Η Σαποτέκα ποιήτρια Natalia Toledo στο Φεστιβάλ ΛΕΑ 2012

Νατάλια Τολέδο (Οαχάκα, 1968)

Ποιήτρια, κόρη του πολυτάλαντου ζωγράφου Φρανσίσκο Τολέδο, που θεωρείται ο τελευταίος "κλασσικός" Μεξικανός καλλιτέχνης.
Δίγλωσση, γράφει ποίηση σε δύο γλώσσες, τα ισπανικά και τα σαποτέκο, την γλώσσα της φυλής της. Εκπροσωπεί έτσι τον πολιτισμό των ιθαγενών της πατρίδας της, μέσα από την ποίηση.
Σπούδασε στα εργαστήρια του Μεγάρου Πολιτισμού του Χουτσιτάν, όπου έχουν φοιτήσει πρωτοπόροι και δάσκαλοι της συγγραφής στα σαποτέκο.
Είναι Πρόεδρος της διοικητικής επιτροπής του Μεγάρου Πολιτισμού του Χουτσιτάν.
Το 2004 τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας Nezahualcóyotl, μοναδικό εθνικό βραβείο σύγχρονης ιθαγενούς λογοτεχνίας του Μεξικού, για το έργο της Guie´ Yaasé' / Olivo Negro (Μαύρο ελαιόδεντρο).



Lo que soy, lo que recuerdo
Natalia Toledo

Una libertad que retoza y no se ha hecho fea.
La sensibilidad de un loro que habla,
soy la niña que se le caen las cocadas y no las levanta,
un huevo de gallina negra me recorre y despierta.
Soy una nariz que huele el adobe de la casa de enfrente
un patio y todas sus casas.
Una fotografía regañada,
un trazo delgado en medio de la selva.
Una flor para el agua, para otras flores y no de las personas.
Soy una resina que lloró San Vicente.
Soy un alcaraván que ahogó su canto en otro idioma.

De Olivo Negro / Guie' yaasé (2005)

“En las voces indígenas reconozco un mundo que se nombra”

Representante de la cultura indígena a través de la poesía