Friday, November 23, 2007

Αρνί στο σιφνέικο μαστέλο

Το παραδοσιακό φαγητό της Κυριακής του Πάσχα στη Σίφνο, είναι το αρνάκι ψητό στο μαστέλο.
Για συντομία αποκαλούμε πλέον το φαγητό μαστέλο από το όνομα του σκεύους στο οποίο ψήνεται, ένα πήλινο κιούπι σε μέγεθος κουβά που χωρά άνετα 5 κιλά αρνί, ίσως και 6. Μαστέλο μπορούμε να βρούμε πλέον στα μαγαζιά της Σίφνου οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ένα από τα καλά και τα κακά του τουρισμού. Απλή η διαδικασία, χρειάζεται όμως αρκετό χρόνο.
Από το βράδυ πλένουμε καλά το αρνί και το χωρίζουμε σε μεγάλα κομμάτια. Αλατοπιπερώνουμε.
Το ακουμπάμε σε πορσελάνινο (αν είναι δυνατόν) σκεύος και το καλύπτουμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ με κόκκινο κρασί. Το αφήνουμε όλη την νύχτα να "μεθύσει".
Το επόμενο πρωί βάζουμε στον πάτο του μαστέλου κλιματόβεργες (ώστε να μην "αρπάξει" το κρέας στο ψήσιμο) και από πάνω τοποθετούμε προσεκτικά το αρνάκι. Γεμίζουμε με τα υγρά της μαρινάδας. Ρίχνουμε και 2 ματσάκια ψιλοκομμένο άνιθο. Λίγο φρέσκο βούτυρο και λίγο λάδι. Προσθέτουμε συμπληρωματικά αλατοπίπερο και αυτό είναι όλο!
Για καλύτερο αποτέλεσμα, φτιάχνουμε ένα ζυμάρι με αλεύρι και νερό και καλύπτουμε με αυτό το άνοιγμα του μαστέλου. Αλλιώς, και το αλουμινόχαρτο κάνει μια χαρά τη δουλειά του, αρκεί να το σφίξουμε στις άκρες, να εφαρμόζει όσο το δυνατόν καλύτερα.
Ψήνουμε στους 150 βαθμούς Κελσίου, για 4 ώρες. Ξεσκεπάζουμε και αφήνουμε για καμιά ωρίτσα ακόμα να πάρει χρώμα. Δεν ανεβάζουμε τη θερμοκρασία, οι 150 βαθμοί είναι ό,τι χρειάζεται για να μην ξεραθεί.
Σερβίρουμε με -τί άλλο;- καππαροσαλάτα σιφνέικη.
Του πάνε πολύ και πατάτες φούρνου. Εγώ τις βράζω με την φλούδα, ίσα να αρχίσουν να τρυπιούνται με το πηρούνι (γύρω στα 15 λεπτά). Τις ξεφλουδίζω και τις ψήνω για 1-1 1/2 ώρα στους 200 βαθμούς Κελσίου, με αρκετά κρεμμύδια χονδροκομμένα, λευκό κρασί, ελαιόλαδο και αρκετό λεμονοχυμό. Αλατοπίπερο, πάπρικα και ρίγανη. Λουκούμι γίνονται, την τελευταία φορά που τις έφτιαξα θα έλεγα ότι έγινε "μάχη" για το ποιος θα φάει την τελευταία από 4 1/2 κιλά πατάτες!

15 comments:

Anonymous said...

Μμμ, κάτι μου θυμίζουν αυτές οι φωτό... Και αυτές οι πατάτες, αχχχχχχ!!!!
:-)
jorge

Juanita La Quejica said...

ΧΑΧΑ!
Αυτό τους έγραφα στο Hungry For Life, ότι την τελευταία φορά έγινε "μάχη" για τις τελευταίες πατάτες! Καλές ήταν... να είχαμε λίγες τώρα!

Crazy Tourists said...

Με έστειλες με τις πατάτες!! Τις θέλω όλες!!!

CrazyTourist2

μαριάννα said...

Καλάαααα... με τον πόνο μας παίζεις; Μεσημεριάτικα θεονήστικοι ξεκινάμε για δουλειά και βλέπουμε αυτές τις φωτό!!! :) Έλεος... Για την κάπαρη δεν... αλλά πατάτες και το αρνάκι στο μαστέλο, δεν το συζητώ! Βουτιά θα έριχνα! Σκεφτόμουν μάλιστα την παραλλαγή μαράθου στη θέση ανίθου που δεν μου πολυαρέσει. :)
Πάντως πρέπει να είσαι πολύ μερακλού μαγείρισσα! Μπράβο σου!

Natassa said...

πριν να διαβάσω το ποστ, ετσι με μια ματιά θα γράψω αυτό που μου ρθε... Πω πω κόλλημα με την Σίφνο και την κάπαρη!!!!!! (μεταξύ μας και βάζω κάπαρη παντού, μ αρέσει πολύ αρκεί να είναι από τις κυκλαδες και κατα προτίμηση από την Τήνο) (καθένας με τις αδυναμίες του :))
καλησπέρα και καλό σ/κ :)
...πάω να διαβάσω το ποστ ...

Juanita La Quejica said...

Crazy tourist, δοκίμασέ τις έτσι και θα με θυμηθείς!
Γητεύτρια, είχα 2-3 χρόνια να φτιάξω μαστέλο, αλλά όταν μαζεύτηκε παρέα που της αρέσει το αρνί, του έδωσα και κατάλαβε. Μου αρέσει το μαγείρεμα σίγουρα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να το μοιραστώ με αγαπημένους φίλους.
Natassa, δίκιο έχεις, από Ελλάδα είναι το μέρος που αγαπήσαμε και ξεχωρίσαμε από τις πρώτες μας διακοπές μαζί με τον καλό μου και έτσι έχει μια άλλη σημασία για εμάς. Για την κάππαρη μπα... δεν έχω ιδιαίτερο κόλλημα, απλά έχω ακόμα αρκετές προμήθειες που φέραμε από τις καλοκαιρινές διακοπές μας. Και ένα πιάτο σιφνέικο, συνοδεύεται καλύτερα με ... ένα ακόμα πιάτο σιφνέικο, χαχα!

kiki said...

Τσιμπάω πατάτα και φευγω...

Anonymous said...

πολυ ωραιες οι πληροφοριες για το μαστελο και την συνταγη....το κρεας πρεπει να γινεται τελειο αφου εχει 'μεθυσει'...αλλα πραγματικα θελει χρονο τοσο στην παρασκευη, οσο και στο ψησιμο.
το αποτελεσμα σιγουρα θα δικαιωνει τον κοπο!

Rynoventoux said...

Το πιο αγαπημένο νησί η Σίφνος..

Julie Tzanni - Τζούλη Τζάννη said...

Καλησπέρα!
Φαίνεται πάνω στην ώρα επέστρεψα!!

Και που να ήσασταν στο πανηγύρι με ρεβιθάδα και μπακαλιάρο...και πολύ μα πάρα πολύ τραγούδι και κρασί...
Τώρα αρχίζουν τα ωραία!!

Φιλιά από την χειμωνιάτικη Σίφνο!

Juanita La Quejica said...

Πολύ θα ήθελα να την δω και χειμώνα τη Σίφνο! Πιστεύω ότι θα είναι ακόμα πιο όμορφη από την καλοκαιρινή -υπερφορτωμένη πλέον με κόσμο- εκδοχή της.
Una mama, ακούγεται περιπέτεια, αλλά τελικά ψήνεται μόνο του και γίνεται τόσο "εντυπωσιακό" που αξίζει τον κόπο, ειδικά για ένα τραπέζι με φίλους.

faraona said...

ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΚΙ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΑΚΙ.

Juanita La Quejica said...

Στα γλυκά δυστυχώς ... πατώνω!
Εκεί αναλαμβάνουν οι καλές φίλες, ευτυχώς!

faraona said...

ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΓΛΥΚΑΙΝΟΥΝ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ.

Juanita La Quejica said...

Μακάρι!