Wednesday, October 08, 2008

ΓΕΝΚΑ, Pedro Ximénez και Καλά Κρασιά

Τα πρώτα χρόνια που είχε εκλεγεί Πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου, η φιλόλογος που είχαμε στην Β' και Γ' Γυμνασίου συνήθιζε να κλείνει το μάθημα κρούοντάς μας τον κώδωνα του κινδύνου και υπενθυμίζοντάς μας ότι "οι δρόμοι του ΘΑ οδηγούν στην χώρα του ΠΟΤΕ, όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος". Δεν προσπάθησα ποτέ να επιβεβαιώσω αν πράγματι είχε γράψει κάτι τέτοιο ο Ηρόδοτος, αυτή η ρήση όμως με είχε ενθουσιάσει και την χρησιμοποιούσα κάθε φορά που κάποιος μου έταζε "λαγούς με πετραχείλια".

Παραποιώντας ελαφρώς τα λόγια της αείμνηστης Σωτηρίας Μαρκαντωνάτου, θα μπορούσα να πω ότι "οι δρόμοι του γλυκού κρασιού οδηγούν στο Pedro Ximénez". Ένα θαυμάσιο δείγμα του προσέφερε στους Αθηναίους οινόφιλους το Grupo Estévez, στην έκθεση της ΓΕΝΚΑ που έγινε στις Εσπερίδες του Χίλτον, την περασμένη Κυριακή 5 Οκτώβρη. Οι αδερφές Καρακώστα για άλλη μια χρονιά μας χάρισαν μία άρτια οργανωμένη έκθεση με συμμετέχοντες κάποιους από τους σημαντικότερους παραγωγούς κρασιού στον κόσμο και τις ευχαριστούμε.


To προσωπικό μου άριστα το παίρνει ασυζητητί το "Λουκέτο" του Valdespino, δηλαδή το sherry El Candado Pedro Ximénez, το οποίο με πολλή αγάπη μας σέρβιρε και μας μίλησε για τα μυστικά του η Area Manager του τμήματος εξαγωγών της Grupo Estévez (της εταιρείας δηλαδή που εξαγόρασε το 1999 τις Bodegas Valdespino, από τις πιο παλιές στο Jerez), sra Concepción Molina, η οποία μας είχε από πέρισυ εντυπωσιάσει με την ευγένεια και την ζέση που μιλά για τα προϊόντα της Ανδαλουσιανής γης. Το άρωμα του ιδιαίτερα επιτυχημένου αυτού Pedro Ximénez, που ωριμάζει πάνω από 10 χρόνια σε βαρέλια του oloroso, μου φέρνει στο μυαλό τα φραγκόσυκα που πωλούν καθαρισμένα στις γωνίες της Triana στην Σεβίλλη τον Αύγουστο, όπως οι δικοί μας καστανάδες τον χειμώνα. Αρώματα από φουντούκια, σταφίδες, καραμέλλα και ίσως και σοκολάτα, ακόμα το ψάχνω. Κλείστε ένα όμορφο δείπνο με το El Candado (στην αρκετά λογική τιμή για την Ελλάδα των 19€) υπό τους ήχους της Magna Antología Del Cante Flamenco της Hispavox και θα μεταφερθείτε σίγουρα σε κάποιον παράδεισο.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το GENKA WINE FAIR 2008 μπορείτε να διαβάσετε από τον ειδικό.

Εγώ θα περιοριστώ να συμπληρώσω κάποια σχόλια για λίγα κόκκινα κρασιά που μου έκαναν εντύπωση. Ξεχώρισα το Nuits St.Georges 1er Cru Les Porets του Faiveley από την Βουργουνδία, που όμως τα 63€ το μπουκάλι προτεινόμενη τιμή το κάνουν απαγορευτικό για τον οικογενειακό προϋπολογισμό μας. Θα ήθελα πάντως να έχω 10 μπουκάλια από αυτό το δυνατό εξαιρετικό κρασί, για να τα πιούμε στην 25η ή και στην 30η επέτειο γάμου μας (προς το παρόν διανύουμε τον 18ο χρόνο).
Ίσως να έκανα την "θυσία" και για το αγαπημένο μου Brunello Di Montalcino του Gianni Brunelli προς 58€, κρασί με υπέροχο άρωμα που πραγματικά ξεχωρίζει και κάθε γουλιά του σε ταξιδεύει μέχρι την Τοσκάνη, αν και δυστυχώς για τους "οπαδούς" του ακόμα και στην περιοχή παραγωγής του δεν έχει ιδιαίτερα χαμηλότερες τιμές (σε αντίθεση με τα κρασιά των ισπανών παραγωγών που κοστίζουν αρκετά φθηνότερα στην Ισπανία).
Το pinot noir Mas Borrás του Miguel Torres, αν και μου το είχαν προτείνει από καιρό, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε (ακόμα και αν δεν κόστιζε 43€), σε αντίθεση με το Selección Celeste από την Ribera del Duero, που μας εντυπωσίασε με το έντονο πικάντικο άρωμα, την φρουτώδη γεύση από ώριμα βατόμουρα και κεράσια και το πυκνό σώμα του, στην τιμή των 16€. Ύστερα από πρόταση της Ελένης Καρακώστα, οδηγηθήκαμε στον αυστραλέζικο οίκο Penfolds και εκεί υπήρχε για μένα η μεγάλη έκπληξη, το Koonunga Hill Shiraz Cabernet, μία πραγματική έκρηξη φρούτων του δάσους στον ουρανίσκο, με ελαφρώς γλυκό τελείωμα, στην εξαιρετική για το προϊόν τιμή των 16€.

Στην ΓΕΝΚΑ ο Γιάννης Κ. μας σύστησε και τον Θάνο Ντούγκο που μας διαβάζει τακτικά (εξαιρετικοί οι Μεθυστάνες του που δοκιμάσαμε ύστερα από προτροπή του Γιάννη αλλά που δεν υπήρχαν στην έκθεση), τον οποίο θα επισκεφθεί εντός των ημερών στο Κτήμα Ντούγκου και θα μας έχει σύντομα ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στο Hungry For Life.

Εν αναμονή λοιπόν και ... Καλά Κρασιά!

13 comments:

Μαριλένα said...

Χουανίτα μου, απο κρασιά δεν ξέρω απολύτως τίποτα.

τη φραση όμως, την ξερω ως
η οδός του αυριο, οδηγεί στην πολή του ποτέ.

καλησπερα :)

Z. said...

Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά δέκα;!; Juanita μου;
Ελπίζω να είμαι σε όποια επέτειο αποφασίσεις να με καλέσεις, θα έρθω τρέχοντας... Όχι για το, της Βουργουνδίας, για το γλέντι καλέ!
Και άσε τα σάπια περί οικογενειακού προϋπολογισμού...Δεν μασσάμε!

υ.γ
Μπες στο blog της Heart. Έχει αφιέρωμα στο Duende.
xxx

Anonymous said...

μ'εφτιαξες! λατρευω να πινω καλο κρασακι κι οχι ξυδια...δυστυχως οπως ειπες τα χρηματα το κανουν απαγορευτικο μερικες φορες.
δεν πειραζει...ας πινουμε λιγοτερο και καλυτερο ποιοτικα...παρα συχνα και μετριο!

Juanita La Quejica said...

Μαριλένα, του αύριο; Λες; Τόσο πεσσιμιστής ήταν ο Ηρόδοτος;
Θα προτιμήσω μάλλον την εκδοχή που θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια και θα κρατήσω την ελπίδα ότι η οδός του αύριο οδηγεί... στην πόλη της Oaxaca, του San Cristóbal de las Casas, έστω στο México D.F., κάπου εκεί τελοσπάντων!

Juanita La Quejica said...

Zambia, αν είναι να κολαστώ που λέει και το τραγούδι... να το καταλάβω βρε παιδί μου, να το εμπεδώσω! Ελάτε, ελάτε, στέλνω από τώρα πρόσκληση, πάρε τον Παύλο σου και κοπιάστε!
Την άκουσα το πρωί την εκπομπή της Heart, μου άρεσε πολύ η προσέγγισή της. Σε κατ ιδίαν κουβέντα μας, συμφωνήσαμε ότι και οι δύο το duende το βρίσκουμε πάνω από όλα στους "γύφτους". Εκείνη στους κλαρινιτζήδες της Βορείου Ηπείρου, εγώ σε αυτούς της Ανδαλουσιανής γης. Σε ευχαριστώ που μου το "σφύριξες". Ελπίζω να ακούσουμε σύντομα και την επόμενη εκπομπή της.

Juanita La Quejica said...

Una mama, καλά λες... αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις ακριβές τιμές των καλών κρασιών, ας περιορίσουμε την κατανάλωση αλλά ας απολαμβάνουμε τουλάχιστον τις γουλιές μας.
Έχει τεράστια διαφορά ένα ποιοτικό κρασί από ένα "ξυδάκι", που χαλά και το στομάχι και το κεφάλι, εκτός από το φαγητό, τον ουρανίσκο και τη διάθεσή μας.

mareld said...

Χουανίτα μου!

Καλημέρα!

"Βάλε κρασί στου φίλου το ποτήρι
κι η μοναξιά ας κάνει χαρακίρι"

Αυτό το τραγούδι άκουγα γιατί διάβαζα για το κρασί και την υγεία..
εδώ ήρθα από τηλεπάθεια..

Έμαθα και χάρηκα!
Ελπίζω να δοκιμάσω και μερικά στην Ανδαλουσία..

Πάντα γλέντια και χαρές σου εύχομαι!

Φιλιά!

Σικελια said...

Από τα πράγματα που δεν κατάφερα να χωρέσω στις βαλίτσες μου και πολύ στεναχωρήθηκα, ήταν τα κρασιά που απέκτησα στην τελευταία feria de vino. Τα μοίρασα σε φίλους για να είμαι παρούσα στις συγκεντρώσεις που θα κάνουν εν απουσία μου. Και τώρα εδώ ψάχνω απεγνωσμένα ένα αξιοπρεπές κρασί σε λογική τιμή. Είχα συνηθίσει βλέπεις στην Ισπανία που ήταν τόσο πιο φτηνά.

Adamantia said...

Τα κρασια που προτεινεις δεν τα εχω δοκιμασει, τα φραγκοσυκα ομως της Triana στη Σεβιλλη πολλες φορες. Να ρωτησω ποια ειναι η heart και ποιο το blog και η εκπομπη της?

Juanita La Quejica said...

Adamantia, η HeartnSoul είναι μια εξαιρετική φίλη που έκανε την πρώτη της εκπομπή με θέμα το duende. Μπορείς να την ακούσεις (και να την διαβάσεις) στο blog της http://mysaltnseagullfather.blogspot.com/2008/10/blog-post.html
καθώς και στο Hungry For Life.

Juanita La Quejica said...

Σικελία, φτηνά μόνο claret φοβάμαι ότι θα βρεις εκεί που είσαι. Υπάρχουν όμως άλλα πλεονεκτήματα!
Άσε που θα πίνουν και οι φίλοι στην υγειά σου, πολύ σημαντικό και αυτό!

Juanita La Quejica said...

Mareld, καλώστην! Εκεί ό,τι και να πιεις, είναι τέτοιος ο αέρας που πλανάται στην ατμόσφαιρα που το κρασί γίνεται μέλι!

faraona said...

Juanita τέλεια!!!
Συμφωνω στην ποιοτητα κι οχι στην ποσοτητα φυσικα.


τα φιλια μου