Wednesday, September 16, 2009

Úbeda - Andalucía

Παρατηρώ τις φωτογραφίες της Úbeda και είναι οι περισσότερες στραβοτραβηγμένες ή κακοφωτισμένες.

Εκείνη την ημέρα -στις 17 Αυγούστου- είχε 40o C ακόμα και στις 7 το απόγευμα, το πρωί που κάναμε την βόλτα δεν τόλμησα να κοιτάξω το θερμόμετρο. Ένας ήλιος φωτιά που τύφλωνε και κατάκαιγε... αρκετά διαφορετικό το κλίμα από αυτό της Γρανάδα, παρά την μικρή απόσταση που χωρίζει τις δύο πόλεις.





Και παντού έργα στους δρόμους, στο πλαίσιο της προσπάθειας του Θαπατέρο να καταπολεμήσει με 4μηνα έργα-ασπιρίνες την ανεργία που ταλανίζει τους Ισπανούς. Σκόνη, φασαρία και εξοντωτική ζέστη, δεν ήταν και οι καλύτεροι σύντροφοι για να πάρει κανείς μια πρώτη γεύση από ένα μέρος. Την επόμενη φορά ελπίζω να είναι πιο ευνοϊκές οι συνθήκες.









Πώς πήγαιναν τα λόγια στο τραγούδι των Van Der Graaf Generator; There's a house with no roof so the rain creeps in, falling through my head as I try to think out time.







Ιδιαίτερα εξυπηρετικοί οι υπάλληλοι του σταθμού των λεωφορείων, μας άλλαξαν εισιτήρια που από λάθος συναδέρφων τους στην Γρανάδα είχαν κλειστεί για την προηγούμενη μέρα και κανονικά θα έπρεπε να τα ξαναπληρώσουμε.


Το πρώτο μου παγωτό με γεύση turrón το δοκίμασα στους Valencianos της Úbeda, οπότε αυτό από μόνο του είναι αρκετός λόγος για να επιστρέψω.


ΥΓ. Μαριάννα μου, ελπίζω να σου φέρνουν όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό αυτά τα στιγμιότυπα. Ευχαριστώ πολύ για την παρέα και τον καφέ!

5 comments:

Unknown said...

40;;;

Ω παναΐα μ'...

Και κυκλοφορούσες στον ήλιο;
Σε θαυμάζωωωωω

Juanita La Quejica said...

40 ήταν στις 7 το απόγευμα. Άρα στις 2 και στις 3 το μεσημέρι; Είχα ξεχάσει και το καπέλλο μου και δεν έβρισκα να αγοράσω ένα που να χωράει και τον κώτσο! ΖΕΣΤΗ!
Αλλά το turronάκι και ένας παγωμένος cortado με βόηθησαν να συνέλθω. Ο συνοδός μου όμως... ας πούμε ότι παραζεστάθηκε, χαχα!

Unknown said...

Είσαι το ίνδαλμά μουουου

Juanita La Quejica said...

Μπα... σε γενικές γραμμές είμαι θερμοκηπίου... εκτός από όταν τίθεται θέμα νέων εικόνων... εκεί και πεθαμένη κυκλοφορώ σαν την καλή χαρά.

μαριάννα said...

Χουανιτάκι μου ευχαριστώ για τις υπέροχες εικόνες που μας μετέφερες! Νιώθω σαν να ήμουν εκεί. Έχω φωτογραφήσει τις ίδιες πόρτες, τα ίδια σημεία. με λιγότερη ζέστη όμως... :)))) Jesús, María y José ! Είδα το σαραντάρι και μ' έπιασε δύσπνοια.
Όσο για χθες κι εγώ ευχαριστώ πολύ για την ωραία βραδιά! Απολαυστική η βόλτα μας και το καφεδάκι μας!
Όμορφα αρχίσαμε το φθινόπωρό μας!
Εύχομαι να το συνεχίσουμε το ίδιο...;)

Φιλιά πολλά!!!