Thursday, February 28, 2013

Valerie Kimani - Bésame Mucho


Γιώτα Γιάννα - Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Nieve sobre Granada

 
Ha nevado en la ciudad de la Alhambra
 

 

Puente Quebrada - Sacromonte - Granada
 
 
Curro Albayzín
 
 
La Iglesia de Salvador, Cruz de la Rauda
 
 
Iglesias de San Bartolomé y San Cristobal
 


Fuentes:

Pan de ajo y pimentón - Ψωμί με σκόρδο και καπνιστή πάπρικα

Αυτή είναι αναμφίβολα η συνταγή του πιο νόστιμου ψωμιού που έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα!
Μας το έφτιαξε η Marga Barros στο Εργαστήρι της Κουζίνας του Ιβηρικού Νότου του Abanico και από την πρώτη στιγμή της ζητάμε συνέχεια "επαναλήψεις", καθώς μας έχει όλους ενθουσιάσει η γεύση του!

ΥΛΙΚΑ

900 γρ. αλεύρι Zυμωτό Μύλοι Αγ.Γεωργίου
520 ml γάλα
35 - 40  γρ. φρέσκια μαγιά (από φούρνο)
60 ml νερό
15 γρ. ελαιόλαδο
20 γρ. αλάτι
40 γρ. ζάχαρη
100 γρ. αλατισμένο βούτυρο
8 σκελίδες σκόρδου
2 κ.σ.σκόρδου σε σκόνη
Καπνιστή πάπρικα (ή απλή γλυκειά, αν δεν έχουμε καπνιστή, που όμως δίνει ξεχωριστή γεύση)

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

1. Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι, το γάλα, το νερό, το ελαιόλαδο, το αλάτι, την ζάχαρη και την μαγιά.
2. Αλευρώνουμε ελαφρά τον πάγκο και βάζουμε πάνω την ζύμη. Αρχίζουμε να την δουλεύουμε τραβώντας και διπλώνοντάς της για 15 λεπτά (στο περίπου), μέχρι να αποκτήσουμε μια ζύμη απαλή και ελαστική. 
3. Την επαναφέρουμε στο μπωλ, την σκεπάζουμε με ένα καθαρό πανί και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος (προσοχή να μην υπάρχει ρεύμα) μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο. Θα χρειαστεί 1 1/2 με 2 ώρες. 
4. Κόβουμε τις σκελίδες σκόρδου σε λεπτές φέτες και τις τηγανίζουμε μέχρι να χρυσίσουν και τις βάζουμε σε ένα πιάτο.
5. Σε άλλο σκεύος ανακατεύουμε καλά 100 γρ.αλατισμένου βούτυρου με το σκόρδο σε σκόνη, μέχρι να ενωθεί το μείγμα και να γίνει λείο.
6. Βγάζουμε την ζύμη και την ακουμπάμε και πάλι στον αλευρωμένο πάγκο. Την κόβουμε σε κομμάτια βάρους 30 γραμμαρίων (ζυγίζουμε το πρώτο για να είμαστε σίγουροι) και πλάθουμε μικρά μπαλλάκια.
7. Ανακατεύουμε και πάλι το βούτυρο, γιατί το σκόρδο έχει την τάση να μένει στον πάτο. Ρίχνουμε την καπνιστή πάπρικα σε ένα πιάτο. Πιάνουμε κάθε μπαλλάκι με το ένα χέρι και το βουτάμε μέχρι την μέση στο μείγμα σκορδοβούτυρου. Στην συνέχεια το πιέζουμε πάνω στις τηγανισμένες φέτες σκόρδου και στο τέλος το περνάμε από την καπνιστή πάπρικα. Το βάζουμε σε μία μακρόστενη φόρμα για κέικ, την οποία έχουμε προηγουμένως καλύψει με αντικολλητικό χαρτί φούρνου.
8. Επαναλαμβάνουμε τις κινήσεις για κάθε μπαλλάκι ζύμης, γεμίζοντας πρώτα τον πάτο της φόρμας και στη συνέχεια προσθέτοντας τα υπόλοιπα σε όσες στρώσεις χρειαστεί, μέχρι να τελειώσει η ζύμη. 
9. Όσο βούτυρο περισσέψει στο τέλος, το ρίχνουμε  πάνω από το ψωμί.
10. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180ºC και ψήνουμε το σκορδόψωμο για 30-40 λεπτά, αναλόγως τον φούρνο, μέχρι να χρυσίσει.
11. Το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά πάνω σε ξύλινο δίσκο και το σερβίρουμε τραβώντας τα μπαλλάκια, που ξεκολλάνε αμέσως και έτσι είναι πολύ εύκολο και χαριτωμένο στο σερβίρισμα, γιατί βγαίνουν ατομικές μερίδες.


Esta es la receta del pan más rico que he probado hasta hoy.
Lo preparó en el Taller de Cocina del Sur Peninsular  de Abanico, la profesora, cocinera y amiga Marga Barros.

INGREDIENTES

900 gr. harina de trigo de fuerza
520 cc. de leche
35 - 40 gr. levadura fresca de panadería
60 cc. de agua
15 gr. de aceite
20 gr. sal
40 gr. de azúcar
100 gr. de mantequilla salada
8 dientes de ajo
2 cucharadas de ajo en polvo
Pimentón

PREPARACIÓN

1. En un bol mezclamos la harina, la leche, el agua, el aceite, la sal, el azúcar y la levadura.
2. Sobre la encimera ponemos la masa y la trabajamos, estirándola y doblándola durante 15 minutos hasta conseguir una masa suave y elástica, muy manejable.
3. La introducimos de nuevo en el bol y la tapamos con un paño hasta que doble su volumen (1 hora y media o 2 horas).
4. Cortamos los dientes de ajos en láminas no muy finas, los freímos hasta que estén dorados y reservamos.
5. En un bol mezclamos unos 100 gramos de mantequilla salada y el ajo en polvo y los mezclamos muy bien.
6. La sacamos de nuevo del bol a la encimera, en la que hemos puesto harina, vamos haciendo bollitos pequeños de unos 30 gramos aproximadamente.
7. Volvemos a mezclar la mantequilla porque el ajo se queda en el fondo. Mojamos en la mezcla la mitad del bollito, la parte que hemos mojado en la mantequilla la pasamos por los ajitos fritos para que se peguen y finalmente pasamos por el pimentón y lo ponemos en un molde de plum cake en el que hemos puesto previamente papel vegetal.
8. Repetimos el paso 7 y vamos poniéndolos en el molde uno al lado del otro en capas hasta terminar la masa.
9. La mantequilla que ha sobrado se la echamos al final por encima.
10. Precalentamos el horno a 180ºC y horneamos el pan durante 30 o 40 minutos, dependiendo del horno, hasta que se dore.
11. Dejamos enfriar el pan encima de una tabla y se va cogiendo en porcines (bollitos).



 










 

Día de Andalucía



Versión del Himno de Andalucía por alegrías.
Canta Chano Lobato y el Coro de Julio Pardo.
A la guitarra Diego Morao.

El Día de Andalucía se celebra el 28 de febrero y conmemora el referéndum del año 1980 que dio autonomía plena a la comunidad andaluza.



Versión del Himno de Andalucía por bulerías.
Dorantes y Esperanza Fernández.

Day of Andalucía in Spain
Día de Andalucía

Justicia - Δικαιοσύνη

 
Αν δεν υπάρχει Δικαιοσύνη για τον λαό, να μην υπάρχει Ειρήνη για την κυβέρνηση.
Εμιλιάνο Σαπάτα

Wednesday, February 27, 2013

Calle Panaderos, Granada

 
Foto y texto de Antonio Monleón Anguita  
 
Los juegos de los niños se desarrollaban siguiendo un ciclo en el que nacían, morían y a su debido tiempo volvían a nacer. Eran juegos tradicionales del tiempo de Maricastaña que nadie sabía quién los había inventado: rey o verdugo, el rey que viene herido de la guerra, churro pico o terna, la rayuela y las cuatro esquinas. También había otros más modernos: policías y ladrones, los sabucos, la tángana, soslayo al empezar y la lima. Y en los intervalos aparecían el trompo, las bolas y las interminables colecciones de cromos de futbolistas y artistas de cine.

A las bolas empezábamos a jugar en primavera en los hoyos que abríamos en las calvas del empedrado de cualquier placeta. Había hoyos profundos de borde redondeado como trazado a compás y también los había pequeños e irregulares, abiertos de cualquier manera. En los primeros jugaban los profesionales, aquellos niños más habilidosos y fuertes que llevaban colgando de la correa una bolsa de lienzo llena de bolas de todas las clases, calibres y colores. Estos niños jugaban con bolas de china a las que denominaban pitinas y que utilizaban con una habilidad pasmosa. Había quien lanzaba desde lejos y le daba a la bola del contrario mientras gritaba las palabras clave del juego: ¡Primera, pie grande y matute! Y a continuación la metía en el hoyo en cuestión de segundos. Los demás utilizábamos bolas de catarro, jugábamos en los hoyos irregulares y necesitábamos numerosas tiradas para hacer lo mismo, y por supuesto no jugábamos a la verdad, lo hacíamos de forma tan conservadora que las partidas se hacían interminables. Había dos maneras de lanzar las bolas: formando un resorte con el dedo pulgar y el corazón o con los dedos pulgar e índice. En el primer caso la bola se golpeaba con el corazón y en el segundo con el pulgar mientras con la izquierda se medían las cuartas sin meter manga.

Pasado un tiempo y lo mismo que habían llegado, se iban las bolas y desaparecían los hoyos, y en los puestos de la Pepa, la María y la Carmela se veían ya los primeros trompos recién pulidos y elaborados...

Φλαμένκο και μετεωρισμοί

Για να μπορεί να τραγουδήσει κάποιος φλαμένκο -χωρίς να γίνεται ελαφρώς αστείος- δεν αρκεί να μαθαίνει τους ρυθμούς και στίχους. Ούτε βοηθά το να φωνάζει σαν παλιατζής που προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει πελάτες. 
Χρειάζεται μια ιδιαίτερη δύναμη φωνής που βγαίνει αβίαστα από τα έγκατα της ύπαρξης.  Διαφορετικά, από το πολύ σφίξιμο, ο επίδοξος κανταόρ δίνει την εντύπωση ότι ... πάσχει από μετεωρισμούς.
Και ο θεατής μένει τελικά με αυτήν την τόσο δυσάρεστη αίσθηση του ανικανοποίητου.



Ένα εξαιρετικό παράδειγμα εσωτερικής δύναμης, ταλέντου και γνώσης του φλαμένκο, είναι η María La Perrata. Αν δεν είχε παντρευτεί έναν ζηλιάρη που δεν την άφησε να κάνει καριέρα όσο ζούσε, η La Perrata θα είχε ακουστεί ως τα πέρατα του κόσμου. Ίσως τότε να μας είχε αφήσει κληρονομιά περισσότερες εγγραφές για να τις ακούμε και να παίρνουμε βαθειές ανάσες...


Tuesday, February 26, 2013

Los gitanos flamencos, de Pedro Peña Fernández

El objetivo que procuro al realizar este trabajo, no es otro que el de ofrecer mi visión personal de ese fenómeno estético-musical que hemos dado en llamar Flamenco…De tal modo que, como eslabón más de esa larga cadena de tradición, desde el vientre de mi madre, yo ya nací, me crié, crecí y he vivido flamenco toda mi existencia”.

Así comienza Pedro Peña (hijo de la cantaora María la Perrata) su libro, editado por Almuzara, Los gitanos flamencos. Un guitarrista procedente de una de las sagas gitanas más importantes del mundo del cante, emparentadas con dos focos fundamentales de este arte, Utrera y Lebrija; nieto, hijo -María la Perrata-, hermano -Juan Peña el Lebrijano- y padre –Dorantes- de artistas.




Fuentes:
Los gitanos flamencos, de Pedro Peña Fernández
"Los gitanos flamencos" de Pedro Peña

Casa de Fado στην αίθουσα Παρνασσός

... Ήταν χειμώνας του 1840, όταν οι φήμες για μια μαγευτική φωνή που τραγουδάει φάδο, οδήγησαν τον Francisco de Paula Portugal e Castro, 13ο Κόμη του Βιμιόζο, στη ταβέρνα της "A Barbuda", κάπου στην κακόφημη γειτονιά Μουραρία της Λισαβόνας. Εκεί, αντίκρισε για πρώτη φορά τη Maria Severa Onofriana, τη μετέπειτα θρυλική μορφή του φάδο, και κάπως έτσι, γεννήθηκε ένας σκανδαλώδης έρωτας. Εκείνος, μποέμ αριστοκράτης, εξαιρετικός αναβάτης που συμμετείχε και σε ταυρομαχίες, εκείνη, μια πόρνη που τραγουδούσε στη ταβέρνα της μάνας της. Ο έρωτάς τους, καταδικασμένος εξ αρχής, έληξε, όταν εκείνη πέθανε από φυματίωση σε ηλικία μόλις 26 ετών, ήταν όμως αρκετός για να εμπνεύσει στιχουρχούς, θεατρικούς συγγραφείς, σεναριογράφους αλλά και πολλά τραγούδια φάδο...

Ιστορίες σαν αυτή και άλλα "πορτογαλικά μπλουζ", θα μας τραγουδήσει η φαδίστα Vânia Conde από την Πορτογαλία, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μεταμορφώνει για ένα μόνο βράδυ την αίθουσα Παρνασσός σε Casa de Fado, το Σάββατο 2 Μαρτίου στις 20:30.

Μαζί της, δύο εξαιρετικοί μουσικοί, ο σπουδαίος δεξιοτέχνης της πορτογαλικής κιθάρας Ricardo Parreira και ο κιθαρίστας Marco Oliveira.

Τιμές εισιτηρίων: Διακεκριμένη ζώνη: 15 ευρώ
Πλατεία & Εξώστης: 12 ευρώ
Φοιτητικό: 10 ευρώ
Μαθητές του ABANICO: 8 ευρώ

Οι μαθητές του Abanico που επιθυμούν να παρακολουθήσουν την συναυλία παρακαλούνται να προμηθευτούν την κάρτα μαθητή από τη Γραμματεία.


 

Η Vânia Conde γεννήθηκε στις Caldas da Rainha. Από μικρή τραγουδούσε στο σπίτι μεταξύ συγγενών, αλλά το πάθος της για το τραγούδι άνθισε πολύ αργότερα κατά τις σπουδές της, ξεκινώντας έτσι να τραγουδά σε διάφορες Noites de Fado. Ακολούθησαν προσκλήσεις μεγάλων προσωπικοτήτων της μουσικής σκηνής του Fado όπως ο Paulo Parreira και ο Aramac, ενθαρρύνοντάς την να τραγουδήσει σε τυπικά και παραδοσιακά Casas de Fado όπως το Mesa de Frades στην Alfama, στη Λισαβόνα.

Ο Ricardo Parreira γεννήθηκε στο Paço de Arcos, μέσα σε μια οικογένεια στενά δεμένη με την παράδοση της Πορτογαλικής Κιθάρας. Στα 13 του χρόνια συνόδευσε για πρώτη φορά τη σπουδαία fadista Argentina Santos κι αμέσως ακολούθησε πρόσκληση να συμμετέχει στο Φεστιβάλ «Um Porto de Fado». Γιος του António Parreira και αδερφός του Paulo Parreira (και οι δύο αποτελούν σημεία αναφοράς στο κιθαριστικό στερέωμα της Πορτογαλίας), ο Ricardo Parreira αποτελεί έναν από τους πιο νέους δεξιοτέχνες κιθαρίστες, ο οποίος κάνει λαμπρή διεθνή καριέρα στο Fado αλλά και γενικότερα στην πορτογαλική μουσική σκηνή. Από τις βασικές του επιρροές αποτελούν οι πλέον κλασσικοί κιθαρίστες fado της Λισαβόνας, από τον Armandinho ως τον José Nunes, από τον Francisco Carvalhinho ως τον Jaime Santos, αλλά και οι Artur και Carlos Paredes, ο Pedro Caldeira Cabral και ο σύγχρονός του Ricardo Rocha. Στη δισκογραφία του συμπεριλαμβάνονται δύο σημαντικοί δίσκοι: «Nas veias de Uma Guitarra- Tributo a Fernando Alvim» (2007) και «Cancionário» (2009).

Ο Marco Oliveira είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς φάδο της γενιάς του. Εκτός από εξαιρετικός τραγουδιστής του φάδο, ή "φαδίστα", σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν αυθεντικό τραγουδιστή φάδο, είναι και συνθέτης. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, είναι μόλις 22 ετών, υπηρετεί με σεβασμό το παραδοσιακό φάδο, ενώ το ταλέντο και η μοναδική δεξιοτεχνία του, έχει αναγνωριστεί από όλους τους διεθνώς αναγνωρισμένους μουσικούς του φάδο με τους οποίους έχει συνεργαστεί, όπως Ana Moura, Raquel Tavares, Helder Moutinho, Ricardo Parreira και Carlos do Carmo. Πριν λίγο καιρό, ο Marco, έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο με τον δίσκο "Retrato" ("Πορτρέτο") με το οποίο συστήθηκε στο ευρύ κοινό.

www.specsnarts.gr
Πληροφορίες / Κρατήσεις:
Yπηρεσία εισιτηρίων / www.ticketservices.gr
Tηλ. +30 210 7234567
 

Estrella Morente canta ‘El amor brujo’ en el Palau de la Música

Manuel de Falla concibió la obra original para ser cantada por Pastora Imperio

El cantaor Enrique Morente preparó, con su hija Estrella y la Banda Municipal de Valencia, un proyecto sobre la copla en el que se encontraban varias piezas interpretadas por Concha Piquer, que no llegó a realizarse pero que se hará, según se ha comprometido este lunes la cantaora aunque sin concretar más detalles.

"Lo haremos", ha afirmado Estrella Morente la presentación de su actuación este martes en el Palau de la Música de Valencia, en la que interpretará El amor brujo de Manuel de Falla en su versión original de 1915 (la definitiva es de 1925), junto a la Orquesta Manuel de Falla, dirigida por el valenciano Sergio Alapont.



Fuente:
Estrella Morente canta ‘El amor brujo’ en el Palau de la Música

Sunday, February 24, 2013

Manolo Caracol, 40 años después de su muerte

 
En memoria de Don Manuel Ortega Juárez, Manolo Caracol.
 Falleció tal día como hoy, hace 40 años...
 
 


Diego El Cigala, Andrés Calamaro y Juanjo Domínguez


Excelente artículo sobre Diego El Cigala


El cante de el Cigala viene cargado de amor, de desamor, de soledad y dolor, pero también de sueños, de esperanzas y quimeras. Su cante es un cante que, más allá del dolor, nos recuerda que lo verdaderamente importante en la vida es amar, amar por encima de todo, y que hay que aprender a amar, a amar… y a reír.


Saturday, February 23, 2013

Flamenco Flamenco de Carlos Saura





Verde que te quiero verde - Rumba
Cantaores María Ángeles FernándezCarlos de Pepa
Tocaor Josemí Carmona

Juan Morao - Soleá por Bulerías
Cantaora Montse Cortés
Tocaor Diego del Morao
 

A mi niña Sarita
Bailaora Sara Baras
Cantaores Miguel de La Tolea, Saul QuirósEmilio Florido

Flamenco Flamenco - Un film de Carlos Saura
Flamenco Flamenco - Una película de Carlos Saura

Friday, February 22, 2013

Suegra fallecida

En una familia ocurre una desgracia y muere la suegra de Manolo.

Todo el mundo está lamentándose, llorando y en muy malas condiciones físicas y psíquicas, así que envían a Manolo para que se encargue de la lápida:

-Buenos días.
-Hola, ¿qué tal?
-Verá, vine porque se nos murió mi suegra y quiero una lápida para ella, pero no tengo mucha experiencia y necesito asesoramiento.
-Muy bien. Normalmente son de granito o mármol.
-Para mi suegra quiero sólo lo mejor, entonces, la de mármol.
-¿Qué ponemos en la inscripcion? Normalmente se pone RIP tu familiares no te olvidarán,  o algo semejante.


 Y contesta Manolo:
- Pues en la de mi suegra vais a poner:
¡¡RIP, RIP, HUURRA!!


Allergic to morning...


¡Aurelia se queda!

Desahucio de Aurelia paralizado por segunda vez.
Centenares de ciudadanos se volcaron en la ayuda de esta vecina.



Οι γείτονες προσπαθούν και καταφέρνουν να αποτρέψουν για δεύτερη φορά την έξωση της υπέργηρης Αουρέλιας από το σπίτι της στο ισπανικό Βορρά, στην Κορούνια.

Από την Ρίτσα Μασούρα στο facebook
Η Θεία Αουρέλια, 85 χρονών, μετά την απόφαση του πυροσβέστη να μην συμμετάσχει στην έξωση της, μένει στο σπίτι.
Δείτε τη συγκίνηση, τη χαρά, την αλληλεγγύη την ανθρωπιά, μέσα σε 2 λεπτά, κι ας μην καταλαβαίνετε τί λένε στα ισπανικά.
Παρεμπιπτόντως οι υπογραφές για την παραμονή στην εργασία του, του πυροσβέστη που απολύθηκε έφτασαν ήδη τις 40 χιλιάδες, ο ίδιος, ανώνυμα, έχει γίνει λαικός ήρωας στην Ισπανία, ενώ εκατοντάδες άλλοι πυροσβέστες απ΄όλη τη χώρα δηλώνουν ενυπόγραφα ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν ξανά σε εξώσεις και ας τους απολύσουν κι αυτούς.
Ένας ανώνυμος άνθρωπος, μία μικρή πράξη, γυρίζει το ποτάμι.
Δεν χρειάζονται πολλοί, αρκεί και ένας για να κάνει τη θεία Αουρέλια να δακρύσει.
(Via @Alexandra Charitatou with thanks)


Aurelia Rey se queda
Más de cien personas guardan la casa de la octogenaria coruñesa: 'No nos fiamos'

Thursday, February 21, 2013

Το πρώτο τραγούδι...


Το πρώτο τραγούδι που μου είχε ζητηθεί να μεταφράσω από τα Ισπανικά ήταν η Flaca, των Jarabe de Palo.
Ωραίες εποχές.
Που δεν θα ξαναγυρίσουν.
Γιατί δυστυχώς η ανασφάλεια που οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές συντρόφων, καταστρέφει τους ανθρώπους.
Τους μετατρέπει σε αξιολύπητα υστερικά ανθρωπάκια, τους συρρικνώνει, τους εκμηδενίζει...

La Flaca

En la vida conocí mujer igual a la Flaca,
coral negro de la Habana, tremendísima mulata,
cien libras de piel y hueso, cuarenta kilos de salsa,
y en la cara dos soles, que sin palabras hablan,
que sin palabras hablan.


La Flaca duerme de día, dice que así el hambre engaña,
y cuando cae la noche baja a bailar a la tasca.
Y bailar y bailar, y tomar y tomar
una cerveza tras otra pero ella nunca engorda,
pero ella nunca engorda

Por un beso de la Flaca daría lo que fuera,
por un beso de ella, aunque sólo uno fuera.

Mojé mis sábanas blancas, como dice la canción,
recordando las caricias que me brindó el primer día
y enloquezco de ganas de dormir a su ladito,
porque ¡Dios! que esta flaca a mí me tiene loquito.

O-oh, a mí me tiene loquito

Por un beso de la Flaca daría lo que fuera,
por un beso de ella, aunque sólo uno fuera.
Por un beso de la Flaca daría lo que fuera,
por un beso de ella, aunque sólo uno fuera.

Aunque sólo uno fuera...

Κουνουπίδι Σεβιγιάνικο - Coliflor esparragá

Κουνουπίδι Σεβιγιάνικο "Εσπαραγγάδο"

Το κουνουπίδι είναι ένα λαχανικό που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην κουζίνα μας με πολλούς τρόπους και να μην περιοριζόμαστε μόνο στο βρασμένο, σαν σαλάτα.
Τα πρώτα χρόνια του έγγαμου βίου μας έκανα τακτικά ένα γκρατέν κουνουπιδιού, με πολλά τυριά, αλλαντικά, αυγά και κρέμα γάλακτος. Νιάτα, αντέχουν στα πολλά λιπαρά και στις εξτρά θερμίδες!
Έβγαινε νοστιμότατο και είχε αρκετή επιτυχία στις φιλικές συγκεντρώσεις.
Όμως, ακόμα θυμάμαι τον πατέρα μου -σαν μεγαλύτερο και πιο παραδοσιακό στις γεύσεις- να γκρινιάζει ότι κατέστρεφα τόσα πολλά υλικά μόνο και μόνο για να προσπαθήσω να καλύψω την ... "κουνουπιδίλα"!
Η πεθερά μου συνήθιζε να φτιάχνει κουνουπίδι καπαμά, με πελτέ ντομάτας. Συμπαθητικό, αλλά ελαφρώς βαρετό για τα δικά μου γούστα.
Την λύση για νόστιμο πιάτο κουνουπιδιού αλλά χωρίς πολλά λιπαρά μου έδωσε πρόσφατα η Marga Barros στο Εργαστήρι της Κουζίνας του Ιβηρικού Νότου  του Abanico, με μια παραδοσιακή συνταγή της Σεβίλλης, "εμπλουτισμένη" ελαφρώς με γαδιτάνικες επιρροές.

Υλικά
- 1 κουνουπίδι
- 4 σκελ.σκόρδο
- 2 φύλλα δάφνης
- 3 φέτες ψωμιού
- καπνιστή πάπρικα
- αλάτι
- ελαιόλαδο
- νερό

Προετοιμασία
- Βράζουμε σε αλατισμένο νερό το κουνουπίδι κομμένο σε μπουκετάκια, αφαιρώντας τα χονδρά κομμάτια του κορμού. Από την στιγμή που βράζει το νερό και προσθέτουμε το κουνουπίδι, υπολογίζουμε γύρω στα 7 λεπτά μαγειρέματος, να μαλακώσει ελαφρά. Αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσει καλά και στο τέλος το στεγνώνουμε και με λίγο χαρτί κουζίνας. Κρατάμε λίγο από το νερό που έβρασε.
- Σε αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε ελαιόλαδο και φτιάχνουμε ένα σοφρίτο με τα σκόρδα, τα φύλλα δάφνης και τις φέτες του ψωμιού. Προσέχουμε να πάρουν λίγο χρώμα αλλά να μην καούν τα υλικά.
- Στην μουλινέτα ή στο μίξερ βάζουμε το σοφρίτο με λίγο από το νερό του κουνουπιδιού που κρατήσαμε (γύρω στις 5 κουταλιές σούπας) και το λειώνουμε.


- Βάζουμε στο τηγάνι το κουνουπίδι με λίγο ελαιόλαδο.


- Προσθέτουμε το λειωμμένο μείγμα του σοφρίτο μας.

 
- Ρίχνουμε την καπνιστή πάπρικα (την οποία θα μπορούσαμε και να έχουμε τσιγαρίσει σε χαμηλή φωτιά αρχικά, πριν βάλουμε το κουνουπίδι στο τηγάνι, για να βγάλει όλα της τα αρώματα)


- Αφήνουμε να τσιγαριστεί το φαγητό για λίγα λεπτά σε χαμηλή φωτιά και να ανακατευτούν οι γεύσεις. Ελέγχουμε αν είναι αρκετό το αλάτι.


- Σερβίρουμε, στολίζοντας με κλαδάκια μαϊντανού. Τρώγεται ζεστό αλλά και κρύο. Η κλασσική συνταγή της Σεβίλλης δεν έχει το ψωμί, το οποίο προσθέτουν στο Κάντιθ.


Coliflor Esparragá

Ingredientes
1 coliflor
Agua
4 dientes de ajo
2 hojas de Laurel
1 cucharada de Pimentón
3 rodajas de pan pequeñas
Aceite de Oliva
Sal

Preparación
1. Cocer en abundante agua con un puñadito de sal, la coliflor cortada en ramas, desechando los tallos más duros. Una vez cocidas, escurrir bien.
2. En una sartén poner un buen chorreón de aceite de oliva virgen y hacer un sofrito con los ajos, las dos hojas de laurel y las rebanadas de pan.
3. Apartamos el sofrito cuando haya cogido color para que no se queme, guardamos el aceite.
4. Ponemos en el vaso de la batidora el sofrito con un poquito de agua lo picamos todo y lo reservamos.
5. Freímos con el fuego muy bajo, la cucharada de pimentón (el pimentón se quema muy fácilmente).
6. Agregamos rápidamente la coliflor que tenemos reservada y la movemos y la vamos chafando con el tenedor de madera, seguidamente echamos el sofrito que hemos picado en la batidora.
6. Dejamos que se fría durante unos minutos la coliflor con cuidado no se pegue, probamos de sal. Y ya está lista para comer.

Χορτοφαγική νηστίσιμη ομελέτα (Tortilla de patata, vegana)

Γίνεται ομελέτα χωρίς αυγά;
Και όμως, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, βεβαίως και γίνεται!
Τον τρόπο μας τον δείχνει η Marga Barros, στο Εργαστήρι της Κουζίνας του Ιβηρικού Νότου  του Abanico.

Υλικά
- 4 πατάτες μεσαίου μεγέθους
- 1 κρεμμύδι
- 5-7 κ.σ. αλεύρι από ρεβύθια (πωλείται στην αγορά και στα μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα)
- 1/2 κολοκύθι τριμμένο (προαιρετικά) ή 1 ντομάτα κομμένη σε κύβους
- μαϊντανός ψιλοκομμένος
- ελαιόλαδο
- αλατοπίπερο

 
Προετοιμασία
- Η διαδικασία του μαγειρέματος της τορτίγιας χωρίς αυγά είναι ίδια με αυτήν της παραδοσιακής, με την διαφορά ότι αντικαθιστούμε κάθε αυγό με 1 κ.σ. ρεβυθάλευρο διαλυμένο σε νερό.
- Κόβουμε τις πατάτες σε φέτες, ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το κολοκύθι (αν το χρησιμοποιήσουμε) και τα τηγανίζουμε σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά στο τηγάνι με ελαιόλαδο και αλατοπίπερο.
- Ανακατεύουμε και διαλύουμε σε μπωλ με νερό το ρεβυθάλευρο (υπολογίζουμε 1 κ.σ. για κάθε αυγό), έτσι ώστε στην υφή να μοιάζει με λίγο πιο πηχτό χτυπημένο αυγό. Προσθέτουμε λίγο αλάτι και χτυπάμε καλά, για να μην υπάρχουν σβώλοι.
- Όταν είναι έτοιμο το μείγμα με τις πατάτες το αδειάζουμε από το τηγάνι σε μπωλ, για να μπορέσουμε να πετάξουμε το λάδι που περισσεύει. Προσθέτουμε το ρεβυθάλευρο που έχουμε διαλύσει στο νερό. Ανακατεύουμε καλά.
- Βάζουμε λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι και φροντίζουμε να πάει παντού. Ρίχνουμε το μείγμα μας σε μια σχετικά λεπτή στρώση, για να μπορέσει να τηγανιστεί σωστά μέχρι το κέντρο της η τορτίγια.
- Ανακατεύουμε συνέχεια απαλά για να μην κολλήσει.
- Μετά μερικά λεπτά, αναποδογυρίζουμε την ομελέτα με την βοήθεια πιατέλας. Καλό είναι να την αναποδογυρίσουμε μερικές φορές, ώστε και να μην κολλήσει και να ψηθεί καλά.
- Πριν την σερβίρουμε, την αφήνουμε λίγο να κρυώσει για να σφίξει κάπως και να μην διαλυθεί στο κόψιμο.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε το τριμμένο κολοκύθι ωμό μαζί με το ρεβυθάλευρο και το νερό, αντί να το τηγανίσουμε στην αρχή με τις πατάτες. Επίσης, θα μπορούσαμε στο ίδιο στάδιο να προσθέσουμε μια ντομάτα κομμένη σε κυβάκια και ψιλοκομμένο μαϊντανό, για να εμπλουτίσουμε την γεύση της ομελέτας και να την κάνουμε να δείχνει πιο όμορφη.
Σε περίπτωση προβλήματος υψηλής χοληστερίνης, θα μπορούσαμε να ψήσουμε στο φούρνο τις πατάτες και τα κρεμμύδια σε αντικολλητικό χαρτί, ώστε να μην απορροφήσουν πολύ λάδι. Στη συνέχεια, ακολουθούμε τις παραπάνω οδηγίες της συνταγής.

 
Tortilla de patata vegana (sin huevos)

Ingredientes
3 o 4 patatas medianas
1 cebolla (opcional)
5-8 cucharadas de harina de garbanzo
1/2 calabacín rallado o un tomate cortado en trozos pequeños
aceite de freír
Sal "Salinas San Vicente"
pimienta

Preparación
1. El proceso de la tortilla sin huevo es igual al de la tortilla convencional, simplemente hay que sustituir el huevo batido por una mezcla de harina de garbanzo y agua.
2. Cortar en rodajas las patatas, junto a la cebolla y el calabacín (si se usa) y freírlas en una sartén con aceite caliente y sal al gusto.
3. Por otro lado, mezclar en un recipiente la harina de garbanzo con agua hasta que quede una textura un poquito más espesa que la del huevo batido. Añadir un poco de sal a la mezcla y batir para que no queden grumos.
4.Cuando estén fritas las patatas con las verduras, escurrir bien el aceite y añadir la mezcla de harina de garbanzo y agua. Remover bien.
5. Echar un chorrito de aceite a la sartén, distribuyéndolo por la superficie y echar la masa (que no sea una capa muy gruesa para que el calor llegue dentro de la tortilla). Ir agitando suavemente la sartén para que no se pegue la tortilla. Ayúdate con una espumadera para que no se desmonte la tortilla.
6. Después de unos minutos, dale la vuelt ayundándote de un plato, para que se cueza por el otro lado. Es mejor darle varias vueltas que dejarlo mucho rato sin moverlo y se queme, así quedará mejor hecha por dentro.
7. Es conveniente dejar reposar unos minutos la tortilla para que no se deshaga estando caliente. Otra opción interesante es añadir calabacín crudo y rallado fino al mezclar todos los ingredientes, en lugar de freírlo con la patata.
Para darle un toque más jugoso, puedes echar a la masa, antes de pasarla por la sartén, un tomate maduro pequeño picado y perejil fresco cortado en trocitos.



Τορτίγια του Πουέρτο Ρεάλ με μελιτζάνες - Tortilla de berenjenas

Σήμερα η Marga στο Εργαστήρι της Κουζίνας του Ιβηρικού Νότου  του Abanico, μας δείχνει βήμα προς βήμα πώς να φτιάξουμε μια ισπανική ομελέτα με μελιτζάνες, ζαμπόν και τυρί του τοστ.

Υλικά
- 6 αυγά
- 3 μελιτζάνες
- 4 φέτες ζαμπόν
- 8 φέτες τυρί του τοστ
- αλάτι (κατά προτίμηση Salinas San Vicente)
- πιπέρι
- ελαιόλαδο

Προετοιμασία
- Κόβουμε τις μελιτζάνες σε φέτες, τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε για λίγο να ξεπιρκίσουν.
- Τις ψήνουμε στο φούρνο σε αντικολλητικό χαρτί μέχρι να μαλακώσουν, αφού τις αλείψουμε με λίγο ελαιόλαδο. Εναλλακτικά, τις τηγανίζουμε και τις στραγγίζουμε σε χαρτί κουζίνας.
- Ρίχνουμε ελαιόλαδο σε αντικολλητικό τηγάνι και το ζεσταίνουμε.


- Προσθέτουμε μία στρώση από μελιτζάνες.


- Προσθέτουμε μία στρώση από φέτες ζαμπόν.


- Προσθέτουμε μία στρώση από μελιτζάνες.

 
- Προσθέτουμε μία στρώση από φέτες τυριού.


- Ρίχνουμε τα αυγά καλά χτυπημένα, με αλάτι.


- Αφήνουμε την τορτίγια να πάρει χρυσό χρώμα, σε μέτρια φωτιά.


- Αναποδογυρίζουμε την τορτίγια, χρησιμοποιώντας μια πιατέλα.


- "Γλιστράμε" την αναποδογυρισμένη τορτίγια στο τηγάνι και συνεχίζουμε το μαγείρεμα για λίγα λεπτά.

 
- Σερβίρουμε προσεκτικά σε πιατέλα.


- Συνοδεύουμε με σαλάτα. H τορτίγια τρώγεται ζεστή αλλά και κρύα κομμένη σε κυβάκια, σαν μεζεδάκι (tapa).



Tortilla de berenjenas

Ingredientes
6 huevos
3 berenjenas
4 lonchas de jamón de york
8 lonchas de queso para fundir (tipo Tranchetes)
Sal "Salinas San Vicente"
pimienta
Aceite de oliva para hacer la tortilla

Preparación
1. Cortar las berenjenas a lonchas, dejándoles la piel.
2. Dorar en la plancha hasta que se queden tiernas y reservar.
3. Preparar una sartén que no se pegue para preparar la tortilla.
4. Poner un poco de aceite en el fondo y calentar un poco. Ir poniendo en el fondo una capa de lonchas de berenjenas, otro de jamón, otra de berenjenas, otra de queso y finalizar con otra de berenjenas.
5. Una vez que los ingredientes estén dispuestos en la sartén, entonces, echar los 6 huevos batidos con la sal.
6. Dejar dorar la tortilla, dar con cuidado la vuelta y servir. Se puede tomar caliente o fría.


TORTILLOLOGÍA
La tortilla de berenjenas de El Fillo de Puerto Real, mejor tortilla del año
Licenciatura en tortillología