Με νοσταλγία αναπολούσαν το περσινό συνέδριο της Αθήνας οι συμμετέχοντες στο 36ο ΕΜΑC 2007 στο Reykjavik, την προηγούμενη εβδομάδα. Ενδιαφέρων τόπος η Ισλανδία για όσους θέλουν να έρθουν κοντά στην φύση, αλλά τη ζωντάνια και τη διασκέδαση που μπορεί να βρει κανείς στην Αθήνα, ούτε κατά διάνοια...
Και μερικές τοπικές συνταγές από ένα μίνι τουριστικό οδηγό, για να ενημερωθούμε λίγο και για το φαγητό της Ισλανδίας.
15 comments:
Mε το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα δεν λένε; Έτσι γνωρίσαμε και εμείς την Ισλανδία μαζί σου!
(Καλώς τον δέχτηκες!)
Ευχαριστώ Κατερινάκι!
Πλούτισα και τη συλλογή μου με δύο πολύ όμορφα μαγνητάκια, έναν βίκινγκ και ένα σκάφος τους. Όχι, γουνάκια για τα αυτιά δεν έφερε, χιχι!
Σοκολάτες δεν έχουν εκεί; Με τόσο κρύο; :)
Σε ποιο πλανήτη είπαμε ότι βρίσκεται;
Ε ναι, Αθήνα δεν είναι. Αλλά το πολύ διαφορετικό με ξεκουράζει και με ανανεώνει. Εσένα όχι;
Πάντως από τις φωτό σου και από κάτι αφιερώματα που έχω δει, είναι πολύ όμορφο το τοπίο με την ήρεμη και παγωμένη μελαγχολία. Αυτό που μου άρεσε και στη Β. Ιρλανδία.
Ισπανία σε σκεφτόμουν συχνά, ειδικά όταν είδα ένα φλαμένκο στο Λινάρες, αυθεντικό από Λιναρέζους μεγάλης ηλικίας εργάτες των ορυχείων που είχαν επιζήσει, με τραγούδια καταπληκτικά με στίχους πολύ συγκινητικούς... θα σας τα πω καλύτερα σε κάποιο ποστ.
Καλή βδομάδα! Καλωσόρισες!
Ωραίες φωτό....και νύχτα ε; Φως τη νύχτα...
άλλος κόσμος, άλλος πλανήτης! τι όμορφο ταξίδι...
Τι ωραία!!
Είναι κι η Ισλανδία ένας απ΄τους ονειρεμένους προορισμούς μου!!!
Βόρειος παγωμένος Ωκεανός ε???
Καμιά γκουρμεδιά δεν φωτογράφησε;
Τίποτε ψαρικά σε περίεργες συνταγές;
Καλησπέρα στην παρέα!
Τίποτα βρε Γιάννη! Και δεν έφερε και τίποτα, μόνο μαγνητάκια. Τα υπόλοιπα από το αεροδρόμιο του Λονδίνου.
Πανάκριβα τα φαγητά, γύρω στα 50-70 ευρώ το άτομο σε ένα απλό μαγαζί με τίποτα ιδιαίτερο φαγητό, γενικά δεν τον ενθουσίασε το μέρος, πολύ ησυχία ως νέκρα, διαφορετικό στυλ από όσες ευρωπαϊκές χώρες έχει επισκεφθεί μέχρι τώρα. Όμως, δεν είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί την φύση, που εκεί υποθέτει ότι θα ήταν εντυπωσική και όμορφη εμπειρία. Οι άνθρωποι πολύ πολύ ήρεμοι και ευγενικοί. Ένα μέρος δηλαδή που δε θα το πρότεινε ο ίδιος για διακοπές τελικά, ειδικά και με αυτές τις τιμές... 11 ευρώ 1 μικρό μπουκάλι νερό και μια κιτκατ. Η μπύρα γύρω στα 8, σε μαγαζιά της γειτονιάς. Στον εμπορικό τους δρόμο καθόλου κίνηση, ανθρώπους γενικώς δεν είδε να κυκλοφορούν.
Μάλλον οι μισθοί τους είναι σαν τους δικούς μας, έτσι θα εξηγείται και η απουσία του κόσμου από τους δρόμους...
Καλησπέρες!:)
ΧΑΧΑ!
Μάλλον ακριβώς το αντίθετο. Έχουν εισόδημα 4ο υψηλότερο στην παγκόσμια κατάταξη, νομίζω γύρω στα 55.000 ευρώ τον χρόνο.
κατά μέσο όρο αυτό το εισόδημα? μάλλον θα αναθεωρήσω την άποψή μου για το κρύο :P
Αν και λίγο καθυστερημένο φτάνει το μυνημα μου, θα έχει πολύ ενδιαφέρον να τραβήξω καμία φωτο οταν είμαι στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και καταφθάνει αεροπλάνο απο την Ισλανδία... είναι να τους λυπάσαι, δεν θα ξεχάσω Ιούλιος του 2005, δεν νομίζω να μπορεί να ξεχάσει κανείς την ζέστη εκείνου του καλοκαιριού, και περιμένω στο Ηράκλειο για την πτήση μου, και κάποια στιγμή δίνουν αναγγελία άφιξης απο Ρευκιαβικ, κοίταζα επίμονα για να δω το καταπληκτικό θέαμα ανθρώπων να κατεβαίνουν τις σκάλες του αεροπλάνου φορώντας μπουφάν .... είναι να τρελλαίνεσαι, καλα λέω δενξέρανε που πανε δεν κάνανε ενα google να δούνε τι καιρό κάνει ... πάντως το Ρέυκιαβικ παραμένει στόχος μου αν και οι φώτος μου κάνουν για πολύ ΄΄ησυχο μέρος και δεν ξέρω αν κάνει αυτό για εμάς!
Πολλά φιλιά
Νατάσσα - Κρήτη
Με μπουφάν; Σώπα βρε Νατάσσα! Πωπω!
Πολύ ήσυχο και εμένα μου φάνηκε και πανάκριβο! Αν βέβαια είσαι φυσιολάτρισσα, τότε να το επιχειρήσεις.
Post a Comment