Monday, December 26, 2005

Misa* Flamenca



Aκούμε από τη Misa Flamenca του Enrique Morente μελοποιημένο το Credo, γραμμένο από τον μυστικιστή Καρμελίτη San Juan de la Cruz.

Ένας ακόμα από τους σημαντικούς δίσκους του μεγάλου ανανεωτή του flamenco Enrique Morente, στον οποίο συνδυάζει κείμενα από την Λειτουργία των Καθολικών στα Λατινικά με παραδοσιακά του flamenco φτιάχνοντας την Λειτουργία - Misa Flamenca.

Χρόνια Πολλά!

* Misa = λειτουργία

(Με μία μικρή καθυστέρηση, το "δωράκι" που έταξα...)

Tuesday, December 20, 2005



Καλά τα έγραψε ο Angelito.
O Evo Morales, αρχηγός του Movimiento al Socialismo (MAS) στην Βολιβία, εξελέγη Πρόεδρος της χώρας του την Κυριακή με 51% των ψήφων. Ιθαγενής, αγρότης, καλλιεργητής φύλλων coca όπως και το 30% του πληθυσμού της Βολιβίας, o Morales είναι ένας cocalero που θα προσπαθήσει να αναστήσει την πιο φτωχή χώρα της Λατινικής Αμερικής, που έχει όμως τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου, εκτός βέβαια από το πετρέλαιο και το κατάλληλο έδαφος για πλούσια παραγωγή φύλλων coca! Προς το παρόν, αυτόν το φυσικό πλούτο διαχειρίζονται εκτός από τους βαρώνους του narcotráfico εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων, γι αυτό και έχει κηρυχθεί έντονος πόλεμος ενάντια στον Morales, τον οποίο αποφάσισαν να στηρίξουν οι χωρικοί κυρίως στα δυτικά της Βολιβίας, μετά από ένα αντιιμπεριαλιστικό λόγο που έβγαλε τις παραμονές των εκλογών.

Sunday, December 18, 2005

Julián Marías 1914-2005



Ο φιλόσοφος ισπανός Julián Marías "έφυγε" την περασμένη Πέμπτη. Μαθητής, φίλος και συνεχιστής του έργου του José Ortega y Gasset και του Xavier Zubiri, κυνηγημένος από το φρανκικό καθεστώς για τα δημοκρατικά πιστεύω του, ο Marías έφυγε γράφοντας έως την τελευταία στιγμή, με διαυγές πνεύμα. O ίδιος έλεγε ότι είναι ένας φιλελεύθερος που κοιτά την ζωή στο πρόσωπο. Με τον Ortega y Gasset ίδρυσαν το Instituto de Humanidades και ήταν εκείνος που έδωσε την ονομασία του "Escuela de Madrid" στο γκρουπ των φιλοσόφων και των σημαντικών ανθρώπων της ισπανικής διαννόησης και των γραμμάτων, που επηρέασαν την ιστορία των ιδεών, πριν τον δραματικό Εμφύλιο του ιουλίου του 1936. Βοήθησε τους ρεπουμπλικανούς, φυλακίστηκε και κινδύνευσε να θανατωθεί διά τουφεκισμού όσο ήταν κρατούμενος. Στη συνέχεια, του απαγορεύτηκε από το φρανκικό καθεστώς να δισκάσκει, όλη η πνευματική εργασία του κρίθηκε ακατάλληλη και απαγορεύτηκε η κυκλοφορία των βιβλίων του, οπότε ο Marías αναγκάστηκε να φύγει και να διδάξει σε Πανεπιστήμια της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Αγωνίστηκε για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ισπανία και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μεταβατική περίοδο, μετά το θάνατο του Φράνκο.

Μέλος της Real Academia de la Lengua από το 1964, βραβευμένος το 1996 με το Príncipe de Asturias de Comunicación y Humanidades και το 2002 με το Menéndez y Pelayo, άφησε πίσω σημαντικό έργο 60 βιβλίων, με πιο γνωστά τα "Ιστορία της Φιλοσοφίας" και "Εισαγωγή στην Φιλοσοφία". Γιος του ο αγαπημένος συγγραφέας Javier Marías, βιβλία του οποίου έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά.

Julián και Javier
javiermarias.es
conoze.com
ucm.es
filosofia.org
clarin.com

Saturday, December 17, 2005


Sin Tanto - Jesús de Rosario

Κιθαρίστας του flamenco με μακρόχρονη παρουσία στο χώρο, ο Jesús de Rosario, γεννημένος στην Μαδριγιένικη γειτονιά του Cañorroto, από τα 5 του χρόνια άρχισε να παίζει κιθάρα ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του El Entri. Ήδη από τα 6 κέρδιζε βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς. Στα 11 άρχισε τις περιοδείες στην Ευρώπη με τις compañías του Luisillo και του Paco Peña. Έχει παίξει κιθάρα για χορευτές όπως οι El Güito, Juan Ramírez, Adrián Galia, Joaquín Cortés, Rafael Amargo, Eva la Yerbabuena, La Tolea και Miguel Toleo. Έχει συνοδέψει στο τραγούδι μεγάλα "ονόματα" του flamenco, τους Potito, Diego el Cigala, Miguel El Rubio, José Mercé, Guadiana, Ramón el Portugués, Miguel Poveda, Montse Cortés και Remedios Amaya. Εκείνος συνέθεσε το 2000 την μουσική για το εκπληκτικό και πολυβραβευμένο έργο της Sara Baras ‘Juana la Loca’, που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στην Bienal de Flamenco de Sevilla και στη συνέχεια στην Ιαπωνία, στο Μεξικό, στην Βραζιλία, τη Γαλλία, την Βενεζουέλα, την Αγγλία και την Χιλή.

Στον πρώτο του ατομικό δίσκο Sin Tanto, με παραγωγό τον Gerardo Núñez συμμετέχουν οι Sara Baras, Tomatito, Antonio Carmona και Bernardo Parrilla και ξεχωρίζουν οι bulerías, οι rondeñas και οι rumbas.

Ένα σύντομο απόσπασμα από το cd ακούμε εδώ: Calle Canestera-rumba

Friday, December 16, 2005

Η Χίος τα Χριστούγεννα


Το κείμενο και τις φωτογραφίες μου τα έστειλε η καλή φίλη Ηρώ (Chios On Line στον πλανήτη Hungry) και αφορά σε έθιμα του νησιού της κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Σε ευχαριστώ Ηρώ!


"Θα σας μιλήσω για το νησί μου την Χίο. Γλυκιά κι αγαπημένη.
Με γέννησε, με μεγάλωσε, πάτησα πάνω της για τα πρώτα μου βήματα, αντήχησε το γέλιο μου στα περιβόλια της, στις θάλασσες της, στον Κάμπο της, στον καταγάλανο ουρανό της. Με πήγε νύφη στην εκκλησία με λεμονανθούς στα μαλλιά μαζεμένους από τις λεμονιές στο χωράφι μας, δέχτηκε στην αγκάλη της τον πατέρα μου για να τον ξεκουράσει από τα ταξίδια, να του λειάνει τις ρυτίδες από την αλμύρα, να τον παρηγορήσει από τον πόνο της αρρώστιας.
Μέρες γιορτινές, λοιπόν, μέρες χαράς, μέρες που τα ήθη και τα έθιμα έχουν την τιμητική τους. Ο στολισμός του δέντρου ή του καραβακιού, τα γλυκά που μοσχοβολούν τα σπίτια με την κανέλα, το κονιάκ και το ροδόνερο, οι καλικάτζαροι, τα κάλαντα, τα καραβάκια.
Για αυτά τα τελευταία θα σας μιλήσω. Νησί με μεγάλη ναυτική παράδοση η Χίος δεν θα μπορούσε να μην τιμήσει τα καράβια και την θάλασσα που της δίνουν ζωή αιώνες τώρα.
Οι ρίζες του εθίμου εμφανίζονται λίγο μετά την λήξη των βαλκανικών πολέμων.
Οι Χιώτες θέλησαν έτσι να τιμήσουν τον ελληνικό στόλο για τις επιτυχίες του. Εδραιώνεται όμως μετά την μικρασιατική καταστροφή.

Σε κάθε ενορία, μαζεύεται κι από μια ομάδα παιδιών τα οποία φτιάχνουν το καραβάκι της ενορίας. Κατασκευάζουν, βάση μακέτας, απομιμήσεις εμπορικών και πολεμικών πλοίων φτιαγμένα με ιδιαίτερη προσοχή. Μινιατούρες ναύτες είναι στο κατάστρωμα,
παρατεταγμένοι φορώντας την καλή τους στολή, σε στάση προσοχής, καπνός βγαίνει από την καμινάδα και η γαλανόλευκη κυματίζει στην πρύμνη.
Κάθε λεπτομέρεια είναι προσεχτικά σχεδιασμένη.
Το μέγεθος των πλοίων είναι μέχρι 5,5 μέτρα όπως ορίζουν οι
κανονισμοί.
Παράλληλα ετοιμάζουν και «παινέματα» (παινέματα: τετράστιχα με ομοιοκαταληξία, στα οποία σατιρίζονται τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, οι πολιτικοί –πολιτειακοί «άρχοντες» του νησιού. Αναφορά γίνεται για κάθε γεγονός της χρονιάς που πέρασε και κατά τον «ποιητή» χρήζει προσοχής/αναφοράς. Και φυσικά έξω από τα παινέματα δεν μένουν ποτέ οι ναυτικοί μας και ο Αί Νικόλας.) τα οποία τραγουδούν τα πληρώματα.

Δανείζομαι στοίχους από παινέματα από το βιβλίο του Δημήτρη Ζαφείρη «Ζωή και χρώμα»:
Καλησπερίζω φέρνοντας
Αγέρα μυρωμένο
Απ’ τα’ αφρισμένα κύματα,
Χιλιοτραγουδισμένο.
Το πλοίο μας σταμάτησε
στης Βηθλεέμ τα μέρη
Εκεί που τ'άστρο ανέτειλε
Ειρήνη για να φέρει...
Κι αφού σαλπάραμ’ από ‘κει
Ήρθαμε μάνι μάνι
Τα κάλαντα να ψάλουμε
Στου Ομήρου το λιμάνι
Τον κόσμο κι αν περάσαμε
μ'αυτό εδώ το πλοίο
τώρα μ΄εύχές γυρίσαμε
για σας κι όλη τη Χίο.
Σ’ όλους σας ευχόμαστε
Αγάπη, ειρήνη, υγεία
Καλή καρδιά, χαμόγελο
Και θεία ευλογία
Στους άρχοντες του τόπου μας
κράτους και εκκλησίας
κουράγιο, υγεία, σύνεση
Ζήλο δημιουργίας.
Η Χίος διαμαντόπετρα
Στη θάλασσα ριγμένη,
Με μύρα και μ’ αγνή ψυχή
Παντοτινά να μένει
Ο Χιώτης με τη θάλασσα
ποτέ δεν θα χωρίσει
κι είναι γνωστό πως κολυμπά
πρωτού να περπατήσει.
Πάρα πολλά σας είπαμε
Μ’ αυτό το καραβάκι
Που φτιάξαμε μ’ υπομονή
Μ’ αγάπη και μεράκι
Γι αυτό και μεις -προσέξετε-
σας αποχαιρετούμε
καβάλα στον πλανήτη μας
θα εξαφανιστούμε!

Παραμονή πρωτοχρονιάς, όλες οι ομάδες μαζεύονται στην πλατεία Βουνακίου, και εκεί γίνεται διαγωνισμός για να αναδειχθεί το καλύτερο καραβάκι και βέβαια το καλύτερο πλήρωμα.
Σημασία για τα περισσότερα πληρώματα έχει η συμμετοχή και όχι τα χρηματικά βραβεία που έχουν καθιερωθεί για την καλύτερη παρουσία που όμως δεν εξαρτάται μόνο από την τελειότητα του πλοίου αλλά και από τα λόγια των «παινεμάτων».
Μετά το πέρας της εκδήλωσης, τα πληρώματα μαζί με τα καραβάκια τους, γυρνούν πόρτα πόρτα τα σπίτια στις γειτονιές της πόλης λέγοντας παινέματα και κάλαντα. (κάλαντα για το σπίτι, για τον νοικοκύρη, την νοικοκυρά, την κόρη και τον γιό).
Σ αυτό το σπίτι που ρθαμε, πέτρα να μην ραγίσει
Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει
Σ αυτό το σπίτι που ρθαμε ροδόσταμο μυρίζει,
Να ζήσει κι η νοικοκυρά όπου το συγυρίζει
Σ τούτο το σπίτι που ρθαμε τα ράφια ναι ξυλένια
Του χρόνου σαν ξαναρτομε να ναι μαλαματένια
Σ τουτο το σπίτι το ψηλό που χει τον κρύο αέρα,
Γρήγορα θε να τον δεχτούν τον γιο και τον πατέρα.
Να είμαστε λοιπόν όλοι καλά, να έχουμε το μεράκι να μεταφέρουμε στα παιδιά μας τα έθιμα αυτά γιατί αυτά είναι η πολιτιστική / πολιτισμική μας κληρονομιά.
Εμείς καλά τα είπαμε κι ο θεός καλά ας τα κάμει,
κι η Παναγιά η Δέσποινα ας τα πολυχρονάει
Και να πολυχρονήσετε εσείς και τα παιδιά σας,
Αι Βασίλης κι ο Χριστός να ναι βοήθειά σας.
Πάνω στα πέντε δάχτυλα γυρίζει το ποτήρι,
ο θεός να τον πολυχρονά τον σπιτονοικοκύρη.
Για δότε μας το πετεινό, για δότε μας την κότα,
για δότε μας κι ένα ρακί, να πάμε σ άλλη πόρτα.
Να χα του Σολομώντα νου και του Δαυίδ τη γνώση
να σου λεγα παινέματα ώσπου να ξημερώσει
Παρακαλώ την πανάγια να σας χαρίζει χρόνια
όπως χαρίζει στην ελιά τα φύλλα και τα κλώνια
Ηρώ - Chios on Line"

Monday, December 12, 2005

Slainte! Here's tae ye!


Glenmorangie Port Wood Finish Single Highland Malt Scotch 12 Year

Δεν είχα συμπαθήσει ποτέ τα Μalts, μέχρι που δοκίμασα ένα αρκετά αμφισβητούμενο από τους λάτρεις του είδους. Το Glenmorangie Port Wood Finish Single Highland Malt Scotch Whisky. Εκεί άρχισα να αλλάζω γνώμη, υπάρχει κάποιο malt και για μένα! Επειδή δεν έχω τις γνώσεις για να το περιγράψω με σαφήνεια, προτιμώ να περιοριστώ σε κάποια σχόλια που βρήκα στο διαδίκτυο.

A remarkable malt, antique gold in colour: golden but with a rosy hue. This whisky has been matured for at least 12 years in American white oak casks and racked for several years into Ruby Port pipes for 'finishing'.
With a drop of water, the key aromas are of butterscotch and dark chocolate, but with fresh, minty notes and a trace of dryness, like lint. There is some sandalwood here, and citric fruit - oranges, perhaps tangerine - even a hint of allspice. With a little more water, lighter scents begin to emerge: grass and hay, hazelnuts and candied peel. The mouth-feel is voluptuously smooth, like sipping velvet. The entire palate is engaged - a most interesting and complex balance of sweet and dry flavours. the bitter chocolate, noted as an aroma is apparent, and the fresh minty-ness. In the satisfying, lingering finish a hint of port reveals itself for the first time, this and walnuts. A remarkable whisky, perfect after a good meal, or to savour at any time.

Pros: Fruity, caramel malt
Cons: Loses some character as a Scotch whisky; a bit compromised
The Bottom Line: Highly recommended to those looking for a sweet Highland malt with a relatively unusual wood finish.
Full Review
I'm trying to think exactly when I first sampled Glenmorangie. I can think of two places, but I'm not quite sure which came first. One was surely an Oyster Bar, the other a little Bistro where the ex and I went for an early evening drink. Although the Speysides and Highlands can get a bit hard to distinguish at times, this whisky differentiated itself from its neighbours --- a smooth blend of sweetness with a tingling pepper, and a touch of peat.
It was therefore with a little flutter of excitement that, one day in a BA Business Class lounge, I noticed a bottle of Glenmorangie Port Wood Finish available for the taking on the bar. Sitting next to it was a bottle of Glenfiddich's Solera Reserve. Never one to regret chances untaken, I decided to do a parallel tasting. The Glenfiddich was more interesting than its 10 year old sister, but it was, overall, the relatively uninspired spirit you head for when Fathers' Day is too near for consideration. But the Glenmorangie PWF was a delight. There was a wonderful combination of oaken chocolate with the starting Highland spirit that reminded me somewhat of Macallan, but without its more vinous character.
I acquired a bottle a few months back and have been enjoying it ever since, in the company of some quite impressive whiskies. Here are my tasting notes.
Colour: The colour of wild honey, with a tinge of rose gold and copper. The malt is slightly oily, although less so than an Islay. A singularly attractive spirit.
Nose: Very rich and sweet. At the top, we find a toasty oak with vanilla characteristics, that gives way to a heady cocoa. Deeper in, we return to the white pepper and heathery peat characteristic of Glenmorangie.
Palate: Here, perhaps, the spirit fails to be 100% convincing. There's something about this malt that is not quite an idiomatic Scotch whisky. It tastes like something half way between a malt whisky and a cognac. That's not at all undesirable, but it may explain why some folks don't care for this spirit much. Much of what we detect in the nose comes through in the palate. The initial touch is dry and tingly, but the sweetness of the malt builds up apace and dominates. The finish however is initially more nutty than sweet, with some residual and attractive pepper, but the sweetness again returns a little later.
Overall, a fine, if somewhat idiosyncratic malt.

Σχόλια για το Glenmorangie Port Wood Finish Highland Single Malt Whiskey

Sunday, December 11, 2005

Χριστούγεννα; ΛΑΘΟΣ! Περί Ανάστασης πρόκειται!



Σε μια Κυριακάτικη φυλλάδα που έπεσε ξώφαλτσα στα χέρια μου, στο πολιστικό ένθετο, διαβάζω και τρίβω τα μάτια μου: "O Django Reinhardt συνεχίζει τις εμφανίσεις του στη σκηνή του Half Note..." Και αναφωνώ με συγκίνηση: "ΑΝΑΣΤΑΣΗ! ΕΓΙΝΕ ΘΑΥΜΑ!"

Γιατί ο τσιγγάνος Django Reinhardt μας άφησε για άλλους κόσμους το 1953 μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, περισσότερο από μισό αιώνα πίσω...

Τηλεφωνώ στα γραφεία της φυλλάδας και προσπαθώ να ενημερώσω την τηλεφωνήτρια, ότι υπάρχει κάποιο λάθος στην σελίδα τάδε. Βιαστικά με κόβει, προτρέποντάς με να ξανατηλεφωνήσω το απόγευμα, όταν θα υπάρχει εκεί κάποιος υπεύθυνος για το πολιτιστικό ρεπορτάζ. Της διευκρινίζω ότι δεν με ενδιαφέρει να κουβεντιάσω για την Νεκρανάσταση κάποιου νεκρού εδώ και 52 χρόνια καλλιτέχνη και ότι δεν έχω τη δυνατότητα να ξανατηλεφωνήσω το απόγευμα, μου αρκεί να κρατήσει μία σημείωση και να ενημερώσει τους υπευθύνους. Αποφασιστικά μου κόβει τον αέρα τονίζοντάς μου ότι δεν θα τους δει και δεν μπορεί να αφήσει σημείωμα στα γραφεία τους. Την αποχαιρετώ λέγοντας ότι έχω να ασχοληθώ με πιο ενδιαφέροντα πράγματα από την εφημερίδα της και χαίρομαι που παίρνει τόσο αψήφιστα την Ανάσταση Νεκρών, συνεχίζει να μιλά, δεν την ακούω πια, δεν με ενδιαφέρει να την ακούσω, κλείνω το τηλέφωνο και απολαμβάνω την αξεπέραστη μουσική του Reinhardt στο Kosmos 9.36.

Όμως, ρωτώ τον εαυτό μου: "Γιατί υπέπεσες στον πειρασμό να διαβάσεις μια φυλλάδα; Αυτήν την κακή συνήθεια -ακόμα και την Κυριακή- πρέπει να την κόψεις, είσαι μεγάλο κοριτσάκι πλέον, κοτζάμ γυναίκα. Τα ΜΜΕ στην χώρα σου είναι σε επίπεδο ΚΩΛΟΥ χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση, για τα δικά σου μέτρα και σταθμά τουλάχιστον. Συνεπώς, ας πρόσεχες. Κόψε τις κακές συνήθειες, ΤΩΡΑ!"

Saturday, December 10, 2005

Βραβείο Cervantes 2005: Sergio Pitol


Το φετινό Βραβείο Cervantes κέρδισε ο Μεξικανός συγγραφέας και μέλος της Μεξικανικής Ακαδημίας για τη Γλώσσα, Sergio Pitol. Τα Premios Cervantes αντιστοιχούν στο Βραβείο Νόμπελ για τον Ισπανόφωνο χώρο των Γραμμάτων.
Μέχρι τώρα έχουν βραβευθεί οι:

1976 Jorge Guillén (Ισπανία, 1893-1984) ποιητής
1977 Alejo Carpentier (Κούβα, 1904-1980) συγγραφέας
1978 Dámaso Alonso (Ισπανία, 1898-1990) ποιητής
1979 Jorge Luis Borges (Αργεντινή, 1899-1986) ποιητής
Gerardo Diego (Ισπανία, 1896-1987) ποιητής
1980 Juan Carlos Onetti (Ουρουγουάη, 1909-1995) συγγραφέας
1981 Octavio Paz (Μεξικό, 1914-1998) ποιητής
1982 Luis Rosales (Ισπανία, 1910-1992) ποιητής
1983 Rafael Alberti (Ισπανία, 1902-1999) ποιητής
1984 Ernesto Sábato (Αργεντινή, 1911) συγγραφέας
1985 Gonzalo Torrente Ballester (Ισπανία, 1910-1999) συγγραφέας
1986 Antonio Buero Vallejo (Ισπανία, 1916-2000) δραματουργός
1987 Carlos Fuentes (Μεξικό, 1928) συγγραφέας
1988 María Zambrano (Ισπανία, 1904-1991) φιλόσοφος
1989 Augusto Roa Bastos (Παραγουάη, 1917) συγγραφέας
1990 Adolfo Bioy Casares (Αργεντινή, 1914-1999) συγγραφέας
1991 Francisco Ayala (Ισπανία, 1906) συγγραφέας
1992 Dulce María Loynaz (Κούβα, 1903-1997) ποιητής
1993 Miguel Delibes (Ισπανία, 1920) συγγραφέας
1994 Mario Vargas Llosa (Περού, 1936) συγγραφέας
1995 Camilo José Cela (Ισπανία, 1916-2002) συγγραφέας
1996 José García Nieto (Ισπανία, 1914-2001) ποιητής
1997 Guillermo Cabrera Infante (Κούβα, 1929-2005) συγγραφέας
1998 José Hierro (Ισπανία, 1922-2002) ποιητής
1999 Jorge Edwards (Χιλή, 1931) συγγραφέας
2000 Francisco Umbral (Ισπανία, 1935) συγγραφέας
2001 Alvaro Mutis (Κολομβία, 1923) συγγραφέας
2002 José Jiménez Lozano (Ισπανία, 1930) συγγραφέας
2003 Gonzalo Rojas (Χιλή, 1917) ποιητής
2004 Rafael Sánchez Ferlosio (Ισπανία, 1927) συγγραφέας
2005 Sergio Pitol (Μεξικό, 1933) συγγραφέας

epdlp.com
elcultural.es
es.wikipedia.org
escritores.org
fractal.com
news.bbc.co.uk

Νέο site για την μουσική και την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής



H ιστορία του Bolero

Ένα bolero μπορεί να κάνει δύο ερωτευμένους να ερωτευτούν ακόμα περισσότερο κι εμένα αυτό μου φτάνει για να θέλω να γράψω ένα bolero. Προσπαθούσα για τουλάχιστον ένα χρόνο, παρέα με τον Armando Manzanero, να γράψω ένα, κι είναι ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει. Το να συνθέσεις μέσα στις πέντε ή έξι γραμμές ενός bolero όλα αυτά που ένα bolero περικλείει, είναι ένα αληθινό λογοτεχνικό κατόρθωμα .
(Gabriel Garcia Marquez)

Απ΄όλα τα μουσικά στυλ της Λατινικής Αμερικής, χορευτικά, φολκλορικά, έντεχνα, λαϊκά, αφρο - γενή, ινδιάνικα ή σπανιόλικα, υπάρχει ένα και μοναδικό που ουδέποτε γνώρισε σύνορα κι η διαχρονική του δύναμη διατρέχει ολόκληρο τον ισπανόφωνο κόσμο του πλανήτη: Η αυτού μεγαλειότης, το Bolero (Μπολέρο και να χαρείτε, όχι «μπολερό» !) . Γεννημένο στην Κούβα περί τα τέλη του 19ου αιώνα, ζυμωμένο από ποικίλλα ευρωπαϊκά και ανιχνεύσιμα αφρικάνικα μουσικά συστατικά, το Bolero μεγάλωσε και ξεχείλισε απ΄το μικρό νησί της Καραϊββικής ώσπου απλώθηκε σ΄ολόκληρη την ήπειρο, απ΄το Μεξικό ως την Αργεντινή, σ΄ένα ένδοξο ταξίδι που έχει κλείσει ήδη δώδεκα δεκαετίες κι ακόμα τραβάει μπροστά, έστω και με μερικές εμβόλιμες στάσεις για ανεφοδιασμό έμπνευσης. Οντας το κατ΄εξοχήν ρομαντικό μουσικό είδος του λατινοαμερικάνικου κόσμου, το Bolero συνιστά ένα απέραντο ρεπερτόριο από απλά τραγούδια μοιραίου έρωτα και συγχρόνως, έναν απίστευτο συνθετικό, στιχουργικό κι ερμηνευτικό πλούτο που εισέτι περιμένει ν΄αποτιμηθεί απ΄τους δυτικούς μουσικολόγους, καθώς και το λοιπό παγκόσμιο κοινό. Υπάρχει, βέβαια, μια δικαιολογία: Σε αντίθεση με τα λοιπά χορευτικά στυλ της Κούβας, που έγιναν δημοφιλή διεθνώς ακριβώς επειδή η μουσική κι ο ρυθμός ήταν τόσο έντονα ώστε η στιχουργία (άρα κι η γλώσσα) περνούσε σε δεύτερο πλάνο, στο Bolero είναι ο στίχος, οι λέξεις, ο λόγος εν ολίγοις που τραβάει πάνω του τα φώτα, επισκιάζοντας ενίοτε κι αυτόν τον ίδιο τον ερμηνευτή. Ωσαύτως, το Bolero προκύπτει ως το απόλυτο πεδίο έκφρασης για τον Λατίνο τραγουδοποιό, που χρησιμοποιεί τον οίστρο του με τον λατινοαμερικανικότερο των τρόπων: Γράφοντας τραγούδια - σωστά δοκίμια πάνω στους λαβύρινθους του έρωτα, κατ΄ουσίαν υπέροχα ποιήματα λαϊκής κατανάλωσης, τροπικής αισθητικής και μιας ιδιάζουσας συναισθηματικής υπερβολής που χαρακτηρίζει ούτως ή άλλως τον λάτιν ψυχισμό .

http://www.latinmusic.gr/content.php?lang=GR&article_id=26&id=17

Την συνέχεια μπορούμε να την διαβάσουμε στο νέο site του Βασίλη Σταματίου , που αρκετοί από εμάς γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τα μουσικά ταξίδια του στην Λατινική Αμερική, στον ραδιοφωνικό σταθμό Kosmos 9.36 fm. ¡Enhorabuena jefe!

Thursday, December 08, 2005

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα: μια άγνωστη ιστορία αγάπης;

Πώς προέκυψαν αλήθεια τα "ασυνάρτητα" Kάλαντα που τραγουδάμε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς; Σύμφωνα με ένα email που έλαβα πριν λίγο, πρόκειται για άλλη μια ιστορία αγάπης που πέρασε στην Αιωνιότητα, έστω και με αυτόν τον περίεργο τρόπο.

Ας θυμηθούμε αρχικά τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά *
Κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ' άγιο θόλος *
Άγιος Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται *
από την Καισαρεία συ σ' αρχόντισσα κυρία *
Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή *
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες και με, δε και με το παλικάρι *

Πώς βγαίνει νόημα;

Ιδού η εξήγηση....

Η ιστορία μας διαδραματίζεται στον Μεσαίωνα.
Σε εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών "τάξεων" άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές.
Ήταν λοιπον ένας φτωχός νέος που είχε ερωτευθεί μια όμορφη αριστοκράτισσα. Σκαρφίστηκε το εξής ώστε να εκφράσει τον έρωτά του με τρόπο που να μην γίνει αντιληπτός όμως από τον κόσμο: έφτιαξε ένα δικό του ποίημα με στίχους από τα Κάλαντα, που ουσιασικά όμως θα απευθυνόταν στο αντικείμενου του πόθου του. Θα της το απήγγειλε την Πρωτοχρονιά μαζί με τις ευχές του για το Νέο΄Ετος και έτσι δε τον καταλάβαιναν οι υπόλοιποι.

Με αυτό τον σκοπό πρόσθεσε τους ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια).

* Την αποκάλεσε ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.
* Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή , την παρομοίασε με Εκκλησιά με το Άγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).
* Την κατηγόρησε ότι δεν τον καταδεχόταν (ο Αι Βασίλης δεν έχει σχέση με το «έγκλημα»!) καθότι αρχόντισσα κυρία!
* Τέλος, προσπάθησε να την καλοπιάσει , λέγοντάς της ότι ήταν ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκειά μου) και την παρακάλεσε να του ρίξει μια ματιά του παληκαριού...

Έτσι λοιπόν ένας έρωτας έγινε τραγούδι και για αιώνες εμείς το τραγουδάμε, χωρίς να ξέρουμε τί ακριβώς εννοούν οι στίχοι του.

Tuesday, December 06, 2005

Αν συνεχιστεί η πνευματική κούραση και η έλλειψη έμπνευσης...


... φοβάμαι ότι θα αρχίσω να ασχολούμαι και με την Κινέζικη αστρολογία!

Προς το παρόν, αυτό μου έστειλαν σήμερα στο email μου... Να το πάμε ένα βήμα πιο κάτω και να αρχίσει να δηλώνει ο καθένας το δένδρο του; Μπα... καλύτερα να πάω για ύπνο τελικά!

Από ποιο δέντρο έπεσες;

Βρες τα γενέθλειά σου, βρες το δέντρο σου και μετά δες παρακάτω...
Yποτίθεται ότι βασίζεται στην Κέλτικη Αστρολογία, αλλά δεν παίρνω και όρκο!



Ιαν 01 έως Ιαν 11 Έλατο
Ιαν 12 έως Ιαν 24 Πτελέα
Ιαν 25 έως Φεβ 03 Κυπαρίσσι
Φεβ 04 έως Φεβ 08 Λεύκη
Φεβ 09 έως Φεβ 18 Κέδρος
Φεβ 19 έως Φεβ 28 Πεύκο
Μαρ 01 έως Μαρ 10 Κλαίουσα,Ιτιά
Μαρ 11 έως Μαρ 20 Λεμονιά lime
Μαρ 21 Βελανιδιά
Μαρ 22 έως Μαρ 31 Φουντουκιά
Απρ 01 έως Απρ 10 Μελία Rowan
Απρ 11 έως Απρ 20 Σφένδαμος
Απρ 21 έως Απρ 30 Φιστικιά
Μαί 01 έως Μαι 14 Λεύκη
Μαι 15 έως Μαιy 24 Καστανιά
Μαι 25 έως Ιουν 03 Απολιθωμένο
Ιουν 04 έως Ιουν 13 Γαύρος
Ιουν 14 έως Ιουν 23 Συκιά
Ιουν 24 Σημύδα
Ιουν 25 έως Ιουλ 04 Μηλιά
Ιουλ 05 έως Ιουλ 14 Έλατο
Ιουλ 15 έως Ιουλ 25 Πτελέα
Ιουλ 26 έως Αυγg 04 Κυπαρίσσι
Αυγ 05 έως Αυγ 13 Λεύκη
Αυγ 14 έως Αυγ 23 Κέδρος
Αυγ 24 έως Σεπ 02 Πεύκο
Σεπ 03 έως Σεπ 12 Κλαίουσα, Ιτιά
Σεπ 13 έως Σεπ 22 Λεμονιά lime
Σεπ 23 Ελιά
Σεπ 24 έως Οκτ 03 Φουντουκιά
Οκτ 04 έως Οκτ 13 Μελία Rowan
Οκτ 14 έως Οκτ 23 Σφένδαμος
Οκτ 24 έως Νοε 11 Φιστικιά
Νοε 12 έως Νοε 21 Καστανιά
Νοε 22 έως Δεκ 01 Απολιθωμένο
Δεκ 02 έως Δεκ 11 Γαύρος
Δεκ 12 έως Δεκ 21 Συκιά
Δεκ 22 Οξιά
Δεκ 23 έως Δεκ 31 Μηλιά

ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ (Γενναίος)
απότομη φύση, γενναίος, δυνατός, άκαμπτος, ανεξάρτητος, ευαίσθητος, δεν του αρέσουν οι αλλαγές, κρατάει τα πόδια του στο έδαφος, άνθρωπος της δράσης.

ΓΑΥΡΟΣ (Καλή γεύση)
της ψυχρής ομορφιάς, νοιάζεται για την εμφάνισή του και την κατάστασή του, καλή γεύση, δεν είναι εγωιστής, κάνει την ζωή όσο πιο άνετη μπορεί να γίνει, καθοδηγεί μία λογική και πειθαρχημένη ζωή, ψάχνει για ευγένεια και αναγνώριση σε έναν αισθηματικό σύντροφο, ονειρεύεται ασυνήθιστους εραστές, είναι σπανίως χαρούμενος με τα αισθήματά του, δυσπιστεί τους περισσότερους ανθρώπους, δεν είναι ποτέ σίγουρος για τις αποφάσεις του, πολύ ευσυνείδητος.

ΕΛΑΤΟ (Μυστήριος)
εκπληκτική γεύση, αξιοπρέπεια, σοφιστικέ, αγαπάει οτιδήποτε ωραίο, μελαγχολικός, πεισματάρης, τείνει στον εγωισμό αλλά νοιάζεται για τους κοντινούς του, κάπως μετριόφρων, πολύ φιλόδοξος, ταλαντούχος, επιμελής, αδιαφιλονίκητος εραστής, πολλούς φίλους, πολλούς εχθρούς, πολύ αξιόπιστος.

ΕΛΙΑ (Σοφός)
αγαπάει τον ήλιο, ζεστά και ευγενικά αισθήματα, λογικός, ισορροπημένος, αποφεύγει τις επιθέσεις και την βία, ανεχτικός, εύθυμος, ήρεμος, πολύ καλή αίσθηση της δικαιοσύνης, ευαίσθητος, ευσυγκίνητος, ελεύθερος από ζήλια, αγαπάει το διάβασμα και την παρέα των σοφιστικέ ανθρώπων.

ΚΑΣΤΑΝΙΑ (Ειλικρίνεια)
ασυνήθιστης ομορφιάς, δεν θέλει να εντυπωσιάζει, πολύ καλά αναπτυγμένη αίσθηση δικαιοσύνης, ζωντανός, ενδιαφέρων, ένας γεννημένος διπλωμάτης, αλλά ερεθίζεται εύκολα και ευαίσθητος στην παρέα, συχνά λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης, μερικές φορές ενεργεί με υπεροχή, νιώθει μη κατανοητός, αγαπάει μόνο μία φορά, έχει δυσκολίες στην εύρεση συντρόφου.

ΚΕΔΡΟΣ (Πεποίθηση)
σπάνιας ομορφιάς, ξέρει πώς να προσαρμόζεται, του αρέσει η πολυτέλεια, της καλής υγείας, ούτε κατά διάνοια ντροπαλός, τείνει να περιφρονεί τους άλλους, αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα, ανυπόμονος, του αρέσει να εντυπωσιάζει τους άλλους, πολλά ταλέντα, επιμελής, υγιεινή αισιοδοξία, περιμένει για την μία αληθινή αγάπη, ικανός να παίρνει γρήγορες αποφάσεις.

ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ (Πιστότητα)
δυνατός, μυώδης, προσαρμοστικός, παίρνει ότι έχει η ζωή να δώσει, ικανοποιημένος, αισιόδοξος, ποθεί λεφτά και αναγνώριση, μισεί την μοναξιά, παθιασμένος εραστής που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, πιστός, ευέξαπτος, απείθαρχος, σχολαστικός, και αδιάφορος.

ΛΕΜΟΝΙΑ LIME (Doubt)
δέχεται ότι σερβίρει η ζωή με έναν σύνθετο τρόπο, μισεί τους τσακωμούς, το στρες και τον μόχθο, δεν του αρέσει η τεμπελιά και η αργία, μαλακός και εύκαμπτος , κάνει θυσίες για τους φίλους, πολλά ταλέντα αλλά όχι αρκετά επίμονος για να τα κάνει να ανθίσουν, συχνά γκρινιάζει και παραπονιέται, πολύ ζηλιάρης αλλά πιστός.

ΛΕΥΚΗ (Αβέβαιος)
μοιάζει πολύ διακοσμητικός, όχι πολύ αυτοπεποίθηση, γενναίος μόνο εάν είναι απαραίτητο, χρειάζεται καλή διάθεση και ευχάριστο περίγυρο, πολύ επιλεκτικός, συχνά μοναχικός, μεγάλη έχθρα, καλλιτεχνική φύση, καλός οργανωτής, τείνει στην φιλοσοφία, αξιόπιστος σε κάθε κατάσταση, παίρνει την συνεργασία πολύ σοβαρά.

ΜΕΛIΑ ROWAN (Ευαισθησία)
γεμάτος από γοητεία, εύθυμος, προικισμένος, χωρίς εγωισμό, του αρέσει να τραβάει την προσοχή, αγαπάει την ζωή, κίνηση, ανησυχία, και ακόμα περιπλοκή, είναι συγχρόνως εξαρτημένος και ανεξάρτητος, καλή γεύση, καλλιτεχνικός, φλογερός, αισθηματικός, καλή παρέα, αλλά δεν συγχωρεί.

ΜΕΛΙΑ-ΣΤΑΚΤΗΣ ASH (Φιλόδοξος)
ασυνήθιστα ελκυστικός, κεφάτος, παρορμητικός, απαιτητικός, δεν νοιάζεται για κριτική, φιλόδοξος, έξυπνος, ταλαντούχος, του αρέσει να παίζει με την φωτιά, μπορεί να γίνει εγωιστής, πολύ αξιόπιστος και αντάξιος εμπιστοσύνης, πιστός και φρόνιμος εραστής, μερικές φορές το μυαλό εξουσιάζει την καρδιά, αλλά παίρνει την συνεργασία στα πολύ σοβαρά.

ΜΗΛΙΑ (Αγάπη)
ελαφριάς στήριξης, πολύ γοητεία, εμφάνιση και έλξη, ευχάριστη αύρα, ερωτότροπος, περιπετειώδης, ευαίσθητος, πάντα ερωτευμένος, θέλει να αγαπάει και να αγαπιέται, πιστός και τρυφερός σύντροφος, πολύ γενναιόδωρος, επιστημονικά ταλέντα, ζει για το σήμερα, ένας ελεύθερος από έγνοιες φιλόσοφος με φαντασία..

ΟΞΙΑ (Δημιουργός)
έχει καλή γεύση, νοιάζεται για την εμφάνισή του, υλιστής, καλή οργάνωση της ζωής και της καριέρας, οικονομικός, καλός ηγέτης, δεν παίρνει μη απαραίτητα ρίσκα, λογικός, θαυμάσια ισόβια συντροφιά, τρελαίνεται να κρατιέται σε φόρμα (δίαιτες, σπορ, κλπ.)

ΠΕΥΚΟ (Σχολαστικός)
αγαπάει την ευχάριστη παρέα, πολύ απότομος, ξέρει πώς να κάνει την ζωή άνετη, πολύ δραστήριος, φυσικός, καλή παρέα, αλλά σπάνια φιλικός, ερωτεύεται εύκολα αλλά το πάθος του σβήνει γρήγορα, εγκαταλείπει εύκολα, όλα τον απογοητεύουν μέχρι να βρει το ιδανικό του, άξιος εμπιστοσύνης, πρακτικός.

ΠΤΕΛΕΑ (Γενναιόφρων)
ευχάριστη όψη, γουστόζικα ρούχα, δυνατές απαιτήσεις, τείνει να μην ξεχνάει λάθη, εύθυμος, του αρέσει να οδηγεί αλλά όχι να υπακούει, ειλικρινής και πιστός σύντροφος, του αρέσει να παίρνει αποφάσεις για άλλους, γενναιόφρων, γενναιόδωρος, καλή αίσθηση του χιούμορ, πρακτικός.

ΣΗΜΥΔΑ (Έμπνευση)
ζωντανός, ελκυστικός, κομψός, φιλικός, απαιτητικός, μετριόφρων, δεν του αρέσει τίποτα το υπερβολικό, απεχθάνεται το χυδαίο, αγαπάει την ζωή στην φύση και στην ηρεμία, όχι πολύ παθιασμένος, γεμάτος από φαντασία, μικρή φιλοδοξία, δημιουργεί μία ήρεμη και ευχάριστη ατμόσφαιρα.

ΣΥΚΙΑ (Ευαισθησία)
πολύ δυνατός, λιγάκι ισχυρογνώμων, ανεξάρτητος, δεν επιτρέπει αντιφάσεις ή διαφωνίες, αγαπάει την ζωή, την οικογένειά του, τα παιδιά και τα ζώα, λιγάκι κοινωνική πεταλούδα, καλή αίσθηση του χιούμορ, του αρέσει η αδράνεια και η τεμπελιά των πρακτικών ταλέντων και της εξυπνάδας.

ΣΦΕΝΔΑΜΟΣ (Ανεξάρτητος)
ένα όχι συνηθισμένο άτομο, γεμάτος από φαντασία και γνησιότητα, ντροπαλός και επιφυλακτικός, φιλόδοξος, περήφανος, αυτοπεποίθηση, πεινασμένος για νέες εμπειρίες, μερικές φορές νευρικός, έχει πολλές πολυπλοκότητες, καλή μνήμη, μαθαίνει εύκολα, μπερδεμένη ερωτική ζωή, ξέρει να εντυπωσιάζει.

ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ (Ασυνήθιστος)
γοητευτικός, χωρίς απαιτήσεις, πολύ κατανοητικός, ξέρει πώς να κάνει εντύπωση, ενεργός αγωνιστής για κοινωνικούς σκοπούς, δημοφιλής, μελαγχολικός και παράξενος εραστής, ειλικρινής, και επιεικής σύντροφος, ακριβής αίσθηση δικαιοσύνης.

ΦΥΣΤΙΚΙΑ (Πάθος)
άκαμπτος, περίεργος και γεμάτος αντιθέσεις, συχνά εγωιστής, επιθετικός, αριστοκράτης, πλατύς ορίζοντας, απρόσμενες αντιδράσεις, αυθόρμητος, χωρίς όρια φιλοδοξία, χωρίς ευκαμψία, δύσκολος και ασυνήθιστος σύντροφος, δεν αρέσει πάντα αλλά συχνά θαυμάζεται, πολυμήχανη στρατηγική, πολύ ζηλιάρης και φλογερός, χωρίς συμβιβασμούς.

ΚΛΑΙΟΥΣΑ, ΙΤΙΑ (Μελαγχολία)
ωραίος αλλά γεμάτος μελαγχολία, ελκυστικός, πολύ ευσυγκίνητος, αγαπάει οτιδήποτε ωραίο και γευστικό, αγαπάει τα ταξίδια, ονειροπόλος, ακούραστος, ιδιότροπος, ειλικρινής, μπορεί να επηρεαστεί αλλά δεν είναι εύκολος για συμβίωση, απαιτητικός, καλή διαίσθηση, υποφέρει στην αγάπη αλλά βρίσκει μερικές φορές έναν σύντροφο άγκυρα.

Friday, December 02, 2005

Χαριτωμένες χαζομαρούλες

Τι κοινό έχει ο τεμπέλης με την διοξίνη;
Κι ο τεμπέλης δύο ξύνει

Πώς λέγεται η ομάδα υποβρυχίων καταστροφών των Ταλιμπάν;
Κολυμπάν

Πώς λέγεται αυτός που βάζει το δάχτυλό του στην μπρίζα;
Μαλάκας

Πώς λέγεται το πουλί που φοράει κάλτσα;
Μπεκάλτσα

Πως λέγονται δύο κουνούπια που είναι ίδια;
Κουνουπίδια

Τι ζει μέσα στη θάλασσα και λέει βλακείες;
Το σαχλαμάρι

Πώς λεγόνταν τα γιουβαρλάκια στην αρχαιότητα;
Κρεατοσφαιρίδια εν πλώ

Τί γίνεται ένας ψύλλος όταν ανεβαίνει πάνω σε ένα πανί;
Πανίψυλλος

Ποιο είναι το άκρον άωτον της υπομονής;
Να καθαρίζεις φακές με τα γάντια του μποξ

Γιατί έχει στραβώσει ο πύργος τις Πίζας;
Γιατί όλοι πάνε στον πύργο του Αιφελ

ΥΓ. Gracias Jorgito

Thursday, December 01, 2005

Έκανες service στο αυτοκίνητο;

Όχι;

Δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα;
Μπορεί να περιμένει το service;
Δεν έχεις χρόνο να πας στο συνεργείο;
Δεν έχεις αρκετά χρήματα αυτή τη στιγμή;
Δεν έχεις κέφια;
Το χρειάζεσαι για να πας στην τάδε δουλειά;

ΟΚ!

Όμως, όλα εδώ πληρώνονται σε αυτήν την ρημάδα τη ζωή. Και συνήθως χρυσοπληρώνονται.