Πεινούσα. Σκέφτηκα να φτιάξω μια πρόχειρη ομελέτα, στα γρήγορα. Άνοιξα το ψυγείο και στο δεύτερο ράφι πίσω δεξιά με περίμενε -όπως πάντα- το γκρι κουτί. Το πήρα στα χέρια. Η ματιά μου σταμάτησε στην "μάρκα". Μου ήρθαν στο μυαλό δυο γονείς και μια κοπέλα που σήμερα έθαψαν ένα μεγάλο μέρος ελπίδας και ζωής, μαζί με τον δικό τους άνθρωπο. Πέταξα το κουτί με τα αυγά στα σκουπίδια και έπλυνα τα χέρια μου. Άλλος ένας Πόντιος Πιλάτος;
No comments:
Post a Comment