Το μενού του Dr R.

Ο κουμπάρος έγινε και επίσημα όχι Δικτάτωρ, αλλά Διδάκτωρ.

Η περίσταση απαιτούσε πολυήμερους εορτασμούς που ξεκίνησαν την προηγούμενη εβδομάδα σε γνωστό latin χορευτάδικο.
Τα αρκούδια όμως πείνασαν και έπρεπαν να χορτάσουν πριν ξαναπιάσουν τον χορό, διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι "νηστικό αρκούδι δεν χορεύει".
Ο κλήρος έπεσε στην Juanita για να οργανώσει και να "εκτελέσει" (κυριολεκτικά και μεταφορικά) το μενού.
Το τιμώμενο πρόσωπο, καθότι Βάσκος, έχει ιδιαίτερη προτίμηση στα ψαρικά και στα θαλασσινά (εκτός από τα σουβλάκια και τους ηλιόσπορους).
Όλοι οι δρόμοι οδήγησαν σε άλλη μια "αρμένικη βραδιά" και σε άλλη μια ζαβλακωμένη ψήφο την επομένη. Λάθος, την ίδια μέρα, κυλούν σαν νεράκι οι άτιμες ώρες όταν περνάμε όμορφα. Αυτήν την φορά το ψυχαγωγικό μέρος του πρόγραμματος καταγράφηκε και σε video,το οποίο θα αποτελέσει στοιχείο εκβιασμού - κούφια να είναι η ώρα- αν ποτέ παραστεί ανάγκη.
Και ο νοών νοείτω...

¡Salut y força al canut muchachos!

Σολομός με ... διάφορα

7 φιλέτα σολομού
1/2 πακέτο φιστίκια Αιγίνης (Ψαχνών για την ακρίβεια)
μαύρο και λευκό σουσάμι
cornflakes
πολύχρωμα πιπέρια
τζίντζερ
3 κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο
Terriyaki sauce
Soya sauce
ξύδι Jerez
σησαμέλαιο
χυμός πορτοκαλιού
μουστάρδα με κόκκους
πετιμέζι

Τα φιλέτα έμειναν για 3 ώρες σε μαρινάδα με Terriyaki, Soya sauce, ξύδι Jerez και σησαμέλαιο. Στη συνέχεια αλείφθηκαν με πετιμέζι ανακατεμένο με την μουστάρδα με κόκκους και τζίντζερ. Παναρίστηκαν σε τριμμένα φιστίκια με cornflakes που είχαν ανακατευτεί με μαύρο και άσπρο σουσάμι.

Ψήθηκαν στο φούρνο στους 200ο για 15΄ και αφού περιχύθηκαν με την σάλτσα, για άλλα 5' στο grill.

Για τη σάλτσα σωταρίστηκαν σε λίγο ελαιόλαδο τα κρεμμύδια και τα σκόρδα (λειωμμένα στην μουλινέττα) και στην συνέχεια προστέθηκαν τα υλικά της μαρινάδας και χυμός πορτοκαλιού. Σε χαμηλή φωτιά μαγειρεύτηκαν για 15΄, όσο ψηνόταν ο σολομός.

Στο τέλος τρίφτηκαν από πάνω τα 4 είδη πιπεριού.

Το επόμενο φαγητό βασίστηκε σε εξαιρετική συνταγή που είχε το τελευταίο τεύχος του Γαστρονόμου της Καθημερινής της Κυριακής, με κάποιες ελάχιστες τροποποιήσεις.

Γλώσσες που ούτε έχουν ούτε τσακίζουν κόκκαλα

7 φιλέτα γλώσσας
7 γαρίδες νούμερο 1 καθαρισμένες
1/2 κιλό σπανάκι καθαρισμένο και χονδροκομμένο
άνιθο
ρόκα
λίγο αντίβ (που είχε περισσέψει και έκλαιγε μοναχούλι στο ψυγείο)
5 φρέσκα κρεμμυδάκια
κόλιανδρο
βούτυρο
ελαιόλαδο
κρασί λευκό
φρέσκος χυμός 3 πορτοκαλιών και λίγο ξύσμα
φρέσκος χυμός 1 λεμονιού και λίγο ξύσμα
φρέσκος χυμός 1 lime και λίγο ξύσμα
ζάχαρη (γιατί παραξύνησε η σάλτσα)
εστραγκόν
σαφράν
αλάτι
πιπέρι (εννοείται λευκό)

Σωταρίστηκαν σε ελαιόλαδο τα κρεμμυδάκια και προστέθηκε το σπανάκι, η ρόκα και ο άνιθος (ή το άνιθο;), αλατοπίπερο και κόλιανδρο. Σβήστηκαν με λίγο λευκό κρασί.
Αλατοπιπερώθηκαν τα φιλέτα της γλώσσας. Απλώθηκε πάνω τους το σπανακομείγμα, στην μικρή άκρη ξάπλωσε η γαριδάρα, τυλίχτηκαν σε ρολό και στερεώθηκαν με 2 οδοντογλυφίδες.
Περιχύθηκαν με λευκό κρασί και ψήθηκαν 20' στους 200ο.

Το ζουμί από το ψήσιμο ανακατεύτηκε σε κατσαρόλα με τους χυμούς των εσπεριδοειδών, το σαφράν και το εστραγκόν και σιγομαγειρεύτηκαν για 10΄. Η σάλτσα σερβιρίστηκε ξεχωριστά.

Και στα δικά μας Δ και J!