Κοτόπουλο που δεν θυμίζει άχυρο!

Πόσο εύκολα μπορεί κανείς να μετατρέψει ένα βαρετό συνηθισμένο φαγητό σε κάτι πικάντικο και ορεκτικό... αρκεί να έχει στην κουζίνα κάποια βασικά "εμπλουτιστικά" υλικά και λίγο κέφι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα άνοστα συσκευασμένα φιλέτα στήθους κοτόπουλου. (Δεν άκουσα καλά... δεν πρέπει να τρώμε κοτόπουλο; Αηδίες. Μήπως ξέρουμε με ακρίβεια αν είναι ασφαλή τα υπόλοιπα κρέατα, τα ψάρια, τα λαχανικά; Όλα προέρχονται από ελεγμένες βιολογικές καλλιέργειες; Ψυχραιμία, καθαριότητα και καλό μαγείρεμα.)


Χρειαζόμαστε 700 γρ. φιλέτο κοτόπουλο, όσο είναι το βάρος σε ένα πακέτο Μιμίκος. Προτιμώ τη συγκεκριμένη μάρκα, μιας και η καταγωγή μου μερικώς από Εύβοια. Αν και ο ένας αδερφός Μιμίκος είναι συγχωρεμένος και ο άλλος διέλυσε την επιχείρηση και τελικά -ευτυχώς- την πούλησε, δεν παύουν να είναι Ευβοιώτες αρκετοί από τους κοτοπουλάδες που εφοδιάζουν ακόμα και σήμερα την εταιρεία Μιμίκος.

Τί άλλο θα χρειαστούμε;

4 μεγάλα κρεμμύδια χονδροκομμένα
3-4 σκελίδες σκόρδο
5 πράσινες πιπεριές
brandy
λευκό κρασί
καυτερή μουστάρδα τύπου dijon
soya sauce
ελαιόλαδο
σησαμέλαιο
300 γρ. φέτα
αλατοπίπερο
πάπρικα
μοσχοκάρυδο
ρίγανη
chillies


Σωτάρουμε το κοτόπουλο κομμένο σε μπουκιές με το ελαιόλαδο. Σβήνουμε με brandy. Προσθέτουμε κρεμμύδια και σκόρδα. Μόλις μαραθούν, σειρά έχει το λευκό κρασί, η soya, η μουστάρδα και τα μπαχαρικά. Στα 40' βάζουμε τις πιπεριές, κομμένες σε πολύ χονδρά κομμάτια (προσωπικά μου αρέσει να ξεχωρίζουν και να μην είναι πολύ μαλακωμένες από το μαγείρεμα). Σε 10-15' είναι έτοιμες. Βάζουμε την φέτα κομμένη σε κύβους 2 εκατοστών, σβήνουμε το μάτι και αφήνουμε το τυρί να λειώσει ελαφρά από την θερμότητα του ήδη ζεστού φαγητού. Ρίχνουμε στο τέλος μερικές σταγόνες σησαμέλαιου, ανάλογα την ποιότητα του λαδιού και την προσωπική γεύση.

Με ρύζι σκληρούτσικο, είναι ένα θαυμάσιο φαγητό που αν και γίνεται πολύ γρήγορα και εύκολα, εντυπωσιάζει με την νοστιμιά του.