Η Katerina Ante Portas (από τους πιο αξιοπρεπείς και όμορφους ανθρώπους που έχω γνωρίσει χάρη στο διαδίκτυο), με καλεί και πάλι στο παιχνίδι των ταινιών. Γενικότερα, δεν είμαι σε τέτοια διάθεση αυτήν την εποχή, αλλά ο κινηματογράφος είναι μία από τις "μικρές" μου αγάπες.
Το κακό είναι ότι πολλές ταινίες που με άγγιξαν, δεν έχουν παιχτεί σε ελληνικούς κινηματογράφους και δεν γνωρίζω τους τίτλους τους. Ισπανόφωνες, στην πλειοψηφία τους. Από ό,τι μου έρχεται στο μυαλό χωρίς πολλή σκέψη...
Mary Poppins, τότε και τώρα!
Casablanca, κλασσικά. Περισσότερο από την Gilda.
Cotton Club, γιατί τον χορό και τα υπέροχα τραγούδια τα παρουσίαζε ο Tom Waits.
Down by Law, γιατί I scream, you scream, we (μαζί και ο Tom, ο Roberto και ο John) all scream for an icecream!
Querelle του Fassbinder, γιατί ακόμα σιγομουρμουρίζει στα αυτιά μου η Jeanne Moreau "each man kills the thing he loves, dadada, dada dada"... αν και με είχε σοκάρει η ταινία όταν την πρωτόειδα, στην πρώτη εφηβία
La flor de mi secreto του Almodóvar, γιατί εκεί πρωτοείδα (μέχρι τότε ήταν μόνο μια αγαπημένη φωνή) την Chavela Vargas, αν και η αγαπημένη μου του ίδιου σκηνοθέτη είναι το Carne Trémula, γιατί πρωτοάκουσα το "τέρας της Βαρκελώνης", τον Duquende.
Vengo - του Tony Gatlif, γιατί εκεί γνώρισα τον Antonio Canales (ή προηγήθηκε ο Λυκαβηττός;)
Viva Zapata (δεν είμαι σίγουρη για τον τίτλο) με τον Marlon Brando, δεν ξέρω γιατί, όμως ήταν η αφορμή να ανακαλύψω την μεξικάνα μέσα μου πολλά χρόνια μετά.
Enamorada, του Indio Fernández, γιατί κάποτε γυριζόντουσαν κορυφαίες ταινίες και οι ηθοποιοί ήταν πραγματικά "ιερά τέρατα".
Τα ντοκυμαντέρ Αγέλαστος Πέτρα του Κουτσαφτή και το Buena Vista Social Club σε "σύλληψη" του Ry Cooder και σκηνοθεσία του Wenders (όπως επισημαίνει κάποιος "ανώνυμος" στα σχόλια), επίσης από τα αγαπημένα που είδα στην μεγάλη οθόνη (την πρώτη φορά τουλάχιστον).
Και άλλες πολλές...
ΥΓ. Θα καλέσω -για να μην χαλάσω το παιχνίδι- την Μαρίνα , την Mindstripper , την Lemon, τον Δημήτρη , τον Kopoloso και τον ΚΚΜοίρη να μοιραστούν μαζί μας τις κινηματογραφικές αναμνήσεις τους.
10 comments:
Επίτρεψέ μου μια μικρή διόρθωση:
Το Buena Vista Social Club ειναι του πανίσχυρου Wim.
Μηνύματα (Χ2) ελήφθησαν. :-)
Ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Δίκιο έχεις "ανώνυμε". Του Wenders σκηνοθεσία, αλλά σύλληψη όλου του concept του Cooder.
Μου ήρθε στο μυαλό και άλλη μια αγαπημένη ταινία, μιας και μιλάμε για Wenders. Κατάσταση Πραγμάτων.
Γιατί "ανώνυμος";
Kopoloso, τί φυτρώνει στα μέρη σας φέτος φίλε μου; Θα την φτιάξουμε την "ανυψωτική";
Διαβάζοντας για την ταινία Querelle με έστειλες. Το είχα δεί πρίν παρα πολλά χρόνια και με είχε ενοχλήσει αφάνταστα, ήταν ίσως η πρωτη φορά που κατάλαβα ότι υπάρχουν και άλλοι κόσμοι. Ακόμη βέβαια το θυμάμαι.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, απανωτές πέφτουν, πήρα ήδη για τις 5 λέξεις. Τις ταινίες θα τις γράψω στο what puzzles me γιατί ακόμη και τώρα με προβληματιζουν και είναι αεναες.
Κι εγώ Μαρίνα, σε αυτήν την ταινία δέχτηκα ένα σοκ την πρώτη φορά που την είδα. 'Ισως επειδή από πιτσιρίκι άκουγα και έβλεπα ότι έβλεπε και άκουγε ο κατά 12 χρόνια μεγαλύτερος πρώτος ξάδερφος, που τα περνούσε στον κατά 5 χρόνια μεγαλύτερο αδερφό, για να καταλήξουν τελικά στον σπόρο, δηλαδή σε εμένα κάπως πρόωρα.
Όταν μεγαλώσαμε άρχισε να αλλάζει η σειρά και έτσι τώρα ο μεγάλος αδερφός έχει αποκτήσει θερμά μουσικά ισπανόφωνα γούστα.
Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να τον πείσω για ένα ανατρεπτικό τραγούδι με πολλά μπιπ και με τίτλο "la puta de la cabra", αλλά αντιστέκεται ... ακόμα!
Cotton club τι μου θύμισες! Τελικά έχει ενδιαφέρον τελικά τούτο το παιχνίδι!
Φιλώ σε!
Veo que gustas del cine clásico, muy bueno, por cierto.
Tienes razón con Viva Zapata, ese es el título correcto, trabajo dirigido por Elia Kazan y que sirviera en bandeja de plata el Oscar a Antony Quinn por interpretar al hermano de Zapata.
Αγκαλιάσματα.
¿De verdad es una película de Kazán? No lo sabía... era mi primer contacto con México. ¿Quieres compartir con nosostros tus gustos y antojos sobre películas?
Te agradezco mucho la invitación. Será mañana que pueda hacerlo.
Post a Comment