Monday, December 24, 2007

Έσπασε η Αγάπη μας ... εις τετραπλούν!


Πρόσφατα κυκλοφόρησε το διπλό cd "BSO Almodóvar" με τα πιο γνωστά τραγούδια από όλες τις ταινίες του Almodóvar, από το 1977 ως το 2007. Κάποιοι από τους ερμηνευτές είναι οι Chavela Vargas, Caetano Veloso, Estrella Morente και Sarita Montiel.

Στο πρώτο αντίστοιχο cd του που είχε κυκλοφορήσει το 1998 (πέρασαν κιόλας σχεδόν 10 χρόνια;), το τραγούδι που με είχε εντυπωσιάσει περισσότερο από όλα ήταν το "Se nos rompió el amor", με τις αδερφές Fernanda y Bernanda de Utrera, από τα σπουδαιότερα ονόματα του σύγχρονου flamenco puro, νομίζω πεθαμένες και οι δύο πλέον.

Παραδοσιακό λαϊκό τραγούδι, το "Έσπασε η Αγάπη μας", υπήρξε και ένα από τα πολύ αγαπημένα της Rocío Jurado, μιας ... ας πούμε ισπανικής "Μαρινέλλας" της copla española και του πιο "εύπεπτου" είδους flamenco, αλλά με πιθανώς περισσότερο ταλέντο και σίγουρα με πολύ περισσότερους δίσκους και συνεχείς επιτυχίες στο ενεργητικό της. "La más grande" την αποκαλούν οι συμπατριώτες της, "η πιο μεγάλη" δηλαδή. Χαρακτηριστικό είναι ότι μετά τον πρόωρο θάνατό της (στα 62 της χρόνια) τον Ιούνιο του 2006, τα cds της έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ πωλήσεων στην Ισπανία.

Στο video βλέπουμε και ακούμε την Rocío 1 χρόνο πριν πεθάνει στο τραγούδι που την έκανε διάσημη, μαζί με την Malú, την κόρη του Pepe, αδερφού του Paco de Lucía. Πολλοί βλέπουν στο πρόσωπο της Malú την συνεχίστρια της Rocío Jurado στην επόμενη γενιά.

Οι στίχοι του τραγουδιού, λίγο πολύ, μιλούν για τα αποτελέσματα της "κατάχρησης" (υπάρχει άραγε;) στην αγάπη.

Έσπασε η αγάπη μας από την πολλή χρήση
από το τρελλό χωρίς μέτρο αγκάλιασμα.
Από το πόσο παραδοθήκαμε πλήρως σε κάθε βήμα,

μας έμεινε στα χέρια μια όμορφη μέρα.

Έσπασε η αγάπη μας από το πόσο εντυπωσιακά μεγάλη ήταν
ποτέ δε θα μπορέσει να υπάρξει τόση ομορφιά
τα τόσο όμορφα πράγματα κρατούν λίγο
ποτέ δεν κράτησε ένα λουλούδι δεύτερη άνοιξη.

Τρεφόμουν με εσένα για αρκετό καιρό
καταβροχθίσαμε ο ένας τον άλλον ζωντανοί, σαν άγρια θηρία
Ποτέ δεν σκεφτόμαστε με τίποτα τον χειμώνα
αλλά ο χειμώνας έρχεται τελικά, είτε το θέλεις είτε όχι.

Και ένα γκρίζο πρωινό όταν αγκαλιαζόμαστε,
νοιώθουμε ένα παγωμένο και ξερό ράγισμα
κλείνουμε τα μάτια μας και σκεφτόμαστε:
Έσπασε η αγάπη μας από την πολλή χρήση.




Rocío Jurado y Malú - Se nos rompió el Amor
(Έχει ενδιαφέρον προς το τέλος ο "συναγωνισμός" στον οποίο "υποβάλλει"
κατά κάποιον τρόπο η "συγχωρεμένη" πλέον Rocío
την κατά πολύ νεώτερη συνάδερφό της.)
 

 
Fernanda y Bernarda de Utrera - Se nos rompió el Amor
(Εδώ τα σχόλια περιττεύουν. Είναι απλά ασυναγώνιστη η ερμηνεία των αδερφών από την Utrera.)


A Palo Seko - Se nos rompió el Amor
(Θυμίζει λίγο τα "τέρατα" σε κάποια πρόσφατη Eurovision,
ίσως και λίγο Tom Waits, η πιο "χαβαλέ style" εκδοχή.)


 
Latin Salsa - Paquito Guzmán - Se nos rompió el Amor
(Η πιο light εκδοχή, σχεδόν αδιάφορη σε σύγκριση με τις προηγούμενες)

Sunday, December 23, 2007

Michael Clayton, ας μην υπερβάλουμε!


Άλλη μία αμερικάνικη ταινία όπου στο τέλος ο αμφιταλαντευόμενος καλός-κακός βρίσκει -θέλοντας και μη- τον σωστό δρόμο. Αυτό και αν είναι κλισέ.

Θυμίζει λίγο Έριν Μπρόκοβιτς το κεντρικό θέμα.

Διαβάζω σχόλια και κριτικές στο ίντερνετ για το Michael Clayton.

"Συναρπαστικό. Ψυχολογικό δράμα. Με έντονα στοιχεία θρίλερ. Εξαιρετικές ερμηνείες. Πάει για πολλά όσκαρ. Απόλυτα απαιτητικό intelligent θρίλερ (πού στο καλό τις βρίσκετε βρε παιδιά αυτές τις εκφράσεις;). Δεν ενδείκνυται για «χαλαρό διωράκι», αλλά για αφοσιωμένη παρακολούθηση του βωβού σασπένς."

Ας μην ήταν πρωταγωνιστής το όμορφο παλληκάρι και αναμεμειγμένος ο Σίντεϋ Πόλλακ και ... καλά ...

Συμπαθητική ταινία, με προβλέψιμη από την αρχή την όλη εξέλιξη, χωρίς φοβερό σασπένς και ακόμα ψάχνω τα έντονα στοιχεία θρίλερ. Πολύ καλός ο Tom Wilkinson στον ρόλο του "επαναστατημένου" Arthur Edens. Αρκετά πειστική η Tilda Swinton στο ρόλο της πιο κακιάς της υπόθεσης.

Συνολικά, η ταινία δεν δημιουργεί κάποιο δυνατό συναίσθημα στον θεατή, δεν ξεχωρίζει για κάτι ιδιαίτερο. Όσο για το τέλος, σχεδόν βαρεμάρα!

Όποιος περιμένει ένταση, ας πάει κάπου αλλού. Ίσως το El Orfanato να ήταν καλύτερη επιλογή τελικά.

Wednesday, December 19, 2007

Παζάρι Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας

Τα αδέσποτα ζώα ανήκουν σε όλους μας

Μια προσπάθεια μέσω ίντερνετ, αυτή τη φορά για την καλύτερη μεταχείριση των αδέσποτων ζώων.

Δεν ξέρω κατά πόσο έχουν αποτέλεσμα αυτές οι κινήσεις.

Όπως και να έχει, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμμετέχουμε με όποιον τρόπο μπορούμε.



ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η αθρόα μεταφορά αδέσποτων ζώων (κυρίως σκύλων αλλά και γάτων), από την Ελλάδα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 8.000 μέχρι και 150.000 αδέσποτα ζώα ετησίως! Δεν είναι λίγες οι φορές που, φιλόζωοι έχουν παρεμποδίσει τη μεταφορά ζώων, αφού έχουν διαπιστώσει πως δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις υιοθεσίας αδέσποτων ζώων –όπως αυτές ορίζονται από τη σχετική νομοθεσία, με συνέπεια να μην διασφαλίζεται, ούτε στο ελάχιστο, η τύχη των ζώων όταν μεταφέρονται εκτός συνόρων!

Που πάνε τα αδέσποτα; Ποια η κατάληξή τους, όταν δεν είναι καταγεγραμμένα από τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες και όταν δεν υπάρχουν ούτε καν οι υπεύθυνες δηλώσεις των ατόμων που θα τα υιοθετήσουν, οι οποίες να αναφέρουν πως τα συγκεκριμένα ζώα δεν θα χρησιμοποιηθούν σε πειράματα; Πόσο φιλοζωική ενέργεια είναι η μαζική μεταφορά τους κάτω από άθλιες συνθήκες;

Ας θυμηθούμε τη μεταφορά αδέσποτων που εμποδίστηκε στο αεροδρόμιο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ, το 2004, ας θυμηθούμε την κατάσχεση 39 σκυλιών (που είχαν φορτωθεί στην Κέρκυρα), στην Πάδοβα της Ιταλίας τον Απρίλιο του 2006, ας θυμηθούμε τον πρόσφατο εντοπισμό δυο φορτηγών (που είχαν ξεκινήσει από την Κέρκυρα) στην Ανκόνα της Ιταλίας, με προορισμό τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτή την περίπτωση, ο μεταφορέας στην αρχή δήλωσε οτι μεταφέρει 45 σκύλους στις νέες τους οικογένειες, αλλά βρέθηκαν 102 σκύλοι (μεταξύ τους και αρκετά κουτάβια) οι οποίοι μεταφέρονταν σε άθλιες συνθήκες, ανάμεσα σε άλογα, με ελλιπή συνοδευτικά έγγραφα και κατασχέθηκαν από την ιταλική αστυνομία. Αυτά είναι τα γεγονότα!

Όπως γεγονός είναι οτι όσοι προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την παράνομη μεταφορά αδέσποτων σκύλων σύρθηκαν σε δίκες από αυτούς που (και κατά δήλωσή τους) παρέβησαν τη σχετική νομοθεσία. Όσοι αναρωτήθηκαν για τη σκοπιμότητα της μεταφοράς ζώων στο εξωτερικό και όσοι ζήτησαν να τηρούνται οι νόμοι σε τέτοιες ενέργειες μηνύθηκαν για συκοφαντική δυσφήμιση των «ελληνικών φιλοζωϊκών σωματείων»! Αναγκάστηκαν να υπερασπιστούν τις απόψεις τους σε αλλεπάλληλες δίκες, οι οποίες αναβάλλονταν διαρκώς, μέχρι την τελική αθώωση των κατηγορουμένων! Το αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από την οικονομική κατάρρευση και, τελικά, τη φίμωση όσων διαμαρτύρονταν για τη μη τήρηση της νομοθεσίας –όπως έγινε στην περίπτωση του ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΛΟΓΕΙΝ (η ιστοσελίδα του οποίου έχει αποσυρθεί πλέον από το διαδίκτυο), αλλά και σε αρκετές ακόμα περιπτώσεις μεμονωμένων ατόμων. Αν αυτό δεν συνιστά λογοκρισία και παρεμπόδιση της ελεύθερης έκφρασης, τότε οι συγκεκριμένοι όροι έχουν χάσει πλήρως το νόημά τους.

Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό ισχυρίζονται πως το κάνουν γιατί οι συνθήκες διαβίωσής τους στην Ελλάδα είναι άθλιες. Και, προκειμένου να τα σώσουν από τη βαρβαρότητα, παραβαίνουν την, κατά την άποψή τους «ανεφάρμοστη ισχύουσα νομοθεσία». Ελπίζουμε να μην βρεθούν αύριο κάποιοι, το ίδιο φιλεύσπλαχνοι, οι οποίοι θα αρπάζουν τα παιδιά των φαναριών, θα τα τσουβαλιάζουν σε κοντέινερ και θα τα στέλνουν για υιοθεσία στο εξωτερικό, προκειμένου να τα σώσουν από την κακομεταχείριση!

Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό υποστηρίζουν πως οι συνθήκες στις Ευρωπαϊκές χώρες είναι «παραδεισένιες». Θυμίζουμε οτι αναφέρονται σε χώρες που εφαρμόζουν την ευθανασία στα κυνοκομεία τους, χώρες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία σχετικά με την κατασκευή και εμπορία γούνας από γάτες και σκύλους και έχουν προϊστορία, τόσο στην βαρβαρότητα κατά ζώων, όσο και στην χρησιμοποίησή τους σαν πειραματόζωα. Και να υπενθυμίσουμε πως ο ισχυρισμός της αδυναμίας χρησιμοποίησης αδέσποτων για πειραματικούς σκοπούς δεν ευσταθεί, τόσο σύμφωνα με σχετικό πόρισμα Ελλήνων κτηνιάτρων, όσο και με βάση τη λογική. Γιατί αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη σημασία της γονιδιακής καθαρότητας σε περιπτώσεις όπου οι δοκιμές αφορούν το τρίχωμα των ζώων (π.χ. σαμπουάν) ή όταν σπάνε τα κόκαλα των σκύλων σε πειράματα σχετικά με κατάγματα ή ακόμα και στις περιπτώσεις όπου τα ζώα χρησιμοποιούνται σε δοκιμές αποτελεσματικότητας όπλων.

Πολλοί από αυτούς που μεταφέρουν ζώα στο εξωτερικό αποδεικνύουν το γεγονός της υιοθεσίας τους από οικογένειες παρουσιάζοντας φωτογραφίες σκύλων σε εσωτερικούς χώρους σπιτιών. Να μας συγχωρέσουν την καχυποψία, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Μεμονωμένες φωτογραφίες σκύλων δεν αποδεικνύουν πως αυτά είναι τα ζώα που μεταφέρθηκαν εκτός Ελλάδος, ούτε αποδεικνύουν πως αυτά είναι όλα τα ζώα.
Μόνο η τήρηση των νομικών προϋποθέσεων μπορεί να εξασφαλίσει, σε κάποιο, έστω, περιορισμένο βαθμό τη μεταφορά των ζώων για υιοθεσία.

ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ:

-Να φροντίζουν για την απαρέγκλιτη τήρηση της νομοθεσίας σχετικά με την εξαγωγή ζώων από τη χώρα.
-Να φροντίζουν για τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών επιβίωσης των αδέσποτων στην ίδια τους τη χώρα και να μην εξάγουν τα ζώα αφήνοντας αμετάβλητες τις συνθήκες επιβίωσής τους στην Ελλάδα. Η εξαγωγή ενός προβλήματος, κάθε άλλο παρά επιλύει το πρόβλημα.
-Να επενδύουν τους οικονομικούς τους πόρους στη δημιουργία συνθηκών περίθαλψης των αδέσποτων και όχι σε αναποτελεσματικές μηνύσεις.

ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ:

-Να καλύψει το νομικό κενό του ν. 3170/2003, προβλέποντας την τιμωρία όσων μεταφέρουν, παράνομα, αδέσποτα σε χώρες του εξωτερικού και εφαρμόζοντας επιτέλους τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 998/2003 (βάσει του οποίου κατασχέθηκαν τα ζώα στην Ανκόνα και παραπέμφθηκαν οι παραβάτες στη Δικαιοσύνη).
-Να εντατικοποιήσει τους ελέγχους του στις εξόδους της χώρας, προκειμένου να αποτρέψει την παράνομη εξαγωγή αδέσποτων ζώων.
-Να βοηθήσει έμπρακτα τους Δήμους στις προσπάθειές τους για περισυλλογή, πιστοποίηση και απελευθέρωση των αδέσποτων ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον.

Friday, December 14, 2007

"Έτσι τραγουδά η Γη Μας τα Χριστούγεννα"

Ποιά Γη;

Αυτή της καυτής Ανδαλουσίας.

Των Τσιγγάνων, των Μαυριτανών, των Εβραίων και των Χριστιανών.

Των σημερινών Ισπανών του Νότου.

Που ξεχωρίζουν τόσο από τους υπόλοιπους... ίσως γιατί γεννιούνται με το duende στις φλέβες τους.

Ίσως γιατί έτσι "διαφορετικοί" φαίνονται στα μάτια όσων αγαπούμε τις μουσικές τους.

Ποιός ξέρει...

Ας ακούσουμε λοιπόν μια μικρή "εθνική" Ανδαλουσιανών Τσιγγάνων σε ένα παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι του τόπου τους.
Πρόκειται για ένα μικρό αφιέρωμα στην Paquera de Jerez και στην Ana Parrilla, που δεν υπάρχουν πια στη ζωή.
Bulerías που ηχογράφησαν και οι δύο το 1993 για αυτήν την όμορφη ετήσια έκδοση παραδοσιακών τραγουδιών που έχει ιστορία 25 χρόνων, με τον José Mercé (γεια σου Γιώργο!), τον Ángel Vargas και την Macanita.

Ángel Vargas, La Macanita, José Mercé, Paquera de Jerez - Tiene la cabeza llenita de rizos

Así canta Nuestra Tierra en Navidad - Vol. XXII


Thursday, December 13, 2007

Hungry For Life

Ένα μικρό αφιέρωμα - αναφορά στο Hungry For Life θα δούμε αύριο στο καθημερινό τηλεμαγκαζίνο ποικίλης ύλης "Παρέα στις 7», στο κανάλι Πρίσμα+ της ψηφιακής ΕΡΤ, στις 7 το απόγευμα.

Tuesday, December 11, 2007

Μάνα και Παιδιά

Η μάνα.
Το 1955.
Lola Flores, La Faraona.
Αγαπημένη της Ισπανίας για αρκετές δεκαετίες, ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια.
Χωρίς την φοβερή τεχνική στο χορό ή με ιδιαίτερο χάρισμα φωνής, κέρδιζε τα πλήθη με το τσιγγάνικο ταμπεραμέντο της.



Η μεγάλη κόρη.
Το 2011.
Lolita.
Τραγουδίστρια και ηθοποιός, μητέρα ηθοποιού.



Ο γιος.
Antonio.
Ηθοποιός, τραγουδιστής και συνθέτης.
Πέθανε νεότατος, το 1995, δύο μόλις εβδομάδες μετά τον θάνατο της μητέρας του.



Η μικρή κόρη.
Το 2006.
Rosario.
Τραγουδίστρια, ηθοποιός (στο περίπου), μια από τις "αγαπημένες" του Almodóvar.



Τα τρία παιδιά της Lola Flores, η Lolita, η Rosario και ο Antonio συμμετέχουν σε αφιέρωμα για την μητέρα τους.
Το 1994.



Άτιμη κληρονομικότητα... στα γονίδιά μας κουβαλούμε την ιστορία της οικογένειάς μας.
Θέλοντας και μη.



Στο μεταξύ, πρόσφατα ανακάλυψα ότι υπάρχει και ελληνίδα blogger με το ψευδώνυμο Faraona, που φτιάχνει καταπληκτικά χειροποίητα κοσμήματα.
Αγαπημένο μου, τί άλλο;
Αυτό των Ίνκας.

Thursday, December 06, 2007

Τέλειωσε η μουσική


"Se acabó la música*", οι τελευταίες κουβέντες του πλανόδιου γέρου βιολιστή με το κομμένο χέρι, στην μεξικάνικη ταινία "El Violín" του Francisco Vargas.


Ταινία ασπρόμαυρη, με ποιητική, πολιτική και προκλητική ματιά, ποτισμένη από τη μάχη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με εντυπωσιακή φωτογραφία που αναδιπλώνει στα μάτια μας την εκπληκτική μεξικάνικη φύση που ξετρέλλανε από την πρώτη στιγμή τους κατακτητές ευρωπαίους και με μεγάλο ατού τον πρωταγωνιστή Ángel Tavira, που θυμίζει μια "γριά αλεπού" γεμάτη δύναμη, φόβο, ανθρωπιά και τελικά σοφία.


Με περισσότερα από 30 διεθνή κινηματογραφικά βραβεία, το "El Violín" στηρίζεται στις ιστορίες των πλανόδιων μουσικών που πήραν μέρος στα αντάρτικα της Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του 70. Η ιστορία είναι γύρω από τον φτωχό χωρικό βιολιστή που πολεμά μια στρατιωτική δικτατορία με τα όποια πενιχρά μέσα διαθέτει, αλλά και με μια τεράστια εσωτερική δύναμη και λαχτάρα για ελευθερία που τον κάνει να μην χάνει την ελπίδα του μέχρι το τέλος. Από τις πιο όμορφες στιγμές της ταινίας, η μετάδοση αυτής της πίστης και της ελπίδας του παππού στον εγγονό, όταν του υπόσχεται με απόλυτη βεβαιότητα ότι θα ξαναγυρίσουν στα σπίτια τους σύντομα, μόλις έρθουν καλύτερες μέρες.


Μια ταινία που έχει κάτι να πει, που μας βάζει σε σκέψεις, που αξίζει να τη δει κανείς, στην μία και μοναδική -δυστυχώς- αίθουσα που παίζεται στην Αθήνα.


*se acabó la música: τέλειωσε η μουσική

Saturday, December 01, 2007

Diego del Gastor


Bulerías από τον δημιουργό και πιο σημαντικό εκπρόσωπο της σχολής του "toque de Morón".

Το παίξιμό του δεν μπαίνει σε καλούπι.

Η ζωή του το ίδιο, αντισυμβατική, αποκομμένη από κάθε έννοια εμπορικότητας, ύστερα από συνειδητή επιλογή. Η περιουσία του στην «έξοδο» στις 7 Ιουλίου του 1973; Μια κιθάρα , λίγες αλλαξιές ρούχα, 2 τόμοι εγκυκλοπαίδειας και κάποια βιβλία.

Μoναδικός ο Diego del Gastor, έζησε όλη του τη ζωή από και για την τέχνη του, την κιθάρα.

Ο κιθαρίστας Niño Ricardo , ο «Μαέστρος», λέει για τον Diego: «Εμείς είμαστε οι βιρτουόζοι, χαμένοι στην τεχνική, ενώ ο Diego είναι η ίδια η ψυχή.»

Η Fernanda de Utrera, σύντροφός του στο τραγούδι, εύχεται: «Viva Dios y Diego el del Gastor».


Diego Amaya Flores ("Diego del Gastor" - 1908-1973), του Στάθη Γαλάτη