Sunday, September 11, 2005

Άνεση




Μεξικάνικοι Κάκτοι... το ιδανικό κάθισμα στα μέσα του Σεπτέμβρη! Posted by Picasa

11 comments:

landlord45 said...

Oταν τους αγκαλιάζεις νιώθεις πανίσχυρος.Ολοι σε ζηλεύουν -κι εσύ απορείς-.

gastone said...

Βέβαια, "κάθε κατεργάρης στον πάγκο του"

Anonymous said...

ετσι νιωθει και η καρεκλα στην δουλεια μου

Juanita La Quejica said...

Πώς δηλαδή; Σαν να κάθεται πάνω της ένας κάκτος;

Ή σαν να είναι η ίδια μετεμψύχωση ενός μεξικάνικου κάκτου;

Παρακαλώ διευκρινήστε!

Citronella said...

Πού είναι ο καλός ο κακός και ο άσχημος??

Juanita La Quejica said...

Πίσω από τους κάκτους, κάνουν τσίσα και δεν τους αρέσει η δημοσιότητα σε τέτοιες ιδιωτικές στιγμές!

Juanita La Quejica said...

Βρε τομάρι Ανώνυμε, πήγαινε να παίξεις με τον αγαπημένο σου άνδρα μου και σταμάτα να κουτσουλάς από δω και από εκεί!

Σε κατάλαβα, σε κατάλαβα!

gastone said...

Πάντως οι κάκτοι σου juanita, αν ήταν λίγο πιο στογγυλοποιημένοι θα ήταν το είδος "το κεφάλι της πεθεράς" (για ευνόητους λόγους όπως αντιλαμβάνεσαι έχει δωθεί αυτή η ονομασία) και αφού είναι και μπόλικοι συγκεντρωμένοι για φωτογράφιση, η όλη σύνθεση θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί "η σύναξη των πεθεράδων"

Juanita La Quejica said...

Ανατριχιαστικός ο παραλληλισμός και τόσο αληθινός!

Απαπα! Καζάν ντιπί επειγόντως για να συνέλθουμε.

gastone said...

εμ, έτσι όπως τα κατάφερες, το καζάν το φορτώνομαι εγώ ως θερμίδες, και εσύ τον ...αλκοολικό!

το κατάστημα πάντως διανυκτερεύει αν νιώσεις καμμιά λιγούρα μετά το τρέξιμο.

Μην μείνεις με τα σάλια στο στόμα και δεν κάνει κοριτσάκι

Juanita La Quejica said...

ΣΝΙΦ!