Thursday, December 30, 2010

Ο José Feliciano στην Αθήνα



Τον Φεβρουάριο θα μας επισκεφτεί για να τραγουδήσει στο Gazarte, ο José Feliciano.

Tuesday, December 21, 2010

Κάλαντα των flamencos



Rumores de un pueblo (Villancico flamenco)
Letras y Música: Manuel Alejandro
Cantan: José Mercé y coro
Guitarra: Moraito Chico

Monday, December 20, 2010

Olga Guillot & Miguelito Valdés

Τον περασμένο Ιούλιο "έφυγε" η κουβανή βασίλισσα του bolero Olga Guillot, πλήρης χρόνων και έργου.



Σήμερα την ακούμε να τραγουδά με συμπατριώτη της Miguelito Valdés.

Olga Guillot & Miguelito Valdés - La Sitiera

Olga Guillot & Miguelito Valdés - Lágrimas Negras

Επιστροφή στο βιβλίο, δεν είναι ντροπή αλλά επιλογή!


Μια όμορφη πρόταση για δώρο των εορτών διάβασα στην Galería Hispánica.

49 μικρές ιστορίες - Μεγάλα έργα του Πάβλο Νερούδα, του Εουλόχιο Σουάρες.

Την τελευταία δεκαετία το βιβλίο έχει καταντήσει να θεωρείται "γλαφυρό", "βαρετό", ακόμα και "φτηνιάρικο" σαν δώρο. Σπαταλάμε αρκετά χρήματα χωρίς δεύτερη σκέψη σε πανάκριβες άχρηστες αηδίες που δεν προσφέρουν τίποτα στην βελτίωση της ζωής, του πνεύματος, της ψυχής και του σώματός μας.

Μακάρι η οικονομική κρίση να μας οδηγήσει και πάλι στο δρόμο στον δρόμο των βιβλίων.

Και εμάς, αλλά και τα παιδιά μας, που μπορεί να είναι τεχνολογικά ενημερωμένα αλλά στερούνται γενικότερης καλλιέργειας. Με αποτέλεσμα όταν βλέπουν λογοτεχνικά βιβλία να γυρνούν το κεφάλι με αποστροφή, γιατί δεν ασχοληθήκαμε ποτέ στα σοβαρά με την εσωτερική πνευματική τους καλλιέργεια, όπως είχαν κάνει με εμάς οι γονείς και οι δάσκαλοί μας.

Sunday, December 19, 2010

Nacha Guevara - Ne me quitte pas και όχι μόνο

Αυτό το κείμενο ξεκίνησε να γράφεται το 2005 και συνεχίστηκε το 2008. Δεν έτυχε να το ολοκληρώσω ποτέ, σήμερα όμως διαβάζοντας τον Apos Argentino αποφάσισα να το "σηκώσω" μισοφτιαγμένο. Γιατί για την Nacha είναι τόσα πολλά αυτά που μπορεί να γράψει κανείς, που δεν θα το ολοκληρώσω εύκολα.


Πριν 2 χρόνια μου περιέγραφε μια φίλη τις πολύ θετικές εντυπώσεις της από την συναυλία της Ute Lemper στο Ηρώδειο. "Μάγισσα" την είχε αποκαλέσει ο αδερφός μου, που πριν χρόνια την είχε ακούσει να ερμηνεύει το "κλασσικό" Ne me quitte pas του Jacques Brel.

Τότε μου ήρθε στο μυαλό η Nacha Guevara.

Την πρωτάκουσα να ερμηνεύει με εκπληκτικό τρόπο το Ne me quitte pas σε μία αργεντίνικη τελενοβέλλα, το Padre Coraje. Στην οθόνη η μητέρα του Padre Coraje πέθαινε -έχοντας θυσιάσει τη ζωή της για τα παιδιά της και το κοινό καλό, κάπως έτσι- στην αγκαλιά των γιων της. Μελό, αλλά καλογυρισμένη σκηνή. Που άγγιζε την τελειότητα χάρη σε αυτήν την υπέροχη θεατρική φωνή της Nacha, που φαινόταν να έρχεται από τον άλλο κόσμο. Δυσκολεύτηκα να βρω το όνομά της, αν και -όπως ανακάλυψα εκ των υστέρων- είχε και κάποιο αρκετά σημαντικό ρόλο στην σαπουνόπερα.


Στην συνέχεια άκουσα να την αποκαλούν "η Mrs. Robinson εξ Αργεντινής", καθώς δεν δίστασε στα 65 της χρόνια να παίξει το 2005 τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο El Graduado.

Χορεύτρια, ηθοποιός, τραγουδίστρια, αγωνίστρια όλη της τη ζωή... αναγκάστηκε να φύγει στην εξορία την εποχή της δικτατορίας στην Αργεντινή, καθώς είχαν απειλήσει τη ζωή της. Δεν το έβαλε κάτω. Με τα τρία της παιδιά βρέθηκε από το Περού στο Μεξικό, για να καταλήξει κάποια στιγμή στην Ισπανία.


Ο κύκλος έκλεισε, η Nacha επέστρεψε στις ρίζες της και εμείς την ακούμε σε μια κακοηχογραφημένη live ερμηνεία του Ne me quitte pas, υπό τους ήχους του πιάνου του Lito Vitale.


Χάρη στην τεχνολογία, η Nacha κατάφερε να "συνοδεύσει" τον Carlos Gardel σε ένα από τα πιο γνωστά tangos του.



Περισσότερα για την Nacha μας γράφει ο Apos εδώ!

ΥΠ. Apos, και αυτό δικό σου και σε ευχαριστώ άλλη μια φορά!

Monday, December 13, 2010

Φτωχότερο το Albaicín

Τίτλοι τέλους για τον Enrique Morente, λίγες μέρες πριν κλείσει τα 68 του χρόνια.

Σήμερα θα παρουσίαζε την τελευταία του δουλειά "El barbero de Picasso".

Saturday, December 11, 2010

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα: "Chocolate Jesus"



Chocolate Jesus
Tom Waits


Don't go to church on Sunday
Don't get on my knees to pray
Don't memorize the books of the Bible
I got my own special way
I know Jesus loves me
Maybe just a little bit more
I fall down on my knees every Sunday
At Zerelda Lee's candy store
Well it's got to be a chocolate Jesus
Make me feel good inside
Got to be a chocolate Jesus
Keep me satisfied
Well I don't want no Abba Zabba
Don't want no Almond Joy
There ain't nothing better
Suitable for this boy
Well it's the only thing
That can pick me up
Better than a cup of gold
See only a chocolate Jesus
Can satisfy my soul
(Solo)
When the weather gets rough
And it's whiskey in the shade
It's best to wrap your savior
Up in cellophane
He flows like the big muddy
But that's ok
Pour him over ice cream
For a nice parfait
Well it's got to be a chocolate Jesus
Good enough for me
Got to be a chocolate Jesus
Good enough for me
Well it's got to be a chocolate Jesus
Make me feel good inside
Got to be a chocolate Jesus
Keep me satisfied

Friday, December 10, 2010

Δύσκολες στιγμές για τον Enrique Morente



Πολύ άσχημα τα νέα για την κατάσταση της υγείας του Ernique Morente. Μακάρι να τα καταφέρει να συνέλθει...

Thursday, December 09, 2010

Las palmeras - Martirio

Από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της Μartirio.

Quiero tus besos con frenesí...

Tuesday, December 07, 2010

Σάλτσα για ζυμαρικά "χριστουγεννιάτικη"

Υπόλευκη χριστουγεννιάτικη σάλτσα πάστας

1 πακέτο προψημένα κάστανα
1 πακέτο φρέσκα μανιτάρια
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
1 σκ.σκόρδο
½ ματσάκι άνιθο
λίγο φρέσκο τζίντζερ ψιλοκομμένο (3 εκ. μήκος στο περίπου)
1 φινόκιο
1 πακέτο μπέικον
κονιάκ
κρασί λευκό
ζωμός κοτόπουλου (χρησιμοποίησα αυτόν που είναι σαν ζελέ)
θυμάρι
αλατοπίπερο
πάπρικα γλυκιά
chillies
worcestershire sauce
ελαιόλαδο
1 μικρή κρέμα γάλακτος


- Σε λίγο ελαιόλαδο σωτάρουμε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και το σκόρδο για πολύ λίγο και προσθέτουμε το ψιλοκομμένο μπέικον.
- Αφού γίνει κάπως τραγανό το μπέικον, σβήνουμε με κονιάκ.
- Προσθέτουμε τα μανιτάρια, το τζίντζερ και το φινόκιο ψιλοκομμένα.
- Σβήνουμε με λευκό κρασί. Μόλις εξατμιστεί χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε τον ζωμό κοτόπουλου, Worcestershire, τα μπαχαρικά και το θυμάρι. Αφήνουμε να σιγομαγειρευτούν τα υλικά και κατά τη διάρκεια ρίχνουμε και τον άνιθο, όταν έχουν αρχίσει να μαλακώνουν τα μανιτάρια.
- Όταν είναι έτοιμη η σάλτσα χαμηλώνουμε την φωτιά στο ½ και προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος (αν είναι πιο δυνατή η φωτιά θα κόψει η κρέμα) και τα έτοιμα κάστανα, σιγομαγειρεύουμε για 2’ και έτοιμο.

Αν θέλουμε, προσθέτουμε και λίγο μπλε τυρί τύπου ροκφόρ στην σάλτσα.
Αν μας αρέσουν τα ξηροκάρπια, στο τέλος ρίχνουμε καρύδια.
Όταν σερβίρουμε τη σάλτσα πάνω από ζυμαρικά, πασπαλίζουμε με παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένα πιπέρια με κόλιανδρο (υπάρχει έτοιμο μείγμα σε μύλο) ή καπνιστή πάπρικα.

Saturday, December 04, 2010

Pitingo - Olé y Amén





Τα βήματα του Diego El Cigala ακολουθεί ο Pitingo...

Το Compromiso του "Καραβίδα" όμως δεν το φτάνει ο "Ψωνισμένος", όσα σπασίματα και αν κάνει στην φωνή του. Το ίδιο ισχύει και για το Cucurucucu Paloma, που επανέφερε στη ζωή o Caetano Veloso μέσα από την ταινία του Almodóvar.

Σκληρή η σύγκριση και όχι υπέρ του Pitingo, όταν πρόσφατα έχουν προηγηθεί καλλιτέχνες όπως ο Caetano και ο Diego, με τόσο ευρεία παγκόσμια αποδοχή.

Thursday, December 02, 2010

Λαχανοντολμάδες με γαρίδες, λαχανικά και πληγούρι

Οι λαχαντολμάδες είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά. Παρόλα αυτά δεν τους έχω μαγειρέψει ποτέ μέχρι τώρα επειδή δεν ενθουσιάζεται ο σύντροφός μου και θεωρώ ότι είναι αρκετά μπελαλίδικο πιάτο για να το φτιάξω μόνο για μένα, οπότε προτιμώ να τους γεύομαι στα σπίτια των στενών συγγενών και μιας καλής φίλης.


Η ιδέα μου ήρθε από μία συνταγή στο Masterchef. Έψαχνα από καιρό να βρω μια συνταγή για «διαφορετικούς» ντολμάδες με θαλασσινά, αλλά το πληγούρι τελικά ήταν το υλικό που μου έλειπε για να ενθουσιαστώ και να περάσω από την σκέψη στην δράση.


Η κεντρική ιδέα είναι παρόμοια με την συνταγή του Master Chef, όμως διαφέρει αρκετά η δική μου εκδοχή κυρίως ως προς την εκτέλεση, καθώς οι λαχανοντολμάδες μου μαγειρεύτηκαν στην κατσαρόλα με τον «παραδοσιακό» τρόπο. Και εκτός από το αλκοόλ, μπήκαν και κινέζικες πινελιές ενώ δεν έβαλα στο τέλος αυγολέμονο.

Υλικά

1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια
3 κρεμμύδια ξερά
1 σκ.σκόρδο
φινόκιο
3 κολοκύθια
3 καρότα
σέλινο
άνιθο
τζίντερ φρέσκο
ελαιόλαδο
σησαμέλαιο κινέζικο
λεμονοχυμός
soya sauce
worcestershire sauce
ρούμι λευκό
κρασί λευκό
150 γρ.πληγούρι
½ κιλό καθαρισμένες γαρίδες
αλάτι
πιπέρι
γαρύφαλλο
πάπρικα
μοσχοκάρυδο
ρίγανη
ζωμός κοτόπουλου
1 λάχανο
2 μαρούλια

Εκτέλεση

Για την γέμιση


- Σε αλατισμένο νερό που βράζει, αφήνω το πληγούρι για 3’ και το στραγγίζω.
- Σωτάρω ψιλοκομμένα ξερά κρεμμύδια και το σκόρδο σε κατσαρόλα, με ελαιόλαδο. Προσθέτω ψιλοκομμένα τα φρέσκα κρεμμυδάκια, το φινόκιο και λίγη ρίζα τζίντζερ ψιλοκομμένη. Μόλις πάρουν λίγο χρώμα, σβήνω με λευκό ρούμι.
- Προσθέτω κομμένα σε μικρά κομμάτια (κάθετα πρώτα στην μέση, στη συνέχεια κάθετα στα 4 και τέλος οριζόντια σε μικρά κομματάκια) τα κολοκύθια και τα καρότα. Προσθέτω λευκό κρασί και αφήνω να εξατμιστεί.
- Ρίχνω soya, worcestershire sauce, τα μπαχαρικά, την ρίγανη και αφήνω να μαλακώσουν ελαφρά τα λαχανικά. Δεν θέλω να μαγειρευτούν κανονικά, απλά να μην είναι πολύ τραγανά. Στο τέλος προσθέτω ψιλοκομμένο το σέλινο και τον άνιθο.
- Βγάζω από τη φωτιά και προσθέτω το πληγούρι και τις γαρίδες κομμένες σε μικρά κομμάτια. Νοστιμεύω με το πυκνό κινέζικο σησαμέλαιο.


- Βράζω το λάχανο (αφού έχω κόψει ένα κομμάτι από τον πάτο για να μην υπάρχουν τα πολύ σκληρά κομμάτια) και τα μαρούλια ξεχωριστά σε αλατισμένο νερό και ανοίγω τα φύλλα, που έχουν ελαφρά μαλακώσει ώστε να μπορούν να τυλίγονται. Τα βάζω σε τρυπητό να στραγγίζουν. (Μαρούλι αναγκάστηκα να βάλω εκ των υστέρων, γιατί με 1 μέτριο λάχανο χρησιμοποίησα μόνο την μισή γέμιση και έτσι έπρεπε να βρω και άλλα φύλλα για τους ντολμάδες μου.)
- Γεμίζω τα φύλλα με την γέμιση και τυλίγω τους λαχανοντολμάδες.

- Απλώνω φύλλα λάχανου και μαρουλιού στο πάτο μιας κατσαρόλας και αρχίζω να στρώνω τους λαχανοντολμάδες. Στα ενδιάμεσα προσθέτω αλατοπίπερο και στο τέλος ρίχνω ελαιόλαδο, λίγο λευκό κρασί και λεμονοχυμό. Ρίχνω αρκετό ζωμό κοτόπουλου και προσθέτω 1 κομμάτι φρέσκο τζίντζερ, μεγέθους μισού στρουμπουλού αντίχειρα. Τελειώνω με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.


- Καπακώνω με πιάτο, αφήνω σε δυνατή φωτιά να πάρει βράση και στη συνέχεια σιγομαγειρεύω σε χαμηλή φωτιά για 35-40 λεπτά.

Δεν πρόσθεσα αυγολέμονο ή άλλη σάλτσα (παρότι σκεφτόμουν να κάνω κάτι με πορτοκάλι) γιατί είχα αρκετά κουραστεί από την όλη προετοιμασία και το πλύσιμο των πολλών σκευών. Όμως, δεν φάνηκε ιδιαίτερα η έλλειψη τουλάχιστον στη γεύση, καθώς υπάρχουν οι κινέζικες πινελιές στην σάλτσα που δίνουν αρκετά ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.


Πολύ νόστιμο φαγητό, αλλά αρκετά χρονοβόρο. Ίσως επειδή ήταν και η πρώτη φορά στη ζωή μου που τύλιξα λαχανοντολμάδες οπότε ζορίστηκα ελαφρά, το ομολογώ! Την επόμενη φορά που θα τους ξαναφτιάξω, θα φτιάξω λιγότερη γέμιση ώστε να αρκεί ένα μέτριο λάχανο και θα φροντίσω να υπάρχει κάπου κοντά το «ιππικό», για να αναλάβει τουλάχιστον την καθαριότητα.


ΥΓ. Την επόμενη φορά δεν θα βράσω καθόλου το πληγούρι και θα περιορίσω ακόμα πιο πολύ τον χρόνο μαγειρέματος των λαχανικών για την γέμιση, γιατί προτιμώ να τα "νοιώθω" στο δόντι. Στο τέλος θα δέσω την σάλτσα με ελαφρύ αυγολέμονο, στο οποίο θα έχω προσθέσει και χυμό 1 πορτοκαλιού.

Wednesday, December 01, 2010

Chano Lobato, Llorona flamenca


Τις πρώτες ώρες αυτού του δύσκολου Δεκέμβρη ακούμε με ανοιχτή ψυχή τον αξέχαστο Chano Lobato να τραγουδά για την gitana Llorona του, από το απλά εκπληκτικό άλμπουμ Que 20 años no es nada.

Chano Lobato - Llorona (por bulerías)

Tuesday, November 30, 2010

La Niña De Los Peines, Cái es una población



Cái es una población (fiesta por bulerías)

Cádiz es una población
que le gusta al forastero
aquí no sirve alegría
lo que sirve es el dinero

y con el caray, que caray, caray
qué fiesta más grande van a hacer en Cádiz
que las hambres las vamos a sentir
que mire usted qué gracia tiene este país

tengo unos amigos míos
que en el barrio del Balón
van a poner un monumento
encima a María Bastón

habrá frijones pegaos
y en las casitas de los vecinos
y habrá chuleta empaná
cuando vengan los maridos

se que tienes buen pelo
porque te llegaba a ti a la cintura
y es tu marido carrero
se le ha escapaíto la mula

Viva Cái: Chato de la Isla, Chano Lobato y Rancapino

Thursday, November 25, 2010

Huellas del pasado Cubano

Φαίνεται ότι ο τίτλος αυτού του bolero του Orlando Vallejo χρησιμοποιείται και σε κάποιο διάσημο σημερινό άκουσμα, με αποτέλεσμα να μπλοκάρεται το βίντεο στο youtube, αλλά και το κείμενο στον blogger.

Ακούμε λοιπόν (με εξαιρετικά κακό ήχο) τον Orlando Vallejo να τραγουδά για μια Mala Yerba που αφού τον τύλιξε σκοτώνοντας ό,τι καλό υπήρχε στη ζωή του, στο τέλος τον άφησε μόνο.



Mala Yerba
Orlando Vallejo


Como una enredadera
llegaste a mi vida
y envolviéndolo todo
caí en tus redes.

Como una mala yerba
mataste lo bueno
que en mi vida se daba
dejándome solo.

Como un barco al garete
en mar embravecido
y cual un mal jinete
a galope tendido
como un renegado
con la fe perdida.

Herido el corazón,
perdida la ilusión,
los ojos anegados
buscando rehacer
mi vida como ayer
antes de conocerte.

Como una enredadera,
como una mala hierba.


PS. Muchísimas gracias Emmanuel, ¡otra vez más!

Wednesday, November 24, 2010

Tonino Carotone: caótico, erótico y ...

Πριν λίγες μέρες, μετά το τέλος άλλης μιας πετυχημένης συναυλίας του Tonino Carotone και της παρέας του σε ένα κατάμεστο Half Note, καταφέραμε με λίγους καλούς φίλους από το Ιspania.gr να κλέψουμε 2 λόγια από έναν εξαντλημένο ύστερα από σχεδόν 2 ½ ώρες ασταμάτητου τραγουδιού και χορού Tonino.

Όταν του είπαμε ότι για κάποιους από μας είναι η πέμπτη φορά που τον ακούμε από κοντά, αφού μας ευχαρίστησε γελώντας και κοροϊδεύοντάς μας χαϊδευτικά ότι είμαστε τυχεροί, συνέχισε σε τελείως διαφορετικό τόνο. Με λίγη πίκρα, ίσως και με λίγο θυμό σχολίασε:
«Οι συμπατριώτες μου δεν με έχουν ακούσει ποτέ να τραγουδάω. Οι φίλοι από τα παιδικά μου χρόνια στην Παμπλόνα δεν έχουν έρθει ποτέ σε συναυλίες μου, ενώ αντίθετα ξένος κόσμος όπως εσείς με αγαπά και με προτιμά και έρχεται επανηλλημμένα να με δει στις live εμφανίσεις.»
Ουδείς προφήτης στον τόπο του, ο Τονίνο προφανώς δεν αποτελεί εξαίρεση και από ό,τι φαίνεται έχει αποδεχτεί το γεγονός, από τη στιγμή που όπου τραγουδά βρίσκει μια μεγάλη ζωηρή παρέα να τον περιμένει με ανοιχτές αγκαλιές, έτοιμοι όλοι για να διασκεδάσουν και να μοιραστούν μια όμορφη στιγμή. Η αίσθηση που μας άφησε από την συναυλία αλλά και από την κουβέντα που κάναμε, είναι ότι τα έχει βρει με τον εαυτό του και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης και αυτό του επιτρέπει να χρησιμοποιεί ένα οξύ χιούμορ και αυτοσαρκασμό που τον έκαναν να τραγουδά σε διάφορα σημεία της παράστασης το στιχάκι "Tonino Carotone: caótico, erótico y μαλάκας", χτυπώντας ρυθμικά με το χέρι το στήθος του!
Ο Carotone έρχεται στην Αθήνα από το barrio του Lavapiés στην Μαδρίτη, μια μποέμικη κοσμοπολίτικη καλλιτεχνική γειτονιά όπου περισσότερος από τον μισό πληθυσμό δεν είναι ισπανικής καταγωγής και έτσι μπορεί κανείς να γιορτάσει στους δρόμους από το τέλος του Κινεζικού χρόνου ως το Ραμαζάνι. Έχει αφήσει πολλά χρόνια πίσω του την χώρα των Βάσκων, ενώ κάνει τακτικά ταξίδια στην Ιταλία για λόγους δουλειάς, όπου εκεί γράφει και τα άλμπουμς του. Για την Ελλάδα μας λέει:
«Αν και κάνω εμφανίσεις κάθε χρόνο στη χώρα σας, θα ήθελα να μπορούσε να έρχομαι ακόμα πιο συχνά γιατί μου αρέσει η ζωντάνια του κοινού. Μου αρέσει να ταξιδεύω στα νησιά και στα χωριά σας, να γνωρίζω τους ντόπιους και να κάνω παρέα μαζί τους, με κρητικό ρακί ή τσικουδιά στο ποτήρι.»


Σε μια κουβέντα με έναν πολιτικοποιημένο αριστερό Βάσκο, που προτίμησε στα νιάτα του να μπει στην φυλακή πολιτικός κρατούμενος σαν αντιρρησίας συνείδησης καθώς ήταν ενάντια στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης.
Αυτό που εντυπωσιάζει τον Tonino είναι η έντονη αντίδραση των νέων ανθρώπων ενάντια στην ευρύτερη κατάσταση αλλά και στα μέτρα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν και στη δεινή κατάσταση στην οποία θέλουν να μας φυλακίσουν.
«Αυτό που ξεκίνησε να συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 2 χρόνια είναι μοναδικό και πραγματικά βγάζω το καπέλλο στην ελληνική νεολαία. Η πολιτισμική κατάσταση στην Ελλάδα δίνει σημεία αισιοδοξίας και είναι θετική, σε αντίθεση με το πως είναι τα πράγματα στην Ισπανία αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ούτε καν στο Βερολίνο δεν υπάρχουν αντιδράσεις και επανάσταση από τον κόσμο που να εκφράζονται μέσα από πολιτιστικές ενέργειες και ανατροπές. Αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα και με αγχώνει για το μέλλον όλων μας, γι αυτό και χαίρομαι ιδιαίτερα για τους νέους συμπατριώτες σας που επαναστάτησαν και έδειξαν ένα στίγμα υγιούς αντίδρασης. Δεν είναι βέβαια αρκετό για να αλλάξει την κατάσταση, αλλά είναι πολύ σημαντικό να διδαχτούν οι επόμενες γενιές ότι υπάρχει και κάτι ακόμα πέραν αυτού του απόλυτου και άγριου καταναλωτισμού που μας καταδυναστεύει. Γιατί κακά τα ψέματα, μας έχουν ολους προδώσει, υπάρχει μια συστηματική διάλυση της μεσαίας τάξης που τείνει να εξαφανιστεί με ρυθμούς αντίθετους από ό,τι στην Γαλλική Επανάσταση. Η αστική τάξη έχει συρρικνωθεί και πέσει σε χαμηλότερη θέση, η εργατική τάξη έχει πάει κατά διαόλου και μένει να κυριαρχεί πλέον η τράπεζα κρατώντας μας δέσμιους, αφού όλοι είμαστε πλέον χρεωμένοι μέχρι τον λαιμό με υποθήκες και δίνουμε κάθε μέρα όλο και περισσότερα χρήματα σε τόκους.»
Ο Tonino Carotone είναι συνειδητοποιημένος και πολιτικοποιημένος πολίτης και έχει θέσεις για τα αίτια που έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος της Ευρώπης σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση.
«Το ευρώ έχει μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική κρίση στην Ευρώπη, υπήρξε η πλήρης εξαπάτηση για την Ελλάδα, τώρα για την Ιρλανδία και θα ακολουθήσουν και άλλοι. Πρέπει να επιστρέψουμε στο νόμισμα της κάθε χώρας και να ρίξουμε την αξία του γιατί για παράδειγμα πώς θα τραβήξει η Ελλάδα τουρισμό που είναι και το βασικό προϊόν της, με ένα ευρώ τόσο ακριβό; Πώς θα ανταγωνιστεί τις μεγαλύτερες και πιο εύρωστες οικονομικά χώρες όπως η Ιταλία; Η Ελλάδα έχει πιο ποιοτικό τουρισμό, ανώτερο προϊόν και καλύτερες προϋποθέσεις σε αυτόν τον τομέα, αλλά δεν την βοηθά το εννιαίο νόμισμα, που λειτουργεί υπέρ των πιο δυνατών. Άλλο ένα πρόβλημα που πιστεύω ότι λειτουργεί σαν τροχοπαίδι στην Ελλάδα είναι ότι αν και χρωστάτε πολλά χρήματα, οι κυβερνήσεις σας συνεχίζουν να ξοδεύουν τεράστια ποσά σε στρατιωτικό εξοπλισμό. »
Και στην Ισπανία; Τί συμβαίνει εκεί άραγε;
«Στην Ισπανία πάλι, μαζί με την άνοδο των τιμών εξαιτίας του ευρώ, η μεγάλη καταστροφή ήρθε με την διάλυση του τομέα των κατασκευών, όπου ξαφνικά ξεφούσκωσε η «φούσκα» και η ανεργία πέταξε έξω από κάθε όριο και φαντασία, αφήνοντας τον κόσμο υπερχρεωμένο και χωρίς δουλειά. Γιατί ο κόσμος απέκτησε ένα επίπεδο ζωής ανώτερο από τις οικονομικές του δυνατότητες ούτως ή άλλως και με το ευρώ η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Είναι ντροπή αυτό που συμβαίνει. Το να καταργήσουμε το ευρώ και να γυρίσουμε στα παραδοσιακά μας νομίσματα, είναι ίσως μια ελπίδα.»
Αναρωτιόμαστε αν οι καλλιτέχνες μπορούν να βοηθήσουν με κάποιον τρόπο σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες κρίσης. Ο καλλιτέχνης Tonino, και εδώ έχει σαφή θέση:.
«Ο καλλιτέχνης μπορεί μόνο να βοηθήσει τον κόσμο να νοιώσει πιο χαρούμενος για λίγο. Γιατί κακά τα ψέμματα, δεν έχουμε άλλη δύναμη. Εγώ μόνο τραγουδώ, δεν μπορώ να κάνω πολιτική, απλά εκφράζω αυτά που νοιώθω με τον τρόπο μου τραγουδώντας και ελπίζω να δώσω λίγη χαρά σε αυτόν που με ακούει και μέχρι εκεί.
Με λεφτά ή χωρίς λεφτά ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει και χρειάζεται πηγές χαράς. Και τελικά, αυτοί που έχουν περισσότερα λεφτά και δύναμη είναι και οι λιγότεροι ευτυχισμένοι. Βλέπετε κατοίκους μιας φτωχής χώρας στην Κεντρική και Νότια Αμερική που ενώ ζουν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας και δεν έχουν τίποτα, νοιώθουν χαρούμενοι μόνο με ένα τραγούδι του Julio Iglesias για παράδειγμα. Εγώ πάλι νοιώθω ευτυχισμένος όταν τραγουδώ για σας, για τον κόσμο, όταν μοιράζομαι την αγάπη μου για το τραγούδι. Ακόμα περισσότερο, όταν τραγουδώ για ανθρώπους όπως τους νέους Έλληνες που σήμερα αγωνίζονται, που πετούν πέτρες στο σύστημα, που βγαίνουν στο δρόμο και φωνάζουν για να διεκδικήσουν ελευθερία από τα διεθνή δεσμά και αυτό σας το ξαναλέω, δεν το βλέπουμε να συμβαίνει δυστυχώς αλλού...
»


Τον ρωτάμε περισσότερες λεπτομέρειες για ένα τραγούδι που ακούσαμε στο Half Note με τίτλο "El carcelero" (Ο δεσμοφύλακας) το οποίο δεν ανήκει στα πιο γνωστά της δισκογραφίας του. Αναρωτιόμαστε αν είναι καινούργιο.
«Αυτό το τραγούδι είναι αντίθετα πολύ παλιό. Το έγραψα όταν βρέθηκα στην φυλακή πολιτικός κρατούμενος, επειδή ήμουν ενάντια στην στρατιωτική θητεία. Μην ξεχνάτε ότι στην Ισπανία είχαμε για σχεδόν 40 χρόνια στρατιωτική δικτατορία. Πέρασα από 20 φυλακές, ξεκινώντας από την Παμπλόνα, το Μπούργος και καταλήγοντας στην Μαδρίτη. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δυνατό με έκανε αυτή η εμπειρία και πόσο με γέμισε σαν άνθρωπο το ότι πολέμησα για τα ιδεώδη μου, γι αυτό που ήταν σημαντικό για μένα. Η δική μου γενιά έπρεπε να πολεμήσει γι αυτό στην Ισπανία. Σήμερα υπάρχουν άλλοι λόγοι, αλλά και πάλι είναι πολύ έντονη η ανάγκη για μάχη, υπάρχουν πολλά φλέγοντα θέματα για τα οποία ο κόσμος πρέπει να αντιδράσει. Όταν ήμουν στη φυλακή είχα γράψει άλλο ένα αντιπολεμικό τραγούδι με τίτλο "Insumisión" (Ανυποταξία), που είναι τελικά η χειρότερη κατάρα των λαών. Όταν το τραγουδούσα στην αυλή της φυλακής με έβαζαν στην απομόνωση για τιμωρία. Όταν έβγαινα το ξανατραγουδούσα. Αντιδρούσα με τον τρόπο μου, με τους στίχους και την κιθάρα.»
Σε σχόλιό μας ότι και σήμερα είμαστε λίγο πολύ φυλακισμένοι, ο Carotone αντιδρά αρκετά έντονα, ίσως γιατί στην Ισπανία έζησαν την εμπειρία μιας πολύχρονης σκληρής δικτατορίας που δεν τους επέτρεπε ούτε καν την τοπική γλώσσα τους να χρησιμοποιούν και έπρεπε να κρύβονται ακόμα και όταν γιόρταζαν τα έθιμά τους.
«Τα όρια της ελευθερίας ίσως για μας φαίνονται σχετικά, αλλά μην ξεχνάτε ότι οι πραγματικοί φυλακισμένοι είναι αυτοί που βρίσκονται στις φυλακές, που ζουν πίσω από τα κάγκλεα.. Εμείς έχουμε ελευθερία, έχουμε δικαίωμα επιλογής. Σίγουρα υπάρχει μια γενικότερη αντίφαση... γιατί επιζητούμε την δημοκρατία και ο μόνος τρόπος να την κατακτήσουμε είναι μέσα από την επανάσταση. Αλλά η επανάσταση με τα όπλα δεν μπορεί να λειτουργήσει, γιατί καταλύει την έννοια της δημοκρατίας. Οπότε υπάρχει αδιέξοδο. Στην Ελλάδα όμως φαίνεται να έχει δημιουργηθεί μια αστική επανάσταση που δεν υπάρχει πια στην υπόλοιπη Ευρώπη και αυτό την κάνει να ξεχωρίζει. Υπάρχει και η Εκκλησία που θα πρέπει να πάρει μέρος και να ενωθεί μαζί σας στον αγώνα, όπως έκανε και στην Επανάσταση ενάντια στους Τούρκους. Να γίνει μία προσέγγιση και εσωτερική συζήτηση για το θέμα σε ευρύ επίπεδο, όχι μόνο από τους αναρχικούς.»
Γνωρίζει αρκετά πράγματα για τις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στην Ελλάδα και εκφράζει την αισιοδοξία του για την απόφαση των Θεσσαλονικαίων να εκλέξουν δήμαρχο τον Μπουτάρη. Αναγνωρίζει όμως ότι ο Σοσιαλισμός και στην Ελλάδα αλλά και στην Ισπανία είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση, οι έννοιες και οι πολιτικές έχουν τελείως βγει από τις αρχικές πορείες τους, αφήνοντας τον κόσμο αποσυντονισμένο και ιδεολογικά ξεκρέμαστο. Για την πολιτική κατάσταση στην Χώρα των Βάσκων, νοιώθει απογοητευμένος.
«Η αριστερή πτέρυγα στην Χώρα των Βάσκων βρίσκεται στην παρανομία, δεν γίνεται πλέον αποδεκτή σαν κόμμα στο κοινοβούλιο. Η βάσκικη αριστερά είναι απαγορευμένη. Δεν μπορεί να συμμετέχει στην κυβέρνηση των Βάσκων, γιατί κατηγορείται ότι ανήκει και υποστηρίζει την ΕΤΑ, δηλαδή την ένοπλη πάλη. Ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση. Αυτά είναι υπερβολές, η αριστερά στην Χώρα των Βάσκων έχει μεν εθνικιστικό χαρακτήρα αλλά λειτουργεί με τις ιδέες και όχι με τα πολυβόλα... δεν υπάρχει θέμα μιλιταριστικό, γιατί έτσι δεν υπάρχει και περίπτωση ειρήνης. Αυτές οι απαγορεύσεις όμως είναι ακραίες και απογοητευτικές για το μέλλον.»
Κάπου εδώ, αποφασίσαμε να αφήσουμε τον Tonino να ξεκουραστεί, αφού ανανεώσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη φορά που θα έρθει να μας παρηγορήσει και να μας χαρίσει χαρά με τα τραγούδια, τους στίχους, το κέφι και τον χορό του. Χωρίς υποκρισία, απλά, ειλικρινά, αλλά πάντα με πάθος και με ένταση. Όπως είναι και η ζωή του, λίγο πολύ...


ΥΓ. Στέλιο, αν δεν ήσουν εσύ, αυτή η συνέντευξη δε θα είχε γίνει ποτέ. Σε ευχαριστώ!
Παναγιώτη, όμορφο ενθύμιο οι φωτογραφίες και τα videos που τράβηξες. Να είσαι καλά! Εύχομαι σύντομα στην επόμενη συναυλία να το κάψουμε και πάλι όλοι μαζί!

Tuesday, November 23, 2010

Pepe Marchena - Milonga



Pepe Marchena - Milonga
En la guitarra Benito de Mérida

Un repaso por la vida de Pepe Marchena

Με την ελπίδα χαμένη



Manuel Vallejo - Con la esperanza perdia

Τα χρώματα της γαλήνης, από τον Bedros Aslanian


Με την έκθεση "Τα χρώματα της γαλήνης" του ζωγράφου Bedros Aslanian, γίνονται την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 στις 7 το βράδυ τα εγκαίνια της γκαλερί The Kyhlberger Gallery, στην οδό Σίνα 42 (γωνία Σκουφά), στο Κολωνάκι. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου.

Monday, November 22, 2010

Τέως Ποδονίφτης, νυν Βρωμοπόταμος

Στις κοίτες του κάποτε Ποδονίφτη και σήμερα Βρωμοπόταμου, οι Χαλκιδονιώτες αναστενάζουν και κινδυνεύουν, όπως διαβάζουμε εδώ.

Καθιζήσεις χρόνων, λάσπες, καταστροφές. Μην αναφερθούμε και στα μολυσμένα κουνούπια, που μας αναγκάζουν να καθαρίζουμε τις αυλές μας ακόμα και στον καύσωνα φορώντας τσίγκινα σώβρακα.

Πολλά γλέντια ρίχνουμε εδώ στην μικρή μας πόλη, που δυστυχώς δεν έχουν να κάνουν με τις τοπικές φιέστες της Πρωτομαγιάς.

Και όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι, Φιλαδελφειώτες και Χαλκιδονιώτες, κερδισμένοι και ηττημένοι, ζωντανοί και πεθαμένοι, σε κάθε σχετική ερώτηση απαντούν με τον ίδιο τρόπο: δεν είναι αρμοδιότητα των δήμων ο Βρωμοπόταμος, κόψτε γείτονες τον λαιμό σας, μετακομίστε ή φτιάξτε κάστρα με τάφρους και αναχώματα.

Τελικά, μία είναι η λύση.

Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Luis García Berlanga: pastillas contra el dolor ajeno

Σεμινάριο cante flamenco με την Mati Gómez

Αντιγράφω από το blog Flamenco, της δασκάλας στο cante flamenco και καλής φίλης Yota Barón:

Στα πλαίσια του 1ου κύκλου μαθημάτων τραγουδιού flamenco που γίνονται στο studio ΧΩΡΟΣ (Τοσίτσα 11β-Εξάρχεια), με μεγάλη χαρά προσκαλούμε την cantaora Mati Gómez για ένα΄"μίνι" σεμινάριο.
Το μάθημα θα γίνει στο παραπάνω studio την Παρασκευή 10/12 από τις 12.00 έως τις 14.00.
Θα διδαχθούν tangos de Granada και fandangos del Albaicín, palos πολύ βασικά τόσο ρυθμικά όσο και φωνητικά.
Το μάθημα θα συνοδεύεται από ζωντανή κιθάρα.
Κόστος σεμιναρίου 35€. Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, στο 6936811899 Γιώτα.


Mati Gómez

H Mati Gómez έλαβε την εκπαίδευσή της ως χορεύτρια κοντά στους Ciro , Manolete, Carmela Greco y Juan Andrés Maya.
Ως τραγουδίστρια έχει δουλέψει σε σημαντικά tablaos της Ισπανίας και έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Paco Moyano, Concha Vargas, Eva “la Yerbabuena”, Joselito Fernández και Sara Baras.

MASTER CLASS “Γνώρισε το φλαμένκο”

Η Πρεσβεία της Ισπανίας και το Ινστιτούτο Θερβάντες διοργανώνουν master class «Γνώρισε το φλαμένκο» που θα δώσουν οι: Lucía Guarnido (bailaora), Mati Gómez (cantaor) y Luis Mariano (κιθαρίστας)

Περιεχόμενο:
- Τι είναι το φλαμένκο: ρίζες και εξέλιξη
- Τα βήματα (palos) του φλαμένκο: ποια είναι, τα χαρακτηριστικά τους, ποιες είναι οι διαφορές τους
- Σημαντικοί καλλιτέχνες στην ιστορία του φλαμένκο
- Ορολογία του φλαμένκο
- Σχέση μεταξύ τραγουδιού (cante), κιθάρας και χορού
- Το φλαμένκο σήμερα και η σχέση του με άλλους καλλιτεχνικούς κλάδους.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου ώρα 19:30
Ινστιτούτο Θερβάντες
Μητροπόλεως 23, Αθήνα (μέτρο Σύνταγμα)
Είσοδος ελεύθερη μέχρι πλήρωσης των θέσεων
Στα ισπανικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά
Πληροφορίες 210 9213123 (εσ. 29). marta.canete@maec.es

Sunday, November 21, 2010

Bolívar soy yo, στο Asclaye



Το Σάββατο 27 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα, η Asclaye (Φαλήρου 47α, Κουκάκι, σταθμός μετρό Συγγρού-Φιξ)θα παρουσιάσει την βραβευμένη Κολομβιανή ταινία Bolívar soy yo, του Jorge Alí Triana, με αγγλικούς υπότιτλους.

Saturday, November 20, 2010

La cucaracha

Σήμερα στις 11 το βράδυ στο Σινέ Φιλίπ, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τα 100 χρόνια της Μεξικάνικης Επανάστασης, παίζεται η ταινία του 1959 La Cucaracha, με συμπρωταγωνίστριες την María Félix και την Dolores del Río.





Dejo a la parienta en casa cuidando del churumbel



... me marcho con los primicos no sé cuando volveré ...

Tonino Carotone - La parienta





ΥΓ. Emmanuel, Roji, δικό σας!

Thursday, November 18, 2010

Οι καλλιτέχνες του Flamenco σχολιάζουν...



Πώς σχολιάζουν κάποιοι από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του Flamenco την ένταξή του στην λίστα Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονοµιάς της Ανθρωπότητας;

And what do flamenco artists think?


Cañizares:

We finally did it! There have been many centuries of flamenco history and intense work, of sowing, of farming the land, of working the soil in flamenco. There have been many of us artists, amateurs, writers, audiences, promoters, peñas and flamenco entities, etc… who together, on different fronts, have worked arduously in order to finally be able to reap the benefit of the effort we’ve made with so much love; for us to be recognized, for us to be heard in the world, for it to be known that Flamenco exists! As an artist, all I can say is that I feel full of pride which doesn’t culminate in vanity. Pride for the effort, both individual and collective, which has made it possible that thanks to everyone, today Flamenco is recognized in the world as a type of Music and Artform all its own. From my heart, I propose an emotional toast to all those who are no longer here and to those of us who are still here, because thanks to everyone’s determination and effort, Flamenco has finally been recognized as Intangible Cultural Heritage of Humanity. To Flamenco!

Sunday, November 14, 2010

Luis García Berlanga

Ο Luis García Berlanga, ο Ισπανός σκηνοθέτης της ταινίας Bienvenido Mister Marshall -που είχαμε την τύχη να δούμε τον περασμένο Μάρτιο στην Ταινιοθήκη- πέθανε στην Μαδρίτη χθες, σε ηλικία 89 ετών.

Ο Berlanga υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς σκηνοθέτες και ίσως αυτός που το έργο του είχε την μεγαλύτερη επίδραση στον σύγχρονο ισπανικό κινηματογράφο.

Αξίζει στην μνήμη του να δούμε στους ελληνικούς κινηματογράφους (και όχι μόνο στην Ταινιοθήκη) την αξεπέραστη, διαχρονική, πολιτική, πικρή, ειρωνική και κωμική ταινία του "Καλωσήρθες Κύριε Μάρσαλ".

Γιατί ίσως να ζούμε και εμείς στο δικό μας Campo del Río, με ένα βαρήκοο ανίκανο δήμαρχο, χιλιάδες προβλήματα και μοναδική ελπίδα σωτηρίας κάποιους "αμερικανούς", που τελικά απλά θα μας προσπεράσουν...

Thursday, November 11, 2010

Soy feliz, soy un hombre feliz



Pequeña serenata diurna
Silvio Rodríguez


Vivo en un país libre
cual solamente puede ser libre
en esta tierra, en este instante
y soy feliz porque soy gigante.

Amo a una mujer clara
que amo y me ama
sin pedir nada
o casi nada,
que no es lo mismo
pero es igual.

Y si esto fuera poco,
tengo mis cantos
que poco a poco
muelo y rehago
habitando el tiempo,
como le cuadra
a un hombre despierto.

Soy feliz,
soy un hombre feliz,
y quiero que me perdonen
por este día
los muertos de mi felicidad.

Y si esto fuera poco,
tengo mis cantos
que poco a poco
muelo y rehago
habitando el tiempo,
como le cuadra
a un hombre despierto.

Soy feliz,
soy un hombre feliz,
y quiero que me perdonen
por este día
los muertos de mi felicidad.


Alegrías de Cádiz - Chano Lobato



Tirititran tran tran tran
tirititran tran tran tran
tirititran tran tran tran
tirititran tran tran...

Saturday, November 06, 2010

Αγριευτικό, μα τόσο αληθινό...

Rima LXXIII
Gustavo Adolfo Bécquer


Cerraron sus ojos,
que aun tenía abiertos;
taparon su cara
con un blanco lienzo,
y unos sollozando,
otros en silencio,
de la triste alcoba
todos se salieron.

La luz, que en un vaso
ardía en el suelo,
al muro arrojaba
la sombra del lecho,
y entre aquella sombra
veíase a intérvalos
dibujarse rígida
la forma del cuerpo.

Despertaba el día
y a su albor primero,
con sus mil ruidos
despertaba el pueblo.
Ante aquel contraste
de vida y misterios,
de luz y tinieblas,
medité un momento:
¡Dios mío, qué solos
se quedan los muertos!

De la casa, en hombros,
lleváronla al templo,
y en una capilla
dejaron el féretro.
Allí rodearon
sus pálidos restos
de amarillas velas
y de paños negros.

Al dar de las ánimas
el toque postrero,
acabó una vieja
sus últimos rezos;
cruzó la ancha nave,
las puertas gimieron
y el santo recinto
quedose deserto.

De un reloj se oía
compasado el péndulo,
y de algunos cirios
el chisporroteo.
Tan medroso y triste,
tan oscuro y yerto
todo se encontraba...
que pensé un momento:
¡Dios mío, qué solos
se quedan los muertos!

De la alta campana
la lengua de hierro
le dio volteando
su adiós lastimero.
El luto en las ropas
amigos y deudos
cruzaron en fila
formando el cortejo.

Del último asilo,
oscuro y estrecho,
abrió la piqueta
el nicho a un extremo.
Allí la acostaron,
tapáronle luego,
y con un saludo
despidiose el duelo.

La piqueta al hombro,
el sepulturero,
cantando entre dientes,
se perdió a lo lejos.
La noche se entraba,
reinaba el silencio;
perdido en las sombras,
medité un momento:
¡Dios mío, qué solos
se quedan los muertos!

En las largas noches
del helado invierno,
cuando las maderas
crujir hace el viento
y azota los vidrios
el fuerte aguacero
de la pobre niña
a solas me acuerdo.

Allí cae la lluvia
con un son eterno;
allí la combate
el soplo del cierzo,
del húmedo muro
tendida en el hueco,
¡acaso de frío
se hielan sus huesos!...

¿Vuelve el polvo al polvo?
¿Vuela el alma al cielo?
¿Todo es vil materia,
podredumbre y cieno?
¡No sé; pero hay algo
que explicar no puedo,
que al par nos infunde
repugnancia y duelo,
al dejar tan tristes,
tan solos los muertos!


ΥΓ. Για τα γενέθλια που δεν γιορτάστηκαν. Για να μην νοιώθεις μόνος.

Thursday, November 04, 2010

Sunday, October 31, 2010

Δελτίο Τύπου των Συλλόγων Καθηγητών Ισπανικής Γλώσσας

ΘΕΜΑ: Άμεση πρόσληψη αναπληρωτών καθηγητών ισπανικής πλήρους και μειωμένου ωραρίου για τα κενά του κλάδου ΠΕ 40 Ισπανικής.

Σε συνάντηση των συλλόγων Καθηγητών Ισπανικής Γλώσσας (Πανελλήνιος Σύλλογος Αποφοίτων Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού του Ε.Α.Π., Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Ισπανικής Φιλολογίας, και Σύλλογος των εν Ελλάδι Καθηγητών Ισπανικής και Ισπανιστών) και του Πανελλήνιου Συλλόγου Καθηγητών Ιταλικής Γλώσσας με το Γενικό Γραμματέα του ΥΠΔΒΜΘ κο Βασίλειο Κουλαϊδή την 21η Οκτωβρίου, ειπώθηκε ότι το ΥΠΔΒΜΘ διαθέτει περιορισμένες πιστώσεις (γεγονός που θα έχει ως συνέπεια τη χρήση αυτών των πόρων σε πρόσληψη καθηγητών άλλων ειδικοτήτων εκτός των ξενόγλωσσων μαθημάτων επιλογής) και ότι σκοπεύει να προσλάβει ως την 27η Οκτωβρίου λίγους αναπληρωτές καθηγητές Ισπανικής-Ιταλικής πλήρους ωραρίου, ενώ παράλληλα σκοπεύει να καλύψει τα υπόλοιπα κενά ανά την επικράτεια με ωρομίσθιους καθηγητές, των οποίων το εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο δεν θα ξεπερνά τις 4 ώρες. Αναφέρθηκε, επίσης, ότι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου δεν θα διοριστούν στους ξενόγλωσσους κλάδους. Το αποτέλεσμα; Πολλές περιοχές με κενά πάνω των 4 ωρών και κάτω των 18 θα παραμείνουν φέτος χωρίς καθηγητή Ισπανικής-Ιταλικής.

Αποτελεί εμπαιγμό το γεγονός ότι, σήμερα 31η Οκτωβρίου, το ΥΠΔΒΜΘ δεν διόρισε ακόμη κανέναν καθηγητή Ισπανικής παρά τα κενά του κλάδου ΠΕ 40 Ισπανικής ανά την επικράτεια, ενώ κοντεύουν σχεδόν δύο μήνες από την έναρξη του σχολικού έτους, όταν οι μαθητές που έχουν επιλέξει τη Γαλλική ή τη Γερμανική έχουν ξεκινήσει μαθήματα με την έναρξη του έτους.
Αποτελεί εμπαιγμό η ανακοίνωση της 29ης Οκτωβρίου του διορισμού 44 αναπληρωτών καθηγητών Γαλλικής-Γερμανικής μειωμένου ωραρίου στη Β’βάθμια, όταν υπάρχει πληθώρα μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού σε αυτούς τους κλάδους στη Μέση Εκπαίδευση.

Επισημαίνουμε ότι πολλοί μαθητές μέχρι στιγμής αναγκάστηκαν να αλλάξουν επιλογή γλώσσας εξαιτίας της τοποθέτησής τους σε τμήματα Γαλλικής-Γερμανικής λόγω της μη έγκαιρης πρόσληψης και αποστολής καθηγητών Ισπανικής-Ιταλικής, ενώ μαθητές σε κάποιες σχολικές μονάδες παραμένουν ακόμη στο προαύλιο περιμένοντας καθηγητή Ισπανικής. Η φετινή κατάσταση στις σχολικές μονάδες ισοδυναμεί με σταδιακή κατάργηση του θεσμού της Πολυγλωσσίας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής πολιτικής και του κλάδου ΠΕ40 στη δημόσια εκπαίδευση, και έλλειψη σεβασμού στην επιλογή β’ ξένης γλώσσας των μαθητών ανά την επικράτεια.

Βάσει των ανωτέρω, οι σύλλογοι καθηγητών Ισπανικής ζητούμε:
1) Nα προσληφθούν όσοι αναπληρωτές καθηγητές Ισπανικής πλήρους και μειωμένου ωραρίου απαιτούνται για να καλυφθούν όλα τα κενά του κλάδου ΠΕ 40 Ισπανικής για το σχολικό έτος 2010-2011.
2) Να ενημερωθούν από το ΥΠΔΒΜΘ οι 13 Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, καθώς και όλοι οι Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για το φαινόμενο της παράνομης τοποθέτησης των μαθητών που είχαν επιλέξει την Ισπανική σε τμήματα Γαλλικών-Γερμανικών.

Για τους συλλόγους καθηγητών Ισπανικής Γλώσσας,
-Εκ μέρους του ΠΑ.Σ.ΑΠ.ΙΣΠ. (Πανελλήνιος Σύλλογος Αποφοίτων Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού του Ε.Α.Π.): Ζησίμου Ηλιάνα Σοφία, Πρόεδρος Δ.Σ.
-Εκ μέρους του ΠΑ.Σ.Π.Ι.Φ. (Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Ισπανικής Φιλολογίας): Σουμίλας Χριστόφορος, Πρόεδρος Δ.Σ.
-Εκ μέρους του Σ.Ε.Κ.Ι. (Σύλλογος των εν Ελλάδι Καθηγητών Ισπανικής και Ισπανιστών): Martín Expósito Inés, Πρόεδρος Δ.Σ.

Εξελίξεις: Όπως με ενημέρωσαν μέσω email, σήμερα στα γραφεία του ΥΠΔΒΜΘ μπήκε και πάλι μια ταφόπλακα στο παραμύθι της Πολυγλωσσίας (Ιταλική και Ισπανική) στη Δημόσια Εκπαίδευση. Ο κλάδος ΠΕ 40 Ισπανικής από σήμερα δεν υφίσταται στη Δημόσια Εκπαίδευση. Ο κλάδος ΠΕ 34 Ιταλικής θα λειτουργήσει για το σχολικό έτος 2010 - 2011 με μόνο 23 αναπληρωτές πλήρους ωραρίου, καθώς και τους υπόλοιπους ελάχιστους μόνιμους ΠΕ 34 Ιταλικής ανά την επικράτεια.

Saturday, October 30, 2010

Σκλάβοι αχρείων αφεντικών, αυτό καταντήσαμε

El payandé

Nací en la playa, del Magdalena
bajo la sombra de un payandé
como mi madre fue negra esclava
también la marca yo la llevé.

Αy, suerte maldita,
llevar cadenas y ser esclava
y ser esclava, de un vil señor

Por las mañanas, cuando amanece
me voy al campo, con mi azadón, como atasajo
plátano asado, riego la tierra con mi sudor.

Αy, suerte maldita,
llevar cadenas y ser esclava
y ser esclava, de un vil señor

Si yo pudiera coger mi lanza,
vengarme airada de mi señor,
con gusto viera yo arder su casa
y le arrancara el corazón.

Αy, suerte maldita
llevar cadenas y ser esclava
y ser esclava, de un vil señor.




Λέει λοιπόν το τραγούδι των μαύρων σκλάβων του Περού "αχού καταραμένη τύχη, να φοράω αλυσίδες και να είμαι σκλάβος, να είμαι σκλάβος ενός αχρείου αφεντικού

Οι σκλάβοι βέβαια εκείνη την εποχή ζούσαν σε συνθήκες χειρότερες από αυτές των ζώων, αμόρφωτοι, χωρίς πρόσβαση σε καμιά μορφή πληροφορίας.

Εμείς οι Νεοέλληνες, τί δικαιολογία έχουμε σήμερα για τα αχρεία αφεντικά που επιλέξαμε και τους δώσαμε τα χέρια μας για να μας βάλουν ήσυχα και ωραία κακής ποιότητας αλυσίδες;

Αναρωτιέμαι...

Fina Estampa - Chabuca Granda

Tuesday, October 26, 2010

Me lleva el diablo - Cuco Sánchez

10 χρόνια πέρασαν από τον θάνατο ενός από τους τελευταίους εκπροσώπους της μεξικανικής ranchera.

Ακούμε σήμερα τον Cuco Sánchez και "Με πήρε και με σήκωσε ο διάβολος".



Adiós al cantante Cuco Sánchez:

"Soy un bohemio sano. No fumo ni tomo bebidas alcohólicas, no me interesa cuánto tengo ni cuánto doy. Lo único que me gusta es el presente, el futuro y las mujeres".

(Είμαι ένας υγιής μποέμ. Δεν καπνίζω ούτε πίνω αλκοόλ, δεν με νοιάζουν πόσα έχω ή πόσα δίνω. Το μόνο που μου αρέσει είναι το παρόν, το μέλλον και οι γυναίκες.)

Cuco Sánchez: ¿cantautor olvidado?

Friday, October 22, 2010

A mi me importa una pura y dos con sal

Λίγο πολύ, "στα παλιά μου τα παπούτσια" είναι ο τίτλος αυτής της τόσο περιγραφικής ranchera... ή ίσως "σκασίλα μου μεγάλοι και δέκα παπαγάλοι".



Εξαιρετική η ερμηνεία του Luis Aguilar στον ρόλο του μεθύστακα, στην μεξικανική ταινία του 1963 "Un par de sinverüenzas".





Una pura y dos con sal

Andas diciendo que me vas a abandonar
que de la vida te dispones a gozar
que ya encontraste otro amor más principal,
que a mi me importa una pura y dos con sal.

Cuando te vayas no me digas adiós,
como si nada hubiera habido entre los dos
que tengas suerte con tu fulano de tal
que a mi me importa una pura y dos con sal.

Pues de una vez por que no agarras tu camino
no pierdas tiempo y aprovecha tu destino
pero yaaaaaa ya no hagas polvo que me vas a abandonar,
que a mi me importa una pura y dos con sal.

Tuesday, October 19, 2010

Διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Παιδείας

Μετά από τις φιλόδοξες εξαγγελίες του τύπου «φέτος ο εκπαιδευτικός θα περιμένει τους μαθητές και όχι οι μαθητές τον εκπαιδευτικό», το πρώτο χτύπημα του κουδουνιού βρήκε και πάλι φέτος χιλιάδες μαθητές να περιμένουν στο προαύλιο να διδαχθούν την ξένη γλώσσα που επέλεξαν.

Με δεδομένο αυτή την απαράδεκτη κατάσταση που διαδραματίζεται στη δημόσια εκπαίδευση, οι Σύλλογοι των καθηγητών Ιταλικής και Ισπανικής Γλώσσας αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου και ώρα 12:00, με αίτημα να καλυφθούν άμεσα τα κενά της ιταλικής και ισπανικής γλώσσας.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.

Οι Σύλλογοι

Πανελλήνιος Σύλλογος Καθηγητών Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας (ΠΑ.Σ.ΚΑ.Ι)
Πανελλήνιος Σύλλογος Αποφοίτων Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού του Ε.Α.Π. (ΠΑ.Σ.ΑΠ.ΙΣΠ.)
Πανελλήνιος Σύλλογος Πτυχιούχων Ισπανικής Φιλολογίας (ΠΑ.Σ.Π.Ι.Φ.)
Σύλλογος των Εν Ελλάδι Καθηγητών Ισπανικής και Ισπανιστών (Σ.Ε.Κ.Ι./A.S.P.E.)

Σαν σήμερα...

...


El Sevillano - Las flores mueren de pena

Saturday, October 16, 2010

Tango ή Ranchera;

Ακούγοντας τον Cuco Sánchez -από τους τελευταίους μεγάλους εκπροσώπους των μεξικάνικων rancheras- σε ένα από τα πιο γνωστά αργεντίνικα tangos που τραγούδησε πρώτος ο Carlos Gardel το 1922, βρέθηκα μπροστά στο δίλημμα του τίτλου...



Ίσως η ακραία δραματική χροιά στην ερμηνεία του Cuco να είναι τελικά πιο πειστική για να υποστηρίξει τους στίχους. Να σκοτώσει την άπιστη, που χωρίς αυτήν δεν θα μπορέσει να ζήσει, ή να το ρίξει στο ποτό;

Τραγούδια του κρασιού... ίδιοι καημοί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Όταν ακόμα γεννιόντουσαν υπέροχες μουσικές.

La copa del olvido (tango, 1921)
Música: Enrique Delfino
Letras: Alberto Vacarezza

¡Mozo, traiga otra copa!
Y sírvase de algo al que quiera tomar,
que ando muy solo y estoy muy triste
desde que supe la cruel verdad.

¡Mozo, traiga otra copa!
Que anoche, juntos, los vi a los dos,
quise vengarme, matarla quise,
pero un impulso me serenó.

Salí a la calle desconcertado
sin saber como hasta aquí llegué
a preguntarles a los hombres sabios,
a preguntarles que debo hacer.

"Olvide, amigo" - dirán algunos,
pero olvidarla no puede ser.
Y si la mato, vivir sin ella
vivir sin ella nunca podré.

¡Mozo traiga otra copa!
Y sírvase de algo al que quiera tomar
quiero alegrarme con este vino
pa ver si el vino me hace olvidar.

¡Mozo, traiga otra copa!
Que anoche, juntos, los vi a los dos,
quise vengarme, matarla quise,
pero un impulso me serenó.

En vano busco de otras mujeres
dulces caricias para olvidar
y recordando que no me quiere
el sentimiento me hace llorar.








Wednesday, October 13, 2010

Noche de Peña Peruana


Μας δίνεται η ευκαιρία να ακούσουμε ζωντανά τις υπέροχες μουσικές του Περού και να δοκιμάσουμε την Κουζίνα του γιορτάζοντας την ημέρα της Canción Criolla, το Σάββατο 30 Οκτωβρίου στο Asclaye.

Η γοργόνα

Η γοργόνα - Εμίλια Πάρδο Μπαθάν

Μια παλιά κατάρα βαραίνει τον οίκο των Απόντε στη Γαλικία. Ποτέ καμιά γενιά δεν απέκτησε πάνω από έναν απόγονο ούτε και κανείς αρσενικός Απόντε κατάφερε ν’ αντισταθεί στο κάλεσμα της θάλασσας και της Γοργόνας, στο κάλεσμα του πόθου, της σαγήνης αλλά και του θανάτου μαζί...


Σας προσκαλούμε σ’ ένα ταξίδι με αφορμή έναν αρχαίο γαλικιανό θρύλο, την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου και ώρα 20:00 στο Κέντρο Ισπανικής, Πορτογαλικής και Καταλανικής γλώσσας ΑΒΑΝΙCO (Κολοκοτρώνη 12, Αθήνα).

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:
Εριφύλλη Μαρωνίτη (δημοσιογράφος)
Νίκος Πρατσίνης (διερμηνέας, μεταφραστής)
Θεώνη Κάμπρα (μεταφράστρια)
Εύη Γεροκώστα (παραμυθού)

Η μετάφραση της νουβέλας, που έγινε από τη Νάντια Γιαννούλια, τη Δώρα Δημητρίου και τη Θεώνη Κάμπρα, είναι προϊόν του μαθήματος λογοτεχνικής μετάφρασης της ισπανικής κατεύθυνσης που δίδαξε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στο Διαπανεπιστημιακό Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Μετάφραση-Μεταφρασεολογία» του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 2007-2008.

Tuesday, October 12, 2010

Nighty night Κύριε Πρόεδρε



Tom Waits - Children's Story

Once upon a time there was a poor child,
with no father and no mother
And everything was dead
And no one was left in the whole world
Everything was dead

And the child went on search, day and night
And since nobody was left on the earth,
he wanted to go up into the heavens
And the moon was looking at him so friendly
And when he finally got to the moon,
the moon was a piece of rotten wood

And then he went to the sun
And when he got there, the sun was a wilted sunflower
And when he got to the stars, they were little golden flies.
Stuck up there, like the shrike sticks 'em on a blackthorn

And when he wanted to go back, down to earth,
the earth was an overturned piss pot
And he was all alone, and he sat down and he cried
And he is there till this day
All alone:

Okay, there's your story!
Nighty night!

Monday, October 11, 2010

Γλυκά tamales

Tamalito με βούτυρο για 6 άτομα

250 γρ.καλαμποκάλευρο (τύπου Μεξικού, όπου έχει υποστεί τη διαδικασία nixtamalización, δηλαδή έχει βράσει το καλαμπόκι με ασβέστη)
125 γρ.βούτυρο αγελαδινό
½ φλυτζ.ζάχαρη
2 σύκα ζαχαρωμένα (ή γλυκό κουταλιού νεράντζι κλπ)
1 κ.γλ.μπέικιν πάουντερ
φύλλα καλαμποκιού για ταμάλες

Μουλιάζουμε τα ξερά φύλλα καλαμποκιού για να μαλακώσουν.

Χτυπάμε το βούτυρο στο μίξερ, προσθέτουμε ζάχαρη, λίγο λίγο το αλεύρι, μπέικιν και το απαραίτητο νερό.

Καταλαβαίνουμε ότι είναι εντάξει το μείγμα όταν ξεκολλά σχετικά άνετα από τα χέρια.

Απλώνουμε τον πηχτό χυλό στο ανοιγμένο φύλλο καλαμποκιού, βάζουμε μέσα κομμάτι από το καραμελωμένο σύκο και τυλίγουμε καλά για να μπει νερό κατά το βράσιμο.




Στον πάτο από το καλαθάκι της χύτρας στρώνουμε μερικά φύλλα ώστε να δημιουργηθεί ένα προστατευτικό και βάζουμε όρθια τα ταμάλες.

Μαγειρεύουμε στον ατμό για μισή ώρα περίπου.

Καταλαβαίνουμε ότι είναι έτοιμα, όταν η ζύμη ξεχωρίζει από το καλαμποκόφυλλο.

ΥΓ. Με τον ίδιο τρόπο γίνονται και τα αλμυρά tamales, μόνο που στην ζύμη προσθέτουμε αλάτι και ζωμό από το κρέας που θα προσθέσουμε στην γέμιση. Δοκίμασα για πρώτη φορά με κιμά (όπως αυτόν που φτιάχνουμε για μακαρόνια) και με απλό αλεύρι, τύλιξα σε χαρτί φούρνου και μετά σε αλουμινόχαρτο πριν τα βάλω να βράσουν στον ατμό και μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά ικανοποιητικό το αποτέλεσμα. Σαφώς το καλαμποκίσιο αλεύρι θα βοηθούσε να αναδειχθεί καλύτερα η ζύμη, το τελικό αποτέλεσμα μου έφερε στο μυαλό ελαφρώς τα πιροσκί.