Tuesday, January 29, 2008

Η μόνη λύση;


Αθάνατα Ελληνικά Ρεμπέτικα!

Τί άλλο να πει ή να γράψει κανείς;

Τα τραγούδησε όλα η Ρόζα, πριν την φιμώσει η λογοκρισία της εποχής.

Είμαι πρεζάκιας - Ρόζα Εσκενάζυ

Από το βράδυ ως το πρωί
με πρέζα στέκω στη ζωή
κι όλο τον κόσμο κατακτώ
την άσπρη σκόνη σαν ρουφώ.

Όλος ο κόσμος είναι κτήμα μου
αν έχω πρέζα και ρουφάω
κι οι πολιτσμάνοι όταν θα με δουν
μελάνι αμολάω.

Σα μαστουρωθείς γίνεσαι ευθύς
βασιλιάς, δικτάκτορας, θεός και κοσμοκράτορας.
Πρέζα όταν πιεις ρε θα ευθρανθείς
κι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.

Ωχ... θα πρεζάρω αδερφέ μου μέχρι Ανάστασης!

Δική μου είναι η Ελλάς
και στην κατάντια της γελάς
της λείπει το να της ποδάρι
ρε και το παίξανε στο ζάρι

Εγώ θα είμαι ρε δικτάκτορας
κι ο κόσμος στάχτη αχ θα γίνει
ο ένας θα μ'ανάβει τον τουρνά
κι ο άλλος θα τον σβήνει.

Σα μαστουρωθείς γίνεσαι ευθύς
βασιλιάς δικτάτορας θεός και κοσμοκράτορας.
Πρέζα όταν πιεις ρε θα ευθρανθείς
κι όλα πια στον κόσμο ρόδινα θε να τα δεις.

Ρόζα μου για σένα έγινα πρεζάκιας, ωχ!

ΥΓ. Μαγισσούλα dear, δικό σου!

7 comments:

faraona said...

Αυτο ειναι ενα αγαπημενο τραγουδι κι η τραγουδιστρια αξεπεραστη.Πολυ λιγοι μπορουν να εκτιμουν αυτο το ειδος της μουσικης...κατα την ταπεινη μου γνωμη δυστυχως.

witchofdaffodils said...

Juanita ντιαρεστ,
ευχαριστώ για την αφιέρωση!
Με είχατε προϊδεάσει άλλωστε στο προηγούμενο ποστ..
Ένα μαγικό ελληνικό βοτάνι, και απ'όσο ξέρουμε, είναι και της καλύτερης ποιότητας :)

μαριάννα said...

Αξεπέραστη! Και σαν παρουσία... Υπάρχει ένας εκπληκτικός θησαυρός στα ρεμπέτικα από κάθε άποψη. Μουσική, στίχος και φωνές. Αλλά είναι χάος. Δεν έχω καταπιαστεί με το είδος γιατί ξέρεις τι παθαίνουν όταν μπλέκουν άτομα σαν και μας! :)))

Καλημέρα!

Anonymous said...

Ποτέ δεν με συγκίνησε αυτή η μουσική. Τα ακούω τα ρεμπέτικα αλλα δεν μπορω να τα νιώσω σε αντίθεση με τον καλό μου που είναι τα μοναδικά ελληνικά τραγούδια που ακούει .
Το περίεργο ειναι οτι μύησε και τους συναδέλφους στο γραφείο και ακούς Γερμανούς , Τούρκους , Βέλγους να τραγουδούν "Ριχνω ζάρια φέρνω ασσοι ..." !!!

Pastaflora said...

σκέψου μονο τι κότσια ήθελε εκείνες τις εποχές να τραγουδήσει κανείς ένα τέτοιο τραγούδι...

Anonymous said...

Να που θα ήθελα να πάμε. Σε κανα παλιό καλό ρεμπετάδικο!!!

Juanita La Quejica said...

Faraona, λες να είναι λίγοι; Ελπίζω πως όχι. Είναι ένα από τα σημαντικότερα πιστεύω κομμάτια της μουσικής μας παράδοσης.
Μαγισσούλα, χαχα!
Γητεύτρια, ούτε να το συζητάς. Εδώ δεν μπορούμε να βάλουμε σε τάξη τα άλλα! Αλλά τα ρεμπέτικα ίσως είναι περασμένα στο dna μας, τα παιδικά ακούσματα, δεν ξέρω... σε κάθε άκουσμα, σε κάθε κάλεσμα, κάτι ξυπνά μέσα μας, ακόμα και αν έχουν περάσει χρόνια.
Λαμπρινή, απίστευτος ο Χ! Κατάφερε να μάθει τους Γερμανούς να ακούν ρεμπέτικα; Του βγάζω το καπέλλο!
Pastaflora, νομίζω ότι αυτό είναι και το σημαντικότερο στην ιστορία των ρεμπέτικων. Το πως τόλμησαν εκείνη την εποχή να τραγουδήσουν τέτοιους στίχους.
Γιάννη, εξαιρετική ιδέα! Κατέβα από τα βόρεια και το κανονίζουμε ASAP!