Aλέξανδρος Πάλλης (1851-1933)
Μὲ τὶ καμάρι περπατεῖ
τὴν κούκλα της κρατώντας,
καὶ μ᾿ ἕνα σπάγκο τὸ γατὶ
ξοπίσω της τραβώντας.
Κοντὰ στὴν πόρτα σταματᾶ
πρὶν πάει πιὸ παραπέρα,
καὶ τὰ πουλιά της χαιρετᾶ
μὲ μία καλημέρα.
«Καλημερούδια σας, πουλιά,
καλημερούδια χήνα...
τὴν κούκλα λὲν Τριανταφυλλιά,
καὶ τὸ γατὶ ψιψίνα.
Κι ἂν μὲ ρωτᾶτε καὶ γιὰ ποῦ,
νωρὶς τὶ τάχα βγῆκα,
πάω νὰ προφτάσω τὸν παπποὺ
ποὺ μὲ φιλεύει σῦκα.»
ΥΓ. Αυτό το ποίημα ήταν συχνά η "καλημέρα" της Γιαγιάς Γιαννούλας.
Ευχαριστώ κ.Βαλεοντή για το "ταξίδι" σε όμορφες στιγμές του παρελθόντος.
1 comment:
Χαίρομαι πραγματικά, Juanita, που η αναφορά μου στο ποιηματάκι του Α.Πάλλη, σου θύμισε ωραίες στιγμές της παιδικής σου ηλικίας...
Post a Comment