Έτσι το είχε αποκαλέσει η μαμά μιας στενής μου φίλης, όταν χρειάστηκε να τους το φτιάξω για κάποια δύσκολη οικογενειακή στιγμή τους που δεν μπορούσαν να μαγειρέψουν οι ίδιοι, δεν έπρεπε να φάνε κρέας, αλλά δεν ήθελαν να φάνε και ψάρι. Εκείνη είχε συνδέσει στο μυαλό της το λαχανόρυζο με τις λαχανίδες που έτρωγαν στην Κατοχή και την εποχή της μεγάλης πείνας και έτσι ήταν ένα φαγητό που το είχε αποκλείσει από την κουζίνα και το σπιτικό της. Μέχρι που δοκίμασε -με τα χίλια ζόρια είναι η αλήθεια- τη συγκεκριμένη εκδοχή και αναθεώρησε.
Το μυστικό της επιτυχίας αυτού του πιάτου βρίσκεται νομίζω στο μπέϊκον.
Ας τα πάρουμε από την αρχή.Θα χρειαστούμε ένα μεγαλούτσικο λάχανο, 1 φλυτζάνι του τσαγιού μισογεμάτο ρύζι (εγώ βάζω πλέον Barba Ben), 4-5 κρεμμύδια χονδροκομμένα, 250 γρ.μπέϊκον, άνιθο, χυμό από αρκετά λεμόνια, ελαιόλαδο, μπράντυ, λευκό κρασί, worcestershire sauce, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, κόλιανδρο και ρίγανη, καθώς και προαιρετικά 1 κύβο βοδινού.
Αφού σωτάρουμε χωρίς άλλα λιπαρά το μπέϊκον, προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το λάδι και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα.
Όταν σκουρήνουν ελαφρά σβήνουμε με το κονιάκ και προσθέτουμε το λάχανο.
Σωτάρουμε αρκετή ώρα, προσθέτουμε το κρασί, την worcestershire, τον λεμονοχυμό, τα μπαχαρικά, τον άνιθο, όσο νερό χρειάζεται σχεδόν για να το καλύψει και αφήνουμε για 5 λεπτά να μαλακώσει ελαφρά.
Στο τέλος προσθέτουμε το ρύζι και βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου αφαιρώντας κάποια λεπτά από τον απαραίτητο χρόνο μαγειρέματος, καθώς ο βρασμός συνεχίζεται και αφού σβήσουμε το μάτι της κουζίνας.
Μπορούμε να σερβίρουμε με ένα νόστιμο λουκάνικο ψημένο στο γκριλ ή στην ψηστιέρα και έτσι θα καλύψουμε όλα τα γούστα. Και εκείνων που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς κρεατικά, αλλά και εκείνων που τρελλαίνονται για λαχανικά.
ΥΓ.Το "στόλισμα" των φωτογραφιών είναι της Έλενας.
3 comments:
http://hungryforhungry.blogspot.de/2007/10/blog-post_23.html
αυτό το μπλογκ και αυτό εδώ που βρίσκομαι τώρα ανήκουν στο ίδιο άτομο;
ψάχνω για συνταγή για λαχανόρυζο και μπερδεύτηκα.
όπως κι αν έχει δεν έχει τις ποσότητες στο κρασί, το κονιάκ κλπ κλπ.
μήπως είναι κατά βούληση;
χι χι.
καλό βράδυ.
Το Hungry For Life το είχα φτιάξει σαν ομαδικό blog πριν αρκετά χρόνια και ήμουν η βασική διαχειρίστρια μέχρι τα τέλη του 2008. Στην συνέχεια αποχώρισα και νομίζω πως πλέον υπολειτουργεί, δεν είμαι όμως και σίγουρη, καθώς δεν ασχολούμαι πλέον με τα ομαδικά μαγειρικά blogs και sites.
Οι ποσότητες στο κρασί και στο κονιάκ είναι κατά προσέγγιση, ένα κλασσικό "σβήσιμο" φαγητού.
Το κονιάκ ας πούμε ότι θα μπορούσε να είναι 1/4 ποτηριού του κρασιού και το κρασί λίγο περισσότερο, ίσως 1/2 ποτήρι κρασιού. Ούτως ή άλλως, εξατμίζονται και αυτό που μένει είναι τα αρώματα.
σε ευχαριστώ. είναι πολύ ωραία συνταγή, άρεσε σε όλη την παρέα.
Post a Comment