Το "Ορφανούλι" (El huerfanito), γραμμένο γύρω στα 1930, εμπνεύστηκε ο "αγράμματος" μουσικά αλλά πολύ σημαντικός κουβανός συνθέτης Bienvenido Julián Gutiérrez από το θάνατο της μητέρας του σονέρο Abelardo Barroso. Η συγκινητική ερμηνεία του Barroso χάρισε στο "Ορφανούλι" την αγάπη του κόσμου και το έκανε γνωστό ως ένα κατεξοχήν ύμνο στην αγάπη για τους γονείς.
Την μουσική αυτού του bolero-son έγραψε ο Marcelino Guerra, στην μνήμη του οποίου αφιέρωσαν οι Septeto Santiaguero το Me voy a las dos, που είχαμε πρωτακούσει στο ραδιοσταθμό Kosmos, τις χρυσές εποχές του Νίκου Τριβουλίδη και των υπολοίπων...
Πριν λίγες μέρες, η αγαπημένη φίλη Ντιάνα Μπόμπολου μου έστειλε από την "πρωτεύουσα" της Ευρώπης ένα απρόσμενο μουσικό δώρο: το "Ορφανούλι", ύστερα από μακρύ ταξίδι έφτασε στην Αίγυπτο το 1940, για να γίνει ερωτικό κάλεσμα μέσω της γεννημένης στη Συρία σπουδαίας τραγουδίστριας του Αραβικού κόσμου, Asmahan. Εδώ η αγάπη πονά, καθώς το αντικείμενο του πόθου απομακρύνεται, όμως η ελπίδα δεν χάνεται. Η Asmahan, αντιθέτως, ύστερα από περιπετειώδη ζωή και έντονη καριέρα μεταξύ των 1920-1940, σκοτώθηκε σε μυστηριώδες αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αφήνοντας τους θαυμαστές της να θρηνούν και να αναρωτιούνται για τον πρόωρο χαμό της.
Ακούγοντας τις διάφορες εκδοχές αυτού του τραγουδιού (που ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό βγαίνοντας από το νοσοκομείο των Παπάδων στις 19 Οκτωβρίου του 2008 όταν φιλούσα τον πατέρα μου για τελευταία φορά), σκέφτομαι και πάλι πόσο μικρός είναι ο κόσμος μας και πόσο εύκολα μπορεί κανείς να "ταξιδέψει" σε αυτόν, μέσω της μουσικής.
No comments:
Post a Comment