ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ / ΠΩΛΕΙΤΑΙ / ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ

Πριν λίγο, ένας αγαπημένος Ισπανός φίλος που βρίσκεται στην Ινδία για επαγγελματικούς λόγους, μου περιέγραφε πως κάθε βράδυ την ώρα του δείπνου βάζει τα κλάμματα. Του κάνει εντύπωση το ότι μπορεί ακόμα να κλαίει, βλέποντας γύρω του -σαν επιφανειακός παρατηρητής και περαστικός επισκέπτης- μια ανείπωτη για τα δεδομένα των Ευρωπαίων φτώχεια, αλλά και ένα μεγαλείο και μια αρμονική ομορφιά αξεπέραστα, σε αυτόν τον τόπο που οι ανισότητες προφανώς ξεπερνούν κάθε φαντασία.

Εγώ πάλι, γυρνώ από το κέντρο της Αθήνας και κάποιες στιγμές συγκρατώ με δυσκολία τα δάκρυά μου.

Δεν υπάρχει σύγκριση, σαφώς... αλλά το θέαμα αυτής της Πόλης που έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο ΠΩΛΕΙΤΑΙ ανθρώπων και περιουσιών, ζωών και ελπίδων, είναι σκληρό, όπως και να το κάνουμε.

ΥΓ. Πόσο σωστή η συμπλήρωση της αρχικής μου σκέψης από την ΜΓ:
"Αμέλησες να μνημονεύσεις τις πινακίδες "ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ". Αυτό μου προκαλεί σοκ και θλίψη, διότι τα "ΠΩΛΕΙΤΑΙ" ή "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ" αφορούν μια οικονομική συναλλαγή το ύψος της οποίας καθορίζουν τα μέρη, με βάση τους νόμους προσφοράς και ζήτησης. Τα "ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ", δηλώνουν απελπισία."