
que el amor es simple, y a las cosas simples las devora el tiempo.

Demórate aquí, a la luz mayor de este mediodía,
donde encontrarás con el pan al sol la mesa tentida.

Por eso muchacha no partas ahora soñando el regreso,
que el amor es simple, y a las cosas simples las devora el tiempo.

Uno vuelve siempre a los viejos sitios donde amó la vida.



Ελευθεροτυπία: "Εφυγε" ο Ζακ Μεναχέμ

Thursday, March 13, 2008

Palau Reial de Pedralbes - Barcelona


Το "τραμ το τελευταίο" κάνει στάση στο Palau Reial de Pedralbes, στην λεωφόρο Diagonal, στα δυτικά της Βαρκελώνης. Η περιοχή του Pedralbes είναι σήμερα ίσως η πιο πολυτελής οικιστική ζώνη της πόλης, με μεγάλες επαύλεις -παλιές και σύγχρονες- και υπέροχους κήπους. Το τοπωνύμιο Petras Albas ή Piedras Blancas, αναφέρεται στο ανοιχτό χρώμα που είχαν οι βράχοι της περιοχής και έτσι είχαν ονομάσει την αγροικία που έδωσε στη συνέχεια το όνομά της στο σημερινό προάστειο.

Πρόκειται για μια επίσκεψη που αξίζει τον κόπο, σε ένα μεγαλοπρεπές παλάτι με εντυπωσιακούς εκτεταμένους κήπους, που υπήρξε κατοικία του conde Eusebi Güell, χρηματοδότη του Antoni Gaudí και εκείνου που έδωσε την εντολή να δημιουργηθεί το Park Güell, μεταξύ άλλων μεγάλων αρχιτεκτονικών έργων στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η ιστορία του παλατιού ξεκινά από την παλιά αγροικία του Can Feliu, τον 17ο αιώνα. Το κτήμα αγοράστηκε το 1862 από τον Eusebi Güell, μαζί με το διπλανό Can Cuyàs de la Riera. Έτσι δημιουργήθηκε το κτήμα Güell, με έκταση γύρω στα 30.000 m2. Ο αρχιτέκτωνας Joan Martorell ανέλαβε να φτιάξει τον πύργο του Can Feliu και κατασκεύασε ένα μικρό παλάτι με αέρα της Καραϊβικής, με ένα παρεκκλήσι νεογοτθικού ρυθμού και περιτριγυρισμένο από υπέροχους κήπους. Αργότερα ανατέθηκε στον Antoni Gaudí η ανακαίνιση του σπιτιού και το χτίσιμο του εξωτερικού τοίχου καθώς και τα περίπτερα της κεντρικής εισόδου.

Ο Eusebi Güell δώρησε το σπίτι και μέρος των κήπων στην Ισπανική Κορώνα, για να τους ευχαριστήσει για τον τίτλο ευγενείας του conde που του απένειμαν στα τέλη του 1918. Έτσι, το παλάτι θα αποτελούσε την κεντρική βασιλική κατοικία, όταν μέλη της ισπανικής βασιλικής οικογένειας θα επισκεπτόντουσαν την Βαρκελώνη. Άρχισε τότε μια αναδιαμόρφωση των χώρων, με την εποπτεία των αρχιτεκτόνων Eusebi Bona i Puig και Francesc P. Nebot. Η δαπανηρή διαδικασία χρηματοδοτήθηκε από την αστική τάξη της Βαρκελώνης.

Το 1924 πήρε την τελική μορφή του και ανακηρήχθηκε επίσημα το "Βασιλικό Παλάτι", αλλά μετά την ανακύρηξη Δημοκρατίας το 1931, πέρασε στην ιδιοκτησία του Δημαρχείου της Βαρκελώνης. Από το 1990 έχουν εγκατασταθεί στους χώρους του Palau Reial το Museo de Cerámica, με έργα της καταλανικής και αραβικής κεραμικής τέχνης, καθώς και το Museo de Artes Decorativas, με έπιπλα και αντικείμενα από τον Μεσαίωνα ως τις μέρες μας.

Οι κήποι σχεδιάστηκαν από τον Nicolau Rubió i Tudurí, που ήταν εκτός από σχεδιαστής κήπων και συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος. Περπατώντας ανάμεσά τους, συναντά ο επισκέπτης ένα συντριβάνι σχεδιασμένο από τον Gaudí, παγκάκια από μπαμπού, καθώς και ένα μικρό δασάκι από το ίδιο φυτό. Ξεχωρίζουν 3 συντριβάνια φωτισμένα του Charles Buïgas i Sans, σχεδιαστή των υπέροχων και διάσημων συντριβανιών του Montjuïc, αγάλματα όπως της Βασίλισσας María Cristina με τον γιο της Alfonso XIII στην κεντρική είσοδο του παλατιού και πολλές άλλες όμορφες γωνιές, κρυμμένες μέσα σε πυκνή βλάστηση από ευκάλυπτους, πεύκα, φοίνικες, καλλυμένα όλα από πυκνά στρώματα κισσού. Σε όλη τη διάρκεια της βόλτας μας, αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν τα κελαηδίσματα των πουλιών, που ακούγονται ακόμα και μέσα στους χώρους των μουσείων, όταν είναι ανοιχτά τα τζάμια. Υπάρχουν ειδικοί χώροι για ποδήλατο και για περπάτημα και όλα αυτά δημιουργούν μια πραγματική όαση για ένα σύντομο αλλά πολύτιμο διάλειμμα και μια βαθειά ανάσα όχι μόνο για τους Βαρκελωνέζους, αλλά και για τους επισκέπτες.







Sunday, March 09, 2008

Τηγανιτές αγκινάρες στου Villoro

Πολλά τα μέρη που μπορεί να φάει κανείς όμορφα στην Βαρκελώνη.
Ένα από αυτά, σε περιοχή ιδιαίτερα τουριστική, αλλά γεμάτο πάντα με ντόπιους πελάτες, είναι το ταβερνάκι του Μartin Villoro*, στην άκρη της Barceloneta, στο Passeig Joan de Borbó 73.



Με εκπληκτικά μύδια, πεντανόστιμους λουκουμάδες μπακαλιάρους, παραδοσιακές καταλάνικες τηγανιτές αγκινάρες, δυνατό πέστο με καλαμάρια a la plancha και γλυκιές σπιτικές πατάτες, πολλά τηγανιτά θαλασσινά, jamón εξαιρετικής ποιότητας, σαλάτες φρέσκες για να εξισορροπήσει κάπως η γεύση από το τηγάνι και νόστιμες πηχτές κρέμες για επιδόρπιο, για όποιον αντέξει και συνεχίσει.



Στο τέλος βέβαια ένα moscatel από το παραδοσιακό καταλάνικο σκεύος σερβιρίσματος, το porrón , που πρέπει να πλησιάζεις στο στόμα χωρίς όμως να ακουμπήσεις την άκρη του στα χείλη, και να αφήσεις να τρέξει το λιαστό κρασί στον λάρυγγα από κάποια απόσταση.
Και κάτι σημαντικό πλέον, για την Βαρκελώνη: ναι, επιτρέπεται το κάπνισμα!
Ας δούμε πως γίνεται και ένα από τα μεζεδάκια του Villoro.
Υλικά
10 αγκινάρες
2 αυγά
50 γρ.αλεύρι
1 λεμόνι
καυτερό πιπέρι
ελαιόλαδο
αλεύρι για πανάρισμα
αλάτι
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες και τις κόβουμε στην μέση ή στα 4 αν είναι μεγάλες (προτιμούμε τις μικρές που είναι πιο τρυφερές).
Τις βάζουμε σε σκεύος με νερό και λεμονοχυμό και τις βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν.
Τις στραγγίζουμε και τις στεγνώνουμε καλά με χαρτί κουζίνας.
Χτυπάμε τα αυγά με το αλάτι και το καυτερό πιπέρι και ρίχνουμε τα 50 γρ. αλεύρι και όσο νερό χρειαστεί για να έχουμε ένα αρκετά πηχτό υγρό.
Περνάμε τις αγκινάρες από το χυλό, στη συνέχεια από το αλεύρι για το πανάρισμα και ξανά πάλι από τον χυλό.
Τις τηγανίζουμε σε καυτό λάδι και τις στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας για να φύγουν τα πολλά λάδια. Σερβίρονται ζεστές. Ένα καλό συνοδευτικό θα ήταν μια σκορδαλιά με καρύδια.

*Σε ευχαριστώ πολύ Λεμονάκι για την σύσταση του μαγαζιού, εξαιρετική επιλογή!

Saturday, March 08, 2008

Τον σκότωσε η ΕΤΑ;

Δολοφονία του Isaias Carrasco, 43χρονου σοσιαλιστή, πρώην δημοτικού συμβούλου, στο Mondragón, στην Χώρα των Βάσκων.

Δύο μέρες πριν τις εκλογές στην Ισπανία.

Έξω από το σπίτι του, με 3 σφαίρες στο σβέρκο, μπροστά στη γυναίκα και στην κόρη του. Το θύμα, πατέρας 3 παιδιών, υπάλληλος σε διόδια, από τον περασμένο Μάϊο είχε σταματήσει να ασχολείται ενεργά με την πολιτική ζωή.

Ακυρώθηκαν οι τελευταίες προεκλογικές εκδηλώσεις, ύστερα από συμφωνία του Zapatero με τον Rajoy.

www.elpais.com
www.elperiodico.com
www.adn.es
www.abc.es
www.elmundo.es
www.cadenaser.com
www.publico.es
www.lavozdegalicia.es
actualidad.terra.es

Friday, March 07, 2008

Τα "μπουρδέλα" του Picasso και της Ελληνικής Εκπαίδευσης

Αν αληθεύουν αυτά που γράφτηκαν στην εφημερίδα Μακεδονία -αλλά και αλλού, αφού έγινε σχετική ερώτηση στην Βουλή από τον βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Τάσο Κουράκη- για την απόφαση του διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης δρ. μαθηματικού Θεόδουλου Ταπανίδη να ανακαλέσει προσωρινά έγκριση για να συμμετέχουν οι μαθητές στην έκθεση "Picasso, Suite 347", τότε ...

Τί να σκεφτεί κανείς;

Αυτολογοκρισία.

Γιατί -αν και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το έργο του Picasso, δεν μπορώ να πω ότι το καταλαβαίνω μέχρι στιγμής, όσο και αν το έχω προσπαθήσει- αυτή η απίστευτα φαρισαϊκή, βλακώδης και επιπόλαιη συμπεριφορά του μαθηματικού της Θεσσαλονίκης, με θυμώνει απίστευτα.

Με θυμώνει το ότι οι σκηνές από τα μπουρδέλα που παρουσιάζει ο Picasso σε κάποιους πίνακές του, δεν ταιριάζουν και σοκάρουν το μπουρδέλο της Ελληνικής Εκπαίδευσης, όπως έχει πάρει μορφή τα τελευταία 20 χρόνια, εξαιτίας των "χαρισματικών" μυαλών κάποιων συμπατριωτών μου.

Φτου μας! Να μην μας ματιάσουμε!

Ακούμε από το Picasso en mis ojos, τον αγαπημένο Diego El Cigala να τραγουδά τον Malagueñito, στην μνήμη του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου.

Wednesday, March 05, 2008

Δεν φοβάμαι

I Ain't Afraid
Words and music by Holly Near

I ain't afraid of your Yahweh
I ain't afraid of your Allah
I ain't afraid of your Jesus
I'm afraid of what you do in the name of your God

I ain't afraid of your churches
I ain't afraid of your temples
I ain't afraid of your praying
I'm afraid of what you do in the name of your God

Rise up to your higher power
Free up from fear, it will devour you
Watch out for the ego of the hour
The ones who say they know it
Are the ones who will impose it on you

I ain't afraid of your Yahweh
I ain't afraid of your Allah
I ain't afraid of your Jesus
I'm afraid of what you do in the name of your God

I ain't afraid of your churches
I ain't afraid of your temples
I ain't afraid of your praying
I'm afraid of what you do in the name of your God

Rise up, and see /find/ know/ hear a higher story
Free up from the gods of war and glory
Watch out for the threats of purgatory
The spirit of the wind won’t make a killing off of sin and satan

I ain't afraid of your Bible
I ain't afraid of your Torah
I ain't afraid of your Koran
Dont let the letter of the law
Obsure the spirit of the your love--it's killing us

I ain't afraid of your Yahweh
I ain't afraid of your Allah
I ain't afraid of your Jesus
I'm afraid of what you do in the name of your God

I ain't afraid of your churches
I ain't afraid of your temples
I ain't afraid of your praying
I'm afraid of what you do in the name of your God

Money
Culture
Choices
I’m afraid of what you do in the name of your God

Sunday
Spirit
Teachers
I’m afraid of what you do in the name of your God

Sabbath
Borders
Dances
I’m afraid of what you do in the name of your God double

Children
Music
Stories
I’m afraid of what you do in the name of your God

Rise up to your higher power
Free up
Rise up to your higher power
Free up
Let's try to be highly evolved
I ain't afraid

Ακούμε: I ain't afraid


Το αγαπημένο τραγούδι του συντρόφου μου.

Tuesday, March 04, 2008

Η ... αποδόμηση μιας πουτίγκας με σπανάκι

Ήταν ένα υπέροχο πρωινό.
Ο ήλιος έλαμπε ψηλά στον γαλάζιο (με 4 βαθμούς μυωπία, θα μπορούσε να είναι και γαλάζιος παρά την μόλυνση της ατμόσφαιρας) ουρανό.
Τα πουλάκια κεηλαδούσαν και χοροπηδούσαν στα κλαδιά.
Οι δεκαοχτούρες τσίριζαν και μας σκουντούσαν με τον τρόπο τους να ανοίξουμε τα όμορφα μάτια μας.
Ο σκύλος των γειτόνων είχε αρχίσει τις πρωινές του γαργάρες, γαβ και γουβ, και δώστου πάλι, χαιρετώντας τα αφεντικά του που επέστρεφαν ή πήγαιναν στη δουλειά.
Οι γάτες περνούσαν σχεδόν πάνω από το κεφάλι του και του έβγαζαν τη γλώσσα "νιάου, πιάσε μας βλάκα αν μπορείς που είσαι στριμωγμένος 12 χρόνια σε 2 τετραγωνικά αυλής και το μόνο που κάνεις είναι να τραγουδάς παράφωνα μέρα και νύχτα".
Τα ποντικάκια στο διπλανό εγκαταλελειμένο κάποτε σπίτι είχαν στρώσει τραπέζι για το πρωινό τους, δέσποζε κάποιο κομμάτι φαγητού του σκύλου, που είχαν κλέψει οι αγαπημένες τους γάτες για το χατήρι τους.
Οι μάστορες σε παρακείμενη οικοδομή είχαν αρχίσει την πρωινή εξομολόγηση αγάπης "βρε μαλάκα, πρόσεχε που το βάζεις αυτό", στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν ένα κακόγουστο γιοφύρι της Άρτας που ίσως κάποτε γίνει σπίτι.
Όλα έδειχναν ότι η μέρα ξεκινούσε με τους καλύτερους οιωνούς και ότι το φαγητό θα ήταν άλλη μια μεγάλη επιτυχία, στον μακρύ κατάλογο από delivery και take away.
Ο αγώνας ξεκινούσε.
Η πουτίγκα σπανάκι, θα αποτελούσε μια νέα κατάκτηση.
Και όμως...
Κανείς δεν είχε υπολογίσει την ... λαιμαργία!
Και να τα θλιβερά αποτελέσματα της αποδόμησης μιας πουτίγκας.
Για όσους είχαν πάντα την περιέργεια να δουν πως είναι εσωτερικά, ειδού!
Χαρείτε θέαμα!
Πουτίγκα σπανάκι αλά δίδυμοι πύργοι!



Για τη συνταγή, μην με ρωτάτε, αφήστε με μόνο μου, μη με ρωτάτε, έχω τον πόνο μου!
Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι ότι από γεύση σκίζει.
Σπουδαία παρηγοριά!
ΥΓ. Και μου το είπε η Έλενα 3 φορές: "Μην βιαστείς να την αναποδογυρίσεις, άστην να κρυώσει καλά, τουλάχιστον μισή ώρα". Δεν άκουσα όμως, η βιαστική!

Sunday, March 02, 2008

Σε έδαφος του Εκουαδόρ σκότωσαν τον Νο2 των Farc οι Κολομβιανοί στρατιώτες

Στην ζούγκλα του Εκουαδόρ, στην Provincia de Sucumbíos, 3 χλμ. νότια από τον ποταμό Putumayo, σκότωσε χθες ο Κολομβιανός στρατός τον νούμερο 2 ηγέτη των Farc, Raúl Reyes.

Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ Rafael Correa, δήλωσε ότι θα φτάσει "μέχρι τέλους, προκειμένου να ξεκαθαριστεί αυτό το σκανδαλώδες γεγονός που αποτελεί επιθετική κίνηση στο έδαφός μας". Ο πρεσβευτής του Εκουαδόρ στην Κολομβία ανακαλείται μέχρι να δωθούν εξηγήσεις.

Από τον Οκτώβρη του 2006 υπήρχε η φήμη ότι ο δεύτερος στην ιεραρχία των Farc Raúl Reyes, κρυβόταν στο έδαφος του Εκουαδόρ. Είχε μάλιστα συμβεί σοβαρό διπλωματικό επισόδειο ανάμεσα στις δύο χώρες, ύστερα από καταγγελίες του προέδρου της Κολομβίας Álvaro Uribe ότι Reyes είχε βρει προστασία στην ζούγκλα του γειτονικού κράτους.

Boletín de prensa del gobierno de Ecuador

Saturday, March 01, 2008

Φακές με σπανάκι

Μία από τις καλές προθέσεις αρκετών από εμάς, μετά την ενηλικίωση, είναι να αρχίσουμε να δοκιμάζουμε τροφές που σαν παιδιά δεν τις προτιμούσαμε.
Για μένα οι φακές είναι μία από αυτές τις τροφές. Που δεν την είχα απορρίψει πλήρως, αλλά δεν ήταν και από τα αγαπημένα μου πιάτα. Προτιμούσα το παστό ψάρι, τις ελιές και την σαλάτα που συνόδευαν συνήθως την σούπα.
Μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο ήταν ο συνδυασμός της δάφνης, το πολύ ζουμί και η έλλειψη μπαχαρικών και λοιπών αρωμάτων. Μου φαινόταν κάπως βαρετή αυτή η εκδοχή των φακών. Μέχρι που έτυχε να τις δοκιμάσω σε πολλούς και διαφορετικούς τρόπους εκτός σπιτιού, σε μορφή σαλάτας, με ινδικά μπαχαρικά, ακόμα και με κρεατικά.
Κατέληξα σε ένα πιάτο που το δεχόμαστε με ευχαρίστηση στην οικογένειά μου και συνδυάζουμε έτσι το όσπριο μαζί με τα λαχανικά, χωρίς όμως να είναι μια σαλάτα, που κυρίως έναν εύσωμο άνδρα δεν μπορεί να τον καλύψει σαν κύριο πιάτο (μάλλον ψυχολογικό το θέμα και όχι διατροφικό).
Υλικά
200 γρ. φακές ψιλές
1 κονσέρβα ντοματάκια
3 κρεμμύδια ξερά
2 σκελίδες σκόρδο
1 κ.καθαρισμένο σπανάκι
ελαιόλαδο
κρασί κόκκινο
ξύδι βαλσαμικό
αλατοπίπερο
μοσχοκάρυδο
πάπρικα
(προαιρετικά κόλιανδρος και γκάραμ μασάλα, worcestershire sauce)
Εκτέλεση
Τις φακές τις φτιάχνω πάντα στην χύτρα, συνήθειο από τα παιδικά μου χρόνια, μιας και έτσι την έκαναν οι γυναίκες στην οικογένεια της μητέρας μου. Οπότε οι οδηγίες ίσως να είναι ελαφρά διαφορετικές στην απλή κατσαρόλα, αλλά η λογική παρόμοια.
Βράζω τις φακές με 5 φλυτζάνια νερό και αφού μαλακώσουν προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά και αφήνουν να γίνουν.
Στην χύτρα χρειάζονται 10' για τις φακές (μετά το σφύριγμα της βαλβίδας) και άλλα 10' με όλα τα υλικά μέσα.
Συνήθως μαζί με τα υπόλοιπα υλικά προσθέτω και λίγο νερό ακόμα, ίσως 1 φλυτζάνι, αναλόγως και πόσο ζουμερό θέλω να είναι το τελικό αποτέλεσμα.
Στο τέλος ξεσκεπάζω, ρίχνω λίγο ακόμα ξύδι και αφήνω να βράσουν με ανοιχτό το καπάκι για καναδυό λεπτά.
Καλό Μήνα!