Sunday, March 14, 2010
Η νύχτα είναι παγερή
Το καπηλειό - Γιώργος Μητσάκης
Η νύχτα είναι παγερή
και σιγοψιχαλίζει
Κι απ' την απέναντι γωνιά
το καπηλειό, το καπηλειό φωτίζει
Κι ένας απένταρος μπεκρής
έξω απ' το ταβερνάκι
συλλογισμένος κάθεται
στο χαμηλό, στο χαμηλό πορτάκι
Θέλει να μπει κι αυτός εκεί,
να κάτσει και να πίνει
μα είναι φτωχό το καπηλειό
και βερεσέ, και βερεσέ δε δίνει
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Αυτό που με ξετρελαίνει στα τραγούδια τού Μητσάκη είναι αυτή η σκηνογραφία που εμπεριέχουν. Τα περισσότερα ακούγοντάς τα θαρρείς και είσαι μπροστά σε κάποιο σκηνικό. Έτσι και τούτο.
Τώρα από τις τρεις υπέροχες και με σεβασμό προς το τραγούδι εκτελέσεις τείνω να διαλέξω την πρώτη (που είναι μάλλον κι η αυθεντική) απλά γιατί η πατίνα τού χρόνου τής άφησε μια απαράμιλλη γοητεία.
Και εγώ στην πρώτη καταλήγω.
Πραγματικά, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι όπως το θέτεις, όμως έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι μαι πλήρης σκηνογραφία, ακούς και έχεις ταυτόχρονα μπροστά σου την εικόνα. Σε μεταφέρει σε δευτερόλεπτα σε άλλο χώρο και χρόνο με τόσο πειστικό τρόπο...
Συμφωνώ για την "σκηνογραφία" και θα επεκτείνω λέγοντας ότι σε περονιάζει και το κρύο....
Αλλά -επίσης με σεβασμό σε όλες- η τρίτη εκτέλεση είναι σαφώς πιο δυνατή...
Δ.
t:d, αυτό είναι και το θαύμα στην μουσική τελικά. Πώς μια ερμηνεία "μιλά" στην καρδιά κάποιου με απόλυτα μοναδικό τρόπο.
Post a Comment