Τους πιο πετυχημένους ρεβυθοκεφτέδες όσον αφορά στο τηγάνισμα τους βρήκαμε φέτος στο Χρυσό, στον Αρτεμώνα της Σίφνου. Την πιο σωστή αναλογία σε ματζουράνα και δυόσμο μάλλον την είχαν εκείνοι του Μανώλη, στο Βαθύ. Την πιο νόστιμη καππαροσαλάτα μάλλον την φτιάχνουν στον Λεωνίδα στο Κάστρο γιατί γλυκίζει το ξύδι.
Παραδοσιακές συνταγές της Σίφνου υπάρχουν στο βιβλίο της Ελένης Τρούλλου, συζύγου του Λαογράφου Αντώνη Τρούλλου που χάρη σε αυτόν και στο μεράκι του πήραμε τις πρώτες πληροφορίες για το νησί, πριν 19 χρόνια.
Από εκεί είναι η συνταγή για τους ρεβυθοκεφτέδες (που στο βιβλίο της η συγγραφέας τους γράφει με ι, εγώ όμως προτιμώ το υ).
Ρεβυθοκεφτέδες
Υλικά:
1/2 κιλό ρεβύθια
1/2 κιλό πατάτες
2 κρεμμύδια
αλάτι-πιπέρι
ματζουράνα-δυόσμο-άνιθο-μαϊντανό*
Εκτέλεση:
Βρέχομε τα ρεβύθια και τα περνούμε από μηχανή του κρέατος.
Βράζομε τις πατάτες για πουρέ. Ψιλοκόβουμε τα μυρωδικά, τρίβομε τα κρεμμύδια. Ρίχνομε όλα τα υλικά σε λεκάνη και τα αναμειγνύομε ώστε να γίνουν μια μάζα.
Την αφήνομε στο ψυγείο για μια ώρα, και μετά πλάθομε σε μικρές μπαλίτσες.
Τηγανίζομε σε πολύ καυτό λάδι.
*οι παραδοσιακές Σιφνιές χρησιμοποιούν σπάνια μαϊντανό, η ματζουράνα και ο δυόσμος πιστεύω ότι είναι αρκετά για το άρωμα
Πληροφορίες "φρέσκιες" για το που μπορεί να φάει κανείς καλά και σε λογικές τιμές στη Σίφνο έχω γράψει στο Hungry.
13 comments:
Και τώρα να σου πω ότι εγώ χθες τηγάνισα πατάτες και για πρώτη φορά στην ζωή μου είδα το ακόλουθο φαινόμενο, να συμβαίνει:-))
Μια καλή τηγανιά πατάτες ελαφρώς χοντροκομένες (σαν ένα παχύ δάκτυλο) τις οποίες έβαλα στο καφτό λάδι, όσο η ώρα περνούσε αντί οι πατάτες μου να ροδίζουν κατά την συνήθη διαδικασία, αυτές άρχισαν να διαλύονται και να γίνονται πουρές μέσα στο καυτό λάδι... αν είχα και ρεβύθι αλασμένο, μια χαρά κεφτέδες θα τις έκανα!!
Αποτέλεσμα να τις σερβίρω ως πουρέ σε βαθυ πιάτο αφού σούρωσα το λάδι, και να τις γαρνίρουμε με ρίγανη και μουστάρδα.
Τι να σου πω Juanita μου;
Τέτοιο πράγμα και να ήθελα να το πετύχω, δεν θα το κατάφερνα νομίζω ;-)))
Φαντάσου τί σκατά πατάτες μας πουλούν πλέον...
...πάλι μας άνοιξες την όρεξη Χουανίτα!
πέρασες πολύ καλά ή μου φαίνεται;;;; έφαγα και γω υπέροχους κολοκυθοκεφτέδες στο Λιβάδι της Αστροπαλιάς από τον Μιχάλη τον μονόχερα, αλλά δεν ξέρω λεπτομέρειες παρά ότι δεν αφήσαμε τίποτα στο πιάτο...;)
πως να κάνεις τη φτωχεια νοστιμάδα - η ελληνική παραδοσιακή κουζίνα...
Καλησπέρα Χουανίτα μου - δε λέω ακόμη καλό χειμώνα, ε;
Street, ζήτα και καμιά συνταγή την επόμενη φορά. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρονται οι μάγειροι σε αυτά τα μέρη, αν έχουν χρόνο να μιλήσουν με τους πελάτες.
Mirando, όχι, με τίποτα! Σε λίγο το δεύτερο μέρος, Πυρηναία, Χώρα των Βάσκων, θα δείξει... Εσύ καλά; Ο μικρός;
Jorgito, hasta mañana amigo.
....πάλι μας άνοιξε η όρεξη (μεγάλη δυσκολία που είχε δηλαδή) μας έσπασες την μύτη και μας έπεσε το κουπί!
Πω πωωωω... Έχει και μέρος Βου;
Το μπλογκ σας έχει μετατραπεί σε έναν κικεώνα χρωμάτων και ευωδίας δεσποινίς μου. Τί να πω... (ότι πείνασα πάλι;) :-P
Φιλιά!
Αγόρασα ρεβύθια χθές..ο Κ. πλάθει τώρα..όπου νάναι..θα φάμε τα ιδιαίτερα αυτά κεφτεδάκια..
Καλά να περάσεις στη χώρα των Βάσκων και να τα ξεχάσεις όλα.
Very pretty site! Keep working. thnx!
»
Very best site. Keep working. Will return in the near future.
»
Thanks.
Δεν είμαστε καλά! Πού τα βρήκαν αυτά τα υλικά στους λιτούς σιφνέϊκους ρεβυθοκεφτέδες; Φέτα, ανθότυρο και αυγό; Απίστευτο! Και πήγαν λέει και εκεί και μας έφεραν τη συνταγή; Δεν είμαστε καλά!
Post a Comment