Υλικά
1 κ.μοσχάρι σε μερίδες ή κομματάκια
1 κ.(και περισσότερο) κολοκύθια κομμένα στα 3
4 κρεμμύδια
1 σκελ.σκόρδο
κρασί λευκό
ντομάτα τριμμένη (φρέσκια ή στην χάρτινη συσκευασία)
ελαιόλαδο
βασιλικός
ρίγανη (προαιρετικά)
δυόσμος (μου αρέσει με τα κολοκύθια)
αλάτι
πιπέρι
πάπρικα
μοσχοκάρυδο
μπαχάρι
γαρύφαλλο (γιατί το βρήκα στο λεξικό γραμμένο σαν γαρίφαλο; τόσο λάθος το θυμάμαι;)
κανέλλα (ελάχιστη)
ΕκτέλεσηΣωτάρουμε το κρέας με λίγο ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά, σκεπάζοντας με την σίτα την κατσαρόλα, αφενός για να μην βομβαρδιστεί η κουζίνα και αφετέρου για να γίνεται κάτι μεταξύ ελαφρού τηγανίσματος και αχνίσματος.
Μόλις πάρει χρώμα, προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο.
Σβήνουμε με λευκό κρασί.
Προσθέτουμε την ντομάτα, τα μπαχαρικά και τα μυριστικά και νερό ζεστό και χαμηλώνουμε την θερμοκρασία. Σιγοβράζουμε γύρω στην 1.30 ώρα, ίσως λίγο παραπάνω, αναλόγως το κρέας.
Στο μεταξύ κόβουμε στα 3 τα κολοκύθια -αν είναι χονδρουλά, αλλιώς τα βάζουμε ολόκληρα- και τα σωτάρουμε σε μέτρια θερμοκρασία με λίγο ελαιόλαδο, με τον ίδιο τρόπο που σωτάραμε το κρέας, σκεπασμένα με την σίτα, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα. Η διαδικασία κρατά γύρω στα 15', αν είναι μέτρια προς χαμηλή η φωτιά μας.
Αφού βεβαιωθούμε ότι έχει μαλακώσει το μοσχαράκι, προσθέτουμε τα σωταρισμένα κολοκύθια και μαγειρεύουμε όλα μαζί για άλλα 15-20΄. Προσοχή μην μας λειώσουν τα κολοκύθια αν δεν είναι από πριν έτοιμο το κρέας, όπως την ψιλοπάτησα εγώ αυτήν την φορά.
ΥΓ. Αυτή είναι μια "βαριά" εκδοχή του συγκεκριμένου φαγητού, που η κουμπάρα μου στο χωριό κάνει μόνο με πελτέ, αλατοπίπερο, κανέλλα και χωρίς κρεμμύδια. Εξαρτάται τελικά από το τί προτιμά η κάθε οικογένεια, σε τί γεύσεις έχει συνηθίσει.
4 comments:
Τι καλά, μόλις βρήκα τι θα μαγειρέψω την Κυριακή. Κι εγώ χωρίς πολλά μυριστικά το φτιάχνω, αλλά τώρα θα το δοκιμάσω όπως το προτείνεις (και με δυόσμο, μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον). Όσο για το γαρίφαλο, καλά το θυμάσαι, με υ και 2 λ μας το 'χαν μάθει στο σχολείο, αλλά είναι λάθος γραφή. Καθώς κι η κανέλα, ένα λ πλέον, όπως όλα τα εις -έλα που είναι αντιδάνεια από ιταλικές λέξεις. Όπως και να τα γράψουμε πάντως, σημασία έχει να πετύχει το φαγητό ;-)
Καλό Μήνα! Καλά λες, σημασία έχει να πετύχει το φαγητό.
Γιατί όμως αλλάζουμε έτσι την γραφή μας; Γιατί τα απλοποιούμε όλα σύμφωνα με τα αγγλικά πρότυπα; Αφού οι λέξεις έχουν ιταλική καταγωγή, εμείς τις "ελληνοποιούμε" ισοπεδώνοντάς τις; Δεν ξέρω... δεν μου αρέσει...
Μμμμμιαμμμμμμμ
Καλό μήνα :)
Γεια σου Juanita μπηκα απ'αλλου στο blog σου και μ'αρεσε. Δεν ξερω να μαγειρευω καλα για να κανω το φαγητο που προτεινεις.Συμφωνω ομως απολυτα με τη κριτικη σου στο προηγουμενο ποστ για την ταινια,δεν μ'αρεσε καθολου.
Post a Comment