Ο Andrés Manuel López Obrador δεν δέχεται την απόφαση του Εκλογικού Δικαστηρίου για την εκλογή του Calderón ως Προέδρου του Μεξικό και τον χαρακτηρίζει σαν "πρόεδρο παράνομο, κάλπικο ανδρείκελο".
Στην πλατεία του Zócalo, στις 16 Σεπτέμβρη, ανακοίνωσε ότι θα γίνει δημοκρατική εθνική συνέλευση κατά τη διάρκεια της οποίας "θα συγκροτηθεί μία κυβέρνηση που θα έχει την απαραίτητη νομιμοποίηση ώστε να επανιδρύσει την Δημοκρατία και να αποκαταστήσει την Συνταγματική Τάξη".
Διαβεβαιώνει τον κόσμο ότι θα συνεχίσει τον αγώνα του και μετά την απόφαση του Tribunal Electoral del Poder Judicial de la Federación (TEPJF) να ανακυρήξει τον Felipe Calderón Hinojosa σαν τον νέο εκλεγμένο Πρόεδρο του Μεξικό, ο Obrador κατηγoρεί τους δικαστές ότι δεν επέδειξαν ζήλο και ότι δεν είχαν την αξιοπρέπεια να δράσουν σαν άνθρωποι ελεύθεροι.
Τί θα γίνει άραγε την 1η Δεκέμβρη στο Μεξικό, επίσημη πρώτη της ανάληψης των καθηκόντων του νέου Προέδρου;
10 comments:
Θα πέσει ξύλο, πολύ φοβάμαι!.
Γιατί τα "ανδρείκελα" δύσκολα παρατάνε τα οφίτσια, οι αντιφρονούντες θα προσπαθήσουν να τους κατεβάσουν απο την αρχή και οι αστυνομικοί...για άλλη μιά φορά θα αποδείξουν την ...πυγμή τους
Έχω την εντύπωση ότι «έτσι» δημιουργείται ένα επικίνδυνο προηγούμενο εκ των υστέρων αμφισβήτησης των εκλογών, που ενόψει κάμποσων εκλογικών αναμετρήσεων σε λατινοαμερικάνικες χώρες τους προσεχείς μήνες δεν προοιωνίζεται τίποτα το καλό.
Κι αυτό χωρίς να υπολογίσουμε την τετράμηνη χαώδη κατάσταση λόγω ακυβερνησίας στο Μεξικό και την πόλωση της πολιτικής ζωής από τη συσπείρωση του PAN και του PRI.
Δε αποκλείω το ενδεχόμενο να έχουν γίνει όντως παρατυπίες ή νοθεία στις προεδρικές εκλογές του Μεξικού. Το ζήτημα είναι όμως που οδηγείται και με ποιες ευρύτερες κοινωνικές συνέπειες η κατάσταση;
Η πόλωση που δημιουργείται μπορεί να συσπειρώσει την κλασσική μεξικανική δεξιά θα λειτουργήσει όμως συσπειρωτικά και γύρω από τον κεντροαριστερό Ομπραδόρ, αποδυναμόνοντας ουσιαστικά την Αριστερά.
Στο - πραγματικό - δίλλημα Καλντερόν ή Ομπραδόρ, η απάντηση μέσα μου είναι η ίδια στο - εξίσου πραγματκό - δίλημμα Παπαμανλής ή Καρανδρέου.
Και το χειρότερο θα είναι να αιμοτοκυλιστεί η πρωτεύουσα για ένα τέτοιο δίλημμα...
Μεξικό, άλλη μία αρρωστημένη δημοκρατική ιστορία.. Πόσες μετράμε τελικά? Καλύτερα να μετρήσουμε τις επιτυχημένες δημοκρατικές ιστορίες... ούτως ή άλλως ελάχιστες είναι... και λέω επιτυχημένες για να μην πω υγιείς... γιατί εκεί πάμε σε εξαιρετικά μικρό αριθμό...
Σε κάτι τέτοιες ιστορίες θα ήθελα πολύ να γνωρίζω τί πραγματικά συμβαίνει... σαν απομηχανής Θεός..
Καλή χρονιά μας, Χουανίτα μου! Και για πες, με ποιόν ήσουνα στο μπάσκετ; ε;
Καλώστην, καλώστην!
Με κανέναν! Ήμουν ακόμα σε κλίμα διακοπών, αλλού fun park... Να σκεφτείς ότι δεν πήρα χαμπάρι τί είχε γίνει, από τα emails των φίλων ενημερώθηκα.
Γύρισες με ένα κόσμο αναμνήσεων μαζί σου από ό,τι είδα. Περιμένουμε το βιβλίο με ανυπομονησία.
Καλή Εβδομάδα Angelito, Simos.
Να'στε καλα ρε παιδια γιατι απο αυτα που γραψατε καταλαβα οτι υπαρχει κοσμος που πιστευει οτι στη χωρα του ΥΠΑΡΧΕΙ δημοκρατια.
Α, ρε τασο, δεν παμε καλυτερα για μπυρες?
un abrazo para todos
γιατί αυτό το πράγμα αρρωστημένη δημοκρατία συνηθίζεται στην Αμερική γενικά;;;;
Γιατί δυστυχώς ο Βοράς είναι πολύ κοντά και τους έχει τσακίσει εκεί στο Νότο.
Post a Comment