Wednesday, June 27, 2007

Λευκό Ανδαλουσιανό Γκασπάτσο

Ajo Blanco σήμερα, για τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού!
Λέγεται ότι η καταγωγή του είναι από την Málaga και προηγείται του γκασπάτσο που γνωρίζουμε όλοι με την ντομάτα. Έρχεται απευθείας από την Ανδαλουσιανή Αραβική Κουζίνα της εποχής που οι Μαυριτανοί μεγαλουργούσαν στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Στο Almáchar της Málaga, στις αρχές κάθε Σεπτέμβρη διοργανώνεται γιορτή προς τιμήν του Ajo Blanco.
Αν σκοπεύετε να φιληθείτε, πρέπει υποχρεωτικά να δοκιμάσετε όλοι από αυτήν την σούπα σκορδαλιάς!

Υλικά

150 γρ. λευκό ψωμί (μπαγιάτικο κατά προτίμηση, ή ψωμί του τοστ χωρίς την κόρα)
200 γρ. ψύχα ασπρισμένου αμυγδάλου
2 σκελίδες σκόρδο
1 αβγό
1 φλυτζάνι λάδι (βλέποντας και κάνοντας)
½ φλυτζάνι καλό ξίδι από κρασί (αν είναι του Jerez, ακόμα καλύτερα)
3 φλυτζάνια ζωμός κοτόπουλου
αλάτι
πιπέρι
τζίντζερ (προαιρετικά)
30 ρώγες γλυκό σταφύλι κομμένες στη μέση, χωρίς κουκούτσια

Εκτέλεση

Μουσκεύουμε το ψωμί σε νερό. Το στραγγίζουμε.
Στο γουδί χτυπάμε τα σκόρδα και στη συνέχεια προσθέτουμε τα αμύγδαλα, να γίνουν μια παχύρευστη μάζα. Προσθέτουμε λίγο λίγο το λάδι. Βάζουμε και το ψωμί και συνεχίζουμε το χτύπημα. Τελευταίο βάζουμε το αυγό (αλλά μπορούμε και να το αποφύγουμε, αν και βοηθά στην τελική υφή και δεν μυρίζει, το σκόρδο λειτουργεί καταλυτικά!).
Μπορούμε να το φτιάξουμε και στο μπλέντερ, αλλά ... άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας, χαχα!!!
Μεταφέρουμε το μείγμα σε μεγάλο τάπερ (που να κλείνει καλά για να μην μυρίζουν τα πάντα σκορδίλα), προσθέτουμε το ξίδι και τα μπαχαρικά. Προσθέτουμε το ζωμό κοτόπουλου και βάζουμε στο ψυγείο για 5 ώρες πριν το σερβίρουμε.
Όταν το σερβίρουμε, προσθέτουμε σε κάθε πιάτο τις ρώγες σταφυλιού που είναι πραγματικά απαραίτητες, γιατί η παγωμένη σούπα είναι πολύ πικάντικη και εξισορροπείται η ... σκορδίλα με το σταφύλι.
Προαιρετικά μπορούμε να προσθέσουμε σαφράν, εγώ το αποφεύγω.
Είναι πεντανόστιμο πιάτο και αρκετά εντυπωσιακό, ειδικά αν είναι νόστιμα και τα σταφύλια. Και δροσιστικό. Συνοδεύεται με παγωμένο Muscatel, που έχει σίγουρα το Cellier, αλλά εξυπηρετεί και ένα δροσερό γλυκό Σαμιώτικο κρασάκι.

* Φωτογραφίες από ίντερνετ, δεν έχει τύχει να το απαθανατίσω ακόμα!

No comments: