Διαβάζοντας τον τίτλο του νέου βιβλίου του Αλέξη Σταμάτη Σκότωσε ό,τι αγαπάς, μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι που έλεγε η Jeanne Moreau στον Querelle του Fassbinder.
Each man kills the thing he loves, dadada, dadadada.
Αξέχαστες αυτές οι σκηνές σε μια ταινία που χάραξε καινούργιους δρόμους.
Πωπω, τι πήγες και θυμήθηκες! Από τις καλές στιγμές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου η ταινία. Ο Fasbinder από τους αγαπημένους μου, ιδιαίτερα στο "Die bitteren Traennen von Petra von Kant" (Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ).
Γιατί Καμηλιέρη; Απλά τακτοποιούμε τα πτώματα και προχωράμε σε αναζήτηση καινούργιου θύματος! Βρέχει στα πέριξ του φυντανοτροφείου; Ευτυχώς την Κυριακή είχε εξαιρετικό καιρό και βόηθησε κάπως στην δύσκολη φάση.
Νερένια, ήταν από τα τραγούδια που καταγράφηκαν στην μνήμη μου, αν και ήμουν σκάρτα 14 όταν είδα την ταινία. Άλλες εποχές...
4 comments:
Χμφφφττττ....
{Λες; Ε μετά δεν υπάρχει σωτηρία... :( }
Πωπω, τι πήγες και θυμήθηκες!
Από τις καλές στιγμές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου η ταινία. Ο Fasbinder από τους αγαπημένους μου, ιδιαίτερα στο "Die bitteren Traennen von Petra von Kant" (Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ).
Γιατί Καμηλιέρη; Απλά τακτοποιούμε τα πτώματα και προχωράμε σε αναζήτηση καινούργιου θύματος!
Βρέχει στα πέριξ του φυντανοτροφείου; Ευτυχώς την Κυριακή είχε εξαιρετικό καιρό και βόηθησε κάπως στην δύσκολη φάση.
Νερένια, ήταν από τα τραγούδια που καταγράφηκαν στην μνήμη μου, αν και ήμουν σκάρτα 14 όταν είδα την ταινία. Άλλες εποχές...
Έχουμε γεμίσει πτώματα πιά...
(Δεν ξέρω, δεν είμαι στην περιοχή αυτές τις μέρες...)
Post a Comment