Orishas και πάλι (Update)

Orishas και πάλι στην Αθήνα, στις 17 Φεβρουαρίου, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Πειραιώς 254, Κτίριο 6.

Τους είδαμε live πέρυσι στην Ιερά Οδό. Δεν μας αρέσει ιδιαίτερα το hip hop, αλλά αυτό το εξειδικευμένο άκουσμα των Orishas, διαποτισμένο από Κουβανέζικο ρυθμό και λυρισμό σε τέτοιο βαθμό που να εξισορροπεί τέλεια με τα σύγχρονα ακούσματα... σε συνδυασμό με την καταπληκτική ζωντάνια τους πάνω στην σκηνή, τους κάνει να δίνουν συναυλίες που βγαίνεις και πετάς.

Σε όποια ηλικία και αν ανήκεις, ό,τι μουσική και αν προτιμάς. Με προϋπόθεση βέβαια να έχεις ακούσει Κουβανέζικο son, hip hop και κυρίως να έχεις κέφι να χορέψεις, να ζωηρέψεις, να συμμετέχεις χωρίς ενδοιασμούς. Είναι διασκεδαστές, γνωρίζουν από μουσική, έχουν καλές φωνές, χορεύουν υπέροχα, ξεσηκώνουν το κοινό, τί άλλο να ζητήσει κανείς; Και δεν απευθύνονται μόνο σε πιτσιρικάδες hiphopάδες, με τίποτα!

Εδώ η άποψη του jefe Βασίλη Σταματίου για τους Orishas, ο οποίος κάθε Πέμπτη παίζει latin soul στο Ginger Ale στα Εξάρχεια.

Update:
Να λοιπόν που δεν ήταν μόνο η παρέα μου που ταλαιπωρήθηκε από τις αισχρές συνθήκες της συναυλίας και που τελικά κατενθουσιάστηκε από τους χαρισματικούς Κουβάνους! themotorcycleboy.blogspot.com
tiverius.blogspot.com
Αν εξαιρέσουμε το φρικτό χώρο (που τον θυμόμουν από τον Carotone το 2001 που έσταζε νερά, ευτυχώς χθες δεν έβρεξε) και την αισχρή οργάνωση -8 έγραφαν τα εισιτήρια ώρα έναρξης, οι πόρτες άνοιξαν κατά τις 9:20, τελικά οι Orishas βγήκαν στις 11.20, αφού είχαν γίνει σποραδικά διάφορες εμφανίσεις που αύξαναν την ταλαιπωρία μας από το κρύο και την παντελή έλλειψη κλιματισμού, την κάπνα αρχικά και μετά τον ψόφο από τις πόρτες που άνοιξαν για να μην σκάσουμε σαν τα ποντίκια, και βέβαια ούτε κουβέντα για το απαράδεκτο των τουαλεττών- λοιπόν, στην ουσία οι Orishas ήταν και πάλι εξαιρετικοί και ιδιαίτερα ενθουσιώδεις. Οι καινούργιες μουσικές τους δεν με ξετρέλλαναν, είναι πιο ρυθμικές αλλά λιγότερο μελωδικές, όμως τις υποστηρίζουν με τέτοιο τρόπο πάνω στην σκηνή που δημιουργούν μια αξέχαστη δυνατή μουσικοχορευτική εμπειρία σε χρώματα a lo Cubano. Ο Motorcycle Boy δίνει μια τέλεια περιγραφή του "αγώνα". Να προσθέσω μόνο ότι του Yotuel θα έπρεπε να του απαγορεύσουν να εμφανίζεται στην σκηνή! Είναι απλά Κόλαση! Αυτή η Κόλαση που όλοι θα θέλαμε ένα εισιτήριο διαρκείας για εκεί...
Και του χρόνου να τους ξαναδούμε!

Όμως, αυτή η μεγάλη παράγκα με τα ελλενίτ, χωρίς ίχνος εξαερισμού, με το κρύο τσιμεντένιο πάτωμα και τις τουαλέττες μέσα στην λάσπη, χωρίς φώτα, χωρίς σύρτες και χωρίς νερό, αυτός ο "χώρος" που χρησιμοποιεί το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για τις συναυλίες, το κτίριο 6, κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να μην επιτρέπεται να λειτουργεί, είναι κατάλληλος για ... τίποτα! Ούτε για γουρουνάκια δεν είναι κατάλληλος τελικά. Πού τί φταίνε και αυτά να ταλαιπωρούνται έτσι;