Tuesday, April 07, 2009

Κοτόπουλο με φρέσκα βότανα και εσπεριδοειδή

Δοκιμάσαμε πρόσφατα κοτόπουλο ταϊσμένο με ελαιόλαδο και μας άρεσε. Ισως ήταν η ιδέα μας γιατί κάπως έπρεπε να δικαιολογήσουμε στον εαυτό μας την αυξημένη τιμή του, πάντως μας φάνηκε πιο νόστιμο από το σχετικά άγευστο και "άνευρο" κοτόπουλο που έχουμε συνηθίσει να καταναλώνουμε τα τελευταία 15 χρόνια.

Δεν θυμάμαι από πού πήρα την ιδέα να αρχίσω να ψήνω το κοτόπουλο με σκόρπια βότανα και λαχανικά στο ταψί, νομίζω ότι κάτι είχα δει σχετικό στην τηλεόραση, αλλά καθώς δεν είμαι βέβαιη δεν μπορώ να αναφέρω την αρχική πηγή έμπνευσης γι αυτήν την συνταγή, που ούτως ή άλλως ακολούθησε τον δικό της δρόμο.

Μέχρι πρόσφατα, όταν έπεφταν στα χέρια μου φρέσκα βότανα ακολουθούσα την πρόταση του Jamie Oliver να τα κάνω πολτό και να τα περνάω κάτω από την πέτσα του κοτόπουλου. Δεν είναι όμως και η πιο εύκολη διαδικασία γιατί είτε δεν πήγαινε παντού ο πολτός, είτε σχιζόταν η πέτσα σε κάποια σημεία. Με τον τρόπο που χρησιμοποιώ σε αυτήν την συνταγή, το άρωμα και η πολυπλοκότητα στην γεύση είναι λίγο πολύ τα ίδια, αλλά πολύ πιο εύκολη η διαδικασία της προετοιμασίας.

Αρχικά έφτιαξα μια πηχτή μαρινάδα με μελάσσα ροδιού, μουστάρδα ντιζόν με κασίς (κάνει οποιαδήποτε μουστάρδα με σπόρους), σησαμέλαιο, χυμό πορτοκαλιού και αλατοπίπερο. Αλειψα καλά το πουλί και έριξα και λίγο από το σχετικά υδαρές μείγμα στην κοιλιά του.
Μετά 3-4 ώρες, σε μεγάλο ταψί ξάπλωσα το κοτόπουλο στο κέντρο και γύρω γύρω ακούμπησα 1 κεφάλι σκόρδο κομμένο στην μέση, 2 κρεμμύδια, 1 ντομάτα, 1 πορτοκάλι, 1 λεμόνι, 1 λάιμ όλα κομμένα στα 4 και σκόρπισα αρκετά κλωνάρια φρέσκου δενδρολίβανου και ρίγανης, καθώς και φύλλα βασιλικού. Στην κοιλιά του στρίμωξα λεμόνι και αρκετά από τα φρέσκα βότανα. Κάλυψα με αλουμινόχαρτο, πρόσθεσα ελαιόλαδο, χυμό πορτοκαλιού, χυμό λεμονιού και έψησα στους 200ο βαθμούς για 1 ½ ώρα (γυρίζοντας 2 φορές το κοτόπουλο) και άλλα 40 λεπτά στους 220ο βαθμούς ξεσκέπαστο, για να πάρει χρώμα, γυρνώντας το και πάλι 2-3 φορές και περιχύνοντάς το κατά καιρούς με το ζουμάκι του. Στο τέλος έτριψα όσο γινόταν τις ντομάτες στο κοτόπουλο, για να πάρει λίγο από το ζουμί τους.

Αφού το έβγαλα από το ταψί, έξησα ό,τι είχε μείνει στο ταψί και σούρωσα το ζουμί. Στην μουλινέττα έλειωσα μαζί με το ζουμί τις ντομάτες, λίγο από το ψημένο σκόρδο, τα κρεμμύδια, έστιψα όσο μπορούσα τα εσπεριδοειδή και έφτιαξα μια νόστιμη σαλτσούλα, την οποία άφησα να πάρει μια βράση για να δέσει ελαφρά και πρόσθεσα 1 κουταλιά βούτυρο και λίγο αλάτι.

Στο μεταξύ είχα βράσει πατάτες με την φλούδα τους μέχρι να τρυπιούνται ελαφρώς με το πηρούνι και στη συνέχεια -αφού τις ξεφλούδισα και τις έκοψα σε χονδρά κομμάτια- τις έψησα στους 220ο βαθμούς με ελαιόλαδο, σησαμέλαιο, λευκό κρασί, λεμονοχυμό αρκετό, λίγο από το ζουμί του κοτόπουλου, αλάτι και λευκό πιπέρι. Αν θυμάμαι καλά (γιατί ξέχασα να υπολογίσω τον χρόνο) πρέπει να χρειάστηκε λίγο περισσότερο από 1 ώρα για να γίνουν.

Σέρβιρα το κοτόπουλο με τις πατάτες και από πάνω λίγη από την σάλτσα, που νομίζω ότι είναι απαραίτητη γιατί δίνει την αίσθηση και οπτικά ενός "ζουμερού" φαγητού, αλλά χαρίζει οπωσδήποτε και στην γεύση. Σε κάθε μπουκιά ένα υπέροχο άρωμα γαργαλούσε τον ουρανίσκο μας. Θα το ξαναφτιάξω σίγουρα έτσι, ακόμα και αν χρειάστηκε να ψήσω χώρια τις πατάτες και να πλύνω μερικά σκεύη παραπάνω, άξιζε τον κόπο!

19 comments:

Unknown said...

Γιαααα δοκίμασέ το και με εστραγκόν αντί δενδρολίβανου ;)

(Τί γράφω ο άραβας πρωινιάτικα...)

Juanita La Quejica said...

Να σου πω την μαύρη αλήθεια, το δενδρολίβανο δεν με τρελλαίνει. Αλλά πού να το βρω το φρέσκο εστραγκόν; Εκεί είναι το πρόβλημα... ό,τι έχει ο ΑΒ φρέσκο για φέτος, αφού 2 φορές πήρα γλάστρες με βότανα και δεν με άντεξαν )τις έπνιγα στο νερό προφανώς) και μαράθηκαν.
Φτερνιζόσουν την Κυριακή; Ελεγα στον άνδρα μου για τα κίτρινα λιβάδια, η περιγραφή σου πραγματικά εξαιρετική.

Unknown said...

:ο

Μη μου πείς;

Κάπου μεταξύ 3 και 4 το μεσημέρι;

Juanita La Quejica said...

Πιο νωρίς, όταν άρμεγες την καμήλα για το breakfast. Ισως όμως και στην επιστροφή, μπορεί.

Katerina ante portas said...

αΑα, όλα και όλα! Κολασμένη συνταγή!!
Περισσότερο γιατί θα τη δοκιμάσω μετά τη Νηστεία, οπότε η φαντασία για τη γεύση, οργιάζει!

Juanita La Quejica said...

Την καλύτερη εποχή θα την δοκιμάσεις Κατερίνα μου, που θα είναι γεμάτα έντονα αρώματα τα φρέσκα βότανα.

claire said...

Κολάστηκα η διαιτόπληκτη!!!!
Αμάν παναγιά μου και είμαι χορτάτη.Αντε τώρα να τρέχω για πουλί με όλα τα καλόυδια του...
Στα προσεχώς, παρέα με το δικό μου πουλί το καρρυ-όπληκτο, αγαπημένο της κόρης μου.

Juanita La Quejica said...

Κάνε δύο σε ένα! Μια χαρά θα ταιριάξουν τα διάφορα μπαχαρικά για ένα σπιτικό κάρρυ! Και εμάς από τα αγαπημένα, στο τηγάνι-κατσαρόλα, με γάλα καρύδας και αμύγδαλα.

Αγγελικη Ν said...

Καταπληκτικό Χουανίτα!
Έχω και τα υλικά... Αύριο κιόλας! Λαχταριστό

Juanita La Quejica said...

Περιμένω εντυπώσεις Αγγελικούλα! Καλή Επιτυχία!
Η πεθερά μου με ρωτούσε πριν λίγο πως στο καλό το έφτιαξα και ο γιος της ήταν τόσο πολύ ενθουσιασμένος από ένα κοτόπουλο. Μόλις άκουσε τα υλικά όμως απογοητεύτηκε, γιατί δεν χρησιμοποιεί τίποτα από αυτά (μελάσσα, σησαμέλαιο, φρέσκα βότανα, περίεργες μουστάρδες).

Gianni said...

Ωραίες ιδέες δίνεις :)
Ενδιαφέροντες συνδυασμοί. ΑΝ δεν δοκιμάσω δεν έχω γνώμη πάντως.
Να περάσει η νηστεία και τα λέμε...
Αλήθεια τις πατάτες γιατί τις έβρασες πρώτα; λόγω χρόνου; Αυτή τη μελάσα ροδιού που την βρήκες; που αλλού την βάζεις;

Juanita La Quejica said...

Την μελάσσα την χρησιμοποιώ πολύ στα κρεατικά στο φούρνο, επίσης και στην σάλτσα στις σαλάτες. Την βρίσκω σε όλα τα μικρομάγαζα που πωλούν αραβικά και τα σχετικά, αλλά νομίζω ότι την έχουν πια και μεγάλα sm. Την συγκεκριμένη την παίρνω από την Κλεοπάτρα δίπλα στο Δημαρχείο Αθηνών.
Τις πατάτες -όταν δεν βαριέμαι- τις βράζω πάντα για λίγο με την φλούδα πριν τις ψήσω κομμένες στα 2 ή στα 4 αναλόγως του μεγέθους, γιατί έχω διαπιστώσει ότι γίνονται πολύ πολύ πιο νόστιμες. Μου το είχε προτείνει μια φίλη Σκωτσέζα πριν καμιά 20αριά χρόνια και από τότε οι πατάτες μου καίνε καρδιές, χαχα!
Κόπιασε να δοκιμάσεις! Say when!

elie said...

Πω πω πω! Φαίνεται τόσο λαχταριστό! Θα με κάνεις να ψάχνω μελάσα ροδιού τώρα...

Juanita La Quejica said...

Διατηρείται καιρό στο ψυγείο Elie, οπότε δε θα πάει χαμένη.
Νομίζω ότι σχετικά κοντά στη δουλειά σου είναι και τα μαγαζιά τύπου Σάλαματ, που εκεί υποθέτω θα μπορέσεις να βρεις. Εχω την εντύπωση ότι έχει και το Carrefour αλλά δεν είμαι 100% σίγουρη.

Juanita La Quejica said...

Να προσθέσω ότι μπορεί στις φωτογραφίες να φαίνεται ένα συνηθισμένο κοτόπουλο με πατάτες, αλλά στην γεύση και στο άρωμα είναι έντονες οι διαφορές.

Anonymous said...

Mια εμπνευσμένη συνταγή φέρνει τους φίλους κοντά, σαν τον..χρυσό!!

Περιμένουμε τη συνέχεια!

Juanita La Quejica said...

Αχ Κατερινάκι μου... μέχρι πρότινος πίστευα ότι κάπως έτσι ήταν. Αλλά μάλλον έκανα λάθος.
Καλό Πάσχα να έχουμε και Καλό Ταξίδι στα πάτρια, εύχομαι να περάσετε όμορφα και γαλήνια.

Sefa said...

Este pollo tiene muy buena pinta, espero estes bien, te mando un abrazo. SEFA

Juanita La Quejica said...

Acabo de regresar de Perigord en Francia Sefa, donde pasemos las vacaciones de Pascua griego ortodoxo. Es un lugar precioso y comida para chuparse los dedos.