Στις 10/11 δημοσιεύθηκε το σχέδιο τεχνικού προγράμματος και προϋπολογισμού του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας για το οικονομικό έτος 2015, το οποίο θα κατατεθεί προς ψήφιση στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στον προϋπολογισμό του Δήμου κατ’ αυτό τον τρόπο, η κατεδάφιση της Στρούγκας.
Λίγες μέρες αργότερα κληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε συζήτηση με τη δημοτική αρχή, «για να μας ενημερώσουν για τις προθέσεις τους σχετικά με το χώρο». Φυσικά στη συνάντηση δεν πήγαμε, γιατί η Στρούγκα, πάντοτε, απέναντι στις κλειστές συναντήσεις σε γραφεία δημάρχων, είχε να αντιτάξει τη δημόσια συζήτηση και την απεύθυνση στην τοπική κοινωνία της Φιλαδέλφειας.
Σίγουρα θα σπεύσουν να βρουν δικαιολογίες. Η ύπαρξη όμως, αυτή καθαυτή της κατεδάφισης, δείχνει την πολιτική βούληση του Δήμου. Η νέα δημοτική αρχή, που μετρά μόλις τρεις μήνες ζωής, δείχνει ότι θέλει να τελειώνει στα γρήγορα με τη Στρούγκα, γκρεμίζοντάς τη, για να μπορέσει μετά απερίσπαστη, να συνεχίσει το «έργο» της.
Η επίθεση αυτή δε μας εκπλήσσει. Έρχεται, μάλιστα, σε μία στιγμή που μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να εκληφθεί. Από την άνοιξη του 2014, η Στρούγκα, αναλαμβάνοντας αρχικά πρωτοβουλίες με τη δράση της και στη συνέχεια συμμετέχοντας στο Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. και γύρω περιοχών, δίνει έναν απ’ τους σημαντικότερους αγώνες που έχει δώσει στα σχεδόν έξι χρόνια λειτουργίας της, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Άλσους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη. Στοχοποιήθηκε, χτυπήθηκε και τώρα ξαναχτυπιέται.
Με την επίθεση αυτή, επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι η δημοτική αρχή του Βασιλόπουλου, έρχεται απλά να διαδεχτεί τις προηγούμενες, χωρίς να διαφοροποιείται στην πράξη σε τίποτα, όσο κι αν θέλει να πείσει για το αντίθετο. Αν τη δει κανείς και μέσα στο πλαίσιο των επιθέσεων που δέχονται η Βίλα Ζωγράφου και το «Πατινάζ» στο Αιγάλεω, από τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις που στηρίχθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα δυσκολευτεί να καταλάβει ότι πρόκειται για τη συνολικότερη πολιτική των παρατάξεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς», απέναντι στις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους. Με το που μύρισαν λίγο εξουσία, σπεύδουν να τσακίσουν οτιδήποτε μπορεί να τους δυσκολέψει ή να σταθεί απέναντί τους, ακριβώς όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους.
Η Στρούγκα, όμως, είναι ένας χώρος ελευθερίας. Ένας χώρος έκφρασης, μέσα στην καρδιά της πόλης, ανοιχτός για όλους. Ένας χώρος πολιτικών και κοινωνικών δράσεων, που προτάσσει την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.
Από το Μάρτη του 2009, νέοι άνθρωποι της περιοχής, ενεργοί στα κινήματα, με βλέψεις σε ένα καλύτερο αύριο, με εκατοντάδες ώρες εργασιών, μετέτρεψαν το χώρο της παλιάς ταβέρνας, από ερείπιο, σε έναν χώρο ζεστό, φιλόξενο και πάνω απ’ όλα ζωντανό. Από τότε και σε καθημερινή βάση, γίνονται ανοιχτές συνελέυσεις, πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, συναυλίες και γλέντια οικονομικής ενίσχυσης, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, παιδικά εργαστήρια με δεκάδες γονείς και παιδιά.
Ένας χώρος σαν τη Στρούγκα, ριζοσπαστικός, ελεύθερος και δημόσιος, αφήνει το στίγμα του σε όλη τη γειτονιά. Δίνει διαφορετική πνοή σε ολόκληρη την πόλη, παραμένοντας ο μόνος ζωντανός κοινωνικός και πολιτικός χώρος. Σίγουρα, ένας τέτοιος χώρος, δε χωράει μέσα στην πόλη-εμπόρευμα που ήδη έχουν αρχίσει να φτιάχνουν.
Μία τέτοια κίνηση λοιπόν, μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω, μόνο ως επιθετική μπορεί να γίνει αντιληπτή και μόνο ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί. Δε θα τους αφήσουμε να γκρεμίσουν τη Στρούγκα. Θα σταθούμε απέναντί τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατεδάφισης του χώρου.
Λίγες μέρες αργότερα κληθήκαμε να συμμετάσχουμε σε συζήτηση με τη δημοτική αρχή, «για να μας ενημερώσουν για τις προθέσεις τους σχετικά με το χώρο». Φυσικά στη συνάντηση δεν πήγαμε, γιατί η Στρούγκα, πάντοτε, απέναντι στις κλειστές συναντήσεις σε γραφεία δημάρχων, είχε να αντιτάξει τη δημόσια συζήτηση και την απεύθυνση στην τοπική κοινωνία της Φιλαδέλφειας.
Σίγουρα θα σπεύσουν να βρουν δικαιολογίες. Η ύπαρξη όμως, αυτή καθαυτή της κατεδάφισης, δείχνει την πολιτική βούληση του Δήμου. Η νέα δημοτική αρχή, που μετρά μόλις τρεις μήνες ζωής, δείχνει ότι θέλει να τελειώνει στα γρήγορα με τη Στρούγκα, γκρεμίζοντάς τη, για να μπορέσει μετά απερίσπαστη, να συνεχίσει το «έργο» της.
Η επίθεση αυτή δε μας εκπλήσσει. Έρχεται, μάλιστα, σε μία στιγμή που μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να εκληφθεί. Από την άνοιξη του 2014, η Στρούγκα, αναλαμβάνοντας αρχικά πρωτοβουλίες με τη δράση της και στη συνέχεια συμμετέχοντας στο Συντονιστικό Κατοίκων Ν.Φ. – Ν.Χ. και γύρω περιοχών, δίνει έναν απ’ τους σημαντικότερους αγώνες που έχει δώσει στα σχεδόν έξι χρόνια λειτουργίας της, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα και στον κατακερματισμό του Άλσους από τον μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη. Στοχοποιήθηκε, χτυπήθηκε και τώρα ξαναχτυπιέται.
Με την επίθεση αυτή, επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι η δημοτική αρχή του Βασιλόπουλου, έρχεται απλά να διαδεχτεί τις προηγούμενες, χωρίς να διαφοροποιείται στην πράξη σε τίποτα, όσο κι αν θέλει να πείσει για το αντίθετο. Αν τη δει κανείς και μέσα στο πλαίσιο των επιθέσεων που δέχονται η Βίλα Ζωγράφου και το «Πατινάζ» στο Αιγάλεω, από τις τοπικές δημοτικές παρατάξεις που στηρίχθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, δε θα δυσκολευτεί να καταλάβει ότι πρόκειται για τη συνολικότερη πολιτική των παρατάξεων της «ριζοσπαστικής αριστεράς», απέναντι στις καταλήψεις και τους ελεύθερους χώρους. Με το που μύρισαν λίγο εξουσία, σπεύδουν να τσακίσουν οτιδήποτε μπορεί να τους δυσκολέψει ή να σταθεί απέναντί τους, ακριβώς όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους.
Η Στρούγκα, όμως, είναι ένας χώρος ελευθερίας. Ένας χώρος έκφρασης, μέσα στην καρδιά της πόλης, ανοιχτός για όλους. Ένας χώρος πολιτικών και κοινωνικών δράσεων, που προτάσσει την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη.
Από το Μάρτη του 2009, νέοι άνθρωποι της περιοχής, ενεργοί στα κινήματα, με βλέψεις σε ένα καλύτερο αύριο, με εκατοντάδες ώρες εργασιών, μετέτρεψαν το χώρο της παλιάς ταβέρνας, από ερείπιο, σε έναν χώρο ζεστό, φιλόξενο και πάνω απ’ όλα ζωντανό. Από τότε και σε καθημερινή βάση, γίνονται ανοιχτές συνελέυσεις, πολιτικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, συναυλίες και γλέντια οικονομικής ενίσχυσης, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών, παιδικά εργαστήρια με δεκάδες γονείς και παιδιά.
Ένας χώρος σαν τη Στρούγκα, ριζοσπαστικός, ελεύθερος και δημόσιος, αφήνει το στίγμα του σε όλη τη γειτονιά. Δίνει διαφορετική πνοή σε ολόκληρη την πόλη, παραμένοντας ο μόνος ζωντανός κοινωνικός και πολιτικός χώρος. Σίγουρα, ένας τέτοιος χώρος, δε χωράει μέσα στην πόλη-εμπόρευμα που ήδη έχουν αρχίσει να φτιάχνουν.
Μία τέτοια κίνηση λοιπόν, μέσα στο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω, μόνο ως επιθετική μπορεί να γίνει αντιληπτή και μόνο ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί. Δε θα τους αφήσουμε να γκρεμίσουν τη Στρούγκα. Θα σταθούμε απέναντί τους, σε οποιαδήποτε προσπάθεια κατεδάφισης του χώρου.
ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ 116, ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
http://strouga.espivblogs.net
strouga@espiv.net
No comments:
Post a Comment