Σε ευχαριστώ Λεμονάκι μου! Την έζησαν για τα καλά! Αξέχαστη θα τους μείνει, και εκείνων αλλά και εμάς που τους "περιθάλψαμε", αφού το αυτοκίνητό τους αγνοείται θαμμένο στο χιόνι... Ευτυχώς, μετά από περιπέτεια 3 ωρών στους χιονισμένους δρόμους, το τέλος ήταν αίσιο (αφού είχα προνοήσει και είχα στο δικό μας αυτοκίνητο κουβερτούλες, lysopaine και όλα τα καλά, αν και είχα ξεχάσει το κονιάκ, χαχα!)
Σε ευχαριστώ Faraona. Μακάρι να είχαμε όλοι την τύχη να έχουμε γονείς ζωντανούς και αγαπημένους στη δική τους χρυσή επέτειο.
Philos, πραγματικά ελπιδοφόρο. Παρά τρίχα να μην τα καταφέρουν να είναι σε θέση να γιορτάσουν, αλλά ευτυχώς είναι σκληρά καρύδια και έτσι τώρα βάζουν πλώρη για τα 60.
Μαρίνα και στα δικά μας! Θα μπορούσαν να το οδηγήσουν, αν και δεν θα έπρεπε τελικά. Άντε τώρα να το βρούμε όμως, χαχα! Και πότε... ο πεθερός αδημονεί και στεναχωριέται που το έχει αφήσει μόνο και έρημο και εμείς του το χειροτερεύουμε, λέγοντάς του να περιμένει να έρθει η Άνοιξη πρώτα και μετά βλέπουμε, χαχα!
Ευχαριστώ Μαγισσούλα. Μήπως σου βρίσκεται κάποιο μαγικό φίλτρο για τους παγωμένους σωλήνες του ζεστού νερού; KitsosMitsos, καλά λες. Και τα 50 χρόνια γάμου και το χιόνι στην Αθήνα είναι πράγματι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά... παγώνουν οι σχέσεις γρήγορα. Γιάννη μου και στα δικά σου! Και μην αργείς! Ευχαριστώ, μακάρι να τους ξεπεράσουμε, γιατί στα 50 θα είμαι μια τεκνογιαγιά 73άρα, too old to rock n roll too young to die! Elie, ευχαριστώ, να χαίρεστε την κορούλα σας! Πράγματι, δεν γλίτωσε κανείς! 2 φορές προσπάθησε η καλεσμένη από την Βαυαρία να φύγει, τελικά την τρίτη τα κατάφερε. Είχαμε βαρεθεί 3 μέρες να την αποχαιρετούμε! Και εκείνης αξέχαστη θα της μείνει η επέτειος, χαχα!
Να τους χαιρόσαστε! Και να είναι ευτυχισμένοι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα! Πολύ τρυφερό και πολύ παρήγορο... Η πρώτη φωτό πολύ γλυκιά! Η τελευταία, όνειρο! Καλλιτεχνικότατη! Μπράβο σε όποιον την τράβηξε!!!
Γητεύτρια, την τράβηξα μέσα στη χιονοθύελλα, όταν ο πεθερούλης έψαχνε απεγνωσμένα -και μάταια- το χαμένο του αυτοκίνητο. Το οποίο τελικά βρέθηκε σήμερα και επέστρεψε στον ιδιοκτήτη του.
18 comments:
Ελπίζω να είσαι καλά κι ας χιονίζει, κι ας είναι μόνο αυτοκίνητα να χάνονται.
Χαρά σ αυτούς που αξιώθηκαν να ζήσουν χρυσή επέτειο του γάμου τους!
Σε ευχαριστώ Λεμονάκι μου!
Την έζησαν για τα καλά!
Αξέχαστη θα τους μείνει, και εκείνων αλλά και εμάς που τους "περιθάλψαμε", αφού το αυτοκίνητό τους αγνοείται θαμμένο στο χιόνι... Ευτυχώς, μετά από περιπέτεια 3 ωρών στους χιονισμένους δρόμους, το τέλος ήταν αίσιο (αφού είχα προνοήσει και είχα στο δικό μας αυτοκίνητο κουβερτούλες, lysopaine και όλα τα καλά, αν και είχα ξεχάσει το κονιάκ, χαχα!)
Να ζησουν πολλα χρονια ακομη,μαζι,κι ευτυχισμενοι.
Φιλια.
Υπέροχο και ελπιδοφόρο.
Χρονια τους πολλα! Παντα ευτυχισμένοι!
Συγχαρητήρια στους χρυσούς παπούδες, άντε και στα αδαμάντινα με υγεία!.
Και να εύρισκαν το αυτοκίνητό τους, με τέτοιο καιρό θα μπορούσαν να το οδηγήσουν?
Σε ευχαριστώ Faraona. Μακάρι να είχαμε όλοι την τύχη να έχουμε γονείς ζωντανούς και αγαπημένους στη δική τους χρυσή επέτειο.
Philos, πραγματικά ελπιδοφόρο. Παρά τρίχα να μην τα καταφέρουν να είναι σε θέση να γιορτάσουν, αλλά ευτυχώς είναι σκληρά καρύδια και έτσι τώρα βάζουν πλώρη για τα 60.
Μαρίνα και στα δικά μας! Θα μπορούσαν να το οδηγήσουν, αν και δεν θα έπρεπε τελικά. Άντε τώρα να το βρούμε όμως, χαχα! Και πότε... ο πεθερός αδημονεί και στεναχωριέται που το έχει αφήσει μόνο και έρημο και εμείς του το χειροτερεύουμε, λέγοντάς του να περιμένει να έρθει η Άνοιξη πρώτα και μετά βλέπουμε, χαχα!
Να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένοι!
μπρρρ, κόρη, τι κρύο είν' αυτό..
μάγισσα καλοκαιρόφιλη :)
Όμορφες οι φωτογραφίες. Να μας θυμίζουν το λίγο διαφορετικό που βλέπουμε μία στο τόσο!
Καλημέρα.
Άντε βρε να τους ξεπεράσετε!!!
Γεροί κι αγαπημένοι!
(Και στα δικά μας...)
Κανείς δε γλίτωσε από το χιόνι τελικά :))))
Ευχαριστώ Μαγισσούλα. Μήπως σου βρίσκεται κάποιο μαγικό φίλτρο για τους παγωμένους σωλήνες του ζεστού νερού;
KitsosMitsos, καλά λες. Και τα 50 χρόνια γάμου και το χιόνι στην Αθήνα είναι πράγματι κάτι που δεν βλέπουμε συχνά... παγώνουν οι σχέσεις γρήγορα.
Γιάννη μου και στα δικά σου! Και μην αργείς! Ευχαριστώ, μακάρι να τους ξεπεράσουμε, γιατί στα 50 θα είμαι μια τεκνογιαγιά 73άρα, too old to rock n roll too young to die!
Elie, ευχαριστώ, να χαίρεστε την κορούλα σας! Πράγματι, δεν γλίτωσε κανείς! 2 φορές προσπάθησε η καλεσμένη από την Βαυαρία να φύγει, τελικά την τρίτη τα κατάφερε. Είχαμε βαρεθεί 3 μέρες να την αποχαιρετούμε! Και εκείνης αξέχαστη θα της μείνει η επέτειος, χαχα!
Να τους χαιρόσαστε! Και να είναι ευτυχισμένοι για πολλά πολλά χρόνια ακόμα! Πολύ τρυφερό και πολύ παρήγορο...
Η πρώτη φωτό πολύ γλυκιά! Η τελευταία, όνειρο! Καλλιτεχνικότατη! Μπράβο σε όποιον την τράβηξε!!!
Γητεύτρια, την τράβηξα μέσα στη χιονοθύελλα, όταν ο πεθερούλης έψαχνε απεγνωσμένα -και μάταια- το χαμένο του αυτοκίνητο. Το οποίο τελικά βρέθηκε σήμερα και επέστρεψε στον ιδιοκτήτη του.
Να ζήσουν! Και στα δικά σας!
Ευχαριστώ, ευχαριστώ, επίσης! Μακάρι!
Kαι από εμάς ευχές! Στα δικά σας!
Αλήθεια εσείς τι εποχή γιορτάζετε;
Και στων γονιών σου Lakonika!
Όταν γιορτάζουν οι Καλλιόπες, Ιούνιο. 17 συναπτά έτη, λίαν συντόμως.
γλυκύτατοι είναι!
Post a Comment