Τί είναι τελικά πιο σημαντικό;
Η συνολική εικόνα;
Ή μήπως η λεπτομέρεια;
Αυτό που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Πόσο καθοριστικό μπορεί να είναι;
Πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει;
Ή τελικά, καλύτερα να διατηρούμε μια τέτοια απόσταση, ώστε να μένουμε στην συνολική εικόνα;
10 comments:
Σημαντική για εμένα είναι η λεπτομέρεια.Νιώθω σιγουριά!
Καλό βράδυ!
Καθοριστική ναι.
Επικίνδυνη όχι.
Όχι για τον εαυτό σου τουλάχιστον.
Για τους άλλους δεν ξέρω...
Σε φιλώ Χουανίτα μου. Καλό σου βράδυ.
Κι εγώ της λεπτομέρειας είμαι. Κι ας ξέρω ότι δεν χρειάζεται πάντα...
Tassoula, Elie, και εγώ μια από τα ίδια. Αλλά μεγαλώνοντας παρατηρώ ότι δεν ωφελεί πάντα... ότι καμμιά φορά και η άγνοια της λεπτομέρειας μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά.
Mind! Πώς είσαι; Όλα καλά; Πολλά πολλά φιλιά!!!!!! Μου έλειψες!
η λεπτομέρεια, δηλ. η ουσία, το ζουμί.
Συμφωνώ τις περισσότερες φορές..δαγκώνει..
Αν και δέν χρειάζεται πάντα,η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά!
η λεπτομέρεια είναι που κάνει τη διαφορά και η σελήνη από μακριά είναι υπέροχη ;) αλλά η μανία στη λεπτομέρεια είναι καταστροφική
Δεν ξέρω....την βαριέμαι την λεπτομέρεια ...μου φαίνεται πως χάνεται η μαγεία του άγνωστου όταν πια ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες...
Απο την άλλη με αγχώνει να μην ξέρω τις λεπτομέρειες....
Μάλλον πάει ανάλογα με την περίσταση
Αγαπητή, επιτρέψτε μου να σας συγχαρώ για την καλαισθησία σας. Δυο σκέψεις, μάλλον ασήμαντες:
Οι λεπτομέρειες και οι (γενικότερες) επόψεις εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε. Φαίνεται ότι συχνά χάνουμε αρκετά από το οπτικό μας πεδίο, επειδή είναι δύσκολο να συνθέσουμε τις δύο πλευρές.
Στην επιστήμη τής γλώσσας αυτό το ονομάζουμε παράδοξο του παρατηρητή, αλλά ίσως δεν είναι άστοχο εδώ. Μοιάζει σαν το φως τού ψυγείου: Ξέρουμε ότι σβήνει μόλις κλείσουμε την πόρτα, αλλά πώς το εξακριβώνουμε αφού, για να το δούμε, πρέπει να την ανοίξουμε;
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και τις όμορφες εικόνες.
Ευχαριστώ για το σχόλιο dr moche.
Εύστοχο παράδειγμα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο του Σαραντάκου από όσα διαβάζω στο http://linguarium.blogspot.com/2007/10/2007.html
Μαγισσούλα, akis, dear νιόπαντρε φίλε, πλησιάζοντας τα 40, αρχίζω και απομακρύνομαι για πρώτη φορά. Βγάζω τα γυαλιά. Είμαι στη φάση που ακόμα δεν το έχω πάρει απόφαση, γιατί πάντα εξέταζα με ιδιαίτερη προσοχή τις λεπτομέρειες. Όμως, αρχίζω και αναθεωρώ.
Ίσως η συμβιβαστική λύση της tdjm να είναι ένα καλό πρώτο βήμα.
Post a Comment