Saturday, December 10, 2005

Νέο site για την μουσική και την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής



H ιστορία του Bolero

Ένα bolero μπορεί να κάνει δύο ερωτευμένους να ερωτευτούν ακόμα περισσότερο κι εμένα αυτό μου φτάνει για να θέλω να γράψω ένα bolero. Προσπαθούσα για τουλάχιστον ένα χρόνο, παρέα με τον Armando Manzanero, να γράψω ένα, κι είναι ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει. Το να συνθέσεις μέσα στις πέντε ή έξι γραμμές ενός bolero όλα αυτά που ένα bolero περικλείει, είναι ένα αληθινό λογοτεχνικό κατόρθωμα .
(Gabriel Garcia Marquez)

Απ΄όλα τα μουσικά στυλ της Λατινικής Αμερικής, χορευτικά, φολκλορικά, έντεχνα, λαϊκά, αφρο - γενή, ινδιάνικα ή σπανιόλικα, υπάρχει ένα και μοναδικό που ουδέποτε γνώρισε σύνορα κι η διαχρονική του δύναμη διατρέχει ολόκληρο τον ισπανόφωνο κόσμο του πλανήτη: Η αυτού μεγαλειότης, το Bolero (Μπολέρο και να χαρείτε, όχι «μπολερό» !) . Γεννημένο στην Κούβα περί τα τέλη του 19ου αιώνα, ζυμωμένο από ποικίλλα ευρωπαϊκά και ανιχνεύσιμα αφρικάνικα μουσικά συστατικά, το Bolero μεγάλωσε και ξεχείλισε απ΄το μικρό νησί της Καραϊββικής ώσπου απλώθηκε σ΄ολόκληρη την ήπειρο, απ΄το Μεξικό ως την Αργεντινή, σ΄ένα ένδοξο ταξίδι που έχει κλείσει ήδη δώδεκα δεκαετίες κι ακόμα τραβάει μπροστά, έστω και με μερικές εμβόλιμες στάσεις για ανεφοδιασμό έμπνευσης. Οντας το κατ΄εξοχήν ρομαντικό μουσικό είδος του λατινοαμερικάνικου κόσμου, το Bolero συνιστά ένα απέραντο ρεπερτόριο από απλά τραγούδια μοιραίου έρωτα και συγχρόνως, έναν απίστευτο συνθετικό, στιχουργικό κι ερμηνευτικό πλούτο που εισέτι περιμένει ν΄αποτιμηθεί απ΄τους δυτικούς μουσικολόγους, καθώς και το λοιπό παγκόσμιο κοινό. Υπάρχει, βέβαια, μια δικαιολογία: Σε αντίθεση με τα λοιπά χορευτικά στυλ της Κούβας, που έγιναν δημοφιλή διεθνώς ακριβώς επειδή η μουσική κι ο ρυθμός ήταν τόσο έντονα ώστε η στιχουργία (άρα κι η γλώσσα) περνούσε σε δεύτερο πλάνο, στο Bolero είναι ο στίχος, οι λέξεις, ο λόγος εν ολίγοις που τραβάει πάνω του τα φώτα, επισκιάζοντας ενίοτε κι αυτόν τον ίδιο τον ερμηνευτή. Ωσαύτως, το Bolero προκύπτει ως το απόλυτο πεδίο έκφρασης για τον Λατίνο τραγουδοποιό, που χρησιμοποιεί τον οίστρο του με τον λατινοαμερικανικότερο των τρόπων: Γράφοντας τραγούδια - σωστά δοκίμια πάνω στους λαβύρινθους του έρωτα, κατ΄ουσίαν υπέροχα ποιήματα λαϊκής κατανάλωσης, τροπικής αισθητικής και μιας ιδιάζουσας συναισθηματικής υπερβολής που χαρακτηρίζει ούτως ή άλλως τον λάτιν ψυχισμό .

http://www.latinmusic.gr/content.php?lang=GR&article_id=26&id=17

Την συνέχεια μπορούμε να την διαβάσουμε στο νέο site του Βασίλη Σταματίου , που αρκετοί από εμάς γνωρίσαμε και αγαπήσαμε μέσα από τα μουσικά ταξίδια του στην Λατινική Αμερική, στον ραδιοφωνικό σταθμό Kosmos 9.36 fm. ¡Enhorabuena jefe!

11 comments:

vasvoe said...

ωραία, θα μας κάνεις μαθήματα πάνω στα διαφορετικά είδη της λατινικής μουσικής;;

Καλημέρα και καλό ΣΚ!!!!

Juanita La Quejica said...

Εγώ; Μάλλον μπερδεύτηκες! Απευθύνσου στον jefe. Καλό Ταξίδι στο Βερολίνο!

Mirandolina said...

Ευχαριστώ για το σάιτ, κερίδα -- δε θα το εύρισκα ποτέ μόνη μου!

Juanita La Quejica said...

Χαρά μου.
Μακάρι να έχουν και άλλοι στην Ελλάδα το μεράκι να ασχοληθούν με την Λατινική Αμερική, την Μουσική, τον Πολιτισμό γενικότερα με τόση σοβαρότητα όσο ο Σταματίου.

Τελαμωνας Στοκος said...

Ετσι μαλιστα..μπραβο Χουανιτα :-)

Juanita La Quejica said...

Στόκε άστα αυτά! Τσιγγουνεύτηκες βρε τα λεφτά για την λαμπάδα και τα παπούτσια και επανήλθες στο Ju-a-nita, παραδέξου το!

Citronella said...

Καλή μου αμίγκα μη μιλάς για νονούς μπροστά μου, εγώ σήμερα είδα κατά τύχη ότι απέκτησα τον δικό μου μπλογκονονό- και μάλιστα μπλόγκερ που ούτε ήξερα και ότι υπάρχει!
Φαντάζομαι να μη του ζητήσω λαμπάδα ε?

Επί της ουσίας όμως :
αχ boleros:)
(σε 3 ώρες εκπομπούλα!)

Juanita La Quejica said...

Ας όψεται η κακοκαιρία στο Άμστερνταμ, που εξαιτίας της ακυρώθηκαν 150 πτήσεις! Τον έχασα τον jefe σήμερα.

Τελαμωνας Στοκος said...

ok..το παραδεχομαι :-)

Citronella said...

Ειδικά προς το τέλος έβαλε κάτι φοβερά boleros - όπως κάνει πάντα:))
Καλώς τον δέχτηκες και καλημέραααα!!

Juanita La Quejica said...

Ευχαριστώ! Κι εσύ ετοιμάσου για shortbreads ολικής άλεσης, χαχαχα!