Η σχέση του Cádiz με το flamenco πηγαίνει αιώνες πίσω και είναι ιδιαίτερα στενή. Μαζί με το Jerez de la Frontera, είναι οι δύο πόλεις που έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στην δημιουργία και στην εξέλιξη αυτού του μουσικού είδους.
Έτσι κι εμείς, βρεθήκαμε σε αυτά τα μέρη έχοντας αρκετές προσδοκίες ότι θα μπορούσαμε να απολαύσουμε flamenco puro στον χώρο καταγωγής του, σε ειδικά μαγαζιά αλλά και σε εκδηλώσεις γενικότερα. Όμως, φέτος τον Ιούλιο τουλάχιστον, απογοητευτήκαμε. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά ή δεν είχαν espectáculos de flamenco, όσο για τις εκδηλώσεις, ελάχιστα πράγματα είχαν οργανωθεί και αυτά μόνο κατά τη διάρκεια των Σαββατοκύριακων.
Όπως μας ανέφεραν κάποιοι aficcionados αλλά και μαγαζάτορες, ο Δήμαρχος δεν είναι πολύ πετυχημένος σε αυτόν τον τομέα και αυτός είναι ο πιο ευγενικός τρόπος που μπορώ να μεταφέρω τα σχόλια που μας έκαναν σε 6-7 διαφορετικές περιπτώσεις, όταν αναρωτιόμασταν γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα, πέραν κάποιων λίγων πραγμάτων στα τέλη κάθε εβδομάδας.
Το μόνο που καταφέραμε να παρακολουθήσουμε ήταν μια εκδήλωση με τίτλο "Φλαμένκο στα μπαλκόνια", που γίνεται τις Τρίτες του καλοκαιριού σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Ο συγκεκριμένος cantaor που έτυχε να ακούσουμε, ο payo Momi de Cádiz, ήταν ανεκτός αλλά η ζέστη και το στρίμωγμα μας έκαναν να χαρούμε που όλο αυτό κράτησε μόνο γύρω στα 40 λεπτά.
Για άλλη μια φορά, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η οργάνωση της Granada σε πολιτιστικές εκδηλώσεις γύρω από το flamenco κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, είναι μακράν η καλύτερη στην Ισπανία.
No comments:
Post a Comment