Thursday, August 19, 2010
Canción del alma
Canción del alma
Rafael Hernández
Yo sé que tú comprendes
las penas que hay en mí
que estando yo a tu lado
se acaba mi sufrir.
Será lo que tú quieras
la culpa tú tendrás,
pero mi alma te espera
te espera una vez más.
No sé cómo he podido estar
tanto tiempo lejos de ti,
no sé cómo he podido esperar
y saber resistir.
Yo vivo y tú lo sabes
desesperada y triste,
y desde que te fuiste
no sé lo que es vivir.
No sé lo que es vivir, sin ti.
Rafael Hernández Marín
Γνωρίζω καλά ότι εσύ καταλαβαίνεις
τον πόνο που με βασανίζει,
που μόνο όταν βρίσκομαι δίπλα σου
σταματά το μαρτύριό μου.
Ας γίνει το θέλημά σου
εσύ θα φέρεις την ευθύνη,
αλλά η ψυχή μου σε περιμένει
γι άλλη μια φορά σε περιμένει.
Δεν ξέρω πώς πέρασε
τόσος χρόνος μακριά από σένα,
δεν ξέρω πώς μπόρεσα
να περιμένω και να μάθω να αντέχω.
Ζω -και εσύ το ξέρεις καλά-
απελπισμένη και δυστυχής
και από τότε που έφυγες
δεν ξέρω τί σημαίνει να ζω,
τί σημαίνει να ζω χωρίς εσένα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Πόνος ψυχῆς , στήν ἀναζήτηση τῆς ἄλλης ψυχῆς , σέ κοινωνία πνευμάτων .Ἁδρές γραμμές σέ αὐθεντικότητα ἔκφρασης μέσα ἀπό τήν μεταγλωττισή .
Δυστυχώς η ποιητική φλέβα εξαντλήθηκε στη γενιά του θείου (που ήταν ζωγράφος και ποιητής) και της μητέρας μου. Αναγκαστικά λοιπόν, στην μετάφραση λείπουν τα φτερά! Σας ευχαριστώ για το σχόλιο Δημήτρη!
Post a Comment