Wednesday, February 15, 2006

Ακούμε τον Diego El Cigala

Όπως σας το υποσχέθηκα, ακολουθούν μερικά δείγματα της δουλειάς του Diego El Cigala, από flamenco puro, son cubano, ως και μεξικάνικο φολκλόρ.

Από το Tributo Flamenco a Don Juan Valderrama, ο Diego El Cigala στο
Μadre Hermosa

Από το τελευταίο cd του Diego, Picasso en mis ojos, η bulería
Por los Ríos

Aπό το Lágrimas Negras, των Bebo Valdez & Diego El Cigala, το
Corazón Loco

Από το Μéxico-Madrid en directo y sin escalas, του Μεξικανού Alejandro Fernández, σε ντουέτο με τον Diego στο
Como quien pierde una estrella

10 comments:

Angelito said...

Πάλι ζωγραφίζεις juanita!:-) Πρέπει να μάθω και γω να ανεβάζω τραγούδια ρε γαμώτο! Καλημέρες!

Citronella said...

Αχ, αυτό το Corazon Loco μάς έχει φάει;)

Muchas Gracias amiga, ως γνωστόν είμαι κυρίως του bolero-salsa-cubia, οπότε ευκαιρία να ακούσω και κάτι που ξεφεύγει.
(Αν και κάτι μού λέει ότι τελικά πάλι το son θα με κερδίσει..)

Buscando said...

gamoto, den mporo na ta akouso ta tragoudia, den me afinei to paliomixanima mou... Ki itan eukairia mias pou eimai akoma grafeio, haha! kalispera Juanita!

Mirandolina said...

Χουανίτα μου, ένα γέλιο κι ένα τραγούδι θα τους θάψουν. Να το θυμάσαι, όμορφη.

Τελαμωνας Στοκος said...

χμμ..με εκανες να καταπιω οτι ειπα για τον κυριο Diego ;-)

To Como quien pierde una estrella, απιστευτο !!

Juanita La Quejica said...

Angelito, είναι πολύ απλό. Πήγαινε εδώ http://www.yousendit.com/ και follow your heart!
Λεμονίτσα, μαζί σου! Όσο κι αν το Μεξικό με έλκει σαν μαγνήτης, όσο κι αν συμφωνώ με τον Τελ ότι ο συνδυασμός Fernández-Diego είναι δυνατός, τί τα θες; Corazón Loco και ξερό ψωμί!
Ενδιαφέροντα ακούσματα έχω του Diego και σε ένα από τα πρώτα του cds, πριν γίνει διεθνώς γνωστός με το Lágrimas Negras. Σε κάποια άλλη φάση θα ακούσουμε κάτι μαζί.
Μirando, καλημέρα!
Jorgito, στο τέλος θα πάρεις και το κρεβάτι σου μαζί στη δουλειά. Κάτι σαν τον Τελαμώνα θα γίνεις κι εσύ! Κουράγιο παιδιά!

Citronella said...

Θα την πω την αμαρτία μου, πιο πολύ μου άρεσε ο Αλεχαντρο!! Τι να κάνω Χουανίτα, δεν μπορώ να μην το πω!
Πολύ όμορφα τραγούδια πράγματι και αχ πάλι να ονειρευόμαστε την "πατρίδα"...
παρά τη συννεφιά γενική και ειδική.
Καλημέρα και πάλι:)

Juanita La Quejica said...

Εννοείς εμφανισιακά Λεμονιά; Ή σαν φωνή;
Το καινούργιο ποστάκι για σένα -και για τον Τελ που του άρεσε η μεξικανική βερσιόν- το έβαλα.

mindstripper said...

Θα συμφωνήσω με τον Τελαμώνα (ναι, είναι γεγονός - σημείωσέ το αγαπητέ γιατί θα κάνει καιρό να ξανασυμβεί :P). Tο "Como quien pierde una estrella" είναι πάρα πολύ ωραίο κομμάτι. Ευχαριστούμε Χουανίτα! :-)

(κάποιος σε πείραξε και σένα υποψιάζομαι - θα πάρω τη σφεντόνα μου κι όποιον πάρει ο Χάρος)

Juanita La Quejica said...

Mind... χαχα! Ευχαριστώ πολύ! Καλή ιδέα!