Sobreviviendo

Sunday, August 08, 2010

Μην με κοιτάς πια γιατί μου κάνεις κακό

Odio en la sangre
Orlando Vallejo

No me mires más,
que me haces daño;
no me interesa
ya tu cariño.
Tú eres mala hembra,
no tienes alma,
tú no mereces que nadie
te quiera.

Cuando se quiere
no se pide nada;
cuando se ama
sólo basta el alma;
y tú, mala hembra,
cambiaste por plata
tu cuerpo y tu alma,
sin pensar en Dios.

Por haber herido
mis sentimientos,
yo te condeno
a mi desprecio;
cruel y traicionera
fuiste con mi amor,
clavando una daga
en mi corazón.

Qué odio más grande,
me corre en las venas,
por haberte amado
con tanta pasión...

No me mires más,
no me mires más.

Un paraíso es mi Cuba - Orlando Vallejo

Un Paraíso Es Mi Cuba - Orlando Vallejo & Conjunto Casino

Saturday, August 07, 2010

Maldita Vecindad - México

Kumbala
La Maldita Vecindad

Luz, roja es la luz; luz de neón que
anuncia el lugar Baile Kumbala Bar, y adentro la
noche es música y pasión....

Sol, no entiendes lo que pasa aquí; esto
es la noche, y de la noche son las cosas del amor;
el corazón a media luz, siempre se
entregará. Mar, todo el ambiente huele a
mar, mucho calor, sudor es en la piel, sudor sabor
a sal; y en la pista una pareja se vuelve a
enamorar... (Sol, no entiendes lo que pasa
aquí, esto es la noche; y de la noche son
las cosas del amor... oye)....

Una risa, una caricia; y en la pista una pareja
se vuelve a enamorar. Un sabroso y buen
danzón, a media luz del corazón; y
en el Kumbala todo es, música y pasión.

Thursday, August 05, 2010

México lindo y querido

"Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία" γράφει ο Πυθαγόρας στο παλιό λαϊκό τραγούδι, όμως αν πηγαίναμε να την ψάξουμε στο Μεξικό τότε θα αυξανόντουσαν σημαντικά οι πιθανότητες, σύμφωνα τουλάχιστον με μελέτες του UCM (Universidad Complutense de Madrid) για την Coca Cola.

87.7 στα 100, το υψηλότερο σκορ έχουν οι Μεξικανοί στην έρευνα για την "Παγκόσμια Ευτυχία".

Όταν τα λέω εγώ τόσα χρόνια, ποιός με ακούει;

Η αρνητική προπαγάνδα των γειτόνων των άτυχων σε αυτό το θέμα Μεξικανών, καλά κραττεί και στην Ελλάδα.

Tuesday, August 03, 2010

Αλμυρή τάρτα με ζύμη Pillsbury

Πολύ καλή η ζύμη για τάρτα της Pillsbury. Τραγανή, νόστιμη, στο σωστό πάχος ώστε να ψήνεται τέλεια, μια ευχάριστη αποκάλυψη για μένα.

Σαφώς καλύτερη από την pâte brisée που έβρισκα κατά καιρούς σε κάποια Carrefour και δεν χρειάζεται να ξενιτεύομαι κιόλας, την βρίσκω στα ψυγεία του sm της περιοχής μου.

Μια τάρτα για το καλοκαίρι λοιπόν, με λιγότερα κίτρινα τυριά και χωρίς καθόλου κρέμα γάλακτος -όπως στο παρελθόν- γιατί με την ζέστη το στομάχι θέλει καλύτερη μεταχείριση. Όσο γίνεται βέβαια, εξακολουθεί να είναι φαγητό με πολλά λιπαρά.

Σωτάρω 4 μεγάλα κρεμμύδια με 2 σκελίδες σκόρδο σε αντικολλητικό τηγάνι, με ελαχιστότατο ελαιόλαδο. Στη συνέχεια σβήνω με μπαλσάμικο, μπας και καραμελώσουν ελαφρώς. Προσθέτω μια ψιλοκομμένη πράσινη πιπεριά (αν είχα κόκκινη θα την προτιμούσα)και σβήνω με κόκκινο κρασί. Αφού μαλακώσουν ελαφρώς τα λαχανικά προσθέτω ένα κουτί φρέσκα μανιτάρια (εισαγωγή Πολωνίας από ό,τι είδα, γιατί δεν έχουμε δικά μας άραγε;) κομμένα σε λεπτές φέτες. Άλλα 5' ελαφρύ μαγείρεμα και έτοιμη η γέμιση. Επειδή θα ταίριαζε το μπέικον αλλά το καλοκαίρι το αποφεύγω, κάνω μια μικρή παρασπονδία (πολύ "αντιγκουρμέ" αυτή η συνταγή τελικά) και προσθέτω έναν κύβο βοδινού. Αλατοπίπερο βέβαια, πάπρικα, μοσχοκάρυδο, ρίγανη.

Την αφήνω να κρυώσει. Στο μεταξύ βγάζω την ζύμη από το ψυγείο για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.

Χτυπώ σε μεγάλο σκεύος (όχι πλαστικό, γιατί η γέμιση μπήκε σχετικά ζεστή) 2 αυγά, 1 γιαούρτι στραγγιστό με 13% λιπαρά, λίγο φρέσκο γάλα άπαχο, μισό πακέτο μείγματος 4 τριμμένων τυριών (ντροπή, κανονικά αυτά τα έτοιμα μείγματα δεν πρέπει να τα πλησιάζουμε, αλλά κάποιες στιγμές είναι πολύ βολικά), 5 μπόλικες κ.σ. Κατίκι Δομοκού και μισό τρίγωνο πακετάκι blue cheese (γιατί πρέπει να κάνουμε οικονομίες και είναι κρίμα να σπαταλήσουμε γαλλικό σε μαγείρεμα). Προσθέτω αλατοπίπερο και μοσχοκάρυδο. Κόβω αρκετό μαϊντανό και φρέσκο κόλιανδρο (φοβήθηκα ότι θα χαλούσε τη γεύση ο κόλιανδρος, αλλά είχα ευτυχώς λάθος) όσο πιο ψηλά μπορώ και τα προσθέτω στο μείγμα.

(Είπαμε, τα έχει τα λιπαρά της η συνταγή, ας μην κοροϊδευόμαστε... ένα μεσαίο κομμάτι προσφέρει μόνο απόλαυση. Το τρίτο αρχίζει πια και προσφέρει ... καούρες και περιττές θερμίδες.)

Αφού κρυώσει λίγο η γέμιση την προσθέτω στο μείγμα με τα αυγά και το γιαούρτι και ανακατεύω καλά και γρήγορα, ώστε να μην προκύψει καμία ομελέττα από την διαφορά θερμοκρασίας αυγών και γέμισης μανιταριών.

Απλώνω την ζύμη σε ένα συμπαθέστατο ταψί που πήρα χθες από τα Lidl, το οποίο ανοιγοκλείνει αναλόγως του μεγέθους της πίτσας, τάρτας κλπ που θέλουμε να ψήσουμε. Προσθέτω την γέμιση, τόση όμως ώστε να μην παραφορτώσω την τάρτα, ευτυχώς η ποσότητα υλικών που χρησιμοποίησα και αναφέρω είναι υπεραρκετή. Στο τέλος πασπαλίζω με τριμμένη παρμεζάνα, πάπρικα και λίγη ρίγανη. Στολίζω με ροδέλες ντομάτας.

Ψήνω στους 200ο C, στην κάτω σχάρα του φούρνου για 25΄. Κατεβάζω στο κάτω μέρος του φούρνου και ψήνω άλλα 7'. Ο τρόπος και ο χρόνος ψησίματος σαφώς ποικίλει από φούρνο σε φούρνο, χρειάζεται δοκιμή και συνεχής παρακολούθηση.

Περιμένω το βράδυ να ολοκληρώσω τη συλλογή εντυπώσεων -έστω και αν θα έχει κρυώσει η τάρτα- για να προχωρήσω στην ανάρτηση της συνταγής.

ΥΓ. Η τάρτα συνόδευσε με επιτυχία το "μικρούτσικο" παρακείμενο εξ αριστερών δισκοπότηρο μπύρας (χωρητικότητας 3 1/2 λίτρων) στο Jamón, μαζί με αρκετά tapas και ισπανόφωνη διάθεση εν μέσω μιας καυτής Αθηναϊκής θερινής νυκτός. Στην παρέα η Γιώτα μας με ειδίκευση στο flamenco και συμπτωματικά λίγο πιο πέρα η Martha, η επίσημη εκπρόσωπος των rancheras στην Αθήνα.