Diego El Cigala: ¿muy limitado o sin límites?

"El Cigala es un cantaor/cantante muy limitado, de escasos recursos naturales o técnicos, muy lineal; con una voz meliflua y amanerada. En el argot flamenco se conoce como «laína» (aguda). Sólo me quedan las dudas de si estará igual de horroroso que en su visita de 2005, de si volverá a actuar sentado sobre un taburete de barra de bar haciendo contorsiones para llegar a los cubatas y cuántos de ellos se zampará durante la actuación."

Διαβάζω τους έντονους προβληματισμούς για τον σχεδόν παραπλανητικό τρόπο με τον οποίο οι μουσικές ντύνονται σήμερα στα χρώματα του "φλαμένκο" για να γεμίζουν τα θέατρα με τα "φλαμενκοειδή" φεστιβάλ και να ξεπουλούν εισιτήρια, στο XIV festival ¿flamenco? del Palau de la Música.

Θα συμφωνούσα, αν δεν ήταν τόσο απόλυτα αρνητική -ως και ελαφρώς κακιασμένη προς το τέλος- η κριτική για τον Diego El Cigala.

Που τώρα βρίσκεται στην Αργεντινή και ηχογραφεί tangos με τον Néstor Marconi και τον Rubén Juárez.

Γιατί μπορεί και γιατί έτσι του αρέσει.

Κυρίως όμως, γιατί έτσι αρέσει σε όσους εκτιμούν την καλλιτεχνική παρουσία του και παρακολουθούν εντατικά το έργο του. Σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.

Δεν έχω κάνει ειδικές σπουδές στην μουσική, πολύ λιγότερο στο φλαμένκο. Απλή ακροάτρια. Αυτό που βλέπω, ακούω και νοιώθω για τον Cigala τα τελευταία 10 χρόνια που παρακολουθώ την δουλειά του είναι ότι καταφέρνει να περάσει με επιτυχία το μήνυμά του. Κάθε φορά. Είναι τόσο απλό. Όποιες και αν είναι οι τεχνικές του γνώσεις, είτε με σπουδαίες είτε με μετριότατες φωνητικές ικανότητες, όσες cubatas και αν πίνει στην διάρκεια των συναυλιών του, όσο και αν τραγουδά πλέον fusión γιατί αυτό σήμερα "πουλά", ό,τι και αν λένε/γράφουν τελικά οι αρκετοί πολέμιοί του, ο Diego θα πουλήσει ακόμα και μελοποιημένη σε χρώματα φλαμένκο την Αγία Γραφή στους Μωαμεθανούς αν το αποφασίσει.

Γιατί η φωνή και η ερμηνεία του δημιουργούν μία αίσθηση που ο ακροατής θέλει να διαρκέσει. Γιατί μια συναυλία του μένει αξέχαστη. Γιατί είναι ένας λαϊκός τσιγγάνος διασκεδαστής, ένας έξυπνος καλλιτέχνης με ένα χάρισμα που ξέρει άριστα να χρησιμοποιεί: αυτό της απόλυτης επικοινωνίας με το κοινό. Μέσω της φωνής και της παρουσίας του. Είναι τόσο απλό.