Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα: μια άγνωστη ιστορία αγάπης;

Πώς προέκυψαν αλήθεια τα "ασυνάρτητα" Kάλαντα που τραγουδάμε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς; Σύμφωνα με ένα email που έλαβα πριν λίγο, πρόκειται για άλλη μια ιστορία αγάπης που πέρασε στην Αιωνιότητα, έστω και με αυτόν τον περίεργο τρόπο.

Ας θυμηθούμε αρχικά τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά *
Κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ' άγιο θόλος *
Άγιος Βασίλης έρχεται και δε μας καταδέχεται *
από την Καισαρεία συ σ' αρχόντισσα κυρία *
Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντυο ζυμωτή *
Χαρτί χαρτί και καλαμάρι
δες και με, δε και με το παλικάρι *

Πώς βγαίνει νόημα;

Ιδού η εξήγηση....

Η ιστορία μας διαδραματίζεται στον Μεσαίωνα.
Σε εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών "τάξεων" άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές.
Ήταν λοιπον ένας φτωχός νέος που είχε ερωτευθεί μια όμορφη αριστοκράτισσα. Σκαρφίστηκε το εξής ώστε να εκφράσει τον έρωτά του με τρόπο που να μην γίνει αντιληπτός όμως από τον κόσμο: έφτιαξε ένα δικό του ποίημα με στίχους από τα Κάλαντα, που ουσιασικά όμως θα απευθυνόταν στο αντικείμενου του πόθου του. Θα της το απήγγειλε την Πρωτοχρονιά μαζί με τις ευχές του για το Νέο΄Ετος και έτσι δε τον καταλάβαιναν οι υπόλοιποι.

Με αυτό τον σκοπό πρόσθεσε τους ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια).

* Την αποκάλεσε ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.
* Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή , την παρομοίασε με Εκκλησιά με το Άγιο θόλος (θόλος εκκλησίας).
* Την κατηγόρησε ότι δεν τον καταδεχόταν (ο Αι Βασίλης δεν έχει σχέση με το «έγκλημα»!) καθότι αρχόντισσα κυρία!
* Τέλος, προσπάθησε να την καλοπιάσει , λέγοντάς της ότι ήταν ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκειά μου) και την παρακάλεσε να του ρίξει μια ματιά του παληκαριού...

Έτσι λοιπόν ένας έρωτας έγινε τραγούδι και για αιώνες εμείς το τραγουδάμε, χωρίς να ξέρουμε τί ακριβώς εννοούν οι στίχοι του.