Sunday, February 17, 2008

Χρυσή Επέτειος Γάμου, Χιόνια και ένα χαμένο αυτοκίνητο







18 comments:

lemon said...

Ελπίζω να είσαι καλά κι ας χιονίζει, κι ας είναι μόνο αυτοκίνητα να χάνονται.
Χαρά σ αυτούς που αξιώθηκαν να ζήσουν χρυσή επέτειο του γάμου τους!

Juanita La Quejica said...

Σε ευχαριστώ Λεμονάκι μου!
Την έζησαν για τα καλά!
Αξέχαστη θα τους μείνει, και εκείνων αλλά και εμάς που τους "περιθάλψαμε", αφού το αυτοκίνητό τους αγνοείται θαμμένο στο χιόνι... Ευτυχώς, μετά από περιπέτεια 3 ωρών στους χιονισμένους δρόμους, το τέλος ήταν αίσιο (αφού είχα προνοήσει και είχα στο δικό μας αυτοκίνητο κουβερτούλες, lysopaine και όλα τα καλά, αν και είχα ξεχάσει το κονιάκ, χαχα!)

faraona said...

Να ζησουν πολλα χρονια ακομη,μαζι,κι ευτυχισμενοι.
Φιλια.

philos said...

Υπέροχο και ελπιδοφόρο.
Χρονια τους πολλα! Παντα ευτυχισμένοι!

Marina said...

Συγχαρητήρια στους χρυσούς παπούδες, άντε και στα αδαμάντινα με υγεία!.

Και να εύρισκαν το αυτοκίνητό τους, με τέτοιο καιρό θα μπορούσαν να το οδηγήσουν?

Juanita La Quejica said...

Σε ευχαριστώ Faraona. Μακάρι να είχαμε όλοι την τύχη να έχουμε γονείς ζωντανούς και αγαπημένους στη δική τους χρυσή επέτειο.

Philos, πραγματικά ελπιδοφόρο. Παρά τρίχα να μην τα καταφέρουν να είναι σε θέση να γιορτάσουν, αλλά ευτυχώς είναι σκληρά καρύδια και έτσι τώρα βάζουν πλώρη για τα 60.

Μαρίνα και στα δικά μας! Θα μπορούσαν να το οδηγήσουν, αν και δεν θα έπρεπε τελικά. Άντε τώρα να το βρούμε όμως, χαχα! Και πότε... ο πεθερός αδημονεί και στεναχωριέται που το έχει αφήσει μόνο και έρημο και εμείς του το χειροτερεύουμε, λέγοντάς του να περιμένει να έρθει η Άνοιξη πρώτα και μετά βλέπουμε, χαχα!

witchofdaffodils said...

Να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένοι!


μπρρρ, κόρη, τι κρύο είν' αυτό..

μάγισσα καλοκαιρόφιλη :)

KitsosMitsos said...

Όμορφες οι φωτογραφίες. Να μας θυμίζουν το λίγο διαφορετικό που βλέπουμε μία στο τόσο!
Καλημέρα.

Anonymous said...

Άντε βρε να τους ξεπεράσετε!!!

elie said...

Γεροί κι αγαπημένοι!
(Και στα δικά μας...)

Κανείς δε γλίτωσε από το χιόνι τελικά :))))

Juanita La Quejica said...

Ευχαριστώ Μαγισσούλα. Μήπως σου βρίσκεται κάποιο μαγικό φίλτρο για τους παγωμένους σωλήνες του ζεστού νερού;
KitsosMitsos, καλά λες. Και τα 50 χρόνια γάμου και το χιόνι στην Αθήνα είναι πράγματι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά... παγώνουν οι σχέσεις γρήγορα.
Γιάννη μου και στα δικά σου! Και μην αργείς! Ευχαριστώ, μακάρι να τους ξεπεράσουμε, γιατί στα 50 θα είμαι μια τεκνογιαγιά 73άρα, too old to rock n roll too young to die!
Elie, ευχαριστώ, να χαίρεστε την κορούλα σας! Πράγματι, δεν γλίτωσε κανείς! 2 φορές προσπάθησε η καλεσμένη από την Βαυαρία να φύγει, τελικά την τρίτη τα κατάφερε. Είχαμε βαρεθεί 3 μέρες να την αποχαιρετούμε! Και εκείνης αξέχαστη θα της μείνει η επέτειος, χαχα!

μαριάννα said...

Να τους χαιρόσαστε! Και να είναι ευτυχισμένοι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα! Πολύ τρυφερό και πολύ παρήγορο...
Η πρώτη φωτό πολύ γλυκιά! Η τελευταία, όνειρο! Καλλιτεχνικότατη! Μπράβο σε όποιον την τράβηξε!!!

Juanita La Quejica said...

Γητεύτρια, την τράβηξα μέσα στη χιονοθύελλα, όταν ο πεθερούλης έψαχνε απεγνωσμένα -και μάταια- το χαμένο του αυτοκίνητο. Το οποίο τελικά βρέθηκε σήμερα και επέστρεψε στον ιδιοκτήτη του.

kiki said...

Να ζήσουν! Και στα δικά σας!

Juanita La Quejica said...

Ευχαριστώ, ευχαριστώ, επίσης! Μακάρι!

Lakonika said...

Kαι από εμάς ευχές! Στα δικά σας!
Αλήθεια εσείς τι εποχή γιορτάζετε;

Juanita La Quejica said...

Και στων γονιών σου Lakonika!
Όταν γιορτάζουν οι Καλλιόπες, Ιούνιο. 17 συναπτά έτη, λίαν συντόμως.

heart n soul said...

γλυκύτατοι είναι!