Eloy Sánchez Rosillo, ο ποιητής του φωτός

 

 MAR 

 

  Me entrego sin tristeza a ese rumor amargo
en el que el miedo agita con ira sus metales,
y, habitante de un mundo de muerte y transparencia,
obligo a mi mirada a vagar por un cuerpo.
Con urgencia golpeo sobre las decisiones
de un mar que no conozco, de un dolor que introduce
su noticia de sal en la herida reciente.
He abandonado el barro, la arcilla conocida,
para vivir al borde de un peligro que amo,
para buscar las manos que sostengan mi rostro
sobre el silencio neutro de las profundidades.
Parpadea un color, un informe lejano,
una constelación de sabores marchitos,
y una materia oscura, casi vencida, escucha
el vasto movimiento de un corazón insomne.

Se aproxima la noche.
                                      Desaparece el rastro
que trazaron mis labios sobre la dulce piel
de un tiempo que latía.
                                       Una piedra señala
el origen concreto de un orden sacudido.
y una mínima lumbre, una gota encendida,
encuentra al fin su lecho, su destino en la espuma.

La espera es una angustia que fluye lentamente.
Mis ojos amanecen enfrente de un deseo.
Ahora puedo gritar: un círculo de vidrio
observa los caminos que el sol abre en el agua.

 

14 de abril de 1974
 

Eloy Sánchez Rosillo: "Ahora el tiempo ha dejado de ser mi enemigo"

 

[...] P.- Nunca como ahora ha parecido usted tan poeta de la dicha de existir “sin porqué”, en esos días en los que no pasa nada, "y, sin embargo, cuánto".

R.- Todos los días son un milagro, y más aún aquellos en los que parece no ocurrir nada, pues son los que mejor nos permiten mirar el mundo y a la vez estar con nosotros mismos, con nuestro “interior hombre”, como dijo Aldana. Esto se aprende con la edad. De joven piensa uno que la vida es cicatera y que nos da menos de lo que debiera. Más tarde abrimos los ojos y vemos que todo es un don. [...]

ELOY SÁNCHEZ ROSILLO

Ο ποιητής του φωτός, της εσωτερικής αρμονίας,

της ομορφιάς και  της αποδοχής

Προσέγγιση στον κόσμο του και παρουσίαση των ποιημάτων του

Από την ΣΥΛΒΑ ΠΑΝΤΟΥ

Παρουσίαση: ΝΙΚΟΣ ΠΡΑΤΣΙΝΗΣ

 Η ΣΥΛΒΑ ΠΑΝΤΟΥ είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ισπανιστών Ελλάδος, τ. Καθηγήτρια του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού, πρωτοπόρος στην διδασκαλία της ισπανικής γλώσσας στην Ελλάδα και μεταφράστρια ισπανόφωνων συγγραφέων και ποιητών. Έχει βραβευθεί επανειλημμένα για την μακρόχρονη και σημαντική δραστηριότητά της στην διάδοση του ισπανόφωνου πολιτισμού στην Ελλάδα.
Ο ΝΙΚΟΣ ΠΡΑΤΣΙΝΗΣ εργάζεται ως διερμηνέας συνεδρίων, μεταφραστής (λογοτεχνικής και τεχνικής μετάφρασης), καθηγητής λογοτεχνικής μετάφρασης, διευθύνει το Μεταφραστικό Τμήμα του Αbanico και είναι ιδιοκτήτης κατά 50% της μεταφραστικής εταιρίας COM OE, Μετάφραση-Διερμηνεία. Μεταφράζει από τα αγγλικά, τα ισπανικά και τα πορτογαλικά και τα καταλανικά. Έχει μεταφράσει Σεφέρη (ανθολογία ποιημάτων) και Καβάφη (τα ποιήματα του «κανόνος») στα πορτογαλικά σε συνεργασία με τον πορτογάλο ποιητή και καθηγητής αγγλικής φιλολογίας J.M.Magalhães (βραβείο Ελληνικής Εταιρίας Μεταφραστών Λογοτεχνίας, 1995). Έχει λάβει το βραβείο καλύτερης μετάφρασης, από ισπανικά σε ελληνικά, του ΕΚΕΜΕΛ-Ινστ. Θερβάντες (από κοινού με τους μαθητές/συμμετφραστές του από το Abanico, 2008) για τη μετάφραση του έργου “Alfanhuí», του R.S.Ferlosio. Ενδιαφέρεται για τη συλλογική μετάφραση και ομαδική επιμέλεια, στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
--------------------------------------------------------------
---Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017, στις 20.00---
--------------------------------------------------------------
Στο Abanico, www.abanico.gr
Κολοκοτρώνη 12, 1ος όροφος, Σύνταγμα
Τηλ. 210.3251214 & 215 - info@abanico.gr
ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ